τι θες ρε βλακα που θα με πεις τρολ?τραβα φαε καμμια μπουγατσα και μη διαβαζεις αν δεν σου αρεσει
don’t feed it και τέλος ρε παιδιά
να ακουτε τον Bean
8)
Λοιπόν μετά το διάλειμμα αυτό πάμε συνέχεια:
Machine Head - Burn My Eyes (1994)
Η ψυχή τους και των Pantera είναι Thrash και κανένας δεν το αρνείται. Από τα αγαπημένα μου 90s άλμπουμ γενικά στο metal. Από τον εναρκτήριο τσιμεντόλιθο Davidian, στα φτιαγμένα για πουταναριό και ξύλο στα live A Nation On Fire, Blood For Blood, A Thousand Lies και Block! Επίσης το απόλυτο κομμάτι μίσους για μένα (This world does not want me! this world does not care!)Απλά θεικό 
ΑΝΕΤΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ MACHINE HEAD EVER!
Αγαπημένα κομμάτια: ΌΛΑ
Pantera - Cowboys From Hell (1991)
Οι Pantera στη πρώτη φορά που τους μάθαμε όπως μείναν στην ιστορία του μοντέρνου Thrash (ή groove metal αν θέλετε). O Dimebag να παίρνει στοιχεία από Eddie Van Halen, Jimmy Page, Ace Frehley και τα blues του Τέξας και να γράφει αθάνατες σολάρες/ριφφάρες!! Για το ομώνυμο κομμάτι τα λόγια είναι περιττά απλά το ξέρετε το 99% όσων γράφετε εδώ μέσα. Ακόμη, ο Anselmo κάπου ανάμεσα στις Halford τσιρίδες του, εγκαινιάζει τον τσαμπουκά που πήρε από τον Kyle Thomas των Exhorder σε συνδυασμό με το αλήτικο attitude του. Κάτι το οποίο βγαίνει στο έτερο διαμάντι, Vulgar Display Of Power.
Αγαπημένα κομμάτια: Message In Blood, Cemetary Gates, Heresy, Psycho Holiday, Domination, Primal Concrete Sledege
Sepultura - Chaos A.D. (1993)
Είπατε το Arise ως κύκνειο άσμα της αμιγώς Death/Thrash περιόδου, εγώ θα μιλήσω για ένα πρόσφατο δισκογραφικό μου απόκτημα, το διάδοχο του. Το κοινωνικοπολιτικό μήνυμα του Arise, παίρνει μια γεύση Βραζιλιάνικης μουσικής παράδοσης (Kaiowas, Refuse/Resist στην εισαγωγή) και παράλληλα στα ίδια κομμάτια έχουμε δριμύτατη κριτική στην εξουσία (Refuse/Resist, Clenched Fist, Slave New World, Propaganda, Manifest, Territory, We Who Are Not As Others), τις πολυεθνικές εταιρείες (Kaiowas = φυλή του Αμαζονίου που οδηγήθηκε σε μαζική αυτοκτονία λόγω πολυεθνικών που κατέστρεφαν τα δάση), βιοτεχνολογία (Biotech Is Godzilla) και μια γαμηστερή διασκευή στους New Model Army ονόματι The Hunt. Όλο αυτό ποτίζει ένα δίσκο - καθρέφτη των εξεγερμένων ανθρώπων της Βραζιλίας, αυτών που πεθαίνουν από πολέμους συμμοριών ή ναρκωτικά ή AIDS στις φτωχογειτονιές της χώρας ενώ κάποιοι δε δίνουν δεκάρα γι αυτούς.
Αγαπημένα κομμάτια: ΟΛΑ
Κάτι δικό μας old school:
Epidemic - Artificial Peace EP (1990)
Οι Έλληνες αγαπάμε γερμανικό Thrash μέχρι θανάτου το ξέρουμε. Οι Epidemic είναι το τρανταχτό παράδειγμα 
Συνδυάζοντας Kreator του Pleasure To Kill με τους Morbid Angel του Altars Of Madness και λίγο Sepultura (τσεκάρετε ακουστική εισαγωγή στο ομώνυμο), μας δίνουν ένα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ EP. Διαλύει τα πάντα, κρίμα που η μπάντα το έριξε σε ξεφτιλίκια τύπου “live στο Λονδίνο sold out ενώ είναι 3 και ούτε καν ο κούκος” ή “όποιος μπεί στη μπάντα να χει μακρύ μαλλί”.
Intro, Addiction, Waiting The Execution, Artificial Peace, Religious Greed
2 που δεν ανέφερα στα τεχνικά/ακραία:
Sadus - Swallowed In Black (1990)
File under Death/Thrash: Όποιος μαθαίνει τους Sadus πρέπει να τους σέβεται. ΚΑΜΙΑ άλλη μπάντα του ιδιώματος τους δεν έπαιξε τόσο άγρια, τόσο λυσσασμένα, τόσο τεχνικά (μετέπειτα) όσο εκείνοι! Άρρωστο, τρελό, διεστραμμένο. Αδυνατώ να διαλέξω από τέτοιο δίσκο κάποιο κομμάτι. Όπως λένε και στα σχόλια “Morbid Saints brother right here” Οπότε πάρτε τον ολόκληρο
Mekong Delta - Dances Of Death (And Other Walking Shadows) (1990)
Οι τεχνίτες του Γερμανικού Thrash, ο σεβασμός προσωποποιημένος για τέτοια αριστουργηματικά άλμπουμ. Tεχνικό, progressive, με εμφανείς αναφορές σε κλασσική μουσική με το τρόπο που δομούνται τα κομμάτια, με τη Thrashίλα να δίνει μόνο την απαραίτητη δυναμική και τον frontman τους Doug Lee ως μια από τις πλέον ιδιαίτερες φωνές να δίνει ρεσιτάλ. Διαμάντι που κλείνει με διασκευή στον Anders Mussorgsky (Night On The Bare Mountain).
Αγαπημένα κομμάτια: Dances Of Death (part 1) (part 2), Transgressor.
και μια μπάντα που μας ισοπέδωσε και μας έδωσε τα μυαλουδάκια πακέτο:
Aura Noir - Black Thrash Attack (1995)
Carl-Michael Eide, Apollyon και Blasphemer μας παραδίδουν μαθήματα Black/Thrash σε έναν δίσκο που συνδυάζει ιδανικά μια δόση από τη riffoλογία των Mayhem του De Mysteriis Dom Sathanas με τη παράδοση των Kreator/Sodom/Destruction \m/ Πάλι πάρτε τον ολόκληρο
Το καλύτερο κομμάτι των Epidemic ειναι το Forbidden Seeds, το οποίο υπήρχε μόνο σε demo version δυστυχώς. Μετέπειτα βέβαια επαναηχογραφήθηκε στο μοναδικό άλμπουμ των Decend, που ήταν συνεχεια των Epidemic.
Ο αγαπημένος μου δίσκος των Sadus ειναι πάντως το πιο τεχνικο Elements of Anger.
Και ενας δίσκος που δεν έχει αναφερθεί είναι το Unholier Than Thou των Infernal Majesty.
Πάρτε και ένα δωράκι
κάτι τέτοια demo με κάνανε και ίσιωνα τότε. ( έψαχνα ΘΡΑΣ απεγνωσμένα 
)
Δεν έχω ακούσει πέρα από το Swallowed In Black τους Sadus οπότε δε μπορώ να επιβεβαιώσω ακόμα. To Unholier Than Thou γαμάει 
Για το Destructive Aggression συμφωνώ και επαυξάνω Βαράει αν και σχετικά μελωδικό κατα μια έννοια 
Λοιπόν, μετά από 17-18 χρόνια δεν περίμενα να αναφέρει κανείς τους Destructive Aggression!!! Thanx guys για τα καλά σας λόγια, με συγκινείτε πολύ!!! (Ήμουν ο τραγουδιστής και κιθαρίστας).
άμα έχεις φυλαγμένα τα γράμματα από τις παραγγελίες των demo, θα βρεις και τα δικά μου (τα είχα αγοράσει και τα δύο). =P~:thumbup:
Klent τα σπάγατε!! Υπάρχουν κάπου αλλού αυτά τα demo?
Btw tribute page από μένα έτσι για το καλό
ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΡΕ ΦΙΛΕ,
ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΕΣΤΩ ΦΙΛΟΤΙΜΟ,ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΤΕ.
Κ ΓΩ ΕΙΧΑ ΤΟ 2ο ΝΤΕΜΟ Κ ΓΑΜΟΥΣΕ.
ΕΙΔΕΣ?!?!? ΜΑΖΕΥΟΜΑΣΤΕ ΟΙ ΚΡΥΦO-ΟΠΑΔΟΙ 8)
Σας ευχαριστώ πολυ όλους, να είστε καλά. Imperium thanks και για την tribute page ρε συ. Εισ’ ωραίοοοοοοοοοοοςςςς!!!:thumbup:
Είχα βρει αύτην την σελίδα πριν χρόνια
αλλά πλέον δεν έχει το link για να κατεβάσεις τα demo.
Δε κάνει τίποτα ρε klent !!Επίσης να μιλήσουμε για άλλη μια ελληνική Thrash μπάντα ειδική περιπτωσάρα στα 90s:
[B]Piranha - World’s Grave EP (1992)[/B]
Γαμάτος συνδυασμός Kreator και Destruction με Death του Scream Bloody Gore στα φωνητικά με μοναδικές ατμοσφαιρικές και industrial πινελιές εδώ και εκεί (στα σημεία που δε το περιμένεις) να δίνουν ξεχωριστό χρώμα στη κυκλοφορία αυτή (Intro και Burn τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα στις εισαγωγές) που παρά τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, βαράει όμορφα
Ακούστε το όλο ΕΔΩ
Τα πλάγια τα έχω αναλύσει και εδώ και αλλού. Το bold όμως, ρε παιδιά τι φοβερό συγκρότημα οι Anacrusis? Έχω ήδη κλείσει από τον dargaard-79 (χίλια thanks Μήτσο ) το άλμπουμ αυτό και με 2 κομμάτια που άκουσα δικαιώνομαι για την επιλογή μου
Τι Anders ρε. Δεν ήτανε στους In Flames ο Μέγιστος!
M-o-d-e-s-t Mussorgsky.
Μέρα που είναι:
Tourniquet - Psycho Surgery (1991)
τα χω ξαναγράψει παλιότερα αλλού, ας μην επαναλάμβανομαι.
βοηθεία μας
Προτροπη σε οσους δεν τον εχουν ακουσει τον δισκο.Καντε το…χθες
Darklin Reach-Where Evil Dwells
Οι Αμερικανοι Darklin Reach στο συντομο βιο τους παρεδωσαν μονο το παραπανω αλμπουμ.Αν και με παραγωγη (στην καλυτερη των περιπτωσεων,ΜΕΤΡΙΑ)απο τους Jon Oliva και Steve Wacholtz των Savatage,δεν καταφεραν να κανουν αισθητη την παρουσια τους παρα σε λιγους.Thrash metal με αρκετα heavy στοιχεια αρεσει ισως περισσοτερο σε Powermetallers παρα thrashers.Σε μια εποχη (1992) που το thrash εσβηνε σιγα σιγα μιας και ειχαν προηγηθει δεκαδες διαμαντα στο ειδος,δυσκολα το Where Evil Dwells να συγκριθει.Πολυ κακως.Ειδικα για οποιους αγαπουν παλιους Testament.Αρεσκομαι σε τραγουδια σαν το Addiction που τα ριφς σε συνεπαιρνουν.Δυο κιθαρες οργωνουν και πλεκουν,ενω η δυαδα που ευθυνεται για το ρυθμο,επιτυγχανει πληρως στην αποστολη τους.Οσο για την φωνη,αψογος ο παικτης.Αλλη τραγουδαρα το Corner of Your Mind οπου ξετυλισουν μια αλλη μουσικη προσωπικοτητα,σε πιο Metal Church επιπεδα.Το ομωνυμο και τελευταιο τραγουδι του δισκου συμπληρωνει την κορυφαια τριαδα ενω ειναι και το αγαπημενο μου του δισκου.Ραμμενο/γραμμενο απο μια μπαντα με πολλες δυνατοτητες ρε γμτ.Τεσπα,συνολικα δεν υπαρχει συγκριση με 80ς διαμαντια αλλα το δημιουργημα των Darklin Reach αξιζει μια θεση στα καλυτερα των 90ς.
Είναι ωραίοιιιιιιιιιι Testament με παλιομοδίτικο Speed/Heavy μέσα