Εγώ ακούω το πρώτο, λίγο το δεύτερο, το Through the Ashes και τα επόμενα 2. Το Blackening μου αρέσει πολύ αλλά να πω την αλήθεια δεν το βρίσκω τόσο καλύτερο από τον προκάτοχό του, ούτε θεωρώ ότι είναι ΤΟΣΟ έπος πια. Βασικά τα φωνητικά του flynn πάντα μου φαίνονταν σαν αδύναμος κρίκος γενικά. Ριφφάρες πάντως.
Άριστα το 9 γενικά στην περίπτωσή τους, αν και το πρώτο φλερτάρει με το οπαδικό/ιστορικό δεκάρι λόγω ίμπακτ και επιρροής (αν και οι μπάντες που επηρέασαν δεν είναι το φόρτε μου…)
Τα άλλα δεν τα έχω ακούσει καν. Ένα κομμάτι από το καθένα το πολύ.
Για να καταλάβεις πόσο πολύ μ αρέσει (και για να συμφωνήσω εν μέρει με το γεγονός ότι ο ενθουσιασμός προέρχεται κυρίως από την φοβερή δουλειά στις κιθάρες), θα σου πω το εξής: Δηλαδή ο Mustaine στο Rust in Peace δεν είναι αντίστοιχα ο αδύναμος κρίκος, στο βαθμό του επιτρεπτού; Ε και τι μ αυτό, αυτό που ακούμε στο RIP, είναι τοπ 3 ever, είναι τόσο ψηλά το υπόλοιπο που δε γίνεται να χαλαστείς ή να κάνεις εκπτώσεις στο μεγαλείο του.
Όχι. Το έχω ξαναπεί. ΛΑΤΡΕΥΩ τα φωνητικά του Mustaine, ειδικά την περίοδο RiP-Youthanasia. Λάιβ είναι άλλη ιστορία. Αλλά στο στούντιο, το ξαναλέω: τα λατρεύω. Μέρος της μαγείας. Μοναδικός.
Πρέπει κάποια στιγμή να αναλύσω λίγο περισσότερο τους δίσκους τους Συμφωνώ πολύ με τον @Vic για τα άλμπουμς, αν και μου αρέσουν περισσότερα κομμάτια και η φωνή του Flynn άλλοτε την λατρεύω , άλλοτε καταλαβαίνω αυτό με τον “αδύναμο” κρίκο.
ΥΓ. Ο τρόπος που “φτύνει” τις λέξεις ο Mustaine , που τραγουδάει μέσα από τα δόντια,είναι τόσο ξεχωριστός, τόσο ιδιαίτερος που είναι όντως μοναδικός!
Ο Flynn με τα χρονια εχει δουλεψει πολυ την φωνη του, εμενα μια χαρα μου κανει και δεν με χαλανε τα φωνητικα σε κανεναν δισκο. Το ιδιο ισχυει και για τον Mustaine, εννοειται οτι δεν εχει καμμια φωναρα αλλα ο τροπος εκφορας του και γενικα η ταυτοτητα των φωνητικων του ειναι τοσο μοναδικη και αμεσα αναγνωρισιμη.
Μαλακίες. Όλες οι δηλώσεις που μιλάνε για ολόκληρα είδη με τέτοια ισοπεδωτικά συμπεράσματα είναι μπούρδες. Ας γυρίσει κάποιος να του πει τότε ότι και η χιπ χοπ είναι γεμάτη επιφανειακούς σεξιστικούς και υλιστικούς στίχους, άρα 1-1.
Περιμένω να δω τους ωμούς του στίχους. Προβλέπεται πανηγύρι.
To ξαναέβαλα σήμερα να το θυμηθώ… Έκανα και edit στο αρχικό post:
Καλό είναι, για μένα καλύτερο του the burning red. Καλύτερη παραγωγή, πιο πολλή όρεξη… ΟΚ δεν είναι κάτι φοβερό αλλά περνάς πιο καλά ακούγοντάς το, έτσι μου φαίνεται.
Προσωπικά ψιλοσυμφωνώ με αυτό που είπε ο Flynn. Βέβαια, σε αυτή τη βαρεμάρα έχουν συνεισφέρει και οι ίδιοι με τους 2 τελευταίους δίσκους τους, να του πει κάποιος. Όσο για τους στίχους… ώπα ρε ποιητή Flynn!
