Album που ξεθάψατε μετά απο καιρό

Tους Maudlin πρέπει να ακούσω πιο επισταμένα κάποια στιγμή.

Μια απο τα ιδια:!::!:

3-4 αγαπημενα αλμπουμ απο [B]The Gates of Slumber[/B]

:metal:

FLY TO THE RAINBOW
TAKEN BY FORCE
IN TRANCE

ποσο μεγαλος ειναι ο ROTH!!!
ποσο…

Πάρα πολύ μεγάλος.
πήρε τον Hendrix και τον έφτιαξε με δικό του στύλ
βρες και άκου αυτό όπωσδηποτε :

[B]http://www.youtube.com/watch?v=2Q5lSDyKfhs[/B]

αυτο.

και στα καπακια zeke - death alley

Sometimes old skills used in new ways,sometimes new skills in the old ways:-k
Σε αυτη την ατακα βασιζεται αλλα και κρινεται η δισκογραφια των Enslaved

O πιο πειραματικος δισκος των Enslaved μεχρι την εποχη που κυκλοφορησε.Εχουν μπολιασει πολλες Pink Floyd επιρροες και χρησιμοποιουν αρτ/προγκ οργανα οπως mini moog και vocoder.Σε πολλους δεν αρεσε αυτος ο δισκος.Ε λοιπον εγω ΔΕΝ ειμαι ενας απο αυτους.Μου αρεσει ο συνδυασμος της Frost εποχης τους μαζι με την Heart Of The Ages εποχη των In The Woods και ΜΕΓΑΛΕΣ δοσεις Pink Floyd και Hawkwind.Μου αρεσει ο πνευματικος πειραματισμος που εκδηλωνεται μεσω των μουσικων τους αναζητησεων.Μου αρεσουν τα Black metal ξεσπασματα καταστροφης και θανατου να ακολουθουνται απο ιντελεκτουαλ μουσικα ηχοτοπια στα οποια βεβαια να φυσουν πανω τους οι ασκοι της εμπνευσης(γιατι αλλιως…γαμα τα).Μου αρεσει που σε καθε δισκοι τους ειναι παραμενουν τοσο ιδιοι αλλα συγχρονων ειναι τοσο μα τοσο διαφοετικοι,κατι σαν Ulver ενα πραγμα.Μου αρεσει που καθε κομματι τους ειναι ενα κομματι που συμπληρωνει το συνολο.Μου αρεσει που για να ολοκληρωθει ο κυκλος υπαρχει και το κομματι των HOV που τραγουδα ο Trygve Mathiesen μαζι με τους 4 των Enslaved και τον Kai’‘Skagge’’ Lie ως Tribal Choir που προσπαθει να ακουστει οσο πιο δυνατον κοντα σε αυτο που οι ιδιοι θεωρουν Viking Music(μεταλ?),ενα τιτλο που οι ιδιοι υπερασπιζοντουσαν ως συμφωνη περιγραφη για την μουσικη τους(και οχι Black metal).ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ…

Ωραίο το από πάνω btw.

Δεν έχει ξεθωριάσει καθόλου μετά από 9 μήνες.

^ Το πούστικο το kylesa. Μα καθόλου. Από τα χριστούγεννα λέμε, έχει γίνει ένα με το αυτοκίνητο.
Ξεθάφτηκε όμως τούτο, που επιτέλους το βρήκα και το αγόρασα

[B]Agoraphobic Noisebleed/ Converge - The Poacher Diaries (1999)[/B]

καλά, προσπεράστε τους converge, που είναι πιο ευέλικτοι στο στυλ τους.
Εδώ μέσα έχει από τα καλύτερα κατ’ εμέ agoraphobic nosebleed κομμάτια ever

Soulfly - Omen:):!:

Ο ορισμος του blast from the past. Πραγματικα δε θυμαμαι απο ποτε ειχα να το ακουσω.

Απο τοτε που ξεκινησε το καλοκαιρι εχω ξεθαψει πραγματα που ειχα να ακουσω απειρο καιρο…

Icon, Operation Mindcrime, Warning, South Of Heaven, Clandestine.

Και κατι τυπου Voyage Of The Acolyte (S.Hackett), Salisbury, Bad Reputation, Black Rose.

Όλη την πενταλογία The Dark Secret Saga των Rhapsody Of Fire:):!:

Οι Kataklysm στον 8ο δισκο τους δεν εχουν να προσφερουν και πολλα στο ειδος.Εχοντας κλεισει το 2006 που κυκλοφορησε το In the Arms of Devastation
τα 15 χρονια υπαρξης,υπαρχει μια ταση για εκμοντερνισμο.Ετσι τα 3 πρωτα κομματια ακουγονται σαν Pantera που παιζουν death,σαν Cryptosy τελευταιων δισκων,σαν μια deathcore μπαντα που ψαχνεται στον ηχο της.Ευτυχως απο το 4ο κομματι και μετα υπαρχει σαφης βελτιωση αλλα το πληγμα εχει δημιουργηθει.Η ωθηση για κυκλικο χεντβανγκιγκ(headcircling??) ειναι και παλι εδω.Οπως παντα τεχνικοι,καμποσα σολο,φωνητικα απο γvωστους τους καλλιτεχνες/φιλους σε 2 τραγουδια(Kittie&Into Eternity),καποιες μελωδικες γραμμες στις κιθαρες,ελαχιστες μπλαστμπιτιες σε σχεση με το παρελθον και γενικοτερα πραγματα που ισως να τα ευχαριστιεσαι την ωρα που τα ακους αλλα γενικοτερα δεν σου μενουν και πολλα πραγματα.Μονο για τους ηδη οπαδους των Kataklysm αλλα και αυτοι να μην περιμενουν τα μεγαλεια του μακρινου παρελθοντος αλλα ουτε και τα πιασαρικα/χεβι στοιχεια που ειχαν οι τελευταιοι τους δισκοι.
Δυστυχως τα πολυ καλα To Reign Again,It Turns to Rust,Open Scars και The Road to Devastation δεν κρινονται αρκετα για να θεωρηθει ντεθ μεταλ πυλωνας.Η εκδοση που συμπεριλαμβανει και το dvd δεν προσθετει μια και η ερασιτεχνικη ληψη σε συνδυασμο με τον αδειο ηχο σε(με) κανει να βαριεμαι.


[B]UNBOUNDED TERROR[/B] - Nest Of Affliction (1992)

Σάπιο death metal από την ισπανία, το είχα ξεχάσει ότι το είχα και μάλλον έκανα μεγάλο λάθος!! Κυκλοφόρησε το 1992 από την Drowned Productions (τώρα είναι η Xteem Music) - oι πιστοί του χώρου ας τσεκάρουν άφοβα!!

Απλά το τέλειο Doom (όταν όλοι οι άλλοι έπαιζαν thrash). Είχα να το ακούσω κανα χρόνο.

Μετά από πολύ, πολύ καιρό:

[B]Ωχρά Σπειροχαίτη ‘‘Πρώτος δίσκος’’[/B]

[B]Ωχρά Σπειροχαίτη ‘‘Δεύτερος δίσκος’’[/B]

Τα συναισθήματα παραμένουν ίδια με την πρώτη φορά που άκουσα αυτούς τους δίσκους. Μόνο που τώρα με έπιασε και μία πικρία όταν σκέφτομαι ότι αυτό το συγκρότημα έπαψε να υπάρχει.

Για μένα αυτοί οι δίσκοι είναι από τις κορυφαίες στιγμές της πολιτικοποιημένης μουσικής στη χώρα μας. ‘‘Κιθάρες’’, ‘‘Ρεκβιέμ για το Νίκο’’, ‘‘Ορέστης’’, ‘‘Περιθώριο’’, τόσα και τόσα κομμάτια που σε συγκινούν τόσο ώστε να σου φέρουν δάκρυα στα μάτια. Οι Ωχρά απλά έγραψαν ιστορία, με ένα ολοδικό τους, ξεχωριστό στυλ και μία πολιτική στάση που έδωσε πολλά.

[B][I]Αυτό που λένε σεβασμός είναι μια αντίστροφη, δική τους ενοχή…[/I][/B]

Kataklysm - Prevail:):!: