Martin γύρνα πίσω και ελάτε για κανονικό λάηβ γαμώ το διάολο :!:
Candlemass - Nightfall, Ancient Dreams, King Of The Grey Islands:):!:
Γιατί σκάνε τόσες αναμνήσεις όταν το ακούς μετά από καιρό που καταλαβαίνεις πως είναι ο καλύτερος δίσκος όλων των εποχών.
Και με τις πλευρές ανάποδα, όπως δηλαδή πρέπει να παίζεται:!:
Τέλειος δίσκος από πολλές απόψεις, πλην του μέτριου ήχου. Τα instrumental (συμπεριλαμβανομένων και των μικρών intro) δίνουν ανάσες στον καταιγισμό των ευφάνταστων ριφ και των εναλλαγών στους ρυθμούς.
Μεγαλείο…
δισκάρες βλέπω ξεθάβονται στα τελευταία ποστ
εγώ το πρώτο στην ουσία άλμπουμ των The tea party το Splendor Solis
μόνο κομματάρες μέσα, με την φωνάρα του jeff martin σε πρώτο ρόλο και την μπάντα να έχει από τον πρώτο κιόλας δίσκο το δικό της ύφος. Οι επιρροές είναι εμφανείς σε σημεία, αλλά αυτό δεν αλλάζει την αυθεντικότητά τους.
Μιλάμε για τρελό λιώσιμο… Παίζει οπωσδήποτε το βράδυ πριν τον ύπνο!!! Κάτι σαν χάπι ένα πράμα!!! 
Το 1998 το τσιρκο των μιντια ειχε εγκαταλειψει κακην κακως το Seattle και το μονο που ειχε μεινει ηταν ενα ματσο γραφικοι που καναν αυτο που καναν μια ζωη,πολυ πριν στηθει το ολο πανηγυρι.Punk rock με πολλα κιλα ιδρωτα και ακομα περισσοτερο χαβαλε.
Απτις πρωτες νοτες λοιπον φαινεται η χαλαροτητα στη διαθεση της μπαντας.
Ο τελευταιος δισκος στην Warner (απo τον επομενο γυρισαν στη μαμα Sub Pop που τους ανεδειξε) τους απαλλαξε απο το αγχος καθως ουσιαστικα κανενας δεν περιμενε τιποτα απ?αυτους πλεον.
Υποτιμημενος δισκος και ειναι κριμα γιατι εδω είναι μερικα απ’τα καλυτερα τραγουδια που βγαλαν.“Α thousand forms of mind”, “I have to laugh”, “poisoned water”, “beneath the valley of the underdog”.
Ταυτοχρονα ειναι και ο τελευταιος δισκος στον οποιο συμμετεχει η λατρεμενη μορφαρα που ακουει στο ονομα Matt Lukin.
Αμεσως μετα την ολοκληρωση του κρεμασε οριστικα το μπασο και δεν ξανασχοληθηκε με τη μουσικη.
Καπου ειχε πει κι ο ιδιος:
" The rest of the band claims Tomorrow Hit Today was my best bass performance.And I go That’s kind of funny,because that’s when I cared the least about it.But I guess a lightbulb shines brightest right before it burns out."
Ε δικιο θα’χει.
Rage - Full Moon At St. Petersburg…όχι ακριβώς ξέθαμα, το πήρα πίσω, από κάπου που τό’χα δώσει:):!:
Ω θεοί, πόση ομορφιά.
το πάνω, δεν ξέρω αν είναι που το πρωτοάκουσα σε τρυφερή ηλικία και μου προκαλεί μια γλυκιά νοσταλγία κάθε φορά που το ακούω ή απλά το κάνει αυτό σε όποιον το ακούει. Μπορεί να είναι και συνδυασμός αυτών των δύο.
γενικά οι κιθαρίστες πλέκουν μεταξωτή δαντέλα
[SPOILER]inb4 post αποθέωσης από deathster
[/SPOILER]
Ήταν το πρώτο που άκουσα από Tea Party και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το κόλλημα και συνέχισα με όλη τη δισκογραφία. Φοβερό album, έχει αυτό το folk rock αέρα στυλ ‘‘Led Zeppelin III’’ που έλειψε λίγο στα επόμενα albums όταν έδωσαν βάση στα ανατολίτικα.
Πως με ξερεις !
Δεν υπαρχουν και πολλα να πουμε που δεν εχουμε για εναν απο τους
δισκους που τα θετικα επιθετα ειναι τοσα πολλα.
Ενα αριστουργημα απο την πρωτη μεχρι την τελευταια του νοτα.
Τελος Αυγουστου ειναι η εποχη του με ηλιοβασιλεμα,πρωτες δροσερες νυχτες
και summer’s end στο repeat μεχρι να χαλασει το cd.Βλεπωντας για αλλη μια φορα
ενα καλοκαιρι να τελειωνει.Του χρονου παλι και παμε play για αλλη μια φορα.
Γιατι τι νοημα εχει η μουσικη αν δεν την συνδεεις με καταστασεις και αναμνησεις ?
Σωστή η αναφορά στο ΙΙΙ, όπως και για το edges of twilight αντίστοιχα, θα μπορούσε να γίνει παραλληλισμός με το Physical graffiti
Ο τρόπος με τον οποίο φιλτράρει τα 70’s μέσα από τη Σκανδιναβία των 90’s φλερτάρει κυριολεκτικά με τη μαγεία. Συγκερασμός δυο τόσο διαφορετικών εποχών έτσι που μοιάζουν συγγενείς… απίστευτο.
Well, well, well, η αληθεια ειναι οτι οι Bad Religion ειναι μεγαλη μου λατρεια και πραγματικα ειχα φτασει σε σημειο να ξερω ολους τους στιχους τους απ’εξω. Αληθεια ειναι επισης οτι τους ειχα αφησει για ενα διαστημα μετα και απο το απογοητευτικο τελευταιο αλμπουμ τους. Ηρθε η ωρα ομως και σημερα ξεθαψα τα 3 πρωτα αλμπουμ της επανασυνδεσης, δηλαδη:
[B]Suffer (1988 ) [/B]
Aριστουργημα απο τα λιγα με φοβερα τραχυ και δυναμικο ηχο και κομματια λατρειες οπως τα 1000 More Fools, Best for You, Suffer και το ανυπερβλητο Delirium of Disorder.
[B]No Control (1989)[/B]
Τι να πει κανεις για αυτον τον δισκο; Ε; Δισκαρα ρε; Ας γραψουν ποτε αλλοι φλωροαμερικανοι πανκηδες κομματια σαν τα I Want to Conquer the World, Anxiety, Billy, Sanity και τα ξαναλεμε. Ναι ρε, δεν περιγραφω αλλο…
[B]Against the Grain (1990)[/B]
To αγαπημενο μου απο τα 3. Επειδη βαριεμαι να γραψω ολο το playlist, αφου ΟΛΑ τα κομματια ειναι κορυφαια, ενδεικτικα αναφερω τα Modern Man, Anesthesia, Flat Earth Society, Faith Alone, God Song, Misery and Famine και Walk Away.
Αμερικανικο punk; Χα, βρειτε τον 2ο…
όλη τη μέρα Zeppelin, τα μονά άλμπουμς (Ι, ΙΙΙ, Houses, Presence)
Εντάξει τι να λέμε τώρα…
παρατήρηση: τα πρώτα έξι κομμάτια του III σερί είναι ένα βήμα από την θέωση. (προφανώς γουστάρουμε και την ακουστική συνέχεια)
…μόλις τελειώσουν οι Maiden, θα γίνει ένα Annihilation discography πσκ:):!: