Τρομερος δισκος, μονο κομματαρες, ουτε ενα φιλλερ. Αξιζει πολυ και το ep Graveyard Lust σε περιπτωση που δεν το χεις ακουσει.
Είχα χτες μια ωραία κουβέντα με τον χρήστη Razoreater με θέμα δίσκους που θεωρούμε αψεγάδιαστους, “καθαρά δεκάρια” που λέμε. Ε λοιπόν, τούτο δω των Satan (περσινό να θυμίσω) πρέπει να είναι ο πιο πρόσφατος τέλειος δίσκος/δεκάρι που έχω ακούσει, με τα δικά μου κριτήρια.
Πολύ καλά τα λές. Σατανά. (το 'πιασες το ευφυολόγημα? :p)
Χτυπάει στα ίσα το ντεμπούτο τους και αυτό είναι διόλου αμελητέο.
Τι “χτυπάει στα ίσα” και αηδίες, μεταξύ μας τώρα. Το έχει ήδη ξεπεράσει. Τόσο θεϊκό είναι το Life Sentence.
Και κατά τ’ άλλα πες μου κι άλλα τέτοια “ευφυολογήματα” :!:
Κοίτα θα μπορούσε αν βγάλεις απ’ την εξίσωση ότι το πρώτο είναι κειμήλιο ολόκληρου του NWOBHM και μείνεις με το καθαρά μουσικό σκέλος. Όπως και να 'χει είχαμε περίπτωση ανάλογη του “Immortal Soul” με το “Life Sentence”. Σε 1 χρόνο θα 'χει γίνει κλασικό και θα ‘ρθουν για πανηγυρικό λάιβ απ’ την Eat Metal!!! Και απίστευτη φυσική και ζεστή παραγωγάρα ε, να μην το παραλείπουμε.
Δε σου λέω άλλα. Να πας στον γκρεγκ7 να σου πει.
Δεν μπορώ να τον πιέσω όμως να σκεφτεί και δεύτερο μέσα στο ίδιο τρίμηνο, καταλαβαίνεις τώρα.
Για το Life Sentence, πιστεύω ειλικρινά ότι αν έβγαινε στις αρχές των 80’s θα είχε σήμερα ακόμα πιο περιφανή θέση στην ιστορία του είδους σε σχέση με το Court in the Act. Θα είχαμε συγκρίσεις με το Angelwitch και τέτοια ας πούμε.
Και εννοείται μακάρι να τους φέρει σύντομα ο Γρήγορης να προσκυνήσουμε.
Να σου θυμίσω αν θέλεις και άλλες μπάντες μη μελωδικού death εκεί πάνω στα κοντά 2008-2011. Tribulation, Morbus Chron, Necrovation, Mr. Death, Repuked, Stench, Bastard Priest.
εγώ μίλησα για τη νοσταλγία μιας άλλης εποχής βέβαια (1990-1994) που τρώγαμε αμάσιτο -αλλά τόσο χορταστικό- death, μετά εγώ κινήθηκα για άλλα και τα θυμήθηκα πάλι 15 χρόνια μετά.
μιας και λες για tribulation πάντως ευκαιρία για μια ακρόαση στο ευκολόπιοτο thrashy death αλμπουμ the horror.
Εμ, παλικάρι με μπέρδεψες στην αρχή, τώρα σε έπιασα!
Δισκάρα το Horror, ναι!!
Rhapsody Of Fire discography και άλλες Ιταλικές λιχουδιές:p 
:!:
Σαν επιστροφή στο πατρικό σου ένα πράμα
[B]Cradle of Filth “Vempire or dark fairytales in Phallustein”[/B] EP
Θα 'ναι η αγαπημένη μου Filth κυκλοφορία, μια για πάντα. Αυτό το “Queen of winter, throned”, ρε πούστη μου, τι αιώνιο έπος είναι -μάλλον ό,τι καλύτερο έγραψαν ποτέ οι Βρεττανοί.
Θέλω να συνεχίσω με “Dusk… and her embrace” και “The principle of evil made flesh” για να θυμηθώ τα περασμένα μεγαλεία. Δεν πα να τους μάθαμε όταν πια είχαν πλαστικοποιήσει τον ήχο τους, εδώ υπάρχουν θησαυροί.
Τρία τίμια decent δισκάκια σαν να λέμε, για να περνά η ώρα.
…και δικό μου αγαπημένο, αν κα είναι απ’τα λίγα που δεν έχω:):!:
μερικους αγαπημενους δισκους = τιμια decent δισκακια,για να περνα η ωρα.
Shieeet.
Ω ρε χτίσαμε κακιασμένο προφίλ εδώ μέσα και δεν μπορούμε ούτε χαβαλέ να κάνουμε. Μη χτικιάζεις μαν