ποιος διαβάζει φυσική γενικής για αύριο τώρα
1 Like
1 Like
magic in my soul boiling me warm μόνο και που είδα το εξώφυλλο
Exhorder - Slaughter In The Vatican …ημουν πολυ νεος οταν το ακουσα τελευταια φορα…
Δισκάρα!
Σταθερά μέσα στα 3-4 καλύτερα Iced Earth.
και τις ροκιες του τις ειχε
και τα πειραματα του τα ειχε
και τις μπαλαντες του
και το καλο το ταμπουρο ο μπουλης στα τυμπανα
ειχε προγραμμα
Tornado - Triumph of the King
Έχω βάλει ένα άτυπο νόμο στα κείμενα μου θεωρώ ??Μνημεία??. Να είναι 15ετίας και πάνω. Ε τότε δικαιούται ένα δίσκος του 2001 (και ας κυκλοφόρησε το 2002) που να είναι και συνάμα τρομερός να μπεί σε αυτή τη θέση. Πόσο μάλλον όταν παίζουν Byzantine Heavy/Progressive Metal. Σας απέσπασα την προσοχή; Και όμως οι Σέρβοι Tornado παίζουν μουσική που της ταιριάζει ο παραπάνω χαρακτηρισμός. Δημιουργημένοι το 1998, ετοίμασαν το πρώτο ομώνυμο demo τους, τραγουδισμένο στην γλώσσα τους εκτός από δυο τραγούδια που κάποτε θα έβρισκαν τον δρόμο και στις μελλοντικό μοναδικό δίσκο τους, ??Triumph Of The King??, της τελευταίας κυκλοφορίας για την μπάντα αλλά και για την Γερμανική Angular Records. Προηγήθηκε ένα ομώνυμο Cd-R το 2000 που περιείχε τραγούδια από το demo αλλά άλλα τραγούδια που μπήκαν στην μοναδική κανονική τους κυκλοφορία. Η μπάντα παραμένει ενεργή (ή έτσι λένε) αλλά δεν έχουν βγάλει ούτε ένα νέο τραγούδι εδώ και πολλά πολλά χρόνια.
Το πρώτο και τελευταίο τραγούδι αυτού του δίσκου είναι και τα καλύτερα (+??Fight To Win??). Το ??Coming Of The King?? είναι ένα power metal τραγούδι, κατάβρεχτο με μελωδίες. Μια σταυροφορία με αρμονίες κατά των αισθήσεων. Επικά φωνητικά, μια χιονοστιβάδα από πολεμικά riffs και ρυθμούς. Τα ρεφραίν με τα Oohhh σε εμψυχώνουν να σηκώσεις την γροθιά σου στον αέρα παίρνοντας βαθιές ανάσες τιμής και εμψυχίας. Οι συνθέσεις συνεχίζουν αναμειγνύοντας Power και Progressive Metal συστατικά. Οι επιρροές από τους Δασκάλους τους, Deep Purple, Rainbow, Iron Maiden, Manowar και Helloween είναι εμφανείς, προσθέτοντας και το μυστικό στοιχείο του Βυζαντίου. Ακούς το ??Fight To Win?? με τα ??αλληλούια?? και τα ??κύριε ελέησον?? και νιώθεις σαν πολεμιστής που δοξολογεί. Συγκρίσεις μόνο με Lordian Guard και Longing?s Past στο πιο γρήγορο. Οι καμπάνες χτυπούν και οι πέντε πολεμιστές ευλογούν τα αυτιά μας με τις συνθετικές και παικτικές ικανότητες τους. Τα έγχορδα μοιράζουν αντίδωρο για τα αυτιά σολάροντας ηχητική ευτυχία, οι ρυθμοί σου γνέφουν να προσκυνήσεις τους Μεταλλικούς Θεούς. Η φωνή φτάνει στα Ουράνια και προσεύχεται με όλη την δύναμη που του έχει ευεργετηθεί. Και μια και ανάφερα φωνές, να πω ότι υπάρχουν τρεις (ξεχωριστές) στον δίσκο, η καθεμία να προσφέρει τον δικό της χαρακτήρα, άλλη πιο hard rock, άλλη πιο επική κτλ. Και οι τρεις όμως υπήρξαν υπέροχες.
Ο δίσκος περιέχει ηχητική ποικιλία, κάποια τραγούδια hardrockϊζουν πάρα πολύ. Το ??Black Swan Rider?? που είναι σύνθεση ενός φίλου τους, εκτός μπάντας, δίνει ένα διαφορετικό στίγμα στον ήχο τους, μακριά από το Power/prog ύφος των άλλων τραγουδιών. Το ??The Wall?? που είναι και αρχαία σύνθεση, είναι και αυτό κάπως έτσι, σε πιο μπαλαντοειδές ύφος. Αισθαντικό, συναισθηματικό, με τον ηλεκτρισμό του να σου διαπερνά τα οστά.Το έτερο αρχαίο τραγούδι εκφράζει την αγάπη του προς την Ιαπωνία με ευδιάθετες ακουστικές απολαύσεις. Καταπληκτικό σολάρισμα που κερδίζει την παράσταση άνετα. Συνέχεια με organ (από πλήκτρα προφανώς) και μόνο μια φωνή να το συνοδεύει, μια νυχτερινή προσευχή όπως λέει και ο τίτλος του. ¨Ένα ηχητικό λιβάδι που ανθίζουν λουλούδια από το δάκρυ του αέρα.
Το πρώτο ορχηστρικό του δίσκου κάνει την εμφάνιση του. Ακουστικές κιθάρες, μια νοσταλγική διάθεση που βγαίνει από το τέντωμα των χορδών. Και μετά πετούν ένα 20λεπτο δεύτερο ορχηστρικό. Πρώτη και τελευταία άστοχη κίνηση. Οι κιθάρες οργιάζουν, ατελείωτο shredding και συμφωνικές απολήξεις αλλά ρε παιδιά, είκοσι λεπτά είναι πολλά. Όση ατμόσφαιρα και να προσθέτουν τα πλήκτρα, όση ένταση και να κερδίζουν με τις τυμπανοκρουσίες, νιώθω ότι θα ήταν επιτακτικό μεγάλο ψαλίδισμα της συγκεκριμένες εγωιστικής επίδειξης. Το κλείσιμο του δίσκου με το ??Triumph Of King?? επιτυγχάνει τα επικολυρικά συναισθήματα που έβγαλε και το ???Coming??. Βάπτισμα πυρός και ατσαλιού φιλώντας την Μεταλλοσύνη που σου προσφέρουν στα αυτιά. Και αφού τα νέα τραγούδια ακουγόντουσαν πολύ καλύτερα από τα πιο παλιά, το πιο hard rock τους, κρίμα που δεν υπήρξε συνέχεια.
έλα καληνύχτα
1 Like
Πρόσφατα έτυχε να δω ένα βιντεάκι - review για το Battle Hymns MMXI των Manowar και με αφορμή την επανακυκλοφορία αυτή έπιασα άλλη μία (που δεν είχα ακούσει ποτέ, αλλά έχω να ακούσω πολύ καιρό το αυθεντικό) το Bonded by Blood των Exodus.
Τι γνώμη έχετε για επαναηχογραφήσεις κλασσικών δίσκων; Σχεδόν ρητορική η ερώτηση, κουβέντα να γίνεται… Αν θεωρείται πάντως επαναηχογράφηση το Rust in Peace που είχαν βγάλει καμμιά 10αρια χρόνια πριν οι Megadeth, το βρήκα μια χαρά, σε αντίθεση με το Countdown πχ που δεν είχε να προσφέρει κάτι.
Τι εννοεις επανηχογραφησεις; Σαν αυτες που εκανε ο Οζζυ για να μη δινει δικαιωματα στο Daisley και στον Kerslake; Σκουπιδια. Σαν αυτες που εκανε ο Wilson και εβαλε drums στο Up The Downstair και στο Staircase Infinities; Απαραιτητες.
lol
Σου είπα ρητορική η ερώτηση, σχεδόν όλοι θα προτιμήσουν την αρχική version.
Αυτό που είπα στην πρώτη παράγραφο είναι το παράδειγμα:
Exodus - Bonded by Blood vs Exodus - Let There Be Blood
Manowar - Battle Hymns vs Manowar - Battle Hymns MMXI
αδύναμα παραδείγματα και τα 2, άντε η παραγωγή στο Exodus να του δίνει λόγο ύπαρξης.
Αλλά το Rust in Peace που νομίζω έκατσαν και το ξαναέπαιξαν (αν και το wikipedia λέει “A remixed and remastered version featuring four bonus tracks was released in 2004”) δε με χάλασε γιατί δεν αλλοίωσαν τίποτα.
Των megadeth ήταν remix και remastered εκδόσεις . Όχι επανηχογράφηση.
Έμενα οι επανηχογραφησεις κλασικών δίσκων απλά για πιο μοντέρνο ήχο μου φαίνονται ΓΤΠ και ψιλό άρμεγμα ( όπως και αυτές του Ozzy . Γενικά η Sharon έχει εμετικες τακτικές ).
Επανεκδόσεις - επανηχογραφησεις που δίνουν κάτι διαφορετικό στις συνθέσεις μπορεί να είναι και καλές .
(η επανεκτέλεση πχ του a tout Le monde με την scabbia πάλι ΓΤΠ μου φάνηκε )
Δεν έχω απόδειξη από κάπου ότι το RiP είναι remastered αλλά ρε γμτ η φωνή του Dave είναι αλλαγμένη, δε γίνεται να μην την έχει ηχογραφήσει ξανά από πάνω.
Remastered ειναι το ΡΙΠ ρε. Ουτε καν ο Μαστεην δεν ειναι τοσο βλακας. Οι Μανογουορ απο την αλλη, ειναι 
.
3 Likes
Είναι διαφορετικές εκδοχές που είχε από τα Master tapes . Δεν έκανε κάτι καινούργιο .
Πχ κάτι που μου έρχεται στο μυαλό έτσι πρόχειρα είναι κάτι special , εορταστικές εκδόσεις των deep purple που υπάρχει διαφορετικό σόλο ακόμα και στο smoke on the water .
Ηταν απλά μια εκδοχή που δεν κράτησαν τότε για την τελική μορφή του κομματιού αλλά υπήρχε από την αρχή.
1 Like