Alter Bridge

Ωραία τα είπε ο Phillips, αλλά στα πέντε τραγούδια που θα έπρεπε να υπάρχουν σοπωδήποτε σε ένα ΑΒ-compilation η απάντηση είναι προφανής:

Calm The Fire // Εισαγωγάρα, ρεφραινάρα, γεφυράρα, some are too blind to see the world as it’s meant to be, αυτό ακριβώς.

Slip To The Void // Το καλύτερο μπάσιμο σε δίσκο (τους ή και γενικά, είμαι φανμπόης, φύγετε). Μπόνους αγάπη με ορχήστρα από Royal Albert Hall.

Wayward One // Let the circle be broken. Tο καλύτερο κλείσιμο σε δίσκο (βλ. παρένθεση αποπάνω). Μπόνους αγάπη στην ακουστική εκδοχή.

Blackbird // Duh.

Open Your Eyes // Live From Amsterdam από τα πιο όμορφα πράγματα που έχουν υπάρξει ποτέ.

3 Likes

Σας άρεσε το Last Rites?

Όπως είπα στον Flip και στη συνέντευξη αδυνατώ να πω μόνο 5. Θα προσπαθήσω να πάω με ένα ανά άλμπουμ:

One Day Remains: Broken Wings (fight the fight alone)
Blackbird: Blackbird (the static of this cruel world)
ABIII: Ghost Of Days Gone By (Before the years would have their way and break my heart)
Fortress: Fortress (There’ll come a time you’ll look back and regret when it’s gone)
The Last Hero: My Champion (sometimes you lose it all to find you gotta keep fighting)
Walk The Sky: Dying Light (Let this be an exercise in how to face your fears)

Fun (ή μάλλον fan) fact: Το “Live From Amsterdam” είναι η μόνη ζωντανή κυκλοφορία (ως τώρα προφανώς) των AB που δεν είμαι μέσα :stuck_out_tongue:

2 Likes

Όχι.

Σίγουρα όχι πολύ ζέστη, σίγουρα όχι κρύο. Βασικά μου βγάζει το ζήτημα που έχω τα τελευταία χρόνια με ΑΒ, σχετικά με τις παραγωγές τους.

Με λιγότερο τσίτα ήχο πιστεύω θα ακουγόταν grungy με την πολύ καλή έννοια (τελευταίο Alice In Chains ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό) και γενικά θα μου άρεσε αν δοκίμαζαν κάτι τέτοιο.

Έδιτ: διαφωνώ ήδη με την πεντάδα μου παραπάνω, πού πάω χωρίς Metalingus και The End Is Here :no_mouth:

Έτοιμο το προσωπικό του Myles λέει

1 Like

Δηλαδή από την δικιά μας τη συνέντευξη που το είπε ο Scott δεν το πίστεψες; :frowning:

1 Like

Σκέφτηκα ότι σιγά μην ξέρει ο ΝΤΡΑΜΜΕΡ τώρα, από τον Tremonti είναι εγγύηση η πληροφορία.

Ναι οκ προφανως δεν το είδα στη συνέντευξη :woozy_face:

Ναι μωρέ, σιγά.

Πάντως, έστω κι αν πλέον δεν έχει καμία σημασία, είχα την πληροφορία ότι είχαν κλείσει για headline εμφάνιση το καλοκαίρι, σε κλειστό χώρο.

Είχα μια περιέργεια να δω πόσο κόσμο θα μάζευαν γιατί αυτές οι “Αμερικανιές” είναι λίγο “επίφοβες”. Ή και όχι αν δει κανείς πόσο κόσμο είχαν οι Disturbed ή οι Papa Roach ή ακόμα και οι BFMV (οκ, όχι Αμερικανοί, αλλά κι αυτοί σε μια παρεμφερή κατηγορία κατατάσσονται).

Anyway, κουβέντα να γίνεται.

4 Likes

Κουβέντα να γίνεται, της πόρνης θα γινόταν… γιατί να μεν δεν θα πήγαινε η κουτσή Μαρία που είχε ακούσει το lonely boy στο μπαράκι στο κολωνακι, αλλά όσοι μαζευοντουσαν θα το γλεντούσαν…

2 Likes

Μια χαρά αρκετό κόσμο θα είχε πιστεύω…

2 Likes

Μεχρι κι εγω θα πηγαινα, αληθεια.

5 Likes

Ναι, γιατί δυσκολεύεσαι να πας σε συναυλία εσύ… Με το ζόρι σε τραβάμε… :stuck_out_tongue:

6 Likes

4 Likes

Άντε και καλά Χριστούγεννα

3 Likes

Δισκάρα που λέτε το Tremonti. Ευτυχώς, γιατί του Myles, εμ, όχι;

2 Likes

Γιατί, καλέ, τι έχει το “Ides Of March”. Οκ, δεν αγγίζει το συγκλονηστικό “Year Of The Tiger” αλλά συνεχίζω να το βρίσκω πολύ καλό.

Αλλά, ναι ο Tremonsterάκος εγγύηση καλού songwriting.

Ριφομηχανή σίγουρα. Κι ενδιαφέρουσες φωνητικές μελωδίες. Για μένα χάνει λίγο στο σύνολο λόγω φωνής (λίγο το ότι δεν έχει δυναμικές, λίγο η συγκεκριμένη χροιά που δεν “προσθέτει” κάτι) και στην παραγωγή/μίξη. Πολύ “μπουχτισμένη”, μου βγάζει μια πλαστικούρα. Κι επειδή με τη φωνή δε νομίζω να αλλάξει κάτι, γνώμη μου είναι ότι αν βγάλει δίσκο με καλύτερο ήχο, θα ανέβει επιτέλους εμπορικό επίπεδο.

3 Likes
4 Likes