Που ειναι τα hair dryer του joutsen στο video,wtf?
O crimson εχει φαει κολλημα με το bad blood,εχει και αλλα δυνατα κομματια.
παν τα μαλλιά.
ο δίσκος εχει 5 πιο δυνατά κομμάτια, αλλά αυτό μου εκει κολλήσει σε επικίνδυνο βαθμό
Έχεις δίκιο να τρως κόλλημα με το Bad Blood γιατί είναι κομματάρα!
Στο youtube υπαρχει η εμφανιση τους στο wacken 2015 που παιζανε tales from thousand lakes και στο moscow Metal meeting,με νταλα ηλιο , κομμενα μαλλια joutsen και ψοφιο crowd,καλες εμφανισεις αλλα οι αρενες δεν τους ταιριαζουν.
Το white night με γυναικεια φωνητικα και το growl που κανει ο joutsen οταν λεει only the stars are gooooooooooonnnnnneeeeeee.:vibrate::country:
άσε άσε…μετά από βροχές και τόνους λάσπης μας πέθανε ο ήλιος εκείνη την μέρα…αλλά οι amorphis απίστευτοι όλο το tales + κάποιες κομματάρες ακόμα ήταν ότι πρέπει για τις μεσημεριανές μπύρες…!!!
Να πεταχτώ κι εγώ να πω πόσο ομορφιά είναι ο δίσκος. Εδώ κι ένα μήνα αισιώς παίζει σε καθημερινή βάση και δε λέει να ξεφουσκώσει.
Σίγουρα δεν έχει κάτι το πρωτότυπο από άποψη ήχου, αλλά αυτό το χουμε πάρει απόφαση εδώ και πέντε δίσκους. Τα κομμάτια είναι δουλεμένα, οι μελωδίες όσο κολλητικές πρέπει, με τα λιντ του Holopainen και τα φωνητικά του Joutsen να ανεβάζουν τα πάντα ένα επίπεδο πάνω.
Ομότιτλο, Bad Blood, Death of a King, Dark Path (Ε ΝΑΙ) και White Night ξεχωρίζω, αλλά συνολικά ο δίσκος παίζει δυνατά από την αρχή ως το τέλος. Και τα δύο επιπλέον κομμάτια της ντιτζιπακ πολύ όμορφα.
Για τα γούστα μου, στο ίδιο επίπεδο με Eclipse και Circle, κάτω από Silent Waters και πάνω από Skyforger (στις λεπτομέρειες) και Beginning of Times (εύκολα).
Κάποιος καλός άνθρωπος να τους φέρει για λάιβ, γιατί από κείνο το βράδυ του '11 πάει πολύς καιρός.
τα bonus δεν τα είχα ακούσει…!! κομματάρες και τα 2!!
Dark path και Bad blood μεγάλα κολλήματα
Τι εκπληξη ειναι αυτη!
Μετά το skyforger δεν νομιζω να εχω κανει ουτε μια σοβαρη ακροαση στα επομενα.
Ε ετουτο ειναι δυνατο.
Ρε τους amorphis.
Ωραίος δίσκος. Τα δικά μου κολλήματα είναι το Skull και το Enemy at the gates
Amorphis - Tales from the Thousand Lakes
Λίγα συγκροτήματα υπάρχουν, που για τα προσωπικά μου μουσικά γούστα να μην διαθέτουν καμμιά απογοήτευση σε όλη την καριέρα τους. Πόσο μάλλον όταν συνεχίζουν ακμαιότατοι και καλύτεροι εν συγκρίσει με την μισή τους δισκογραφία. Και μιλάμε για μεγάλη δισκογραφία που αριθμεί πλέον ΔΩΔΕΚΑ κομψοτεχνήματα. Η πρώτη μου επαφή με τους Amorphis ήταν το 1994, με το ??Tales From The Thousand Lakes?? . Αγορά σε picture disc μόνο και μόνο για το πανέμορφο εξώφυλλο. Δεν μου πέρασε από το μυαλό καν ότι λίγες ώρες αργότερα θα βρισκόμουν στο μουσικό τους παράδεισο. Το ??Tales?? είναι μια ομαδική δουλειά με τους στίχους (όπου δεν είναι παραδοσιακοί-Kalevala ) να είναι γραμμένοι από τον Esa ενώ το μουσικό κομμάτι από όλους πλην του Jan (drums). Και με παραγωγή-φωτοακτίνα και κάθε ήχος να λάμπει από τα χέρια του Tomas Skogsberg, υπεύθυνο για τις παραγωγές την μισής Σκανδιναβίας στα 90ς.
Το 1994 ήταν μια εποχή που άκουγα πολύ death metal. Οι περισσότεροι το είχαν ζήσει στο πετσί τους τα προηγούμενα χρόνια, εγώ ξεκίνησα να το ακούω στην παρακμή του μια διετία νωρίτερα. Οι Amorphis στο ΄΄ Tales..?? είναι ένας μοναδικός συγκερασμός μελωδίας και βαρβαρότητας. Είναι η εποχή που δεν έχει εγκαταλείψει ακόμα τα φωνητικά ο Tomi Koivusaari και συνεπώς τα φωνητικά (σχεδόν) περιορίζονται στα εκπλητικά ουρλιαχτά του. Οι ρυθμικές μελωδικές κιθαριστικές γραμμές είναι η γη της μελωδικής τους επαγγελίας ενώ οι αντίστοιχες του Holopainen κρατούν το στοιχείο του death metal ζωντανό. Σημαντικότατο ρόλο παίζουν και τα πλήκτρα του Martenson που δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα και κλυδωνίζουν τον ακροατή με τα αρμονικά κύματα και ήχους που εκπέμπει. Αυτός είναι ο πρώτος και συνάμα ο τελευταίος δίσκος των Amorphis που συμμετέχει ο Martenson. Θα τον ξανασυναντήσουμε πολλά χρόνια αργότερα (2007) μαζί με τον μπασίστα του ??Tales?) στους Barren Earth οι οποίοι θυμίζουν έντονα?Amorphis.
Η κοιτίδα του death metal παρελθόντος τους συνεχίζει να ρέει. Από το πρώτο κιόλας κομμάτι μετά την εισαγωγή, οι ρυθμοί δεν είναι ισχνοί. Τα πλήκτρα παρελάνουν πάνω στις κιθάρες και στο ντράμιγκ που διανύει με ευκολία πολλά χιλιόμετρα. Η συνέχεια με το Ανατολίτικο ριφ του ??The Castaway?? μαλάσει το μυαλό την μελωδία του και σκληραίνει τον σβέρκο από το χτύπημα της κεφαλής. Εντάξει, μαγικό ταίριασμα κάναν τα παλικάρια. Κιθαριστικός αυνανισμός πεντέμιση λεπτών με ξεσπάσματα και βαλσάμωμα του ρυθμού να αντέξε ι στις φθορές του χρόνου. Ειδική μνεία στο τραγούδι που ξεχώρισε και έγινε και ep αργότερα, το ??Black Winter Day??, μια σύνθεση εξ? ολοκλήρου του Martenson (όπως και η εισαγωγή). Εδώ, μεθυστικό Moog αλλιώνει τον κόσμο σου και σε ξυπνά σε ένα μαγικό γαλάζιο κόσμο. Λιγα καθαρά φωνητικά μέσα από τα ποιήματα της Kalevala από τον Ville Tuomi δεν κάνει την διαφορά στην ήδη τελειότητα της σύνθεσης. Οι ενισχυτές στο τέρμα λαο το άγγιγμα ανεξίτηλο. Τόσο ελκτικό που δύσκολα θα επιτρέπετε στο επόμενο τραγούδι να συνεχίσει αν δεν το χορτάσετε 3-4 φορές. Εννοείται ότι το διασάλπισμα της ηχητικής Εδεμ δεν τελιώνει εκεί. Άλλα είκοσι λεπτά υπόσχονται κολλητικά άσματα. Φωνητικό πάθος από καρδίας , τραγουδά για τα παραδισιακά ήθη και έθιμα του τόπου του και μουσικό βάθος που χοροστατεί σε αυτήν την Θεία Λειτουργία. Και μιας και αναφέρθηκε η λέξη χορός, απολαύστε το πόσο αδιάφοροι για τους άλλους υπήρξαν βάζοντας ακόμα και χορευτικά σημεία σαν το τέλος του ???In The Beginning?? ή το techno/ηλεκτρονικό κομμάτι του ??Magic And Mayhem??. Με περίσσια καλλιτεχνία όμως. Ξέρουν πώς να σε ζαλίζουν με τους χουζούρικους Moogόηχούς του ??Forgotten Sunrise?? και να σε ξυπνάνε με το διεγερτικό του σολάρισμα. Δέκα συνθέσεις που χαράσσονται για πάντα στο μυαλό σου.Και κάθε φορά που το ακούω εδώ και είκοσι χρόνια με απορροφά μέσα του, με περικλείνει με τις αρμονίες του, με παγιδεύει με τους εξαιρετικούς του ρυθμούς και με αποβάλλει ώς μια καλύτερη οντότητα.Εχει αγορασει κανενας t-shirt του Silent Waters και αν ναι απο ποιο site θα μπορουσα να το βρω,μου αρεσει αυτο το shirt και επειδη ρωτησα σε καποια μαγαζια που κανουν σταμπες,δεν βγαζουν τετοια γιατι δεν τυπωνονται καλα κλπ.
Το μονο που βρηκα σε ελληνικο site ειναι αυτο.
http://www.rockit.gr/amorphis_t-shirt_silent_waters
Στριμάρανε τη χθεσινή εμφάνισή τους από Ελσίνκι σε 360. Πιθανότατα θα κατέβει σύντομα, όσοι προλάβετε λιώστε. Εικόνα αποδεκτή, ήχος εξαιρετικός. Ξεκινάει με ένα πανέμορφο μικρό ακουστικό σετ και μετά ηλεκτρικές, ένα επίσης μικρό περίπου-greatest-hits και ολόκληρο το Under the Red Cloud. Στο Her Alone ντουέτο με Anneke, αγαπώ τον κόσμο όλο.
Πήγα να το δω χθες αλλά η εικόνα μου φάνηκε ψιλοχάλια και το παράτησα. Ο ήχος ήταν αρκετά καλός ωστόσο.
Όποιος βρει το video με Anneke βάζει link εδώ κατευθείαν ε.
Βλεποντας τις ψηφους στο παρον θρεντ σοκαριστηκα λιγο. Καταλαβαινω πληρως πως αν καποιος διαλεξει να ψηφισει ως καλυτερο δισκο εναν απο τους 3 της χρυσης εποχης (Elegy - Tuonela - Am Universum) θα καταληξει λογικα στο Tuonela, το οποιο για μενα οχι απλα ειναι το καλυτερο των Amorphis, αλλα ειναι στους 10 αγαπημενους μου δισκους γενικα, και πιστευω και στην τοπ δεκαδα μεταλ δισκων της δεκαετιας των 90ς.
ΑΛΛΑ το να εχει ΜΙΑ ψηφο το εξαιρετικο Am Universum και 6 ψηφους το Karelian Isthmus ειναι υψιστου μεγεθους τρολλια :lol:
Για τους μετά - Koskinen Amoprhis δυστυχως δεν εχω πολλα να πω. Απροσδοκητα καλο το Eclipse, απροσδοκητα δυνατη συνεχεια με Silent Waters και Skyforger (κατωτερα ομως απο το Eclipse πιστευω), αλλα μετα απο αυτα το χαος… Tα τρια τελευταια ειναι μια απο τα ιδια, και το οτι λαμβανει θετικες κριτικες το Under The Red Cloud νομιζω πως ειναι αποκλειστικα επειδη ειναι βελτιωση σε σχεση με τα δυο προηγουμενα, το οποιο δεν ειναι και κανενα κατορθωμα… Δηλαδη ακομα και το Far From The Sun που ειχε φαει (εντελως αδικο) κραξιμο, νομιζω ειναι κλασεις ανωτερο απο τα 3 τελευταια. Βεβαια οι Amorphis βγαζουν καπου 10 φορες περισσοτερα λεφτα απο τοτε που επεστρεψαν με το Eclipse και το ελαφρολαικο ποπ γκοθομεταλ στυλακι, οποτε θα συνεχισουν στο ιδιο υφος, αλλα κριμα.
Το τελευταιο ειναι οντως πολυ καλο. Και μενα δεν μου παν πολλα τα 2 προηγουμενα, αλλα το under the red cloud ειναι φοβερος δισκος. Και οχι και ελαφρολαικο ποπ γκοθομεταλ!!! Ενα κομματι εχουν συνηθως σε αυτο το στυλ, τα υπολοιπα ειναι μιξη 70ς,προγκ,φολκ και μεταλ. ελαφρολαικο ποπ γκοθομεταλ θα χαρακτηριζα τους lacuna coil.
Επισης η χρυση εποχη των amorphis ειναι το tales-elegy-tuonela.
το am universum οσο ωραιο και να ειναι δεν αγγιζει αυτη την τριαδα! 
πολυ ελαφρολαικο κομματι το the four wise ones ε?
Εξαιρετικο δεν ειναι το Am Universum απλα εχει καποια οντως καλα κομματια,oυτε καν μετριο το Far From The Sun,τα The Beginning Of Times και Circle καπως κουρασαν με το ιδιο μοτιβο,για να ερθει το Under The Red Cloud να τους βαλει παλι στις ραγες.
AMORPHIS - White Night (Live at Huvila Tent Helsinki 2016)
Αυτο ειναι καλο βιντεο,πρωτη φορα Live,το αφιερωσαν στην κοπελα που συμμετειχε στα φωνητικα στο White Night και “εφυγε” απο καρκινο.
Φυσικα και ειναι εξαιρετικο το Am Universum, απο την αρχη ως το τελος.
Μια χαρα δισκαρα ειναι το Karelian ! (Τales ψηφισα)
Μια διαφορετικη εκτελεση του House Of Sleep 
