Παρατήρησε κανείς άλλος ότι στο “Blood on Ice” τα Woodwoman & Lake είναι μαζί σαν ίδιο τραγούδι και ότι το ίδο συμβαίνει με τα 3 πρώτα τραγούδια του “Twilight of the Gods”?
Μιλάω φυσικά για τα αυθεντικά cd.
Στο “Hammerheart” και το “Blood Fire Death” δεν παίζει τέτοιο προβληματάκι.
ε για να τ’ άλλαξε ο μεγάλος, αυτό θα ταν το όραμά του. πάντως και στα 2 έχει προσθέσει ένα outro στο τέλος που δεν υπάρχει στις κανονικές. στα άλλα βλέπω ίδιο τρακλιστ.
On the reissue of the CD in 1990, ‘‘Storm of Damnation’’ and the outro aren’t
mentioned in the tracklist. The 2003 CD reissue combines “Storm of Damnation”
and “Hades” into one track.
The Return
The 2003 reissue has ‘Revelation of Doom’ and ‘Total Destruction’ as one track,
aswell as ‘The Rite of Darkness’ and ‘Reap of Evil’ are one track.
Under The Sign Of The Black Mark
“Nocternal Obeisance” [sic] and “Massacre” are combined as one track on the 2003
reissue CD.
Hammerheart
The tracklisting on the 2003 pressing is:
[…]
5. Song to Hall Up High/Home of Once Brave
[…]
Twilight Of The Gods
The tracklisting on the 2003 pressing is:
Twilight of the Gods/Through Blood by Thunder/Blood and Iron
[…]
Blood On Ice
The 2003 pressing has the following tracklisting:
[…]
6. The Woodwoman/The Lake
[…]
δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί ,αλλά τώρα το διάβασα και το βρίσκω πολύ καλή ιδέα κυρίως λόγω συμμετοχών .
Έχει δημιουργηθεί μια Bathory tribute band που λέγεται Twillight Of Th Gods απο τους:
Alan Nemtheanga (PRIMORDIAL)
Blasphemer (AVA INFERI, AURA NOIR, ex-MAYHEM)
Frorde Glesnes (EINHERJER)
Nick Barker (BENEDICTION, ex-DIMMU BORGIR, CRADLE OF FILTH)
Patrik Lindgren (THYRFING)
οι οποίοι όχι μόνο παίζουν ,αλλά κάνουν και tour .
Για να τους φέρει κανείς !!!
Αχ πόσος καιρός πάει από τότε που τους άκουγα! Ε, καλά, όχι και πάρα πολύς!
Στην αρχή είχα πορωθεί με το Under the Sign of the Black Mark…μετά ακολούθησαν τα Blood Fire Death και Hammerheart. Επίσης, έχω ακούσει ολόκληρα τα Bathory και Blood On Ice. Με τα δύο τελευταία δεν τρελάθηκα ιδιαίτερα, αλλά μου άρεσαν αρκετά ε, και γενικά έχω ακούσει σκόρπια τραγούδια από τα υπόλοιπα άλμπουμς. Επειδή, όμως, έχω μία κατά τι μεγαλύτερη αδυναμία στο πρώτο, το under the sign αυτό τελοσπάντων και μαρέσει και το ομώνυμο…(κάτι άσχετο…το μπλάντ φάηαρ ντεθ δεν ‘‘μπλακίζει’’ λίγο;;;:p) ψήφισα ότι τους προτιμώ σε μπλακ ύφος. Και επειδή το ένα δεν αναιρεί το άλλο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μαρέσουν τα μετέπειτα ‘‘μπλακ’’ περιόδου άλμπουμς τους! Όλα είναι πανέμορφα (τουλάχιστον αυτά που έχω ακούσει). Αλλά προτίμησα την πρώτη επιλογή γι’αυτό τον λόγο, άλλωστε τα Call From The Grave και Woman Of Dark Desires είναι τα αγαπημένα μου τραγούδια απαυτούς και γενικότερα δύο από τα πιο αγαπημένα μου μπλακ μέταλ κομμάτια!
Ο ΠΙΟ ΕΠΙΚΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΠΟΤΕ.ΣΕ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥΣ.Οταν ουρλιαζει Fiiiiiire στη μεση του Shores in Flames και ο κιθαριστικος χαμος που ακολουθει.ρε γμτ δεν υπαρχει καμμια απερριτη στιγμη ή στιχος ή fx.(κορακια,κεραυνοι,θαλασσα,φωτια,καμπανες).Στιχοι-πιο επικοι,δεν γινεται.και μην ακουω-διαβαζω για φαλτσα φωνητικα.δεν χρειαζεται να ακουγονται ολοι σαν τον Tate.προσθετει ο τροπος που τραγουδα στην επικουρα.σαν να μην εχεις ενα τραγουδιστη μπροστα σου,αλλα ενα τυχαιο Βικιγκ-πολεμιστη πριν φυγει που απευθυνεται σε δικους του ανθρωπους,Θεους,Πατριδα.Εξωφυλλαρα-πινακας ζωγραφικης του Sir Frank Dicksee με τον τιτλο ''A Viking’s Last Journey που ταιριαζει αψομα με τους στιχους του Valhalla (Layed in a ship of Oak,On final sail to Fate,Steel is At Side,Drifting to the open Gates Of Valhalla).Το καρφωτικο ντραμινγκ του baptised σε συνδυασμο με τα backround πολυφωνικα Fire and Ice την ωρα που ο Quorthron φτυνει λεξεις και εκφρασεις.Πραγματικος σεβασμος στο προσωπο του.Νιωθεις λες και εισαι γυρω απο μια φωτια και βλεπεις-ζεις αυτα που σου διηγειται.
ειναι και γαμω τις μπαντες πραγματικα (το bathory ειναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ) και μακαρι να ειχαμε την ευκαιρια να τους ξαναδουμε ολους μαζι live. τετοιες μπαντες δεν ξεχνιουνται ποτε 8O