Απλά εξαιρετικό. Δεν έχω ακούσει καλύτερο black τον τελευταίο χρόνο (για να μην πω χρόνια). Πραγματικά δεν περίμενα στις μέρες μας να βγαίνουν τέτοιες δουλειές, χωρίς προγκρεσσιβιλίκια και γιρλάντες. Ψύχρα και Σκοτάδι.
bump γιατι την αραζω σε μια πολυθρονα στη σεληνη και παρακολουθω το χαος.
φοβεροι οι τυποι,η ατμοσφαιρα ειναι πραγματικα μπλακμεταλιστικη…θα τους ψαξω περισσοτερο στο αμεσο μελλον…υπαρχει κανα τραγουδι που ξεχωριζει απο δαυτους?
To τέταρτο φίλος!
αυτο. και το σκοτος τρια.δεκατρια!
και υπαρχει ενδεχομενο να τους δουμε λαηβ.
πού καλέ;
ελλαδουλα!!! ο μπαουελ το σχεδιαζει.
:o :o
Και ήταν από τους βασικούς λόγους που “έκλαιγα” για Ροντμπερν!
bump για αποθέωση, προσκύνημα και υπεύθυνη δήλωση ΣΚΑΤΑ στα σαμπλες, σκατά στα πριβιούζ και όλα αυτά τα εμετικά που κυκλοφορούν στα ίντερνετς και με κρατούσαν μακριά από τούτο δω το Ε-Π-Ο-Σ!!!
Τεράστιο άλμπουμ (και σε διάρκεια) και ιδανικό για να κοιτάς τ’αστέρια.
συγκλονιστικός δίσκος.
το dark 3.14 είναι από τα καλύτερα κομμάτια όλων των εποχών ανεξαρτήτως μουσικών ειδών.
o νέωψ είναι λατρείας από τώρα. 
:oops:
αλλη μια δισκαρα απο ενα πολυ σπουδαιο συγκροτημα! αλλο ενα φρικιαστικο ταξιδι στο αχανες διαστημα! σκετη απολαυση!
:sleep::sleep::sleep:
Συφμονώ απόλυτα. Αλλά το 3.11 γαμάει περισσότερο. κ το 3.14 γαμάει. κ το 3.16 δεν πάει πίσω. Βασικά οκ…όλος ο δίσκος γαμάει!
Για να μας πει και αυτός τι παίχτηκε στο λάηβ.
Όχι, φυσικά δεν είναι κακό άλμπουμ, αλλά δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο έτσι ώστε να δικαιολογεί την αποθέωση των πρώτων ποστ αυτού εδώ του τόπικ. Η λεγόμενη ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα κάνει την εμφάνισή της σε συγκεκριμένα μόνο σημεία μερικών κομματιών. Άλλο απόκοσμη, και άλλο ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα. Δηλαδή συγκρίνοντας πόσο space διάθεση έβγαζε το νέξους πολάρις ή καλύτερα το In times before the light που οι πιουρίστες μπλακμεταλλάδες δεν τα έχουν σε τρομερή υπόληψη σε σχέση μ΄αυτό, χάνει από τα αποδυτήρια με σκορ 3.13-0.
ειναι διαφορετικα πραματα αυτα που συγκρινεις. οι νταρκσπεης ειναι φανερως επηρεασμενοι απο λιμπονικ αρτ και οχι τοσο απο ματζεστικ μεριες. τωρα μια χαρα ιδιεταιρο ειναι αλμπουμ (και τα 2 προηγουμενα) κι αν δε το βλεπεις ειναι δικο σου θεμα. αλλα ειναι λιγο κουτο να το βρισκεις απλα καλο και να πας να τους βλεπεις λαηβ, ενω θα μπορουσες την ιδια ωρα να δεις καμια στονερο-ντουμο μπαντα απ’ αυτες που δεν εχουν κορεστει καθολου.
Μεγάλος δίσκος, μπάντα ανύπαρκτη λάιβ. Ίσως να’ταν καλύτερα να μην τους έβλεπα ποτέ (ντάξ όχι ότι “μίκρυνε” ο δίσκος μέσα μου ή κάτι, λέμε τώρα).
Γεγονός παραμένει πάντως, πως το ΒΜ είναι το λιγότερο “συναυλιακό” από τα mainstream metal παρακλάδια. Μάθημα για όσους περιμένουν τίποτα περιοδείες Thorns κλπ ξερωγω.
Λοιπόν…
καινούριος έρωτας τούτο δω.
Συγκεκριμένα, λέγοντας έρωτας -για την ώρα τουλάχιστον- αναφέρομαι περισσότερο σ’ αυτό http://www.youtube.com/watch?v=BZ-mWZnaub0 6:37
(πετσοκομμένο κατα 1 λεπτό περίπου)