Οκ, δεν είναι το ντουμ το ίδιο, αλλά θα καταλάβετε γιατί κολλάει εδώ.
Sabbath Assembly - “Restored to One”
Πρώτον, κύριον κι έσχατον, τραγουδάει η Jex Thoth. Τέλος. Για τα υπόλοιπα:
πέρα από το ΜΟΝΑΔΙΚΟ hymn of the consecration έχει διαρρεύσει τίποτα άλλο?
Nope, αλλά φτάνει όπου να 'ναι το cd από εξωτερικό 
και πότε το περιμένουμε?έχω μπριζωθεί άγρια λέμε…
Patience φίλτατε. Οσονούπω, γι’ αυτό…το νου σου!
άντε τι κάνουν εκεί στο doom to be stoned?ακόμα?..:blow:
πάντως αν όλος ο δίσκος είναι στα επίπεδα του hymn of the consecration μάλλον θα μιλάμε για δίσκο της χρονιάς…
Toner Low - Toner Low (2005)
Νομίζω έχουν ξανά αναφερθεί ή εδώ ή στο στόουνεροθρέντ, αλλά επειδή τους άκουσα εγώ σχετικά πρόσφατα και έπαθα ένα μικρό εγκεφαλικό με το γαμηστερό στυλάκι τους, τους ξανα αναφέρω.
Από την Ολλανδία λοιπόν ορμώμενοι, αυτό το στοουνερντούμ τρίο (στη δωδεκάχρονη πορεία τους, το line up πέρασε από διάφορες φάσεις), σχηματίστηκε το '98 και αφού έλιωσε για 7 χρόνια περίπου στο να βγάζει σπλιτάκια και ντέμος, κυκλοφόρησε τούτο εδώ το έπος το 2005.
Έχουμε να κάνουμε με τρελό heavy/stoner/doom θόρυβο στα χνάρια των Sleep συν ολίγη ψυχεδέλεια εδώ κι εκεί. Μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια, λίγα φωνητικά και πώρωση στο μάξιμουμ.
Το 2008 κυκλοφόρησαν το “Toner Low II” με 4 ορχηστρικές υπερκομματάρες διάρκειας μιας ώρας που διαλύουν τα πάντα στο διάβα τους.
Ακούστε άφοβα!
Πολύ καλοί οι Toner Low, θα ξεθάψω σύντομα.
Τι εννοείς ορχηστρικές;
Ότι δεν έχουν φωνητικά… Στον δεύτερο δίσκο τους, υπάρχει μόνο βρωμιά και βαβούρα και γαμεί και δέρνει…
να κάνω ένα ποστ θαυμασμού για τους reverend bizarre, δεν υπάρχει αυτή η μπάντα. νταξ, το ξέρω ότι όποιος συχνάζει εδώ μέσα τους ξέρει ήδη, αλλά δεν πραζ, μην πρήζω μόνο την wretch :lol:
Sancta Sanctorum - The Shining Darkness (2010)
οι sancta sanctorum είναι ιταλοί και fromtman τους είναι ο steve sylvester των death ss.παίζουν εξαιρετικό κλασικό occult doom με ανατριχιαστικά πλήκτρα και οι οπαδοί των πρώιμων saint vitus,black sabbath (το logo της μπάντας και οι φωτογραφήσεις της είναι καρφί sabbath άλλωστε…) και pentagram να τεθούν σε εγρήγορση παρακαλώ…
η ιταλία έχει κάνει μεγάλη πρόοδο στον ευρύερο doom χώρο και το the shining darkness είναι από τις καλύτερες κυκλοφορίες που έχω ακούσει στο χώρο φέτος.επενδύστε.
ακουστε το Dominaeon απο Forsaken, δεν δειχνω εξωφυλλο γιατι ειναι καρακιτσαριο, το μεσα μετραει. επικοντουμ, με τον Μαλτεζο τραγουδιαρη, ο οποιος ειναι και πλεον και τραγουδιστης των ελληνοχιεβυμεταλαδων Reflection.
Sheavy - “Golden Age of Daredevils”
:papas: 28.06.10 :papas:
Οι Καναδοί underground ήρωες επανέκαμψαν μετά το μέτριο “The Machine that Won the War” του 2007.
Έπεσαν λίγο οι ταχύτητες, λίγο παραπάνω συναίσθημα όπως παλιά (“Savannah”), αλλά, και ξαναλέω αλλά, βρέθηκε ο λόγος που ο Riff-o-Μούστακος Θεός μοιάζει να έχει ξεμείνει από doom-o-riff. Τα έχει δανείσει στους Sheavy ωρέ σεις και το 8λεπτο “Loving The Abyss” είναι ο φετινός ύμνος του DooooooooooooooooooM.
Ασπαστείτε…
Πο δεν το’χα πάρει χαμπάρι τούτο.
Γαμεί, φοβερά ριφφς, κ γαμάτο γενικά feeling.
Τα είπε όλα ο potofgold 8)
Το νέο EP των Orthodox σας περιμένει στο σλατζσουαμπ.
Ισοπέδωση.
Λογικα οι περισσοτεροι θα εχετε παρει χαμπαρι οτι εχει κυκλοφορησει το καινουργιο δισκακι απο Doomshine ονοματι The Piper at the Gates of Doom.
Απο τις λιγες ακροασεις που εχω κανει εχω ξεχωρισει τα Rivers of January ,Sanctuary Demon,Hark! The Absurd Angels,Cold Cypher Ceven,Doomshine Serenade…
Ειναι πολυ δυνατος ο δισκος και φωναρα ο Tim Holz
Για ολους τους φαν των Candlemass και Solitude Aeturnus…
Παρα πολυ καλος δισκος και το "Loving The Abyss"οντως μεγαλη κομματαρα ειναι.
Τελη καλοκαιριου θα κυκλοφορησει ενα ακομα δισκακι τους ονοματι “Disfigurine”!!!
να δώσω καταρχάς συγχαρητήρια στον potofgold για τους sheavy.τρομερός δίσκος.
τώρα σε κάτι ωραίο:
Abysmal Grief - Misfortune (2009)
οι ιταλοί abysmal grief νομίζω πως πλέον είναι γνωστοί σε αυτούς που παρακολουθούν το underground στον doom χώρο.το misfortune είναι το πιο πρόσφατο πόνημά τους και δε γίνεται να μην αρέσει σε όσους παρακολουθούν το thread.το σλατζοσουάμπ τους κατονομάζει ως “οι ιταλοί electric wizard χωρίς την κοπέλα” και αν κρίνουμε από τις μουσικές (και μη) ιδιαιτερότητες της ιταλικής σκηνής συμφωνώ 100%.υπέρβαρος ήχος,occult ατμόσφαιρα,μυστικιστικά φωνητικά και πλήκτρα από το υπερπέραν συνθέτουν ένα δίσκο ό,τι πρέπει για να τον ακούτε μόλις βγαίνετε από τις κάσες πριν πάτε για κυνήγι…
ΥΓ:το “the arrival of worm” θα μπορούσε να είναι το μουσικό θέμα ταινίας ΤΡΟΜΟΥ των 70’s…
παιδια προτεινετε funeral doom δισκακια! to τελευταιο isole τι λεει?
Το τελευταίο Isole είναι καλό αλλά δεν είναι Funeral, ξεκίνα με τα 2 προηγούμενα καλύτερα.
Για Funeral μάλλον θες κάτι από τα παρακάτω
http://www.metal-archives.com/release.php?id=66589