Τον περιμένω πώς και πώς αυτό το δίσκο.Λογικά θα κλείνει σπίτια.Για να δούμε λοιπόν…
[B]Cultura Tres[/B] - El Mal Del Bien
οι βενεζουελανοί δεν έχουν αποφασίσει τι ακριβώς θέλουν να κάνουν.θέλουν να παίξουν DOOM με sabbath-εια riffs?θέλουν να παίξουν sludge του αμερικάνικου νότου?θέλουν να παίξουν όπως οι πρώιμοι soulfly?θέλουν να παίξουν “entombed driven” death metal?ή μήπως θέλουν να παίξουν σάπιο “martin van drunen driven” death metal?θέλουν να παίξουν ένα υβρίδιο μεταξύ alice in chains και deftones?
τεσπα.απλά ακούστε το άλμπουμ.δε γίνεται να γουστάρετε όλοι όλα τα κομμάτια, αλλά με κάποια θα γουστάρετε σίγουρα για αρκετές ακροάσεις.αναλόγως με τα γούστα που ανέφερα.
ΥΓ: υπάρχει και διασκευή στην ΚΗΔΕΙΑ.ντάξει, είναι στη δικαιοδοσία του καθενός αν την κρίνει όπως θέλει.
(2009)
Οlde Crone λοιπόν.Οι Βρετανοί Doomsters μπορεί να έχουν διαλυθεί αλλά το μοναδικό άλμπουμ που άφησαν κληρονομιά είναι πραγματικό διαμάντι, για τα δικά μου αυτιά τουλάχιστον.Κομματάρες σαν τα Norse Torche και Βlue Iris συνηγορούν υπέρ αυτού.Θα περιέγραφα τον ήχο του άλμπουμ ως αργόσυρτο κατα κύριο λόγο stoner doom με μια γερή δόση ψυχεδέλειας.Σε άλλες φάσεις γκρουβάρει περισσότερο, σε άλλες sludg-ίζει,ενώ άλλες στιγμές είναι πιο ψυχεδελικές.Ο δίσκος είναι γεμάτος υπέρβαρες doom ριφάρες, αλλά οι κιθάρες ακούγονται και πιο ψυχεδελικές και αλλού πιο bluesy όταν χρειαστεί.Τα φωνητικά είναι όπως πρέπει για μια τέτοιου είδους κυκλοφορία,ενώ η παραγωγή είναι αρκετά “σάπια” γι’αυτό και γουστάρουμε.Οι φαν ακούστε το, σίγουρα θα γουστάρετε
Μπαντάρα, εξωφυλλάρα, τα πάντα.
Πέρα από το κομμάτι που παίζει στρήμιν, κυκλοφορεί εδώ και αρκετό καιρό και αυτό:
Περιμενω με αγωνια το Aion Of Drakon,το καινουργιο απο TGOS θα τσεκαριστει αν και δεν ειμαι μεγαλος φαν τους.
Σωστος ο Faust για Οlde Crone και μεγαλη μουφα το πρωτο δισκακι(La cura) των Cultura Tres,μακαρι το El Mal Del Bien να ακουγεται.
Τους Γερμανους Gemini One τους ξερετε?εαν οχι τοτε τσεκαρετε το μοναδικο τους μεχρι τωρα ομωνυμο ΕΡ(2009) τους μεσα απο το οποιο θα ακουσετε 4 Doom instrumental κομματαρες με ριφς που τσακιζουν και καθαρη-δυνατη παραγωγη.
Ακομα εχουν καποια slugde και λιγα space στοιχεια στη μουσικη τους…
Σας θυμιζει κατι το εξωφυλλο???
[SPOILER]
Οι Black Space Riders παιζουν κυριως stoner metal με αρκετα space στοιχεια και τα σπανε κι αυτοι http://www.myspace.com/blackspaceriders[/SPOILER]
3 Μαιου κυκλοφορει ο νεος δισκος των Τρομερων Argus ονοματι ‘‘Boldly Stride The Doomed’’
track listing:
- Abandoning the Gates of Byzantium
- A Curse on the World
- Wolves of Dusk
- The Ladder
- Durendal
- 42-7-29
- Boldly Stride the Doomed
- Fading Silver Light
- Pieces of Your Smile
- The Ruins of Ouroboros
Απίστευτα γαμηστερό εξώφυλλο.
Αν ξεπεράσουν το ντεμπούτο, έχουν μπει για πλάκα στην ελίτ του σύχρονου ντουμ.
Γράκχοντα λατρεία,
τσέκαρε και το παρακάτω:
[B]Wooden Stake[/B] - “Dungeon Prayers & Tombyard Serenades”
[SPOILER][B]This two-piece horror/doom true-metal act consists of the haunting vocal incantations of Vanessa Nocera and the mesmerizing and heavy, hypnotic guitar and drum work of Wayne Sarantopoulos. The band is incredibly atmospheric and have managed to carve out their own unique style that blends everything from Black Sabbath to Obituary to Hellhammer to Jex Thoth to Electric Wizard - you could say that have all the bases well and truly covered [Doommantia review][/B][/SPOILER]
Bells of Doom - The Death of God (Demo)(2001)
Bells of Doom ειναι δημιουργημα του Nicklas Rudolfsson(The Funeral Orchestra-Runemagick),εδω τα κανει ολα μονος του και πραγματικα μας προσφερει 3 ομορφα Doom τραγουδια.Να αναφερω οτι με ξενισαν λιγο τα φωνητικα κατα τ αλλα το ντεμο ειναι υπεροχο
(Μετα το ντεμο το εκλεισε το μαγαζι)
Οσοι γουσταρουν Reverend Bizarre να το τσεκαρουν
Ο ντουμ δίσκος της χρονιάς μέχρι τώρα.
Και παραδοσιακό ντουμ και στόουνερ/ντουμ και NWOBHM και occult ντουμ και ψυχεδέλειες και φολκ…
Πάνω απ’ όλα όμως, ΜΕΤΑΛ \m/
Το 1990 κυκλοφορησε αυτο το καταπληκτικο και μοναδικο ντεμο των φιλανδων Exitus με τιτλο Statutum Est Hominibus Mori.
Εδω εχουμε Doom(κυριως)-Thrash και επιρροες απο Trouble μεχρι και Celtic Frost…
Μετα την διαλυση τους 2 μελη του συγκροτηματος δημιουργησαν τους Space ροκερς Dark Sun απο τους οποιους κατι λιγα που ειχα ακουσει δεν με ειχαν συγκινησει.
Πωω τί λες τώρα.
Γαμώ τα κομμάτια.
Πωωω.
Με την πρώτη ευκαιρία θα ακουστεί ολόκληρο το ντέμο και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα λιώσει.
Δεν ταιριάζει ακριβώς εδώ, αλλά πάρτε ένα κομμάτι από τους YEAR OF THE GOAT όπου τραγουδά ο τύπος από GRIFTEGARD και παίζει κιθάρα άλλος ένας από αυτούς:
Μιλάμε για τίγκα 70ς classic hard rock κομματάρα :!:
Και πείτε μου και σε ποιο άλλο γαμωθρέντ του ρόκιν αξίζει να το ποστάρω.
Πριν ένα μήνα περίπου είχαμε πάει παρέα σε ένα μπαρ της γειτονιάς να τα πιούμε.
Στο συγκεκριμένο μπαρ την ευθύνη για τη μουσική την έχει ο εκάστοτε μπάρμαν, οπότε όταν είδα τον ίδιο τύπο που την προηγούμενη φορά έβαλε και τα 3 άλμπουμς των Down στη σειρά κατάλαβα ότι θα βγάλουμε γούστα.
Αφού λοιπόν επέλεξε αρχικά το τελευταίο Tool, στη συνέχεια έχωσε ένα άγνωστο συγκρότημα για το οποίο τον ρωτήσαμε με το που ακούσαμε το πρώτο ριφ.
Never My Queen το όνομα και ήδη έχετε ψηθεί από τη σαφή αναφορά στο γνωστό ύμνο των Pentagram.
Ο πρώτος τους δίσκος μόλις είχε τυπωθεί από την cupcake records και θα κυκλοφορούσε λίγες μέρες μετά, αλλά ο τραγουδιστής/κιθαρίστας/συνθέτης Mario Bender είναι φίλος του μπάρμαν, αμφότεροι μέλη της μέταλ μειοψηφίας (ελέω punk) στο Kreuzberg του Βερολίνου.
Εξώφυλλο:
μαισπέις με τα δύο καλύτερα κομμάτια του δίσκου:
δελτίο τύπου (στα Γερμανικά) και δείγμα από όλα τα κομμάτια:
http://www.shopkatapult.com/product_info.php?products_id=4593
Βινύλιο και σιντί μαζί 10 ευρώπουλα, νιχτ σλεχτ.
Ολόκληρο μπορεί να βρεθεί δώρο με δύο κλικ.
Ντουμστονεριές made in Kreuzberg λοιπόν.
Το πρώτο κομμάτι απλά σπάει κόκαλα. Εισαγωγή, κολητικότατο ριφ σε mid tempo και σάπια ξεκούρδιστα φωνητικά.
Μέχρι και το 5ο τα κομμάτια προχωράνε με την ίδια τεχνοτροπία και διάθεση χωρίς οι συνθέσεις να υστερούν σε ποιότητα, το 6ο είναι πιο αργόσυρτο στην αρχή για να εμπλουτιστεί με ταχύτερα περάσματα φτάνοντας τα 8 λεπτά και το 7ο είναι instrumental πιο πειραματικό και παιχνιδιάρικο, αλλά παραμένει εξίσου βαρύ με τα προηγούμενα. Έχει και τρομπέτες.
Ακούστε και πείτε.
Ένα bump για να αναφέρω απλά ότι το συγκεκριμένο με έχει στοιχειώσει για αρκετές βραδιές ήδη. Πολύ καλή πρόταση, και ευχαριστώ γιατί στάθηκε και σαν αφορμή να ψάξω και τους Warning.
Καινουργιο κομματι(“Förbannelsen”)
[B]the Gates of Slumber[/B] - “the Wretch” (2011)
Δεν είχε τύχει να τσεκάρω κάποια από τις προηγούμενες δουλειές των Gates of Slumber από την Indianapolis, μόνο περιστασιακά μεμονωμένα κομμάτια. Μην ξεγελαστεί κανείς από το logo της Rise Above στο οπισθόφυλλο και τα tags στις γουικιπήδιες και τα αρκάιβς, οι ταμπέλες δε λένε πάντα την αλήθεια, οι Gates of Slumber παίζουν απλά HEAVY METAL. Αντρίκειο, μερακλήδικο, ξηγημένο, επικό, βαρύ κι ασήκωτο, όπως ακριβώς το έμαθα και λάτρεψα στην εφηβεία μου.
Μουσικά η μπάντα γεφυρώνει την απόσταση ανάμεσα στους Saint Vitus και τους Manilla Road, γράφει κομματάρες όπως το “Coven of Cain” και “To the Rack with Them”, ενώ το εφτάλεπτο έπος “Castle of the Devil” είναι η απόδειξη ότι μπορεί οι χεβιμέταλοι να μην είναι Neubauten, αλλά απέχουν πολύ από τους ξυλοκόπους που φαντάζεται ο μέσος τιποταποψιάτορας.
Στα τύμπανα ο Clyde Paradis (πρώην Sourvein).
Τσεκάρεις τα παλαιότερα ασαπ λέμε.
Στο Hymns of blood and thunder του 2009 είχαν ανεβάσει λίγο τις ταχύτητες σε σχέση με το Conqueror(προσωπική γνώμη δεν παίζει να το φτάσουν ποτέ) και τα ακόμα πιο παλιά τους (suffer no guilt, awakening, και τα άπειρα σπλιτ/επ)που ήταν ακόμη πιο αργόσυρτα.
Στο The Wretch λοιπόν σα να ψιλοεπιστρέφουν στον παλιό τους ήχο.Τώρα με τις ταμπέλες δεν τα πάω κ πολύ καλά, είτε doom το πεις είτε χέβι μετσαλ το ίδιο μου κάνει.
Σημασία έχει πως ΓΑΜΑΝΕ ΣΥΜΠΑΝΤΑ,και πρέπει να τους δούμε και μια στιγμή και στα μέρη μας.
Έτσι είναι. :thumbup: