Dream Theater

https://www.youtube.com/watch?v=CdPn1mCmqoE

Από το κανάλι της μπάντας. Αρκετά καλή πρώτη εντύπωση, πλέον βέβαια έχω ψιλοαποδεχτεί το γεγονός ότι τα drums δεν πρόκειται να ακουστούν όπως πρέπει, αλλά γενικά θετικά vibes βγάζει το τραγούδι, μια ευχάριστη αύρα που φέρνει λίγο six degrees στο μυαλό.

Τι πρόβλημα υπάρχει με τα drums; Και τι πάει να πει “όπως πρέπει”; Δεν είναι κάνα καινούριο συγκρότημα να μην ξέρει πώς πρέπει να ακούγονται τα όργανα…

Οργανικά, με δυναμικές, όχι triggered και σε ισορροπία μεταξύ τυμπάνων και cymbals. Θα μου πεις κρίνεις από το youtube, αλλά γενικά έχω θέμα με τις παραγωγές και κολλάω σε λεπτομέρειες. Γενικότερα ο Mangini έχει θέμα με το πως ακούγεται, το ξέρει και ο ίδιος και έλεγε ότι είχε ιδέες για το πως θα διορθώσει τον ήχο του. Απ’ότι φαίνεται η λύση είναι τα triggers.

Ας μην επικεντρωθούμε σ’αυτό τώρα, το “όπως πρέπει” όντως ακούγεται περίεργο και μάλλον λάθος μου που το χρησιμοποίησα. Πες τώρα εντυπώσεις από το κομμάτι.

Δεκτό αυτό που λες, απλά (και χωρίς κανένα θέμα μαζί σου), ακούγεται ότι πας να βγεις πάνω από το συγκρότημα, χωρίς όπως φαίνεται να είναι η πρόθεσή σου αυτή.

Μια γρήγορη ακρόαση από το YouTube στα ηχεία του υπολογιστή δε φτάνει, το κατέβασα να το ακούσω στο tablet με ακουστικά και θα επανέλθω.

Μια συνέντευξη του Petrucci στο Rolling Stone εδώ: http://www.rollingstone.com/music/news/inside-dream-theaters-wildly-ambitious-new-concept-lp-20151203

Αυτό που αναφέρει για τον LaBrie είναι μάλλον εντυπωσιακό. Μακάρι να ισχύει, πάντως όταν τον είδα το Σεπτέμβρη στο Ρότερνταμ για το Theater Equation ήταν εντυπωσιακός.

Oύτε καν και το ξέρεις. Απλά με δεδομένη την προσοχή που δίνει η μπάντα στο όλο στήσιμο του δίσκου (και το προφανώς υψηλό budget) με χαλάει που βλέπω για τρίτο δίσκο να παραμένουν κάποια μελανά σημεία (κατά το δικό μου αυτί πάντα)

Πέραν αυτού, στη συνέντευξη όντως για τον LaBrie φαίνεται ενδιαφέρον αυτό που λέει, αν και ξέρουμε ότι έχει πολλές πλευρές στη φωνή του κ γουστάρει το θεατρικό concept γενικά. Αυτό που μου έμεινε είναι η χρήση άλλων οργάνων, οπότε περιμένω να δω τι όργανα θα ειναι αυτά, πέραν των strings και των τυπικών ορχηστρικών. Το ότι ασχολήθηκε παραγωγός και μάλιστα έβαλε δικές του πινελιές για το ορχηστρικό κομμάτι είναι σίγουρα κάτι καινούριο και πολύ ιδιαίτερο για τους Dream Theater.

Λοιπόν το άκουσα μια φορά με ακουστικά. Όσον αφορά την ποιότητα του ήχου, σίγουρα δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα από αυτό που υπάρχει. Κάνοντας extract τον ήχο, έχουμε ένα αρχείο 3,78MB και με δεδομένη τη διάρκεια έχουμε ένα bitrate της τάξης των 124kbps, αν δεν έκανα λάθος στους υπολογισμούς μου.

Επίσης, μια που έχουμε να κάνουμε με έναν concept δίσκο, δε θεωρώ ότι μπορούμε να κρίνουμε από μεμονωμένα κομμάτια, ειδικά όταν μιλάμε για 130 λεπτά μουσικής.

Αυτό που άκουσα μου άρεσε πάντως. Για να έρθω στον ήχο των drums, εμένα προσωπικά μου θύμισε λίγο τον ήχο στο I&W. Κάτι που δε με χαλάει ιδιαίτερα. Γενικά νομίζω υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ κιθάρας / πλήκτρων / μπάσου, κάτι που σίγουρα είχε χαθεί στην τελευταία περίοδο του Portnoy, και κάτι που άρχισε να διορθώνεται στην παρούσα περίοδο. Ίσως φταίει ο παραγωγός που είναι ένας πλέον, ίσως αυτός που κάνει τη μίξη προσέχει πιο πολύ; Δεν ξέρω αλλά το βρίσκω θετικό. Ειδικά όταν έχεις ένα παίκτη επιπέδου Myung, είναι κρίμα να τον αντιμετωπίζεις όπως οι Metallica των Newsted στο …and Justice for All.

Αυτά ως πρώτη ακρόαση, νομίζω ότι σύντομα θα έχουμε να ακούσουμε κάτι περισσότερο. Άλλωστε ο δίσκος κυκλοφορεί τέλος Γενάρη, δηλαδή σε κάτι λιγότερο από δύο μήνες.

Edit: δεν το έπιασε το αυτί μου, το διάβασα εδώ και το μεταφέρω. Στο 1:22 (people just don’t have the time for music anymore), υπάρχει κάτι περίεργο στην εκφορά του “time”.

Sent from my Nexus 10 using Tapatalk

Ναι κι εγώ έχω ένα θεματάκι με τα ντραμς. Εκτός απ’ την παραγωγή, αρκετά γραμμικό μου φαίνεται το παίξιμο, σε σημείο που τα drums στο Altered State των Tesseract ας πούμε πιο εμπνευσμένα μου ακούγονται (ο MM είναι τόσο ρομπότ ώρες-ώρες που ακούγεται πιο drum machine κι από drum machine)!

Τέλος πάντων, κουβέντα να γίνεται γιατί κατά τ’ άλλα μας άνοιξε η όρεξη.

το νεο κομματι μου θυμιζει Shadow Gallery παντως…

Δεν μου είπε και πολλά το κομμάτι. Προφανώς ένα τετράλεπτο τραγούδι μέσα σε τόσα λεπτά μουσικής δεν δείχνει τίποτα. Στις 29 Ιανουαρίου βγαίνει ο δίσκος, δεν απέχουμε πολύ.

http://www.rockhard.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%AF%CF%83%CE%BA%CF%89%CE%BD/dream-theater-%E2%80%93-%E2%80%9C-astonishing%E2%80%9D-roadrunner

Μία αποθεωτική κριτική του Σάκη Φράγκου στο νέο δίσκο. Βέβαια, ο Σάκης είναι γνωστός φανμπόις των Θίατερ και δεν πρέπει να έχει βάλει κάτω από 8.5-9 σε δίσκο τους από το Octavarium και μετά (εκτός από το ομώνυμο). Όπως και να 'χει, ωραία πράγματα διάβασα και μακάρι να είναι όντως αυτό που περιμέναμε τόσα χρόνια από αυτούς.

Κι ένα trailer για το δίσκο https://www.youtube.com/watch?v=B3YdzMy593Y

Λίγο απίστευτο μου φαίνεται με τόση διάρκεια και το καρακιτς κόνσεπτ. Το φανμποι μέσα μου θέλει να πιστέψει…

Ρίξτε μια ματιά στον οδηγό αγοράς που ετοιμάσαμε:
http://www.rocking.gr/guides/a-Buyers-Guide-Dream-Theater/26346

Επίσης, στην εκπομπή του Eddie Trunk έκανε πρεμιέρα και το “Moment Of Betrayal”, μπορείτε να το ακούσετε εδώ αν κ η ποιότητα είναι σκατένια
https://www.youtube.com/watch?v=C5Xg52D6tPU

Αν και το topic έχει ψιλοσαπίσει, νομίζω τα όσα λέει ο Portnoy είναι αρκετά ενδιαφέροντα. Διαβάζετε εδώ.

4 Likes

Πολύ ενδιαφέροντα, σίγουρα. Ωραία συνέντευξη, μπράβο!

Εκεί που λέει “θα κρατήσω για τον εαυτό μου την άποψή μου για το τελευταίο DT”, μου φάνηκε πως άκουσα να βγαίνει μια πνιχτή φωνή σαν αυτή με την οποία ξεκινάει το Lucretia των Megadeth.

2 Likes

Η μπάντα έχει σαπίσει πρωτίστως, γι’ αυτό έχει σαπίσει και το topic. Ο Portnoy μια χαρά χείμαρρος είναι στη συνέντευξη, τη διάβασα μονορούφι. Τίμιος.

1 Like

Thanks guys.

Δεν είμαι σίγουρος ότι η μπάντα έχει σαπίσει. Προσπαθεί να δοκιμάσει κάποια ενδιαφέροντα πράγματα (τουλάχιστον ως σκέψεις) στα δυο τελευταία άλμπουμ.

Στην αρχή είμαι επιφυλακτικός, αλλά επειδή είναι οι Theater τους δίνω το benefit of doubt. Στην πορεία όμως δεν με κρατάει σχεδόν τίποτα και εν τέλει είναι οι πιο low ranking δουλειές τους με διαφορά.

Συναυλιακά βέβαια παραμένουν σε εξαιρετικό επίπεδο αν και δεν θα ξανα είναι ποτέ η μπάντα που δεν ήξερες τι και πόση ώρα θα παίξουν ένα βράδυ. Αυτή ήταν ξεκάθαρα η τρέλα του Portnoy που είχε τα ηνία.

1 Like

οντως κανετε πολυ καλη δουλεια στις συνεντευξεις!! Μπραβο σε ολους σας.

Για το Astonishing θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, ναι δεν ειναι οι Theater που ξέραμε, ίσως όχι οι Theater που θέλαμε, αλλά ακόμη μονορούφι το ακούω το άλμπουμ, έχει μέσα φοβερές μελωδίες. Και γουστάρω γιατί ξέρουμε όλοι μας ότι θα μπορούσαν να βγάλουν ένα ακόμη ADTOE, ένα ακόμη fan-pleasing δίσκο, και δεν το έκαναν. Είναι μεγάλο ρίσκο, όπως και η περιοδεία που παίζουν μόνο αυτό.

Σίγουρα μπορώ να καταλάβω το ότι δεν άρεσε σε πολλούς, όμως πραγματικά το βρίσκω ένα από τα πιο φιλόδοξα και διαφορετικά άλμπουμ της καριέρας τους. Ναι κι εγώ θα ήθελα ριφάρες και τρελά μέτρα, αλλά μ’αρέσει και η έκπληξη. Εκτός του cheese factor που παίζει ούτως η αλλως από το SC και μετά, νιώθω ότι πλέον οι Theater ψιλοείπαν “fuck it” και κάνουν αυτό που θέλουν χωρίς να σκέφτονται τι θέλουν οι fans. Kαι αυτό είναι κάτι που περίμενα καιρό να κάνουν.

Μα σε επίπεδο προθέσεων και προσέγγισης είμαι μαζί τους. Ο κύριος παράγοντας που με κάνει να το χάνω είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η ιστορία.

Ζωντανά σαν παράσταση θα ήθελα πολύ να το δω, αλλά ούτε σε σύνολο με κρατάει, ούτε βρίσκω επιμέρους τραγούδια να με κρατάνε ιδιαίτερα. Αντίθετα, με το άλμπουμ της Neal Morse Band.