“…στηv πολιτική ζωή, η ηθική αγανάκτηση είναι ένα άχρηστο εμπόρευμα.”
Με αφορμή την κατάρρευση ενός κτιρίου η ταινία παραδίδει μια μελέτη πάνω στην πολιτική ηθική. Στο μεγαλύτερο μέρος της περιορίζεται μέσα σε γραφεία και συνεδριάσεις δημοτικών συμβουλίων αλλά ακόμα και όταν βγαίνει εκτός επιμένει στον πολιτικό διάλογο. Αυτό μπορεί να την κάνει ελαφρώς κουραστική σε σημεία αλλά έτσι σαφώς γίνεται αρκετά πιο περιεκτική και ουσιαστική αφού το σενάριο είναι εξαιρετικό.
Εύκολα μπορούν να γίνουν και συσχετισμοί με την σημερινή πολιτική κατάσταση τόσο στα δικά μας μέρη όσο και στην γενικότερη ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Άλλωστε ο σκηνοθέτης τελειώνει την ταινία με μια σημείωση στους τίτλους τέλους “Οι εμφανιζόμενοι χαρακτήρες και τα γεγονότα είναι φανταστικά, το κοινωνικό και θεσμικό πλαίσιο είναι πραγματικό”. Εξαιρετική ταινία.
Από τους Ρώσους το κατέβασα και οι υπότιτλοι ήταν αγγλικοί, μια χαρά ήταν.
Bridges χαμαιλέοντας ο πούστης. Τρομερός. Οι άλλοι δύο επίσης πολύ καλοί (ο Κερκ δεν ξέρω ποιος είναι, κάποιος ρόλος κάποιου από τα αδέρφια μάλλον, εγώ ξέρω μόνο τον Κερκ Χάμετ ), ο μορφονιός καλύτερος απ’ ότι περίμενα και δε βγάζει φλωριά, ο δε Foster πολύ πειστικός στον ρόλο του παραβατικού.
Kαλή ταινία είναι, κυλάει νεράκι, ωραίες ερμηνείες, ευστοχα σχόλια για συγχρονες οικονομικές/κοινωνικές συνθήκες, απτην αλλη κάποιες υπερβολικά θετικές κριτικές τα παραλένε κιόλας, δεν είναι δα και κατι συγκλονιστικό imho.
Ο Mackenzie by the way έχει κάνει και το Perfect Sense, άνετα από τις χειρότερες ταινίες που εχω δει ποτέ μου.
Στο αεροπλανο ειδα αυτο και με πηραν τα ζουμια, εκπληκτικη ταινια αν και διαφωνω με το γενικοτερο νοημα και την προπαγανδα της:
Και ειδα επισης Independence Day 2 που καταλαβα απολυτα γιατι ολοι το εβγαλαν σκουπιδι, μιλαμε για πολυ κακη ταινια. Ειδα και Edge Of Tomorrow, που δεν καταλαβα γιατι ΔΕΝ το εβγαλαν σκουπιδι και πηρε καλες κριτικες. Τεραστια χαζομαρα που εχουμε ξανα δει 200 φορες στο παρελθον. ΚΑΚΟ sci-fi σε αντιθεση με το Oblivion που ηταν απροσδοκητα θαυμασιο.
Το Edge Of Tomorrow έχει την Emily Blunt με σπαθί από το Final Fantasy 7 να σκοτώνει εξωγήινους κάθε μέρα γιατί είναι η μέρα της μαρμότας και είναι μια γαμάτη ταινία για να δεις το βράδυ με πίτσα όπως θα έπρεπε να είναι το Independece Day 2, δε χρειάζεται όλες οι sci fi ταινίες να σε βάζουν στη διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης και προβληματισμών, ας μείνουν και μερικές με αγνό fun και διασκέδαση. Πάρε τα πρήκουελς star wars ας πούμε, που είναι για γέλια (!)
Το παραπάνω έχει σκοπό να σε ξυπνήσει γιατί αποκλείεται να αφήσεις αναπάντητη μια τέτοια προσβόλα για τον Αταλάντακιν και να ΜΠΕΙΣΕΠΙΤΕΛΟΥΣΚΑΜΙΑΩΡΑΓΑΜΩΤΗΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣΟΥΜΠΑΛΕΣBR5
Η Εμιλι Μπλαντ καλη ηταν, απλα ειχα καταλαβει την υποθεση και ΑΚΡΙΒΩΣ τι θα γινει, περιπου 45 λεπτα πριν τελειωσει η ταινια Οσον αφορα το αγνο fun και τη διασκεδαση, δεν ειχαμε και πολυ απο αυτο, αφου καθομασταν και βλεπαμε τον Tom Cruise να φτιαχνει καφεδακι στην Emily Blunt και να της βαζει ζαχαριτσες.
Το προβλημα μου με την ταινια ομως δεν ηταν καν αυτο. Θα μπορουσα να το εχω αντιμετωπισει ως μια brainless fun ταινια και να εχω περασει καλα (αν και δυσκολο, αφου σιχαθηκα επισης την αλλη τη χαζομαρα με τα τεραστια τερατα και τα mechwarrior robots, απο τις χειροτερες ταινιες που εχω δει). Το προβλημα μου ηταν οτι ΟΛΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ηταν μια προπαγανδα για το πως τελικα το ανθρωπινο ειδος ειναι fighters, και πως ο πολεμος αλλα και ολος ο στρατιωτικος κωδικας ειναι απαραιτητος στον κοσμο μας. Οταν βλεπω military culture σε μια ταινια να παρουσιαζεται αυτοματως ως κατι το ηρωικο, ξενερωνω, κυριως γιατι βλεπω τι επιδραση εχει στη χωρα που ζω οσα χρονια ειμαι εδω, και το γεγονος πως θεωρειται αυτονοητο οτι US Marines = heroes. Αλλα τελος παντων, πες οτι αυτο ειναι προσωπικο μου κολλημα.
Στο δια ταυτα, η μιση ταινια ηταν χωρις νοημα, αφου το πιασαμε οτι ο τυπος πρεπει να πεθανει 300 φορες για να λυσει τελικα το γριφο (σαν δυσκολη πιστα σε videogame ηταν), ομως τελικα ενω μας εδειξαν οτι πεθαινε με το παραμικρο και με την παραμικρη μαλακια, στο τελος που επρεπε να κανουν το αδιανοητο και να πανε στο κεντρο του Παρισιου, καπως τα καταφεραν με την ΠΡΩΤΗ. Ασε που οπως ειπα και πριν, ηξερα καπου 45 λεπτα πριν τελειωσει η ταινια οτι θα σκοτωσει το Omega ταυτοχρονα με το Alpha και θα σωσει ολη την ανθρωποτητα, πηγαινοντας ταυτοχρονα και σε ενα timeline που δεν εχει πεθανει ουτε αυτος ουτε το γκομενακι. Χωρις καμια εξηγηση και λογικη φυσικα, ουτε καν με βαση την απαραδεκτη Φυσικη που ειχε θεσει η ιδια η ταινια.
Αλλα οκ, εσυ μπορεις να τον παιζεις με την Emily Blunt επειδη ειναι σενιο γκομενακι, και να απολαυσες την ταινια επειδη ειχε τα ματια της.
Δε γυρισα Ελλαδα πρωτον, δευτερον, πλεον στις πτησεις βλεπω μονο ταινιες ή αν καταφερω, κοιμαμαι, δεν κανω τιποτα αλλο. Στη μια πτηση προς Στοκχολμη ειδα το Independence Day, και στο γυρισμο ειδα τις αλλες 2.
Μπράβο, κατάλαβες ότι μια αμερικανίλα θα είχε happy ending στο τέλος, κανείς δεν το περίμενε!!!
Κατά τα άλλα 2 παράγραφοι ανάλυση για μια ταινία με εξωγήινους και τη μέρα της μαρμότας ξαναλέω, εγώ τον έπαιζα με την Emily Blunt επειδη ειναι σενιο γκομενακι και απόλαυσα την ταινία και το black album επειδή είχε τον matia της, άντε μπες τώρα και άσε τα φιλοσοφικά
δεν καθοσουν λιγες μερες ακομα να πεταχτεις και Δανια την αλλη βδομαδα ;
Τωρα για την ταινια οκ μωρε… “Αμερικανια” ειναι αλλα αν την δεις χαλαρα και χωρις να περιμενεις οτι θα την παρεις και πολυ στα σοβαρα μια χαρα περναει η ωρα. Και οι δυο δικιο εχετε.
), ο μορφονιός καλύτερος απ’ ότι περίμενα και δε βγάζει φλωριά, ο δε Foster πολύ πειστικός στον ρόλο του παραβατικού.
Οσον αφορα το αγνο fun και τη διασκεδαση, δεν ειχαμε και πολυ απο αυτο, αφου καθομασταν και βλεπαμε τον Tom Cruise να φτιαχνει καφεδακι στην Emily Blunt και να της βαζει ζαχαριτσες.