Μetallica

Με τσάκωσες :stuck_out_tongue:

2 Likes

Εγω αυτο που θελω απ τους Metallica ακομα ειναι: α) να παιξουν ολο το AJFA το 2018, β) να βγαλουν αλλον ενα δισκο επιπεδου HTSD και γ) ενα Garage Inc.2

4 Likes

πολυ πιθανο να παρεις 0 στα 3 (δυστυχως).

2 Likes

Λες να μπουκωθεί έτσι άσχημα;

2 Likes

Θα σπαμαρω το instagram του κοντου…

Και τα 3 θα γίνουν :sunglasses:

2 Likes

ετσι ! θετικη σκεψη . απλα θελω να πω οτι και τιποτα απο τα 3 να μην γινει δεν θα ειναι απογοητευση . Ηδη εχουν προσφερει αρκετα.

παντως πιθανοτερο βρισκω να γινει κατι σε στυλ Garage Inc. 2. Μουρμουρανε συχνα για διασκευες και στο tour book επιλεγει ο καθενας ξεχωριστα απο ενα κομματι για ενα τετοιο ενδεχομενο.

1."Metallica"
Με κόλλησε με τους Metallica σε τρυφερή ηλικία. Αυτό και το “Nevermind” ήταν τα album που με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι η μουσική στη ζωή μου θα είναι κάτι παραπάω από σκόρπια τραγούδια στο ραδιόφωνο, video-clips στο MAD κλπ. Θα είναι μπλουζάκια, βιβλία, συλλογή δίσκων, κλπ. Επίσης είναι το album με την πιο τέλεια, μάλλον, παραγωγή που έχω ακούσει.
2.“Master of puppets"
Δεν έχω να πω κάτι γι΄αυτό.
3.”… And justice for all"
Αυτό ίσως είναι και νούμερο 2, βασικά. Λατρεύω την αγριεμένη φωνή του Hetfield, τα ξερά τύμπανα και την μπασαδούρα στον ήχο (παρά τα γνωστά θέματα με το μπάσο). Νομίζω ότι το βάζω στην τρίτη θέση ψυχαναγκαστικά λόγω της ιστορικότητας του “Master of puppets”.
4."Ride the lightning"
Όταν το είχα πρωτοπάρει, είχα απογοητευτεί. Ο λόγος ήταν ότι ήδη είχα λιώσει από παλιά τα “For whom the bell tolls”, “Fade to black” και “Creeping death”, και δεν έβρισκα άλλα κομμάτια αντίστοιχης ποιότητας στο album. Μιλάμε για τρελή απογοήτευση, όμως! Σιγά-σιγά το εκτίμησα, φυσικά.
5."Load"
6."Reload"
Μπορεί και ανάποδα, δεν έχει και πολύ σημασία για μένα. Δισκάρες αμφότερα, ευτυχώς τα άκουσα σε ηλικία που ήδη άκουγα και άλλα πράματα, οπότε δεν υπήρχαν θέματα “προδοσίας” ή ξενέρας για μένα. Νομίζω το “Reload” είναι ένα τσικ πιο σκοτεινό, εσωτερικό και συναισθηματικό από το "Load, οπότε το προτιμώ. Επίσης να δηλώσω ότι (εξαιρεμένου της αγαπημένης χροιάς στο “… And justice for all”) σε αυτά τα δύο album ο Hetfield έγινε ο τραγουδισταράς που είναι. Εδώ τραγούδησε πραγματικά.
7."Kill ‘em all"
Ατύχησε αυτό το album. Είχα δανειστεί την κασέτα “Black album” από φίλη και στα καπάκια ο κολλητός μου μού κάνει δώρο για τη γιορτή μου το “Kill 'em all”. Πώς να συνδεθώ μαζί του όταν ήδη είχα φάει την κατραπακιά του “Black album”; Παρ’ όλα αυτά έφαγε κι αυτό ακροάσεις τρελές.
8."Hardwired… to self-destruct"
Πρόσφατο, να μην ξαναλέμε τα ίδια. Έχει πολύ δυνατές στιγμές, έχει και χτυπητές αδυναμίες. Γενικά τα ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου Metallica albums σταματάνε στα “Load”-“Reload”.
9.“St. Anger”.
Σοκ, διαγραφή, αποτρωπιασμός -όταν το είχα πρωτοακούσει. Μετά από αρκετά χρόνια τελικά ανακάλυπτα πολλές στιγμές (ακόμα και ολόκληρα τραγούδια) που είναι συγκλονιστικές. Και γενικά τα τελευταία χρόνια είμαι σε μία φάση που άνετα το ακούω και το εκτιμώ. Είναι ενοχλητικό και κουραστικό σε κάποια τραγούδια, αλλά σε άλλα κεντάνε.
10."Death magnetic"
Ό,τι πιο αδιάφορο. Κανένα λόγο δε βρίσκω να το ακούω. Όταν είχε βγει είχα ψαρώσει κι εγώ από την επιστροφή στον κλασικό ήχο, αλλά τελικά 100% θεωρώ το “St. Anger” ανώτερο (σε όλα: στην παραγωγή, στο συναίσθημα, στις ερμηνείες, στα τραγούδια). Δυστυχώς, κουβαλάει όσα αρνητικά στοιχεία είχε το “St. Anger” (μεγάλες διάρκειες, ασύνδετα μέρη).

Τέλος, θεωρώ το “No leaf clover” και το “I disappear” από τα καλύτερα τραγούδια που μας έδωσαν οι Metallica. Και ίσως τα τελευταία πραγματικά μεγάλα κομμάτια τους.

7 Likes

Αγαπούλης!

1 Like

Δωσ΄του καρδουλα.

1 Like

Αγαπη μονο για το σχολιο περι ψυχαναγκασμου για το οτι βαζεις το Μαστερ πανω απο το Τζαστις, και για τα σχολια για Load/Reload. Γενικα τα λες απλα αψογα. Το μονο με το οποιο δε θα συμφωνησω ποτε, σε κανενα συμπαν, σε καμια κατασταση, σε καμια χωρα, ειναι η τοποθετηση του St. Anger σε οποιαδηποτε θεση εκτος της τελευταιας (και με διαφορα).

1 Like

Justice
Master
Ride
Kill
Black
Hardwired
Load
Magnetic
Reload
Anger

Αυτή είναι η ΜΟΝΗ αντικειμενική λίστα στο ίντερνιετ, οι άλλες είναι απλά υποκειμενικές :stuck_out_tongue:

2 Likes

Μ’ αρέσει . Εγώ θα έβαζα το Load πάνω απ το HTSD απλά

Justice
Load
Master
Ride
Reload
Black
Kill
St, Anger
Hardwired
Magnetic

2 Likes

Eπος η λιστα οκ

4 μερουλες εμειναν.London Calling

1 Like

Justice
Ride
Master
Black
Kill
Load
Hardwired
Reload
Magnetic
St Anger

1 Like

Justice πρώτο ρε παιδιά. Το πιο σκοτεινό, το πιο σοβαρό, το πιο ώριμο, το πιο στρατευμένο, το πιο δραματικό, το πιο κινηματογραφικό, σημαδεμένο για πάντα από την απώλεια του Cliff (και τις τιτάνες ψυχικές συνέπειες που είχε αυτή στους υπόλοιπους), γιατί δεν έχει την ελάχιστη ανεμελιά, γιατί έχει αυτήν την τόσο ιδιαίτερη παραγωγή που το κάνει να ξεχωρίζει μίλια από τον σωρό, γιατί ήταν το κύκνειο άσμα πριν έρθει η στροφή σε άλλα μονοπάτια, γιατί είναι ο ίδιος ο ταλαιπωρημένος άνθρωπος James Hetfield…

4 Likes

Όποιο και να έβαζε κανείς από τα πρώτα 5 ως αγαπημένο του δεν νομίζω να υπάρχει κάποια σοβαρή αντίρρηση, έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες, εγώ ας πούμε βάζω το Ride The Lightning γιατί ήταν η πρώτη μεταλ κασέτα που αγόρασα, όπως επίσης αγαπημένο κομμάτι το One γιατί ήταν το πρώτο τους που άκουσα, και ακόμα και σήμερα 22 χρόνια μετά και χιλιάδες ακροάσεις μου σηκώνει την τρίχα κάγκελο.

4 Likes

με βαση πως εγινε το ξεκινημα και τους λατρεψα μεχρι τωρα.
Σε μια κασετα της αδερφης μου ακουγα συνεχεια τα One, Fade & Nothing else.
Μετα εγινε η εξερευνηση.

Black
Justice
Master
Ride
Kill
Load
Hardwired
Reload
Magnetic
St Anger

1 Like