Εκτός αν βγάλουν κάνα garage Inc 2.
3 Likes
Θα αθετήσεις αυτό που είπες πριν καν φτάσεις στο Ride The Lightning.
Εχεις πολυ ελευθερο χρονο! 
Happy new year που λενε και στο χωριο μου…
1 Like
Metallica - The Four Horsemen
Εδω τα πραγματα αρχιζουν και γινονται αρκετα πιο ενδιαφεροντα. Ισως το πιο ολοκληρωμενο τραγουδι του Kill Em All, με πολλαπλες αλλαγες ρυθμου, με μελωδικα περασματα, με διαφορα ομορφα. Κλειδωστε τις γυναικες σας και τα παιδια σας γιατι οι 4 καβαλαρηδες ερχονται και δεν αστειευονται πλεον. Αγνο θρας μεταλ της εποχης, με λυρισμο, με πολυ καλυτερη ερμηνεια απο James, και φυσικα με τις πινελιες του Mustaine.
James: Φωνητικα το The Four Horsemen ειναι σιγουρα απο τις καλυτερες στιγμες του δισκου, αφου λειπουν οι παρα πολλες κραυγες και τα κοκκορια. Σε ριφφς, γινεται ενας χαμος, χωρις καποιο ριφφ απο αυτο το τραγουδι να ξεχωριζει αναμεσα στις κορυφαιες στιγμες των Metallica, αλλα το δεσιμο ειναι υπεροχο γενικα.
Lars: Περναει σχετικα απαρατηρητος, και αυτο θα του το δωσουμε ως θετικο. Δενει ομορφα το τραγουδι με ενα σωρο mid tempo ρυθμους ενω προσπαθει να δωσει και λιγη μελωδια με γεμισματα απο δω κι απο κει.
Kirk: Δυο βασικα σολο στο τραγουδι, θα ξεχωρισουμε φυσικα ολο το μελωδικο σημειο στη γεφυρα που ξεκιναει στο 3:27 και κραταει περιπου ενα λεπτο, το οποιο ειναι και η καλυτερη στιγμη του τραγουδιου θελω να πω.
Cliff: Πολυ πιο ενδιαφερουσα παρουσια απο οτι στο Hit The Lights, εδω ακους το μπασο του ξεχωριστα απο την κιθαρα καθ’ολη τη διαρκεια του τραγουδιου, δινει μελωδια, δινει ογκο, δινει βαθος.
Στιχοι: Οι καλυτεροι μεταλ στιχοι που εχει γραψει ο James, μαζι με το Creeping Death.
Καλυτερη στιγμη: Η γεφυρα στη μεση, την οποια δυστυχως απο καποιο σημειο και μετα σταματησαν να παιζουν live. Επισης: You have been dying since the day you were born, You know it has all been planned. Τελος, το ρεφρεν.
Δινουμε επισης βαση σε:
- Την υπερκαυλωτικη αψογη εισαγωγη στην εκδοση απο το Mexico City
- Το yeah στο 4:10, καθε φορα μου σηκωνεται η τριχα.
- Τη φωνη του James σε αυτο το live που απλα ανεβαζει το τραγουδι σε αλλα υψη.
9 Likes
Έχουν δηλώσει ποτέ γιατί δεν το παίζουν πλέον ολόκληρο? Είναι περίεργο γιατί δεν τους λες και τεμπέληδες ζωντανά…το αντίθετο.
Πάντως με αφορμή τα 2 τραγούδια που ανέλυσε ο φίλος (μπράβο για την όρεξη σου) συνειδητοποίησα οτι έχω πολλά χρόνια να ακούσω το ΚΕΑ ολόκληρο. Πλεον προτιμώ τα τραγούδια του ΚΕΑ με τον ήχο που έχουν στις ζωντανές εμφανίσεις και όχι όπως ειναι στο δίσκο.
4 Likes
δικος μου ανθρωπος !
1 Like
Να προσθέσω την δική μου καλύτερη στιγμή (και ίσως μία από τις καλύτερές μου στη δισκογραφία τους). Το 8στιχο Time - Famine - Pestilence - Death στο κομάτι της γέφυρας πριν ξεκινήσει το μελωδικό σημείο που έχουν σταματήσει να παίζουν.
@vagalex εδώ δεν παίζουν ολόκληρο το Blackened… τουλάχιστον το Four Horsemen το έπαιξαν ολόκληρο στην επέτειο για τα 30 χρόνια τους
2 Likes
οταν πρωτοάκουσα το ΚΕΑ το Horsemen ήταν -μαζί με το Motorbreath- τα αγαπημένα μου κομμάτια. Ειδικά η γέφυρα, αυτή η γέφυρα που κάνει το Mechanix να ακούγεται φτωχός συγγενής, όπως και το απίστευτα κολλητικό ρεφρέν μου είχαν κολλήσει με την πρώτη ακρόαση.
Λογικά το κάνουν για να “περιορίσουν” κάπως το χρόνο πάνω στο σανίδι χωρίς να μειώσουν τα 18 τραγούδια.
Και το μεσαίο μέρος του Βattery κόβουν πριν το σολο και το σολο του Blackened, γενικά σε αρκετά κομμάτια κάνουν edit στα live.
Προσωπικά δε με ενοχλεί, προτιμώ αυτό από το να παίζουν 15-16 κομμάτια ή να είναι 1.45-2 ώρες στη σκηνή.
Νομιζω 2 φορες το εχουν παιξει ολοκληρο, την πρωτη στα 30 χρονια Metallica το 2011 με τον John Bush στα φωνητικα και η δευτερη στα 30 χρονια KEA οταν παιξανε στην μικρη σκηνη…
Το οποίο για κάποιο λόγο μου θυμίζει Mustaine 
1 Like
Metallica - Motorbreath
Καποτε ηταν το αγαπημενο μου κομματι απο το κιλεμολ, τωρα σιγουρα οχι πλεον, αλλα εχει μια ιδιαιτερη θεση στην καρδια μου ακομα. Ενα τραγουδι το οποιο ειναι 100% James Hetfield και σε ηχο και σε νοοτροπια. Ενα τριλεπτο που φανερωνει τις punk επιρροες που παντοτε ειχαν οι Metallica, και ειναι ισως η πιο punk στιγμη της καριερας τους. Η αληθεια ειναι πως αυτο το τραγουδι ειναι τοσο ενδιαφερον μουσικα, που παντοτε μου φαινεται πως θα επρεπε να κραταει αρκετα παραπανω απο 3 λεπτα τελικα. Εχει μεσα μερικα απο τα καλυτερα riffs του James στο Kill Em All, και χωρεσανε και 2 σολος απο τον Kirk.
James: Μακραν απο τις καλυτερες ερμηνειες του James απο το ντεμπουτο τους, κι αυτο γιατι επελεξε να τραγουδησει μελωδικα κι οχι να σκουζει διχως αυριο. Για τα riffs τα εγραψα και παραπανω, αγνο καυτο thrash punk καθολη τη διαρκεια.
Lars: Χαρακτηριστικοτατη εισαγωγη στο τραγουδι, καταιγιστικος καθολη τη διαρκεια, κλασικος πρωιμος Lars που βασιζεται σε ταχυτητα και διαρκες κοπανημα σε οτι πιατινι δει.
Kirk: Για κατι τετοια σολος ειχε αποκτησει ο Hammett το παρατσουκλι The Ripper, πριν ερωτευτει παραφορα το wah pedal.
Cliff: Το μπασο του ακολουθει την κιθαρα, οπως σε ενα τεραστιο κομματι της δισκογραφιας των Metallica, αρα κυριως δινει ογκο και βαθος στον ηχο (το οποιο προσωπικα το προτιμω στους Metallica εκεινης της εποχης).
Solo: 2 σολο, και τα δυο πολυ γρηγορα και απολυτως ταιριαστα με το υφος του τραγουδιου, προσωπικα προτιμω και βρισκω αρκετα πιο ενδιαφερον το δευτερο σολο, που ειναι και λιγο μακρυτερο (κριμα να μην εχει τρια σολο να κανω το αστειακι με το τριτο)
Στιχοι: Ενα σκαλι πιο πανω στο τριτο τραγουδι του δισκου για τον James, αφου ναι μεν 35 χρονια μετα μπορει να φαινονται απλοικοι και εφηβικοι οι στιχοι, αλλα για το 1983 ηταν (οπως και ολο το αλμπουμ) μια δηλωση αρνησης υποταγης, και αρα στηριζουμε 100%. Σιγουρα απο τους καλυτερους στιχους του Kill Em All.
Καλυτερη στιγμη: Τα πρωτα 3 λεπτα, αλλα κυριως τα πρωτα 15 δευτερολεπτα.
Συνειδητοποιω οτι οταν συμπεριλαμβανω live εκδοσεις των τραγουδιων, η πρωτη μου σκεψη ειναι παντα το Mexico City, αρα στο τελος θα υπαρχει ενα τεραστιο δειγμα απο το Live Shit, αφου μαλλον αποτελει το αγαπημενο μου live απο οποιαδηποτε μπαντα, εποχη, συμπαν, κτλ.
ΚΟΛΑΣΗ (και η φωνη του James απλα αψογη):
7 Likes
Εχεις δηλωσει οτι το αγαπημενο σου και καλυτερο live ever ηταν στο Seattle το 1989…ξεχνας 
1 Like
Κι αυτο στο Live Shit ειναι, στην εφερα!
1 Like
φοβερή εκτέλεση, ειδικά φωνητικά.
1 Like
Metallica - Jump In The Fire
Πλεον το αγαπημενο μου τραγουδι απο το δισκο. Οι Metallica ροκαρουν, και το κανουν υπεροχα. Πολυ πιασαρικο τραγουδι, το οποιο καποιες δεκατιες πριν το σνομπαρα ως ουτε αρκετα γρηγορο, ουτε αρκετα βαρυ, ουτε αρκετα ενδιαφερον με αλλαγες, αλλα τελικα ισως αυτη να ειναι και η μαγεια του. Εχει φοβερο groove, και ειναι φυσικα προπομπος του τι θα ακολουθουσε στα 90ς, ηδη απο το πρωτο τους αλμπουμ.
James: Φωνητικα οπως και στο μεγαλυτερο μερος του Kill’Em All, δηλαδη μια χαρα οταν τραγουδαει μελωδικα, οχι και τοσο μια χαρα οταν σκουζει. Το ριφφ οκ τι να πει κανεις, κλασικο groovy riff James, ισως βασικος λογος που αυτο το τραγουδι αποτελει πλεον το αγαπημενο μου στο δισκο.
Lars: Γκρουβατος και ουσιαστικος, λιτος και απεριττος.
Kirk: Πολυ ωραια lead σημεια καθολη τη διαρκεια του τραγουδιου, οπως γενικοτερα στο Kill’Em All.
Cliff: Απο τα τραγουδια που αναδεικνυουν στο μεγιστο το μπασο του Cliff, και συγκεκριμενα το ποσο καλο rhythm section αποτελουσαν με τον Lars.
Solo: 2 σολο, το πρωτο πιο ροκαδικο, με εμφανεις τις επιρροες του Satriani, το δευτερο αρκετα πιο γρηγορο και γεματο ψηλες νοτες. Προσωπικα προτιμω το πρωτο, που το θεωρω ισως και το καλυτερο σολο του Kirk στο Kill’Em All, αλλα και το δευτερο ειναι απλα εξαιρετικο. Γενικα υποτιμημενο τραγουδι.
Στιχοι: Οσον αφορα τους στιχους, ο James μαλλον δειχνει για πρωτη φορα το οτι αρχιζει να ξεφευγει απο το κλασικο χριστιανικο αμερικανικο περιβαλλον στο οποιο μεγαλωσε, και ουσιαστικα γραφει μια ιστοριουλα για το ξελογιασμα απο καποιον δαιμονα, που μπορει να ειναι και μεταφορικη για το κατα ποσο οι “αμαρτιες” ειναι πραγματικα κακες.
Καλυτερη στιγμη: Μαλλον η γεφυρα που ξεκιναει περιπου στο 2:00 και περιλαμβανει το πρωτο σολο του τραγουδιου, αλλα μου αρεσει πολυ και το ρεφρεν με ολο το groove που εχει.
ΝΤΕΧΑΑΑΑΝ
9 Likes
Καλό θα ήταν όλο αυτό το αφιέρωμα που κάνει ο quintom τραγούδι προς τραγούδι να μαζευτεί και να γίνει ένα τεράστιο άρθρο ή κάτι παρόμοιο… κρίμα είναι να χαθεί αυτή η δουλειά μέσα στο thread.
4 Likes
Σιγα τη δουλεια, τα μισα που γραφω ειναι μαλακιες