Κυκλοφόρησε πέρσυ (2010) αλλά εγώ τώρα το πήρα χαμπάρι.
Ποστ πανκ που προσκυνάει κυρίως τους Joy Division και μετά τους Cure.
Δε μου φάνηκε για “κλασσικό” ποστ πανκ όμως. Αρκετά περίεργες δόμες στα τραγούδια, ώρες ώρες μονότονα σαν σε darkwave/Bauhaus φάσεις με περίεργα φωνητικά/ψίθυρους και γενικά υπάρχει γενικά ένα χορευτικό στοιχείο. Χορευτικό οχι ροκ εν ρολλ, χορευτικό σαν παλιούς Depeche Mode ένα πράμα.
Γενικά αρκετά καλή κυκλοφορία, αν δεν είχε κυκλοφορήσει την ίδια χρονιά με Estranged, Red Dons, Autistic Youth, παίζει να τις δίνανε/με περισσότερη σημασία
Φανς του ήχου και των Joy Division καλό θα ήταν να τους ακούσουν.
περισσότερο παραπέμπει σε προπάτορες του ινδustriaλ όπως οι Clock DVA και οι Cabaret Voltaire ή την πιο new wave aiσθητική των Human League, παra se joy division και cure ή Depeche Mode που ανάφερες. Βέβαια είναι και οι μπασσογραμμές που κοιτάνε κατάματα σε Joy Division. Tου έχομε δώσει την δέουσα σημασία (κ ας κυκλοφόρησε την χρονιά με τις κυκλοφορίες που αναφέρεις - εγώ θα προσέθετα και αυτές των Νew Zero God, Joy Disaster kai Detachments που είπα παραπάνω βέβαια), ωραίο άλμπουμ όπως και να χει.
Με ιντάστριαλ δεν έχω ασχοληθεί σχεδόν καθόλου, τα ονόματα που ανέφερες δεν τα ξέρω, αλλά σε πιστεύω, κάτι παραπάνω θα ξέρεις 8)
Joy Disaster 3-4 κομμάτια που άκουσα αρκετά καλοί, δεν μπορώ να εκφέρω σωστή γνώμη όμως. Detachments δεν είναι του στύλ μου Νew Zero God… εγκώ ντεν ξέρει:!:
Έτσι, γουστάρουμε πρώιμες industrial και new wave ρίζες, σωστός ο Παναγιώτης για τα λινκς.
Κατα τ’ άλλα τα credits μου και στον horror, που αναφέρθηκε και στους [B]Zeraphine[/B], πολύ αξιόλογο σχήμα και κατά μία έννοια είναι οι Dreadful Shadows των '00ς.
θορυβώδες post punk από τον καναδά, τίγκα στην ηχητική παραμόρφωση, που θα γουστάρουν μόνο και μόνο λόγω ήχου όσοι αρέσκονται σε ανάλογες παραγωγές.κάτω από αυτόν το φλοιό όμως, κρύβεται μια δισκάρα.
ίσως να μπορούσα να το έβαζα και στο shoegaze thread, αλλά νομίζω ότι η ψυχή αυτού του δίσκου ανήκει εδώ.
Έφτασε ο Μάρτης και απ’ ότι φαίνεται έχουμε την πρώτη αξιόλογη κυκλοφορία του είδους για την φετινή χρονιά.
[B]Iceage - New Brigade[/B]
O δίσκος αυτός θα έλεγα ότι είναι το [B]subliminal man[/B] του 2011. Προσοχή! Μη βιαστείτε. Δεν πάω να συγκρίνω ποιοτικά τις δύο μπάντες ή τους δύο δίσκους, απλά όπως και στην περίπτωση των αγαπητών [B]estranged[/B] από το Portland, έτσι και στην προκειμένη έχουμε post-punk (revival?:p) κατα βάση, παιγμένο από πάνκ-ιδες.
Στο ζουμί! Η σκούφια των [B]iceage[/B] τραβάει από την αγαπητή Κοπεγχάγη της Δανίας (γνωστή και ως K-town στους punk και μη, μουσικούς κύκλους), η οποία την προηγούμενη δεκαετία προσέφερε ομολογουμένως μία από τις καλύτερες underground μουσικές σκηνές του κόσμου. Η μπάντα σχηματίστικε το 2008 απ’ τις στάχτες κάποιων punk μπαντών της πόλης (kolyma κλπ) και κυκλοφόρισε λίγο μετά το πρώτο της Ep με 4 κομμάτια (το οποίο δεν έχω ακούσει). Τον φετινό γενάρη κυκλοφόρισε το ντεμπούτο άλμπουμ της (Νew Brigade).
Λοιπόν το άλμπουμ αυτό το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον:!: [B]Έχουμε να κάνουμε μ’ ένα μείγμα, κυρίως post-punk α λα joy division, με αμυδρές δόσείς ντόπιου punk/hardcore και μία υποβόσκουσα new wave αισθητική[/B]. Ναι αυτό! 12 τέτοια κομμάτια αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, κάποια αργά και κάποια απροσδόκητα γρήγορα, με φωνητικά τίγκα joy division, περίεργα εφέ [B]και γενικά μια περίεργη χαώδη ατμόσφαιρα, που προξενεί και το μεγαλύτερο ενδιάφερον[/B]. Κάποιους ενδεχομένως να τους ενοχλήσει, και κάποιους να τους γοητεύσει (μάλλον ανήκω στους δεύτερους). Η παραγωγή δεν είναι τζάμι, αλλά ίσως και επιτηδευμένα καθώς εκπέμπει κάτι από μια άλλη εποχή.
Σίγουρα η μπάντα θα με απασχολήσει τα επόμενα χρόνια, και επιστρέφω τώρα εκεί που άρχισα…
Οι Estranged παίξαν άριστα κάτι αρκετά κλασσικό, οι Iceage δοκιμάστηκαν (οχι απαραίτητα αριστα) σε κάτι πιο πρωτόγνωρο για τα σημερινά δεδομένα. Ενδιαφερουσες περιπτωσεις και οι δυο
Toν τσέκαρε κανείς τον δίσκο?? Περίεργη περίπτωση γενικά που είμαι σίγουρος ότι θα διχάσει εδώ μέσα.
Άτομα -εξω- που “τα βρίσκουμε” αρκετά μουσικά, έχουν τρελαθεί με τον δίσκο, αλλά μ’ ενδιαφέρει ν’ ακούσω και απόψεις εκ των έσω:p
Προσωπικά έπειτα από κι άλλες άκροασεις, παραμένω στην αρχική μου θέση, ότι ο δίσκος αυτός είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων αλλά ακόμα δεν έχω καταλήξει σ’ ένα ολοκληρομένο συμπέρασμα / άποψη. Πολύ περιέργος ρε πούστη μου!
Παρών.
Δε μου έκανε κλικ ο δίσκος. Βέβαια 2-3 φορές τον άκουσα, ίσως χρειάζεται παραπάνω. Η πρώτη εντύπωση πάντως είναι μέτρια. Ίσως φταίει και εκείνο που είχες πει για Estranged κλπ και είχα μια προδιάθεση να ακούσω κάτι άλλο από αυτό που είναι ο δίσκος.
Anyway, είδωμεν…
Ας πώ δυό λόγια για κάτι που άκουσα πρόσφατα και νομίζω αξίζει. Ειδικά όταν (και όχι αν) βγάλουν αλμπουμ πιστεύω θα είναι κάτι πολύ καλό.
[B]Bellicose Minds[/B]
Από το Portland (χεχε) μας έρχονται οι κύριοι (και μιά κυρία) αλλά μάλλον γεννήθηκαν σε λάθος εποχή και σε λάθος χώρα!
Τέλη '70’ς στην Αγγλία θα έπρεπε να είχαν γεννηθεί. Οι επιρροές από Joy Division και Cure βγάζουν μάτι. Ακόμη και το εξώφυλλο από το ντέμο τους παραπέμπει στο Uknown Pleasures.
Επειδη γενικα δν κινουνται πολυ τα πραγματα στον χωρο,οποιος θελει τσεκαρει κι αυτο >>
[B]THE CHAPMAN FAMILY - Burn your town[/B]
Γι αυτους εδω τους Βρετανους ειχαν δημιουργηθει πολλες προσδοκιες στο νησι, λογω του οτι ειχαν επιλεχθει στην ΝΜΕ τουρ(oπως θελει το ερμηνευει ο καθενας αυτο =P) του 2009.Δν ειχαν βγαλει ακομα δισκο αλλα live κενταγανε,οπως εχω διαβασει.
Τεσπα, φετος λοιπον κανανε το ντεμπουτο τους.Δεν ειμαι σιγουρος αν καταφεραν να δικαιολογησουν τον ντορο γυρω απο το ονομα τους,παρ ολα αυτα το δισκακι ειναι καλο.[B]Post Punk[/B] παιζουνε καταρχας ,βαζουμε και καποια [B]alternative/indie[/B] στοιχεια και there it is.Tα περισσοτερα κομματια ειναι straightforward και γενικα δειχνουν μπαντα που “ψαχνεται” για το χιτακι.Αυτο απο μονο του ειναι αρνητικο,αλλα εντελει τo αποτελεσμα ειναι θετικο.
λπν, εχουμε νεο (ΓΑΜΑΤΟ) single απο τους adoration, οι οποιοι αποτελουν μακρινο παρακλαδι των πολλων projects απο πλευρας Fields of the Nephilim. ο μουστακαλης κιθαριστας / ιδρυτικο μελος επαιζε με τους The Eden House & NFD, ο ηχος της μπαντας ειναι εκπληκτικα κοντα στον παλιο των Fields (διχως να καταντα αντιγραφη) και το κομματι το εχω ακουσει μονορουφι ισα με 10 φορες
Δεν εχω ιδεα. Λογικα. Εχουν ηδη ενα δισκο τον οποιο για να ειμαι ειλικρινης δεν εχω τσεκαρει ακομα, αλλα εχω σκοπο να το κανω αποκλειστικα και μονο λογω αυτου του κομματιου. Πραγματικα δε θυμαμαι ποσο καιρο ειχα να ακουσω κατι τοσο καλο απο νεες gothic κυκλοφοριες, εστω κι αν μιλαμε για single δλδ.
όσοι γουστάρουν the cure, ειδικά της φάσης του pornography, ας τσεκάρουν το περσινό άλμπουμ των [B]Feeding Fingers[/B] με τίτλο Detach Me From My Head. Θα πάθετε πλάκα με την ομοιότητα, μερικοί μπορεί να ξενερώσετε κιόλας, αλλά διάολε είναι πάρα πολύ μελετημένοι και το κάνουν καλά αυτό που κάνουν!
Soror Dolorosa - Blind Scenes. Το ανεφερα στο τι ακουτε τωρα πριν λιγο αλλα νομιζω πως αξιζει να του κανω μια πιο σωστη αναφορα.
Τα τελευταια αρκετα χρονια οι Γαλλοι blackmetallers εχουν αποδειξει πως τρεφουν μεγαλη αγαπη για το post-punk - στα τυμπανα των συγκεκριμενων συμμετεχει ο drummer των Darvulia ο οποιος επαιζε και στους Peste Noir μεταξυ αλλων. Πρωτη κυκλοφορια τους ηταν το Severance EP το 2009 με αρκετα πιστη την 80’ς αιθηση, οσο θα μπορουσε να τη πιασει μια μπαντα αυτης της σκηνης δηλαδη.
43°
Στο φετινο ο ηχος τους ειναι πιο καθαρος, μεστος και goth rock θα προσεθετε κανεις εν συγκρισει με το πρωτο, το tracklist ομως θα μπορουσε να ειναι πολυ καλυτερα τοποθετημενο καθως τα δυνατα κομματια του ξεκινουν να εμφανιζονται απο το τεταρτο και μετα. Πολυ ωραια μπαντα γενικα, δεν προκειται να σας αλλαξει τη ζωη, αλλα εγω προσωπικα περνω πολυ ομορφα ακουγοντας τη. Μεταξυ των δυο κυκλοφοριων μαλλον προτιμω το δισκο.
Low End
In A Glance
το Broken Wings που ηθελα να ποσταρω αλλα δεν το εχει ανεβασει κανεις ακομα γμτεν.
