τσεκαρε τους καναδους Into Eternity…στο ιδιο στυλ και αυτοι-με πολλες εναλλαγες φωνητικων-και τρομερες κιθαρες…
the scattering of ashes…(2006)
Mercenary-11 Dreams…(2004)
πολυ καλος συνδυασμος μελωδιας και επιθετικοτητας,νομιζω οτι ειναι αυτο που ακριβως ψαχνεις
Ακουσα λίγο από Mercenary και ναι πλησιάζει σε αυτο που ψάχνω. Και είναι και Δανοί! Όταν ακούσω ολόκληρο το δίσκο και θα χω πιο ολοκληρωμένη αποψη θα επανέλθω.
Τα φωνητικά των Into Enternity ήταν ολίγον επώδυνα…Θα τους κοιτάξω κι αυτούς απλώς μετά τους Mercenary!
Βασικα απο Mercenary μαρεσε πολυ το Everblack τα αλλα κατι λιγα που ακουσα δεν ξετρελαθηκα!
Τωρα οσων αφορα μελωδικο Death αν και οχι ακριβως στο ιδιο στυλ μπορεις να τσεκαρεις τους Norther
Επισης απο αλλο χωρο που πιστευω θα σαρεσουν οι Silent Civilian!
Μιας και πιάσαμε μελωδικό death λένε πολύ και οι The Duskfall
Και το επερχόμενο τους…
πιστευω οτι εφοσον γουσταρετε scar symmetry πρεπει να τσεκαρετε δισκογραφια Soilwork.
chainheart machine και predators portrait ειναι αριστουργηματα του χωρου!!!
Πολύ καλός δίσκος,αν και είχε την αδυναμία του ότι κάποια κομμάτια μοιάζανε υπερβολικά.Σίγορα όμως κρατάει τον ακροατή,και ειδικά τα μελωδικά μέρη και φωνητικά είναι τρομερά.
Αυριο θα προτεινω κανα δισκιο απο μελωδικο Death.Τωρα πεφτω για υπνο.
και φυσικά ο παρακάτω ογκόλιθος.
Ρε πούστη μου, το demanufacture το μισώ. Πραγματικά μιλάμε. Αυτή η δισκάρα (γιατι όντως περί δισκάρας πρόκειται,το έχουν παραδεχθεί ΟΛΟΙ) είναι ο λόγος που περνάει σε δεύτερη μοιρα το γαμηστερό Obsolete που τη διαδέχθηκε.
Αχ, τι αμαρτίες πληρώνουν μερικά albums…
To “Obsolete” είναι δισκάρα. Όπως και το “Archetype”. Ακόμα και το “Digimortal” έχει καλές στιγμές.
Το “Demanufacture” όμως είναι το Α και το Ω των Fear Factory.10 χρόνια μετά και ακούγεται σα να κυκλοφόρησε τώρα. Αριστούργημα.
YESSSSSSSSS!!!
:band:
Το Obsolete είναι εκπληκτικός δίσκος.Το συγκρότημα έχει εξελιχθεί τρομερά σε αυτό το δίσκο σε όλα τα επίπεδα,μουσικά και στιχουργικά.Ειδικά το κόνσεπτ του δίσκου είναι πολύ αξιόλογο,και η οργή έχει δώσει τη θέση της σε πιο φουτουριστικές στιγμές,εντελώς κλειστοφοβικές.Και τα δύο άλμπουμ παίρνουν 10,όπως και η ντεμπουτάρα τους Soul of a new machine,και το πρώτο album που ηχογράφησαν ποτέ,το Concrete-με διαφορά η πιο κάφρικη στιγμή τους-,που κυκλοφόρησε χρόνια αργότερα.Το Digimortal είχε κομματάρες,αλλά το κλίμα στο συγκρότημα τους οδήγησε σε επιλογές που καταστρέψαν μεγάλο μέρος του δίσκου.Όποιος έχει ακούσει ας πούμε την demo εκδοχή του Invinsible Wounds,το Dark Bodies,καταλαβένει για τι αμαρτία μιλάμε.Επίσης,κάτι έχει το λαρύγγγι του Burton,όσο αφορά τις καφρίλες,γιατί δεν ακούγεται άγριος αλλά αστείος,και χαλάει πολλά κομμάτια-ενοίται τα καθαρά του όμως ήταν απίστευτα-.Και το Archetype ήταν τρομερός δίσκος.Μόνο στο τελευταίο τα χαλάσανε.Άντε,με το καλό να το διωρθόσουν.
Φανατικίλα μόουντ όφ.
Τελικα αλλαξα γνωμη! 
Λοιπον…
Συστατικα ενος καλου Death Metal album :
1.Εξωφυλλο που κανει την μαμα σας να σκουζει και να ψαχνει τι εχει το παιδι της.
2.Τιτλος που εχει συνθετα/παραγωγα των λεξεων πτωμα/αιμα/θανατος και λοιπα
ρομαντικα θεματα.
3.Παντελης ελλειψη μελωδιων που θυμιζουν παιδικες σειρες.
4.Ρυθμοι γρηγοροι επι το πλειστον.
5.Φωνη brutal χωρις nu φιλοσοφια.
6.Μικρη διαρκεια.
Τα παραπανω ο επομενος δισκος τα εχει και με το παραπανω.
Vomitory - Blood Rapture κυριες και κυριοι.
Oι Vomitory σπέρνουν! Απ’ τα καλύτερα Σουηδικά death metal group και αρκετά υποτιμημένοι θα έλεγα.
Και το τελευταίο τους δισκάκι ήταν πολύ καλό. Εδώ και το review:
http://www.rocking.gr/review1323.php
Την διάβασα και συμφωνώ σχεδόν παντού. Σε σχέση με το Frozen In Time θα έλεγα πάντως ότι είναι αρκετά σκαλιά παραπάνω.
ηρθε! επιτελους!
Fall Of Efrafa - Elil
μαζι με το Fall Of Troy και το Down μαλλον ειναι ο δισκος που περιμενα πιο πολυ φετος. το ακουω και οι πρωτες εντυπωσεις ειναι (δοξα το θεο) θετικες. απεβαλλαν την πολυ crustιλα και εχωσαν πιο πολλα σημεια Neurosis.
για τους απιστους: www.fallofefrafa.com
το ντεμπουτο μου αρεσε υπερβολικα πολυ. θα το εβαζα στο περσινο τοπ 3 αν μπορουσα τωρα. δε θυμαμαι να εχω λιωσει τοσο πολυ δισκο φετος.
Χαώδης κατάσταση.
Το ακουσα μια χτες και το ξανακουω τωρα.Τον ειχα υποτιμησει τον
δισκο.Μπραβο στα παιδια,πολυ καλος δισκος.
Ωραια κριτικη στο Colors των Between the buried and me.
Ποιος την εκανε ?
Εγώ την έγραψα. Χαίρομαι που σου άρεσε. Ο δίσκος πως σου φάνηκε ??
