Το ακουσα μια χτες και το ξανακουω τωρα.Τον ειχα υποτιμησει τον
δισκο.Μπραβο στα παιδια,πολυ καλος δισκος.
Ωραια κριτικη στο Colors των Between the buried and me.
Ποιος την εκανε ?
Εγώ την έγραψα. Χαίρομαι που σου άρεσε. Ο δίσκος πως σου φάνηκε ??
Τα σπαει, οπως και τα υπολοιπα cd, σε αλλο βαθμο βεβαια.
(Αλλον ρωτας αλλα πεταχτηκα εγω!)
πω. ακουω το νεο the great deceiver. κοβει κ*λους! αμαν! πω καλα τι συγκινηση ειναι αυτη που εχουμε με τοσα γ@μ@τα cd φετος. ειμαι στα πρωτα κομματια και εχω παθει ψιλοπλακα.
Η κριτικη σου ηταν φοβερη οπως και ο δισκος.Δισκαρα βασικα.Τα σπαει κανονικα και με τον νομο.8O
Καλα απο εδω και περα οτι λες για ακραιες μπαντες θα σε πιστευω ασυζητητι.
Between the Buried… , Buried Inside και δεν συμμαζευονται.
Έχω ακούσει Scar Symmetry, Mercenary, Sonic Syndicate , Killswitch Engage, μου άρεσε πολύ ο ήχος [credits σε όσους τους πρότειναν] και θέλω κι άλλο. Καμιά πρόταση?
με μπερδευεις λιγο…αν γουσταρεις μελωδικο metalcore-swedencore υπαρχουν πολλες προτασεις…
Προς το παρον υπαρχει αυτο το δισκακι που εμενα με εχει πορωσει αρκετα
Mors Principium Est - Liberation=Termination…(2007)
Ορμωμενοι απο τη Φιλανδια,οι Μors Principium Est στηριζονται σε εμπνευσμενα riffs,αρκετα ηλεκτρονικα στοιχεια και καταπληκτικα solos
Tα φωνητικα ειναι κλασσικα…
Θα τους ακούσω και θα σου πω.
ναι!ναι!ναι!
γαμω.λιντμπερκ θεε παρε την παε!!!μειωθηκαν οι πολλοι πειραματισμοι.τους κρατησαν οσο χρειαζεται,οσο αρμοζει ο χαρακτηρας τους και καναν το ντου!!!In your face hardcore με το χαρακτηριστικο παιξιμο των Wahlin Και Osterberg (αμφοτεροι στους Diabolique-το πως περασανε απο το gothic στο hardcore πιστευω ειναι ολη η μαγεια των the great deceiver συν τη φωνη του θεου!)
σπερνει ο δισκος!!!πιστευα οτι ηταν οτι πιο τεχνικο κυκλοφορησε φετος.μεχρι που μιλησε ο φιλος μας ο jarzombek. 
Καινουργιο αλμπουμ απο μια φοβερη σουηδικη μπαντα.
Insision - Ikon
Μιλαμε για ενα φοβερο δισκο Death Metal με τα σωστα σουηδικα συστατικα.
Ευγε κυριοι.34 λεπτα καλοπαιγμενου death metal με ομορφα τραγουδια. 8)
χμ, μπαα. γιατί σ’ αυτό το θρεντ όμως;
χμμμ…τι ξερεις και δεν μας το λες!!!
να αναφερω και γω μια δισκαρα που χει στοιχιωσει την παιδικη μου ηλικια.η πρωτη death metal μπαντα που ακουσα!!!
Dismember - Indecent & Obscene
νταξει οτι και να πουμε για αυτο το δισκο ειναι λιγα.πραγματικα.
απο το fleshless και το skinfather στο reborn in blasphemy και απο κει στο επος dreaming in red.Ολα κομματαρες.με τη φοβερη βιντεοκλιπαρα του dreaming in red και τον θεο drummer fred estby στο βιβλιαρακι μεσα,σε ανεπαναληπτη ποζα!!!ταπεινα respect!!!
δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου (κι ακόμη δεν έχω ακούσει τον δίσκο των BLOTTED SCIENCE), απλά δεν έχω τους canvas solaris ως κάτι υπέρμετρα τεχνικό (καλό είναι αυτό…) και υποθέτω ότι, αφού έχει γίνει μόδα τώρα τελευταία να ξεπετάγονται μπάντες που παίζουν μουσική με σκοπό να βγάλουν ό,τι τεχνικότερο μπορούν, όλο και κάποια θα 'χει βγάλει δίσκο φέτος
εννοώ μπάντες τύπου psyopus (ξέρασμα btw). χμ, και κάτι ψηλά που άκουσα από τον δίσκο των behold… the arctopus μου φάνηκαν πιο τεχνικά από οτιδήποτε υπάρχει στο cοrtical… (το οποίο μ’ αρέσει πολύ περισσότερο βέβαια κι ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι δεν βασίζεται αποκλειστικά στην τεχνική). το “γιατί σ’ αυτό το θρεντ” ήταν απλά επειδή απόρησα που δεν μπήκε σε κάποιο θρεντ για προγκ κυκλοφορίες (νομίζω υπάρχει, ε;), αφού εκεί ταιριάζει καλύτερα.
όσον αφορά τον δίσκο τώρα, όπως είχα γράψει και σε μια κριτική μου, μου αρέσει πολύ, θα είναι σχεδόν σίγουρα στα καλύτερα της χρονιάς, αλλά προτιμώ ελαφρώς τη στροφή που είχαν πάρει με το penumbra…
ναι οκ το καταλαβα για το θρεντ.για psyopus και γω δεν τρελαινομαι.το κουραζουν πολυ το πραμα και χανουν την ουσια.για behold the arctropus ναι συμφωνω απλως δεν εχω πετυχει πουθενα το καινουργιο τους.επιπλεον ο ντραμμερ τους παιζει στο blotted science.χαχα.ποσο μικρος ειναι ο κοσμος ε?
και γω γουσταρω τους canvas solaris που δεν ειναι υπερμετρα τεχνικοι και εχουν γενικα την αισθηση του κανονικου τραγουδιου.απλα εχουν κατι σημεια στο δισκο που ελεγα οτι παιζει να ναι οτι πιο τεχνικο ακουσα φετος.αλλα απο την αλλη ητανε τελικα πολυ νωρις για να το πω αυτο!!!
οι psyopus ομως παιδια εχουν το ωραιο φυλο με το μερος τους!
και το πρωτο τους δεν ειναι τοσο κακο.
αχαχαχα, δε μπαίζει :lol:
βέβαια, για να τα λέμε όλα, έχουν την αποκρουστική πλευρά του ωραίου φύλου μαζί τους.
από δαύτους, το “Our Puzzling Encounters…” (που και αυτό φετινό είναι τελικά) έχω ακούσει μόνο και, αν εξαιρέσεις τα πρώτα 3 λέπτα και ένα μικρό μελωδικό ιντερλούδιο (αν θυμάμαι καλά), στο τσακ γλύτωσα το χαρακίρι.
Από τους αγαπημένους μου δίσκους! Το Dreaming In Red είναι από τα καλύτερα κομμάτια!