Ευγε φιλτατε.Εδωσες ρεστα.Εδω μιλαμε για μια ομορφη πολωνικη βομβα που εσκασε απο το
πουθενα.Το ονομα τους το εχουν παρει απο τους τεραστιους συμπατριωτες τους,τους Vader και
δη το τραγουδι Decapitated Saints.O πρωτος δισκος που αναφερεις ειναι ενα καθ’ολα τελειο
ντεμπουτο απο παιδακια τοτε.Ναι παιδακια,γιατι ο drummer (RIP) ηταν στα 16 του τοτε και οι
υπολοιποι ηταν κοντα στα 18.Προωρη αναπτυξη ?
Τελος παντων ο συγκεκριμενος δισκος εχει καποιες σαφεις επιρροες απο Vader αλλα σιγουρα δεν
μενουν μονο εκει.Τελεια τεχνικη,μπολικη δοση καφριλας και εξαιρετικα τραγουδια συνθετουν ενα
διαμαντι του Death Metal ηχου.
Τελευταιο τραγουδι του δισκου Mandatory Suicide διασκευη σε Slayer.
5 must-have ντεμπουτα σουηδικου Death Metal :
Entombed - Left Hand Path
Grave - Into The Grave
Dismember - Like An Ever Flowing Stream
Unleashed - Where No Life Dwells
Necrophobic - The Nocturnal Silence
ετσι ρεεεεεεεεεεεεε !!!1
με εξαιρεση το necrophobic που δεν το χω ακουσει (και εχω την εντυπωση απο τα μετεπειτα αλμπουμ τους οτι ειναι πιο blackdeath) ολα ειναι κορυφες.
περα απο το κλασσικο entombed
το unleashed βιαζει ανελεητα!!!
θυμαμαι να προσπαθω με τις ωρες να ζωγραφισω το λογοτυπο τους πανω σε οτιδηποτε εβρισκα!θρανεια και βιβλια επι το πλειστον!!!
απο τα απολυτα σουηδικα ντεμπουτα!!!τζονι λαρυγγαρα και κραυγες μεσα στην καυλα!!!
παραγωγαρα απο waldeman sorychta!!!ιστορια τι να λεμε τωρα!!!
ρισπεκτ!!!
ρε σεις γραφετε τπτ για τον καθε δισκο να μαθαινουμε κι εμεις οι αδιαβαστες
Mπα εχει δικιο ο τολκκις.Απλα το λεω στην αρχη του ποστ.Σουηδικου Death Metal.Old Skool stuff. 8)
Aν θελει ο tolkki λεμε και τιποτις για τον καθε δισκαρο που αναφερθηκε.
Λεπόν, θέλω να μου λύσετε την εξής απορία. Ο δίκος των Unleashed που πόσταρε ο Deathster κατά πόσο συγκρίνεται με την δισκάρα:
Unleashed - Victory
[CENTER]
[/CENTER]
???
επειδή τυγχάνει να είναι ένας από τους αγαπημένους μου το Victory, και επειδή επίσης τυγχάνει να είναι ο μοναδικός δίσκος που έχω ακούσει από αυτούς, αν είναι έστω και όμοιο του ( ή καλύτερο του ίσως ), υποθέτω ότι κάτι πρέπει να κάνω με αυτό το θέμα.
επίσης αν υπάρχει καλύτερο κομμάτι από το Legal Rapes παρακαλώ να μου το πείτε με τρόπο για να μην πάθω φρενίτιδα που δεν θα το έχω ακούσει…
Χμμμ. :-k
Δεν το εχω ακουσει το Victory να σου πω την αληθεια.Ο Nihilist εχει ασχοληθει πιο πολυ απο μενα με
τους Unleashed.Εγω εχω τα 3 πρωτα και τα 2 τελευταια.Τα ενδιαμεσα δεν τα εχω.Το ντεμπουτο ειναι
δισκος του 9.5.Εχει και το Before Creation of Time που ειναι υμνος.Νομιζω οτι το Victory θεωρειται απο
τα μετρια αλμπουμ τους παντως.
Ιδέα δεν έχω για το τι θεωρείται μιας και είναι από τα συγκροτήματα που έχω έναν μόνο δίσκο που μου αρέσει απίστευτα χωρίς να έχω ασχοληθεί περαιτέρω… Πάντως έχει κομματάρες μέσα όπως το… βασικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κομμάτι εύκολα… το μόνο που μου είναι εύκολο είναι να πω ότι τα defender και revenge δεν είναι τόσο τέλεια όσο τα υπόλοιπα. Άκου πχ το Legal Rapes για να δεις τι έχει να πάθει ο λαιμός σου… έχει μιλάμε ένα απίστευτο σημείο στο 1:37 που απλώς σπάει τα πάντα…
Mε εχεις ψησει ηδη απο το πρωτο σου ποστ.Ο δισκος κατεβαινει ηδη.
Ακουσε μια το ντεμπουτο και δεν πιστευω οτι θα βγεις χαμενος.
Mε εχεις ψησει ηδη απο το πρωτο σου ποστ.Ο δισκος κατεβαινει ηδη.
Mε ψήσατε ηδη από τα πρώτα σας ποστς. Οι δίσκοι θα κατέβουν ο ένας μετά τον άλλο.
πρωτα πρωτα να πω ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ για το legal rapes.ειναι το πρωτο κομματι που ακουσα απο αυτους και εχει χαρακτει βαθια μεσα μου!!!
τωρα οσο αφορα τους 2 δισκους.
το ντεμπουτο τους θεωρειται ενα all time classic.
οι διαφορες που θα συναντησεις με το victory ειναι οτι το ντεμπουτο οντας 5 χρονια παλιοτερο,ηχει πιο… παλιο,πιο oldschool,οπως και η παραγωγη το ιδιο,το παιξιμο τους ειναι πιο μονολιθικο,ο ηχος πιο ακατεργαστος,τα φωνητικα πιο ωμα και επισης δεν συναντας “συγχρονα” κομματια οπως το εναρκτηριο του victory, victims of war.
προσωπικα πιστευω οτι το where no time dwells γενικα ειναι το καλυτερο τους και ενα απο τα καλυτερα αλμπουμς της σουηδικης και γενικα death metal σκηνης!!
τωρα οσο αφορα αν βρεις καλυτερο κομματι απο το legal rapes,αυτο ειναι καθαρα θεμα γουστου!
εγω απλως σου λεω οτι ο δισκος εχει αρκετους υμνους μεσα!!!
ειχα εχθες τη κουβεντα τους με τον deathster σχετικα με το λαιβ τους στο ροδον και την μικρη προσελευση κοσμου.
αναφερομαι στους ακολουθους κυριους. δε θα βαλω το κλασσικο Abducted, προτιμω να αναφερω τουτη τη στιγμη αυτο:
σ’ αυτο το δισκο οι Hypocrisy κινουνται σε πιο μελωδικα μονοπατια (διχως να χανουν το death metal υφος τους) με τα πληκτρα να δινουν ατμοσφαιρα και τον Tagtgren να οργιαζει καθως εκει αναλαμβανει εξ ολοκληρου τα φωνητικα. ειναι το πρωτο full-length στο οποιο τα μελη παρουσιαζονται ως τριαδα. τωρα το βαλα και ακουω το Apocalypse. συγκινηθηκα μπορω να πω. 
αντε ακουστε το και σεις. εξ αλλου τα ξερετε, για το γαμωτο εκανα τη περιγραφη.
Μόλις είδα ότι ασχολείστε με το αγαπημένο μου παρακλάδι του μέταλ και αποφάσισα να κάνω μια αναφορά στα γκρουπ που ανέφερε ο Deathster. Όλοι ξέρουν ότι οι μπάντες αυτές είναι οι στυλοβάτες του Σουηδικού death.
Θα αναφέρω μερικά must have.
Unleashed
Where No Life Dwells (1991)
Shadows in the Deep (1992)
Across the Open Sea (1993)
Τα πρώτα χρόνια της μπάντας ήταν και τα πιο εμπνευσμένα. Με πολλά επικά στοιχεία στον ήχο τους (που προοδευτικά αύξαναν) αλλά όχι στο στυλ που είχαν διδάξει οι συμπατριώτες τους Bathory.
Το Victory Παναγιώτη είναι μάλλον το πιο ανέμπνευστο και μέτριο album τους μαζί με το Warrior του 97 και αν ακούσεις αυτά που πρότεινα θα ξεκολλήσεις εύκολα.
Το Sworn Allegiance του 2004 δεν με έπεισε, αλλά το περσινό Midvinterblot το θεωρώ πολύ καλό δίσκο. Το κακό με τους Unleashed γενικά επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους και αναμασάν τα ίδια και τα ίδια. Αν κάποιος δεν ενοχλείτε απ’ αυτό, τότε θα απολαύσει σχεδόν κάθε δίσκο τους.
Θα συνεχίσω και με τις άλλες μπάντες σε επόμενο ποστ.
Eυγε τεκνο μου.Οι Hypocrisy μας τα χαλασαν με τα αλμπουμ Catch 22 & Arrival αλλα πριν 2 χρονια με
τον ογκολιθο Virus επανηρθαν στα γνωστα επιπεδα.Ειναι μια απο τις αγαπημενες μου μπαντες και
δυσκολα μπορω να ειμαι αντικειμενικος.Ο δισκος αυτος στην αρχη σε ξενιζει.Μην ξεχναμε οτι βγηκε
μετα τα αμιγως death metal και με μπολικη καφριλα Penetralia & Osculum Obscenum.
Τελικα μετα απο λιγες ακροασεις ο δισκος σε κερδιζει με την ποιοτητα του.
Oσον αφορα το πρωτο μου ποστ να κανω μερικες διευκρινησεις.
Δεν εβαλα τα κατωθι ντεμπουτα για τους εξης λογους.
Hypocrisy - Penetralia : Ενω ειναι ενα εξαιρετικο (τελειο για μενα) αλμπουμ,απεχει αρκετα απο
τον ηχο της σουηδικης σκηνης.
Crown Of Thorns (The Crown) - The Burning : Ειναι ισως λιγο πιο μελωδικο απο τον στανταρ ηχο της
σκηνης αυτης.
Vomitory - Raped In Their Own Blood : Ενω τα μετεπειτα αλμπουμ τους ειναι φοβερα το ντεμπουτο
κατ’εμε δεν ειναι και τιποτα φοβερο,χωρις να ειναι και για πεταμα.
Ολες οι μπαντες που αναφερονται ντεμπουταραν μεχρι τα μεσα της δεκαετιας του '90.
Αξιο αναφορας ειναι και το μοναδικο αλμπουμ των Carnage το Dark Recollections το οποιο
θεωρειται ενα απο τα καλυτερα αλμπουμ του ειδους.Το line-up της μπαντας ηταν κατι σαν
all-star ομαδα.Απο τα συντριμμια της μπαντας φτιαχτηκαν οι Dismember,ενω μελος της μπαντας
ηταν ο γνωστος και μη εξαιρετεος “φλωρος” της σκηνης ο Michael Amott.
Carnage - Dark Recollections
thanx όλους για τις πληροφορίες περί των Unleashed.
Νihilist το κόβω χλωμό πάντως να ξεκολλάω από το Victory μιας και είναι από εκείνους τους δίσκους που άκουσα σε μικρή ηλικία (γύρω στο 95-96 τον απέκτησα ) και παίζει και κάποιο συναισθηματικό δέσιμο μαζί του που ενεργεί καταλυτικά στον θαυμασμό για αυτόν. Αλλά θα τσεκάρω και τα πρώτα τους σίγουρα.
Όσον αφορά τους Hypocrisy τους έχω παρατήσει στο Penetralia. Από εκεί και μετά έχω ακούσει αποσπασματικά κάποια κομμάτια τους και είναι αρκετά διαφορετικά σε στυλ και πολύ ενδιαφέροντα. Όχι βέβαια ότι οι καφρίλες αλά God Is A Lie δεν τα σπάνε κανονικότατα :lol: :lol:
Ειδικά για τους Carnage θα ήθελα να πω ότι αν και απολαμβάνω το δίσκο τους γενικά δεν τους έχω και σε μεγάλη υπόληψη και θα εξηγήσω το γιατί.
Τα τραγούδια του γκρουπ ήταν μια απομίμηση (κυριολεκτικά) των Nihilist, ενώ ο ήχος του δίσκου αντιγραφή του ήχου του Left Hand Path στο πιο ακατέργαστο. Πρωτοτυπία και προσωπικότητα μηδέν και αυτό μου κάθεται άσχημα.
Πάντως για την ιστορική του αξία και μόνο αξίζει να το ακούσει κάποιος.