Δεν θα λεγα οτι ταιριάζουν οι Miracle στο παρών thread. Synthpop παίζουν κατά βάση.
Στα sunstar και breathe του fluid window που έχω ακούσει υπάρχουν πιο πειραματικά στοιχεία από τα πρώτα 3 τραγούδια.
Είναι ενδιαφέρουσα κυκλοφορία και ελπίζω να ακούσουμε περισσότερα από αυτούς.
Θα ακούσω και τα remix από το visitors ep.
Ics Vortex - Storm Seeker
Επειδη εχει πολλες συμπαθειες στο φορουμ το ποσταρω.
Δεν ξερω τι παιζει αλλα το κατεβαζω τωρα.
Η μπαντα ειναι οι εξης :
Simen “ICS Vortex”’ Hestnæs - Vocals (Borknagar, Arcturus, Lamented Souls, ex-Dimmu Borgir)
Asgeir Mickelson - Drums (Spiral Architect, Sarke, Ihsahn, ex-Borknagar)
Terje “Cyrus” Andersen - Guitars (Susperia, ex-Satyricon, ex-Dimmu Borgir)
Jens F. Ryland - Guitars (Borknagar)
Steinar “Azarak” Gundersen - Bass (Spiral Architect, ex-Satyricon)
Είχα μια 1η ακρόαση από το μποναδικό τραγούδι που βρήκα στο τιούμπ για να είμαι ειληκρηνής… dunno ακόμα όμως… Ίσως πρέπει να το ακούσω όλο για να πειστώ.
Ίσως φταίει και οτι περίμενα νέα από arcturus και αντί γιαυτό βλέπω το σόλο. :S
Ενδιαφέρον, πρώτη φορά πάει solo, έτσι; Ρίξε κανά post όταν το ακούσεις να μας πεις τι παίζει.
Το άκουσα εγώ. Δεν έχει θέση εδώ, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Πολύ ευθύς δίσκος, αλλού φέρνει σε πιο απλοϊκούς Borknagar, αλλού σε χαρντροκιές, αλλού σε heavy psych, ε, αυτά γενικά. Δεν είναι κακός δίσκος σε καμία περίπτωση, άλλωστε έχει μέσα ΤΗΝ φωνή, αλλά ντάξει, ο Hestnaes τον παίζει. Αντί να μαζευτεί με τους υπόλοιπους στους Lamented Souls και να βγάλουν επιτέλους εκείνο το ρημάδι το 2ο album, κάθεται μαζί με τα φιλαράκια του και παίζουν ό,τι να ναι. Σταδιάλα ρε.
μα πόσο δίκιο έχεις…μόνο αγάπη:oops:
[B]Heinali & Matt Finney[/B]
Ουκρανός πολυοργανίστας και ένα ρεμάλι από την Αλαμπάμα της Αμερικής. Τους γνώρισα από τη διασκευή τους στο [I]Creep[/I] (http://www.youtube.com/watch?v=oPPS9-7mLSw). doom-gaze λέει παίζουν, έχουν κυκλοφορήσει καμπόσα επ, ντίτζιταλ τρακς και δύο πλήρη άλμπουμ.
Ήμουν μεταξύ εδώ και ντρόουν ρουμ, τελικά επέλεξα εδώ, που μπαίνουν περισσότεροι.
[SIZE=“5”][B]
THE ∆LG0R1THM [/B][/SIZE] (france)
Μια instrumental μίξη [I]μεσουγκο-Djent, mathκόουρ, Electronica , dubstep, wtf[/I] όπως περιγράφει ο ίδιος δημιουργός.
Εκτός από εξαιρετική, πειραματική, μουσική, είναι one-man band, κάτι ιδιαίτερα ελκυστικό(τρέφω ιδιαίτερη συμπάθια στους σολίστες μερακλήδες)
http://www.myspace.com/thealgorithmband (σε αχρηστία)
http://soundcloud.com/the-algorithm
http://www.facebook.com/pages/The-Algorithm/370516035482
Download DEMOS : http://www.mediafire.com/?um2jt00o0lz http://www.mediafire.com/?zhzkv0wzgm2 Remi
<3
Checkαρω το ANTIKYTHERA MECHANISM , και ειναι πολυ ενδιαφερον! Θα τους ψαξω κιαλλο! Ωραιοι !
Θα [B]TON[/B]* ψαξω κιαλλο
Aναθεμα αυτους τους ΝτιΤζειδες και τις Ντισκοτεκς!
Μάλλον θα στεναχωρήσω κάποιους με το ποστ μου , αλλά τo τζεντ δεν υφίσταται σαν είδος, είναι οι Μεσούγκα και όλοι οι άλλοι, το μαθκορ υφίσταται αλλά αφορά σε Ντεπ, Μποτς, Νορμα Τζιν και 5-6 άλλες μπάντες και ακολουθούν όλα το ριζόχαρτα που τους ξεπατικώνουν. Πέραν αυτών λοιπόν, εκτός από μια ενδιαφέρουσα ηλεκτρονική μίξη ηλεκτρόνικα με μεταλλιές, δε πιστεύω πως το άλγοριθμ έχει να πει και φοβερά πράματα. Στην τελική υπάρχουν και οι TMK που παίζουν μεν διαφορετικά, αλλά με πιο χαοτική αντίληψη, και είναι ο ορισμός του εξπεριμένταλ σχήματος, χώρια που είναι οργανοπαιχταράδες.
Ντάξει εγώ δεν στεναχωρήθηκα ιδιαιτέρως (γιαυτό και το έβαλα στο avantgarde), κλόπυ πέιστ τα λόγια του δημιουργού έκανα, αν και meh.στομπούστομ
Ο κύριως λόγος που τονέβαλα είναι επειδή ξέρω ακ πείρας πόσο δύσκολο είναι να παράξεις αυτούς τους ήχους σόλο. Οι tmk δεν είναι σόλο είναι διαφορετικό το feeling τους και το man with the meat machine είναι όντως δισκάρα
Γενικά άκυρη σύκριση.
Τώρα για algorithm sorry αλλά εγώ δεν έχω ακούσει κατι αντίστοιχο, και τα αυτιά μου το εγκρίνουν ταμάλα.
Ρε σεις, για βοηθήστε λίγο με το παρακάτω γιατί θα μου κάψει και τα λιγοστά εγκεφαλικά κύτταρα που μου έχουν απομείνει…
[B]
Botanist - I: The Suicide Tree / II: A Rose from the Dead[/B] (2011)
Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί ή αν γνωρίζετε τί φάση παίζει, οπότε δίνω μερικά στοιχεία γιατί νομίζω πως έσκασε από το πουθενά αυτό.
One man project είναι η μπάντα.
Ένας μυστήριος τύπος από το San Francisco που αυτοαποκαλείται “The Botanist” βρίσκεται πίσω απ’ όλη την ιστορία.
Ο ήχος είναι εντελώς πειραματικός και προσωπικά δεν έχω ξανακούσει κάτι παρόμοιο.
ΔΕΝ έχει κιθάρες, ΔΕΝ έχει μπάσο. Τα μόνα “εργαλεία” που έχει στη διάθεσή του είναι η φωνή του, τα drums καιιιιιιι…[B]σαντούρι [/B]:!:
Ναι, ο τυπάς παίζει black metal κατά βάση, με όλα τα συνήθη στοιχεία (δίκασες, blastbeats, black φωνητικά) συν σαντούρι !
Επιπλέον, οι διάρκειες των τραγουδιών είναι grind λογικής.
Δηλαδή έχουμε 2 δίσκους (όπως υποδηλώνει και ο τίτλος) και συνολικά 40 (!) τραγούδια.
Μέσος όρος διάρκειας ενός τραγουδιού γύρω στο 1μιση λεπτό.
Η κυκλοφορία φαίνεται πολύ προσεγμένη και υπάρχει σαφώς concept γύρω από τη στιχουργική θεματολογία. Προσωπικά, δεν έχω ακόμη το κουράγιο να ξεπεράσω το ηχητικό σοκ για να τσεκάρω τί παίζει εκεί, αν και πρέπει να έχει ενδιαφέρον.
Γράφει συνοπτικά κάποια πράγματα στο site του :
[SPOILER]
The songs of Botanist are told from the perspective of The Botanist, a crazed man of science who lives in self-imposed exile, as far away from Humanity and its crimes against Nature as possible. In his sanctuary of fantasy and wonder, which he calls the Verdant Realm, he surrounds himself with plants and flowers, finding solace in the company of the Natural world, and envisioning the destruction of man. There, seated upon his throne of Veltheimia, The Botanist awaits the day when humans will either die or kill each other off, which will allow plants to make the Earth green once again.
[/SPOILER]
Δεν ξέρω τί σκατά διαταραγμένος τύπος είναι τούτος.
Είχαμε τους Carcass με τους ιατρικούς όρους κλπ, τώρα έχουμε τον ψυχοπαθή βοτανολόγο με τις αζαλέες και τους ηλίανθους ! #-o
Εντωμεταξύ, απ’ό,τι φαίνεται έχει έτοιμους άλλους 3-4 δίσκους για κυκλοφορία !!
Δυστυχώς δεν βρήκα υλικό για να στρημάρετε ως συνήθως, όμως στο site του μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν πολλά τραγούδια από το συγκεκριμένο αλλά και τα επόμενα albums.
Πηγαίντε εδώ -----> [B]http://www.botanist.nu/discography.html[/B]
(προτείνω να δοκιμάσετε τα “3. Helleborus Niger”, “11. Gorechid” για να πάρετε μια γεύση)
[I]http://www.metal-archives.com/bands/Botanist/3540330941[/I] (εδώ μπορείτε να βρείτε τους στίχους)
[SPOILER]Ζητώ συγγνώμη για το tl;dr…[/SPOILER]
:lol::lol::lol:#-o
μεγάλη προσωπικότητα ο τυπάς…
τον φαντάζομαι να του ηρθε η ιδέα καθώς διάβαζε για το σχολείο βιολογία (ναι, είμαι σίγουρος ότι είναι κάτω των 18 ) και ταυτόχρονα τράβαγε μαλακία σε ξεχασμένα περιοδικά με μαγιώ των 80s…
Το βράδυ θα κυκλοφορεί με μπέρτα μασκοφόρος και θα σώζει τα λουλουδάκια με κίνδυνο της ζωής του από τους κακούς ανθρώπους…
Γαμάει το Botanist ε. Παρά το εμφανέστατα καμένο του πράγματος, η μουσική είναι εθιστική. Θα ακουστεί τραβηγμένο ως συνειρμός, αλλά μου θυμίζει λίγο ψαγμένη ελληνική μουσική δεκαετιών '60-'70. Τύπου Μαρκόπουλος, Ξαρχάκος κτλ.
Και όμως ε η μουσική γαμά
Ο τύπος βέβαια φαίνεται να είναι πολύ καμμένος αλλά το γουστάρει και φαίνεται
Και τα έχει συνδυάσει όλα πολύ ωραία απο τα black φωνητικά μέχρι το σαντούρι του
Απίστευτος ε
Και έχει ήδη 2 άλμπουμ ενώ αναμένονται άλλα…3! 8O8O
Σας άρεσε παλιο-κουφάλες ε ? ;p
Τελικά πέρα από το αντισυμβατικό της υπόθεσης, ο τύπος όντως έχει κάτι να πει και δεν είναι μόνο πειραματισμός για τον πειραματισμό όπως συμβαίνει αρκετές φορές με τέτοιου είδους περιπτώσεις.
Πάντως απ’όσα τραγούδια άκουσα και από τους επόμενους δίσκους που φαίνεται να έχει ήδη έτοιμους (!), φαίνονται διαφορετικά, πιο ενδιαφέροντα και πιο ολοκληρωμένα.
Για να δούμε, ίσως εξελιχθεί σε αξιόλογη περίπτωση ο τρελάρας…
[SPOILER]
[/SPOILER]
Μάγκας ο Βοτανικός, πρέπει όμως να πίνει τα περισσότερα από αυτά για τα οποία τραγουδάει.
Η συνάδελφος Αρετή Κετιμέ του εύχεται καλή τύχη.
[SPOILER]
[/SPOILER]
Μερικές φορές συμβαίνουν περίεργα πράγματα, σπάνια που λέτε μπαίνω σε άλλα Thread (πέραν του bm) αλλά τελικά μάλλον πρέπει να το κάνω πιο συχνά.
Ο Αμερικανός μου έκανε εντύπωση και μένα που λέτε, αλλά δεν θέλω να την ονομάσω θετική ή αρνητική. Ο τύπος μπόρεσε να δημιουργήσει black metal με ένα πολύ περίεργο τρόπο και να βγάλει έναν ήχο που είναι χαρούμενος αλλά και παράλογος συνάμα. Το μόνο που μερικές στιγμές, εκεί που ενοποιεί την φωνή με τα τύμπανα (ταπεράκια way) κάτι μου μοιάζει “αστείο”. Μάλλον είναι τα φωνητικά που θα τα 'βαζα στην λίστα προς βελτίωση μιας και πάνε να πιάσουν στίλ Abbath αλλά μάλλον βγάζουν κακό γκρεμλιν, ίσως φταίει ότι σε γενικές γραμμές έχει αρκετό κενό ο ήχος οπότε είναι σα να τραγουδά black χωρίς την απαραίτητη οργανική υποστήριξη.
Συμπερασματικά, τον βλέπω σοβαρό από την μια πλευρά και σαν σημείο των καιρών από την άλλη, σημείο των καιρών που θέλει την Αμερική να μπαίνει πιο γερά σε πειραματισμούς ή σε πιο “φωτεινά” θέματα (βλ. Liturgy)
Η πλάκα με την θεματολογία είναι ότι έχει μεταλλάξει το δασοπρεπές του Pagan σε ένα πιο επιστημονικό πεδίο, κάτι σα να λέμε οικολογικό (eco) black metal? :lol: