Φοβερό ρower-folk απ’την Αγγλία που για κάποιο λογο δεν είχα ξανακούσει.
Κάτι μεταξύ Μaiden,blind guardian και tyr
Νομίζω μαζί με το Innerwish οτι καλύτερο έχω ακούσει φέτος στο είδος.
1 Like
SACRED GATE!!!
Απόλαυση το τρίτο τους άλμπουμ με νέο τραγουδιστή εξαιρετική παραγωγή, riffaρες, τραγουδάρες, αλλά δυστυχώς διαλύθηκαν.
http://www.metal-archives.com/albums/Sacred_Gate/Countdown_to_Armageddon/618660
Προπερσινο διαμαντάκι, Τerminus
Φοβερό το Doomocracy. Το βάζω εδώ γιατί για μένα είναι power παιγμένο με επικοντουμ ψυχή. Καταπληκτικές συνθέσεις. Φωνητικά. Τα πάντα. Κατα τα άλλα αστείες οι κριτικές για το Lunar Shadow. Και τόσο όμοιες που σε βάζουν σε σκέψεις. θα έλεγα μπορεί να ναι η γνώμη μου, αλλά το συζήτησα με άλλα 2 παιδιά ιδίων ακουσμάτων που ψήθηκαν πολύ με αυτά που διάβασαν και μετά απορούσαν και αυτοί…
Θα συμφωνήσω για το Doomocracy, αλλά τι εννοείς περί ομοίων κριτικών στο Lunar Shadow; Λογικό δεν είναι από τη στιγμή που ένας δίσκος έχει κάποιες ξεκάθαρες ομοιότητες ηχητικά με άλλες μπάντες του χώρου, να αναφέρονται αυτές σε πολλά reviews που τον αναλύουν; (Και προφανώς ρωτάω εντελώς φιλικά, δεν υπάρχει καμία μομφή για τη γνώμη σου)
Κατά τα άλλα, νομίζω πως το αδικείς λίγο, ο δίσκος αξίζει σίγουρα, ακόμη κι αν δεν το θεωρεί κάποιος τόσο δισκάρα όπως πχ το θεώρησα εγώ, για τους χ (φωνητικά) ή ψ (έντονες επιρροές σε σημεία) λόγους…
Τι να σου πω Σπυρο ειναι και το τι τρεχει στο μυαλο του καθενός. Τι εχουμε ως προσλαμβανουσες. Προσωπικα δεν βρηκα καμια ουσιαστικη ομοιοτητα με τις περισσοτερες μπαντες που αναφερεις στην κριτικη. Ειδικα αυτες που χουν να κανουν με το ντουμ. Candlemass, Trouble, Atlantean Kodex. Wishbonila και Maideνιλα υπάρχει πολύ στις κιθάρες, αλλα αυτό είναι κυρίως ο δίσκος. Παρουσιάζεται σαν κάτι φοβερό διαβάζοντας κριτικές και συνθετικά ας πούμε πέρα από κάποιες ωραίες κιθαριές δεν μου χει μείνει τίποτα σε 3 ακούσματα. Τα φωνητικά ειναι τίγκα αδιάφορα πχ. Γενικά βλέπω κανα δυο χρόνια τώρα μια πολύ μεγάλη υπερβολή στις κριτικές. Πχ Υπήρχε τραγούδι στο Summerlands που το παρομοιάζατε στο σαιτ ενα χειμαρρώδες μείγμα Savatage Fates Warning και είμασταν στην φάση που αναρωτιόμασταν, που λέει ο λόγος, αν εχει ακούσει ποτέ ο κριτικός αυτές τις μπάντες. Η θυμάμαι στο Eternal Champion τραγούδι να συγκρίνεται με το Ninth Wave, το Defender και το King of The Dead…Τραγούδια που 30 χρόνια και τώρα μας έχουν σημαδέψει. Δηλαδή δεν λέω καλές μπάντες, φιλότιμες, αλλά νομίζω οι κριτικές πρέπει να ναι λίγο πιο ρεαλιστικές. Καλοπροαίρετα τα λέω και εγώ. Μπορεί να ρχομαι από άλλη σχολή ας πούμε, αλλά τελικά διαβάζοντας αυτές τις 3 κριτικές περίμενα πολύ περισσότερα και τελικα κατέληξα να απαξιώσω πλήρως τους δίσκους και να τους θεωρώ μετριότατους.
Σαφώς και είναι τελικά αναλόγως με την οπτική και το γούστο του καθενός, αλλά στην προκειμένη, και ειδικά σε ό,τι αφορά τις Atlantean Kodex ομοιότητες, νομίζω είναι εμφανέστατο οτι οι δύο μπάντες έχουν κοινές συνισταμένες. Καταρχάς, το στιχουργικό μοτίβο και των δύο κινείται σε κοινά θεματολογικά πλαίσια, ενώ και μουσικά να το δεις, όταν έχεις πχ το “Kraken” στον καινούργιο δίσκο, που ειδικά η εκίννηση του είναι “καρφί” Atlantean Kodex, δεν μπορείς να το αγνοήσεις, Όσο για τους Candlemass και Trouble, σαφώς δεν παρομοιάζονται τόσο λόγω της doom φύσης τους, αλλά κυρίως λόγω του επικολυρικού στοιχείου στις μελωδίες και τα leads (Candlemass) και της συνθετικής αντίληψης που επέτρεπε στους δεύτερους να αυξομειώνουν το τέμπο τους κατά βούληση,παρά τις “επιταγές” του ύφους τους.
Σχετικά με τις παρομοιώσεις που συχνά γίνονται μέσα στις κριτικές, εννοείται πως δεν τίθεται κανένα θέμα σύγκρισης μεταξύ των αναφερόμενων συγκροτημάτων, αλλά ακόμη και των μεμονομένων τραγουδιών. Επειδή τυγχάνει να έχω γράψει εγώ το Sumerlands για το site, όπως άλλωστε και το LS, προφανώς μιλάω για ηχητική συγγένια πάντοτε, ότι δηλαδή το τάδε άλμπουμ ή τραγούδι είναι επηρεασμένο από τον τρόπο που έγραφαν οι όποιοι Fates ή Savatage ή Manowar κοκ. Δεν έχω σκοπό, ούτε βέβαια μπορώ, να μπω σε άμεσες ποιοτικές συγκρίσεις με το παρελθόν, διότι εκ των πραγμάτων θα εκτεθώ. Δεδομένα δεν μπορείς να συγκρίνεις κάτι το οποίο έχει κριθεί από το χρόνο κι έχει αντέξει, με κάτι που υπάρχει μόλις λίγες μέρες ή μήνες. Είναι διαφορετικές οι συνθήκες του τότε με το τώρα, διαφορετικές οι εποχές πουν δρα το κάθε σχήμα. Όποτε, δεν είναι πχ ότι το όποιο κομμάτι από το Sumerlands υπερτερεί έναντι των επιρροών του, αλλά ότι δημιουργήθηκε έχοντας αυτές σαν φάρο και τελικά, καλώς ή κακώς, τις φέρνει έντονα στο νου. Ούτε ότι το “Invoker” των Eternal Champion είναι το απόλυτο μείγμα των τριών επών που αναφέρθηκαν, αλλά ότι είναι ένα πολύ δυνατό τραγούδι που δεδομένα έχει αυτές τις επιρροές. Το αν θα πλησιάσει την κληρονομιά τους, θα το κρίνει ο χρόνος.
3 Likes
Μόλις πριν λίγες ήμερες είδα το post και είπα να ακούσω…Πολυ ωραία μπάντα, γαματα τραγούδια. Λίγο παραπάνω να τους βοήθαγε και η παραγωγή.
Κορυφαίο για μένα το Dark Forest - Eartbound . Οχι πως και τα άλλα πάνε πίσω απλά αυτό κάπως μου ξεχώρισε.
Θα ακουστώ παλιακός, αλλά ακούγοντας το Inception από Sanctuary χθες αυτό που σκεφτόμουν κυρίως είναι ότι ξεφτιλίζει το σύγχρονο χέβυ για πλάκα…
5 Likes
ξέρω κι άλλους που σκέφτονται το ίδιο
Πρέπει να το ακούσω, λογικά όμως δεν θα διαφωνήσω…
Εν τω μεταξύ δεν περίμενα να μου αρέσει επειδή τα χω λιώσει τα κομμάτια. Αρπαχτή κτλ. Αλλά κάτι η παραγωγή, κάτι ότι είναι λίγο πιο αργά, κάτι το πιο ακατέργαστο φηλινγκ, ειδικά στην φωνή, τα χει κάνει τίγκα ξεχωριστά πάλι. Απόκοσμα και αποκαλυπτικά. Ο Warrel ήταν απίστευτος. Δαιμονισμένος προάγγελος καταδίκης. Άκουγα πριν το veil of Disguise και ανατρίχιασα
3 Likes
2oς δίσκος, φωνάρα ο τύπος.
Ωραια φωνη οντως. Μου θυμισαν Twisted Tower Dire του Crest of the martyrs
ομορφιές ,/
Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί αλλά επιτρέψτε μου να ποστάρω το παρακάτω λινκ. Μόλις πριν λίγες μέρες το ανακάλυψα. Με αφορμή το νέο άλμπουμ των Iced Earth και με την έλευση του πιτσιρικά (αστέρι) νέου κιθαρίστα Jake Dreyer, είπα να ρίξω μια ακρόαση στο ντεμπούτο άλμπουμ των Witherfall (μπάντα του Dreyer).
Progressive power/thrash Αμερικάνικης σχολής, με επιρροές από Control Denied. Εκπληκτικές συνθέσεις, τρομερή δουλειά στις κιθάρες και ο τραγουδιστής φωνάρα.
3 Likes
αν και κολλάει περισσότερο στο doom, αλλά δε βαριέσαι
Διπλό ποστ γιατί το αξίζει…
Εύκολα ο καλύτερος heavy metal δίσκος τα τελευταία 10 χρόνια. Με λογότυπο μεγάλης μπάντας θα παραμιλάγαμε.
2 Likes
ΑΡΡΩΣΤΙΑ
1 Like
Το ακούω και σκέφτομαι τι κρίμα τόσο ωραίες ιδέες να χάνονται κάτω απ’αυτά τα τραγικά φωνητικά.
Αν και με τις ακροάσεις γίνονται λίγο πιο ανεκτά αλλά και πάλι…