Κάνεις πλάκα, έτσι; Ο Deris από το Dark Ride και μετά γράφει το 60% των δίσκων. O Weikath έχει δύο, άντε τρεις συνθέσεις.
Οντως; αυτο αληθεια δεν το ήξερα… Νόμιζα ότι γράφουν ο Weikath ο μπασίστας και αντε λίγο ο καινούριος κιθαρίστας… Όσο αφορά τη φωνή είναι αδικία να συγκρίνουμε κισκε με ντερις… Άλλη χροιά αλλη φωνή… Για μένα εξίσου ωραία με διαφορετικό τρόπο… Δεν μπορώ να τις συγκρίνω σαννφωνες… Ο καθένας εχει τα κομμάτια του… Αλλά κομμάτια με kai Hansen αλλα με κισκε και αλλα με ντερις… Κάθε περίοδος έχει και το δικό της στυλ… Και εγώ απογοητευτικα απο τον καινούριο δίσκο αλλα σίγουρα αυτο που δεν μου φταίει ειναι η φωνη αλλα τα σύνολο… Δηλαδή η περίοδος με ντερις δεν εχει αλμπουμαρες; time of the oath, master of the rings, dark ride, gambling κλπ; εκει ποιον χαλάει ο ντερις σαν φωνη; το σύνολο δεν ειναι καταπληκτικό; για να μην είμαστε άδικοι… Απλά ήθελαν να πάνε σε πιο ασφαλή μονοπάτια με αυτο το δίσκο και βγήκε αυτο το αίσχος… Καταβαθος όλοι το ξέραμε απο τη στιγμή που ο Weikath είχε δηλώσει οτι ο δίσκος θα είναι ear friendly…
Το Dark Ride έστω, θα το έχεις. Άνοιξε το βιβλιαράκι να δεις τα credits εκεί. 6 ο Deris, 2 o Weikath. Αυτό ισχύει πάνω-κάτω και για αυτά που ακολούθησαν. Στο τελευταίο από 7 και 3 αντίστοιχα. Δες και Wikipedia.
Στα υπόλοιπα που λες, θα συμφωνήσω. Και γενικά δίσκοι σαν τα Better than Raw και Dark Ride είναι από τους καλύτερους του ιδιώματος και βρίσκονται στο Top-5 του συγκροτήματος.
Το ακούω από την Παρασκευή (πρέπει να έχω φτάσει κάπου στις 15 φορές) και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο μίσος και απόψεις περί “αίσχους” κτλ. Θα μου πεις, δύο άτομα έχουν εκφέρει άποψη μέχρι στιγμής…
Καλύτερο από το προηγούμενο, και αυτό κυρίως για δύο λόγους: Πολύ καλή και “καθαρή” παραγωγή, καμία σχέση με αυτήν των δύο προηγουμένων. Και επιτέλους μία πραγματικά αξιόλογη δουλειά στις κιθάρες. Όλα τα κομμάτια έχουν ωραία σόλο, ακόμα και οι μαλακίες (πχ Russian Roule). Όσο καλός δίσκος και να είναι το 7 Sinners, τέτοια δεν είχε.
Προφανώς και υπάρχουν 3-4 πίπες μέσα και αναφέρομαι στα κομμάτια του Deris με τους γελοίους τίτλους. Από την άλλη, ο Weikath έχει γράψει τρία πολύ καλά κομμάτια στο γνωστό (μονοδιάστατο θα έλεγα) πάουερ ύφος του, ειδικά το Creatures In Heaven παίζει να είναι το καλύτερό του εδώ και μια δεκαετία (άντε το Raise the Noise να είναι καλύτερο).
Καλό δισκάκι, ακούγεται ευχάριστα.
7/10
Εντάξει μια χαρά ακούγετε,ειδικά το Creatures in heaven είναι κορυφαίο.
Πολυ μισος για το τιποτα. Στα δικα μου αυτια αυτο το αλμπουμ δεν ειναι χειροτερο απο τα προηγουμενα,απλα πιστευω ειναι το πιο “μοντερνο” (ηχητικα) απο ολα τα αλμπουμ με τον Deris.
Eχει πολυ “γυαλισμενη” παραγωγη,μοντερνο ηχο,αλλα τα τραγουδια ειναι πολυ καλα και η αποδοση της μπαντας ειναι αψογη. Ειδικα οι κιθαρες ακουγονται καλυτερα απο ποτε. Ο Andi τραγουδαει μια χαρα. Οκ,λογικο ειναι σε 16 τραγουδια να υπαργουν και μερικα που ειναι
περιττα.
Τα μονα μειονεκτηματα του αλμπουμ ειναι το κακογουστο εξωφυλλο και οι χαζοι τιτλοι στα περισσοτερα τραγουδια,τα οποια δεν επηρεαζουν καθολου την ακρόασή του.
Ιδιαίτερα ο πρώτος μισός δίσκος είναι εξαιρετικός.
Το προηγούμενο μου άρεσε. Αυτό το βρήκα πολύ ξενέρωτο και τον Deris Πολύ πεσμένο…
Μεχρι το Gambling ειναι οι Helloween, τα υπολοιπα ειναι για εσωτερικη καταναλωση των φανμποιδων ειν’ η αληθεια. Βεβαια κι εγω φανμποις ειμαι αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να βαλω σπιτι να ακουσω οτιδηποτε μετα το Gambling γιατι ειναι αχρωμα και αοσμα. 3 δισκοι μετα κι ακομα να γραψουν κομματι που να πιανει εστω τα bonus του Gambling, lol. Γραψτε ενα See the Night ρεφρενακι ρε μουνια. Αλλα που, τωρα με N.Blast η φαση ειναι πιο τζενερικ σιτ απο ποτε.
το nabatea, πχ μεγάλο filler. μας δουλευείς ?
The Dark Ride (2000) Καλό αλλα πήγε τόσο απατό για τα μέτρα της blast που τους 'εδιωξε.
Rabbit Don’t Come Easy (2003) Σκουπίδι
Keeper of the Seven Keys: The Legacy (2005) Παρα πολύ καλό.
Gambling with the Devil (2007) σκουπίδι minor
7 Sinners (2010) σκουπίδι σκέτο
Straight Out of Hell (2013) γαμάτο
My God-Given Right (2015) μέτριο.
TBA (2018) live ? νεο ?