Δε θα πόσταρα γιατί νόμιζα μόνο εγώ ασχολούμαι με τέτοιες μαλακίες, αλλά φχαριστώ τον ρέμπελ.
Ήμασταν 15 άτομα, όχι παραπάνω, μισή ώρα μέσα στο φαζζ και άλλα 40’ έξω στο κρύο. Δεν είπε κανείς να υπογράψουν τα 45 βινύλια που είχε ο άλλος, πείτε ένα “μάγκες χίλια σόρρυ πρέπει να προλάβουμε το αεροπλάνο, σας αγαπάμε, τσηρς”, όλα θα ήταν καλά. Αντ’αυτού έφυγαν σαν κυνηγημένοι χωρίς ούτε ένα γαμημένο βλέμμα. Μπροστά στη σκηνή btw βγήκε ο drummer για φωτοζ και οι υπογραφές, οι άλλοι έτρωγαν πίτσες. Μαγκιά τους, ας βάλουν και σεκιουριτάδες να μην τους ακουμπάνε, αλλά δεν αντέχω το “οι έλληνες φανς σημαίνουν τόσα πολλά για εμάς” για 10’ σε διάφορες παραλλαγές και τελικά να παίζεις 2 τραγούδια λιγότερα στη Θεσσαλονίκη γιατί προφανώς δεν τους αγαπάνε τόσο εκεί πέρα.
Σταρχίδια μου για τις χαιρετούρες, εγώ μια φωτό με τον Στου να έβγαζα ξέρω γω, αλλά ρε φίλε το κοριτσάκι 10 χρονων που χαιρέτησε ο άλλος στον εξώστη την ώρα του λάιβ πήγε με τους γονείς του μήπως το αφήσουν να μπει στα παρασκήνια, έφαγε άκυρο γιατί δεν παίζει στους Rotting Christ ώστε να βάλει μέσα κούτρα κάποιον γνωστό (εντελώς τυχαίο παράδειγμα), και μετά περίμεναν μία ώρα μέσα στο αμάξι με κολλημένο το πρόσωπο στο παράθυρο όποτε άνοιγε η πόρτα μήπως βγουν και δεν τους προλάβει ξέρω γω. Και οι άλλοι έφυγαν γιατί η ώρα ήταν 1 και έπρεπε να προλάβουν το αεροπλάνο που έφευγε στις 3:30 λέει και δεν μπορούσαν να ξοδέψουν ούτε 5’. Έπιασα έναν και του λέω πες έστω στον Στου να βγει να δει λίγο το κοριτσι ρε μαν και μου λέει “άλλος είναι ο τουρ μάνατζερ”, ό,τι να’ναι γενικά οκ. Του έστειλα και ένα μήνυμα στο φμπ, με έκραξε γιατί έπρεπε να προλάβουν το αεροπλάνο, τον έκραξα γιατί “πες ένα γεια απλά ρε μαλάκα και μη διαβάζεις από μέσα τους στίχους του birth of the wicked” (οκ το τελευταίο δεν το είπα, κότα), και σήμερα έκανε ποστ που ζητούσε χίλια συγγνώμη που έπρεπε να φύγουν τόσο γρήγορα και θα της στείλει ένα πακέτο με κάνα μπλουζάκι φαντάζομαι κλπ
Ξαναλέω είναι εντελώς προσωπικό κόμπλεξ αλλά εγώ αυτά τα μετράω πολύ σοβαρά όταν ο άλλος πουλάει οπαδιλίκι και αφοσίωση και πόσο σημαίνουν για μας οι φανς, ήταν κυριολεκτικά 5’ δουλειά και έκαναν όλοι (φαντάζομαι με εντολή αρχηγού) σαν τις ντίβες. Τώρα θα μάθεις ότι όλα είναι μπίζνες θα μου πεις; Ε όχι, αλλά μ’αρέσει να γκρινιάζω για τέτοια.
Όπως θα γκρινιάξω και για το μερτς, κράξιμο σε εταιρείες και επανηχογραφήσεις για δικαιώματα και τα λεφτά που δεν παίρνει και στηρίξτε τις μπάντες και αγοράστε δίσκους, αλλά για 2η συνεχόμενη φορά που αντί να φέρουν το μερτς που έχουν σε όλη την υπόλοιπη περιοδεία μαζί τους εδώ έχουν μπλουζάκια τυπωμένα ιν γκρης με ποιότητα Μένιος Ναυαρίνου στο 20ευρο. Μαγκιά τους και πάλι φαντάζομαι, αλλά αυτό δεν είναι σεβασμός στον οπαδό που λες ότι σημαίνει τόσα για σένα, για τα δικά μου στάνταρντς τεσπα.
Στα του λάιβ και πέρα από τις από πάνω μικρότητές μου (τους) που θα τις αγνοήσω αν και χθες με νευρίασαν οι μαλάκες, σήμερα δεν έχω φωνή, κυριολεκτικά, στο Clear The Way απλά ανοιγόκλεινα το στόμα και έβγαιναν κάτι άναρθρες κραυγές, crowd surfing στο Last December, το Dracula και να με ρωτήσει κανείς πώς το έβγαλε ο Stu δε θυμάμαι αλήθεια, φαντάζομαι καλά, εγώ άφησα ένα πνευμόνι κάπου εκεί, η τριλογία απλά κόλαση με το μειον που είπα πιο πάνω, ο πιτσιρικάς απλά ρησπέκτ (πριν την jackson flying V είχε charvel ή δεν είδα καλά;), στο stormirder έψαχνα να πάω για λίγο κάπου αριστερά δεξιά που να μην πέφτει ξύλο και δυσκολεύτηκα πολύ, πάτησα ένα κινητό και 2 παπούτσια σε κάποια φάση, her mission to crucify (* Stucifer κάνει τον σταυρό όπως στο Damien), εντάξει ήταν μωρέ, μακάρι να έρθουν ξανά στην χώρα με τους καλύτερους οπαδούς του κόσμου.
The freest of men fly no colors at all.
