έτσι όπως τα λέτε δεν το βλέπω να τιμάω
Πες καμια λεπτομερεια, ποση ωρα παιξαν, σετλιστ κτλ…
80 λεπτα πρεπει να ηταν, ισως λιγο παραπανω. τραγουδια απο Pure, Ηeart of the Ages μονο και το 299 796km/s απο omnio.
αποδοση οχι κακη, ο κιθαριστας που ηθελε να μοιαζει με τον Axl rose σε σημεια εκνευριστικος(και δεν ηταν ο μονος). καποιοι το ευχαριστηθηκαν περισσοτερο καποιοι λιγοτερο, οποτε φανταζομαι το ιδιο θα συμβει και σημερα αθηνα. εγω ξενερωσα τι ζωη μου, but that’s just me…
ιεροσυλια, γμτ κερατο μου. κριμα
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΠΑΧΤΗΣ
Θα προσπαθήσω να είμαι ψύχραιμος. Κατ’ αρχήν, βλέπαμε τον drummer των In the Woods… με μία tribute band. ΔΕΝ είδαμε In the Woods… Όποιος ισχυρίζεται ότι μετά από αυτές τις συναυλίες είδε τους In the Woods… απλά λέει ψέμματα στον εαυτό του. Εγώ αυτό το συναίσθημα το είχα και κατά τη διάρκεια της συναυλίας, και μετά. Δηλαδή ότι ακόμα αυτήν την υπερ-υπερ-υπεραγαπημένη μου μπάντα, δεν την είδα live. Το ότι τα δύο μέλη (φωνή και drums) παίζουν στο “Pure” (δηλαδή τα 2/4 της σύνθεσης του δίσκου σύμφωνα με το metal archives πάντα) δε γλυκαίνει το χάπι.
Αλλά ας το καταπιούμε αυτό, το ξέραμε ούτως ή άλλως.
8 κομμάτια; 8 κομμάτια, ρε κοροϊδευόμαστε; Ούτε μία ώρα μουσικής δεν ακούσαμε, τι 80 λεπτά; Ξεχνάτε το προηχογραφημένο intro του “Yearning the seeds of a new dimension” και ένα ιντερλούδιο που ακούστηκε κάποια στιγμή. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ καθαρής μουσικής δεν ακούσαμε. Εγώ, προσωπικά, όταν ο Mr. Fog είπε “this is the last song” κοίταξα γύρω μου και γούρλωσα τα μάτια για να δω αντιδράσεις. Νόμιζα ότι μας έκαναν πλάκα, πραγματικά.
Αλλά ας το καταπιούμε κι αυτό.
Είσαι, ρε πούστη μου, οι In the Woods…, έχεις γράψει ΙΣΤΟΡΙΑ με τις ρηξικέλευθες ιδέες σου και μου βγαίνεις χωρίς πλήκτρα και χωρίς γυναικεία φωνή; Με αποτέλεσμα ΠΟΛΛΑ κομμάτια (ουσιαστικά όλα πέρα από αυτά του “Pure”) να ακούγονται άδεια και λάθος; Μη μλήσω για το κομμάτι του “Omnio” που θέλει 3 κιθάρες για να ακουστεί σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια… Και χέσε τα γυναικεία φωνητικά, δε βρήκες. Ούτε πλήκτρα, που είναι ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ μέρος της μουσικής σου;;; Και άντε πες, δε βρήκες ούτε πληκτρά, ΒΑΛ’ ΤΑ ΠΡΟΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ, ΡΕ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕ. Προτιμώ να τα ακούω έτσι, παρά καθόλου.
Από άποψη απόδοσης, τίποτε το φοβερό. Ο Mr. Fog ήταν ΙΔΙΟΣ με τον Transeth στα κομμάτια του “Heart of the ages” (το περιμέναμε), αλλά στο κομμάτι του “Omnio” (αναφέρομαι σε αυτό πάντα έτσι, γιατί δε θυμάμαι την ταχύτητα του φωτός απ’ έξω) ούτε καν άγγιξε. Κι αυτό το περιμέναμε, αφού ο Transeth στους επόμενους δίσκους είχε αναπτύξει ένα εντελώς ιδιαίτερο, προσωπικό, θεατρικό στυλ που πολύ δύσκολα το υιοθετεί κάποιος. Αντίθετα, τα πομπώδη/επικά φωνητικά του “Heart of the ages” ήταν εύκολα. Λογικό, ίσως, που δεν τόλμησαν να παίξουν άλλα κομμάτια του “Omnio”, πόσο μάλλον του “Strange in stereo”.
Ο κιθαρίστας νόμιζε ότι ζούσε το rock ‘n’ roll όνειρο, αλλά γάμα το, αυτό ήταν το τελευταίο.
Εξηγώ εν συντομία του λόγους που οι συναυλίες αυτές είναι αρπαχτές:
1.Βασικά μέλη της μπάντας λείπουν.
2.Εξευτελιστικά μικρό set-list.
3. Κακή/φτηνιάρικη απόδοση των τραγουδιών (χωρίς γυναικεία φωνητικά/πλήκτρα, ούτε καν σαν samples).
Πραγματικά ένιωσα ότι ιδίως με το τελευταίο δε σεβάστηκαν καθόλου την ιστορία των In the Woods…, γιατί εγώ προσωπικά τους λάτρεψα για το ότι η μουσική τους πρόταση ήταν ΤΟΣΟ ολοκληρωμένη σε κάθε δίσκο. Αίσχος.
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΠΑΧΤΗΣ
Υ.Γ. Παρά τα προβλήματα στον ήχο, οι Hail Spirit Noir έκλεψαν την παράσταση το χθεσινό βράδυ. Μπράβο τους.
EDIT: Και κάτι που ξέχασα. Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε ότι δεν είπαν ούτε μία κουβέντα για τον Oddvar. Μάλιστα, όταν ο Mr. Fog ετοιμάστηκε να αφιερώσει ένα κομμάτι, νόμιζα θα το έκανε σ΄ αυτόν, αλλά αυτός (αν κατάλαβα καλά τα αγγλικά του) το αφιέρωσε στον drummer πίσω του. Έλεος, ρε μαλάκες.
ειλικρινα, δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν επαιξαν παραπανω εστω και απο το Pure, που-θεωρητικα- θα μπορουσαν να το αποδωσουν πιστοτερα και ευκολοτερα. εχω την εντυπωση(φυσικα μπορει να κανω λαθος) οτι ισως βγαινανε για encore αλλα μαλλον οι χλιαρες αντιδρασεις του κοινου δεν βοηθησαν(και δε φταιει το κοινο απαραιτητα για αυτο)
ισχυει αυτο με τα πληκτρα-γυναικεια φωνητικα, η δε “διασκευη” του 299 796km/s ηταν κακη.
εχεις δικιο για την αφιερωση. ηταν προς τον Anders τον οποιο και χαρακτηρισε “πατερα των ItW…”(το αφηνω ασχολιαστο…)
δεν ειμαι τοσο θυμωμενος οσο στεναχωρημενος.
βεβαια ειδα και κοσμο να περναει καλα, οποτε μπορει εγω απλα να ειμαι προκατειλημμενος…
Ρε μπαγασα, αλλα ελεγες στους Mayhem . Οι διαρκειες στους μπλακμεταλλαδες παντως ειναι αστειες συνηθως.
Χα, χα, τι πήγε και ξέθαψε ο άλλος. Ναι, μάλλον στους Mayhem δεν ήθελα άλλο, αλλά από τους In the Woods… ήθελα.
Λοιπον με τρομαξε ο Λεπερ αλλα τελικα δεν ηταν ασχημα. Με δεδομενο οτι ηξερα καιρο πριν για το lineup και δεν εφαγα κρυαδα, μια χαρα μου φανηκε το λαηβ αλλα ναι οκ, μικρο (70’), αλλα απ’οτι φανηκε ο χοντρος δεν το πολυειχε για παραπανω, ειχε λαχανιασει τρελα. Απο ηχο και αποδοση κανενα παραποβο, ειδικα τα κομματια του HotA αποδοθηκαν εξαιρετικα και με πολυ θερμες αντιδρασεις απο τον κοσμο ενω η μπαντα μου φανηκε πολυ ορεξατη και ενεργητικη. Το σετλιστ για εμενα που λατρευω και την μεσαια περιοδο του δεν με ικανοποιησε φυσικα αλλα οκ, και αυτο το ηξερα εκ’των προτερων οποτε δεν επεσα απο τα συννεφα. Οπως λεγαμε με την παρεα μου αν εβγαιναν για ανκορ και επαιζαν ενα Titan Transcendence και ενα Karmacosmic θα ηταν τελεια.
Προσωπικα παντως μια χαρα περασα και σιγουρα δεν κλαιω το 20αρι μου.
Ευτυχώς που δεν έπαιξαν το “Karmacosmik”, γιατί το μεσαίο μέρος με την καθαρή κιθάρα είναι ολόιδιο το “Μακεδονία ξακουστή” και μπορεί να άρχιζαν να τραγουδάνε τίποτα βλαμμένοι.
ή αλλιώς ευτυχώς που δεν έπαιξαν το dance of death οι Maiden γιατί το κιθαριστικό μέρος είναι ολόιδιο με το " τα παπάκια στη σειρά" και μπορεί να άρχιζαν να τραγουδάνε τίποτα…παιδάκια
χιούμορ, καμία ειρωνεία
Αυτο θα ηταν τρελό highlight δεν μπορει να πεις
Tελικά δεν ήταν άσχημα, απλά έλειπε αυτό το κάτι που θα έκανε το live πιο ταξιδιάρικο/χάσιμο όπως ήταν στους (τότε) δίσκους.
Ωραία η βουτιά στο παρελθόν, το νιώθανε (όσο δε κοιτάγαμε τον ποζερά χαχαχα), προφανώς απογόητευση η ελάχιστη επαφή με τη μεσαία περίοδο και φυσικά η αστεία διάρκεια…
Βιντεάκια:
IN THE WOODS: 299.796km/s
Μια απ τα ιδια κ εγω εψες…Πηγα λιγο κουμπωμενος ως προς το τι να περιμενω (λογω των οσων διαβασα εδω απ τα παιδια) αλλα μετα το 1ο κομματι ,αλλαξε η διαθεση μου κ περασα τελικα καλα…Μπορει να μην ειχε την αισθηση των δισκων αλλα γενικα ηταν ωραιο λαιβ παρ’ολη την μικρη διαρκεια του δυστυχως…
Οσο για τον κιθαριστα , δεν κολλαγε καθολου στην μπαντα…Βγηκε μ ενα τσιγαρο στο στομα , νομιζοντας οτι ειναι ο σλας φαινεται κ οτι παιζει στους γκανς
Τελος τσιμπησαμε κ πενουλα απο τον ετερο κιθαριστα
Πηγα με πολυ μεγαλο αρνητισμο με οτι διαβασα εδω μεσα απο την εμφανιση τους στην Θεσσαλονικη, με πονοκεφαλο και βαρεμαρα. Η αληθεια ειναι οτι δεν περιμενα πολυ κοσμο και οταν εφτασα εξω απο το Κυτταρο ειδα αρκετο κοσμο και ακομα πιο πολυ μεσα. Πηγα στον εξωστη για να αραξω (τι SofaKing θα ημουν) και οταν ξεκινησαν οι In The Woods ημουν στο καγκελο ακριβως απεναντι απο την σκηνη. Η εμφανιση της μπαντας ηταν σε γενικες γραμμες πολυ καλη, εαν και ο τραγουδιστης δεν την παλευε απο την ζεστη, εκτος και εαν παραεφαγε πιο πριν (χαχαχα). Ο κιθαριστας πιο poser πεθαινεις (σε κανα Dokken ισως ταιριαζε περισσοτερο).
Εαν στο μελλον ερθουν με πιο πληρες μπαντα, δηλαδη πληκτρα και γυναικεια φωνητικα, σιγουρα θα ξανατιμησω. Στα συν μετα το τελος της συναυλιας ο πονοκεφαλος δεν υπηρχε και το κεφι ηταν καλυτερο (ουτε με depon δεν θα ενιωθα ετσι lol).
Για τους Dope Of Gods, o κιθαριστας για οσους δεν γνωριζουν ηταν παλιο μελος στους Nightfall (απο το demo μεχρι και το Athenian Echoes) αρκετα καλοι, ταιριαζαν με την φαση εαν και δεν με ενθουσιασε και τοσο η φωνη.
Μπραβο παντως, πολυ καλη διοργανωση, παντα τετοια.
Ωραιοι οι Dope ισχυει.
Για τον πιτσιρικα τον κιθαριστα εντελως ξεκαρφωτος σε στυλ αλλα ενταξει μωρε, δεν ηταν και τοσο τραγικος. Εκει που βγηκε με το τσιγαρο στο στομα το ιδιο ακριβως σκεφτηκα, ιδιο στυλακι με τον Σλας και με την Λες Πολ κομπλε.
Ανακοίνωσαν νέο τραγουδιστή και πως ετοιμάζουν νέο δίσκο…
*In The Woods… is very honored to introduce you to our new singer and frontman, he is no other that Mr. Bernt Fjellestad (Guardians of Time, Susperia). We as a group are beyond excited for him to come into this band with such a drive and effort to make new music. Mr. Fjellestad is taking In The Woods… to a different level with his incredible talent for making the most beautiful melodies, heavy vocals and and a incredible work ethic. With this addition to the band, In The Woods… is finally once again gathered in the same city, where we together, can write and record music and preparing for a big 2022, a year that will see a new album, a year that hopefully will see In the Woods… on the road, once again. We are currently recording the next full length album, but due to the setback we experienced with parting ways with our former singer/songwriter Mr. James Fogarty, it will take some more time than we first hoped for. We all love and respect James, and he was an important part of the releases of “Pure” and “Cease the Day”, he was also an important piece of the live band, and for that we wish him good luck and good fortune in what lays next on his path. *
*It is time to continue the story of In The Woods…, Anders Kobro, Nils Olav Drivdal, Bernt Sørensen, Bernt Fjellestad and Kåre André Sletteberg is ready to merge on this path. We hope to see you all in 2022. *
*Stay safe, and thank you all for the immense support. *
In The Woods…
Τι λατρεμένο group, οι 3 πρώτοι δίσκοι 11-11-11 με άριστα το 10.
Και τι φόλα το live που είχαμε δει.
Συμφωνώ απόλυτα με τα 11άρια σου, απλά το Strange In Stereo για εμένα είναι πολυ ξεχωριστό μέσα μου. Κάτι παραπάνω από ένας αγαπημένος δίσκος και το Ion ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών.
Επιτέλους πριν λίγους μήνες το βρήκα και σε βινύλιο μέσω ανταλλαγής, μετά από χρόνια αναζήτησης
Κρίμα που ο Jan Transeth δείχνει να έχει αποσυρθεί (?) ή έστω να έχει πάνω από 10 χρόνια να τον δω κάπου μουσικά (εκτός αν μου διαφεύγει κάτι).
Η τελευταία του δουλειά ήταν με τους Transit το 2008, σε πιο alternative ήχους.
Όσοι/ες δεν το έχετε ακούσει και σας αρέσει η φωνή του δώστε του μια ευκαιρία. Έχει κομματάρες μέσα με αποκορύφωμα το…
Τους θυμάμαι ότι τους είχα τσεκάρει μόνο και μόνο για τη φωνή του. Αυτό το θεατρικό στυλ του ήταν απλά απαράμιλλο.
Και η τραγουδιάρα τους ήταν καταπληκτική, αυτή δεν ξέρω αν έκανε τίποτα μετά.
Είχε τραγουδήσει σε μερικά κομμάτια στα πρώτα 2 άλμπουμς των Green Carnation. Για μετέπειτα δεν ξέρω.