Δεν ξέρω τι λέτε αλλά το Virtual XI είναι απαράδεκτος δίσκος.-
Είπα να πρωτοτυπήσω και να μην αναφερθώ στο αηδόνι του μέταλ (aka Blaze). Τα ευκόλως εννοούμενα…
Η σωστή σειρά 
Seventh Son Of a Seventh Son
The Number of the Beast
Powerslave
Piece of Mind
Iron Maiden
Somewhere in Time
Brave New World
Book Of Souls
Killers
Fear Of The Dark
X-Factor
A Matter Of Life and Death
No Prayer For the Dying
Dance Of Death
The Final Frontier
Virtual XI
Στα πρώτα, λίγο - πολύ καλά τα έχεις (εγώ θα έβαζα άλλο, αλλά ΟΚ). Βασικά, για μένα, δε γίνεται να πεις “1-2-3” αλλά πιο πολύ “στην κορυφή ισάξια τα πρώτα 3”. Και πως να μην είναι η πιο ώριμη δουλειά τους, ο δίσκος στον οποίο πρωτοακούστηκε ο ήχος που θα άλλαζε τα πάντα και αυτός στον οποίο (μουσικά και ηχητικά) έπιασαν το τέλειο;
Στη μέση τα χαλάς λίγο, ειδικά με το Killers… Κορυφαίος δίσκος, ιδανικό πάντρεμα μελωδίας με το punk attitude εκείνης της Maiden εποχής.
Το Book of Souls σίγουρα δεν μπορεί να κριθεί ακόμα… Καλά καλά ούτε το TFF. Ας περάσουν καμμιά δεκαριά χρόνια να ωριμάσουν μέσα μας, και τα βάζουμε και αυτά στη λίστα…
Μπόλικα fillers το Killers.Έχουν δηλώσει και οι ίδιοι ότι έβαλαν κομμάτια που απλά δε χώρεσαν στο πρώτο.
Λοιπόν μετά από κάτι μήνες και πολλές ακροάσεις λέω και εγώ να συμβάλλω με την κριτική μου στην εικόνα που υπάρχει για το Book Of Souls παίρνοντας υπόψη το ότι [U]ΔΕΝ είμαστε στη δεκαετία του 1980[/U] και άρα η συνολική εποχή άνθησης του Heavy Metal επιδρά αναλόγως σε αυτά τα μεγαθήρια της μουσικής.
Αυτό το λέω γιατί υπάρχει μια τάση εξειδανίκευσης σε αυτά τα γκρουπ του στιλ "τότε έβγαζαν δισκάρες, τώρα απλά συντηρούνται’’, ‘‘ξόφλησαν, δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν’’, ‘‘σταμάτησαν στον τάδε δισκο’’ και άλλα τέτοια χαριτωμένα…
Ο δίσκος κυμαίνεται σε πολύ υψηλά στάνταρ, με φοβερές συνθέσεις και θέματα που σου μένουν στο μυαλό. Τον ακούω τέσσερις μήνες τώρα και δεν έχω βαρεθεί καθόλου. Ισα ισα κάθε φορά βρίσκω και μια καινούργια πτυχή στις ιδέες του δίσκου. Καθαρή παραγωγή, η φωνή του Bruce ώριμη και στιβαρή, θυμίζει λίγο Chemical Wedding. Οι κιθάρες είναι πολύ δεμένες ενώ το rythm section Harris/Mc Brain δίνει τον βηματισμό σε κάθε κομμάτι. Υπάρχουν μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό και ρεφρέν που σε κάνουν να ξελαρυγιαστείς στην συναυλία (αμήν και πότε!!!). Σε γενικές γραμμές είναι ένα πολύ στρωτό άλπμουμ με κομματάρες όπως το If Eternity Should Fail, The Great Unknown, The Red and the Black, When the River Runs Deep, Death or Glory, Shadows of the Valley, Tears of a Clown. Εμβληματικό το Empire Of The Clouds, θα μπορούσε να έχει μικρότερη διάρκεια. Το μόνο κομμάτι που δεν με ενθουσιάζει και μου είναι αδιάφορο είναι το The Man of Sorrows.
Το μεγάλο μειον του άλμπουμ είναι η διάρκειά του, σε βαθμό που σκέφτεσαι ότι είχαν άγχος να χωρέσουν σε έναν δίσκο ότι θέμα είχαν βγάλει, λες και είχαν εμμονή!! Πχ η εισαγωγή στο If Eternity… θα μπορούσε να ήταν κατά πολύ συντομότερη, το ίδιο και στο Empire…, και διάφορα θέματα στο Red and the Black. Φτάνουν σε σημείο να μοιάζουν (προσοχή, να μοιάζουν, όχι να είναι) ασύνδετα μεταξύ τους.
Πιστεύω πως αυτός ο δίσκος αν διαρκούσε μισή ώρα λιγότερο θα ήταν μια πραγματική αποκάλυψη (Revelations χαχαχα!!) για τη μεταλλική κοινότητα. Είναι το μόνο σοβαρό φαουλ μου δέχομαι. Άντε να βάλω και το εξώφυλλο που θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο (α ρε Riggs που είσαι;;;;).
Συνολικά είναι ένα άλμπουμ που πάει τη μουσική μας μπροστά στην εποχή που βρισκόμαστε, χωρίς να είναι κακέκτυπο του ένδοξου παρελθόντος και συνάμα να μην ξεφεύγουν με αποτυχημένους πειραματισμούς. Ένας δίσκος που θα δημιουργήσει ακροατήριο και δεν θα είναι παρένθεση όπως ο προκάτοχός του.
Αλήθεια πόσα από τα μεγαθήρια του Heavy Metal μπορούν αυτό να το κάνουν;;;;;;;
Με τον καινουριο χρονο εκτος απο τις κλασικες ευχες για υγεια που ειναι το κυριοτερο ολων, επαγγελματικη εξελιξη, ευτυχια και επιτυχιες σε ολους τους τομεις μια απο τις βασικοτερες ευχες μου ειναι να καταφερω να δω το 2016 τους Iron Maiden και να ακουσω live τις κομματαρες που θα παιξουν απο το ηδη λατρεμενο The Book Of Souls.
Για να το ξεκαθαρισω ξανα, η γνωμη μου για τους αγαπημενους Maiden ( οτι “τελειωσαν” δισκογραφικα με το Fear of the Dark…) εχει ΠΑΝΤΑ στα υποψη την μουσικη στις περιοδους που διανυουμε, δεν μπορουμε να συγκρινουμε ανομοια πραγματα. Ετσι και γω, εχοντας ζησει τα late '80s , πιστευω οτι η προσφορά των maiden δισκογραφικα τα τελευταια 20+ χρόνια είναι μηδαμινή.
Ως ενα απο τα κορυφαια παραδειγματα (περι μη κολληματος εξ’εμου) ειναι το Black album των Μetallica. Διχασε, πολλοι κολλημενοι οπαδοι του εβριζαν και θεωρουσαν οτι προδωσαν την μουσικη τους. Για μενα όμως, που εζησα και την μεγαλειωδη εποχη των master of puppets/justice, δεν θα μπορουσε να ειναι καλυτερος δισκος την εποχη εκεινη (αρχες '90s) οπου το γκρουπ εφτασε στο ζενιθ παντρευοντας επηρροες μαζι, εχοντας ΦΟΒΕΡΗ εμπνευση και καταφερνοντας να φερουν ευκολα το μεταλ στα σαλονια, κατα μια εννοια, δημιουργωντας νεους metal funs απο το πουθενα!
Ειμαι κατα των “παλιων κολληματων” και της προκαταληψης αλλα (συμπεριλαμβανομενου του Book of souls) οποιο αλμπουμ των Maiden απο το Virual XI και μετα εβαζα να ακουσω μου προκαλουσε απεραντη θλιψη (για το αποτελεσμα) και απιστευτη βαρεμαρα…Δυστυχως ή ευτυχως αυτο δεν ισχυει για μεγαλη μεριδα πιστων οπαδων που προφανως αυθυποβαλονται με οποια νεα δουλεια του γκρουπ αποθεώνοντας την…
Σεβαστή η προσωπική σου άποψη.
Η σιγουριά σου όμως ότι αν σε κάποιον αρέσουν οι νέες δουλειές των Maiden, σημαίνει ότι αυθυποβάλλεται, με ξεπερνά. Αποκλείεται δηλαδή να γουστάρει κάποιος να ακούει π.χ. το Brave New World (δεν σου βάζω καν το Book of Souls), αλλά αντίθετα προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι είναι καλό.
Seems legit.
Ε αφού το λέει ο παλιός, έτσι θα είναι.
οκ, ισως ειναι και λιγο υπερβολικη για καποιους οπαδους η τοποθετηση περι αυθυποβολής, αλλα δεν σημαινει οτι δεν ισχυει κατα την γνωμη μου για πολλους αλλους οι οποιοι αποθεώνουν καθε κλανια των (καθε) Maiden, Μetallica κλπ …
To thema einai oti me tetoiou velinekous mpantes xanetai to metro sygkrishs apo tous opadous (pou sygkrinoun to kathe album kyriws me kyklofories ths idias mpantas para me antistoixes syxrones douleies kai se paromoio yfos…). Aksiologo album to the book of souls, oti kalytero mporei na prosfer h mpanta en eth 2015, alla sigoura me ksepernaei kata poly na to thewrei kapoios oti kalytero kykloforhse mesa sth xronia…
O Κόσμος ακούει με τα μάτια. Οι Maiden μπορεί να είναι “θεοί” ελέω Dickinson, αλλά … όπως ακριβώς και διάφορα άλλα. Ο Έλληνας έβριζε τους Nevermore, αλλά μετά γούσταρε … θα ανακαλύψεί ο κόσμος κι άλλα, αλλά με χρονοκαθυστέρηση.
…Slayer χωρίς τζεφ, Paradise Lost, Megadeth κλπ…
Το The Plague Within των Paradise Lost αν καποιος ειναι οπαδος τους και δεν του αρεσει πραγματικα δεν ξερω τι να πω… Ο δισκος ειναι πραγματικα εξαιρετικος και σιγουρα στα καλυτερα της χρονιας, στην 5αδα για εμενα.
Το Slayer χωρις Hanneman ειναι οντως περιεργο και μονο στο ακουσμα σε ξενιζει, αλλα αν δεν το σκεφτεσαι και ακουσεις τον δισκο ειναι τιμιος χωρις να ειναι κατι φοβερο.
Megadeth δεν το εχω ακουσει ακομα αλλα οσο σπαστικο ειναι να βγαζει καποιος δισκαρες ο,τι και να κυκλοφορησει μια αγαπημενη του μπαντα αλλο τοσο σπαστικο ειναι να τα μειωνουμε ολα σε στυλ “τι να μας πουν οι Iron Maiden τωρα? Μετα τα 80’s τελειωσαν”…
To point αγαπητέ άνγκους δεν ήταν για το αν είναι καλοί ή κακοί δίσκοι όλοι αυτοί, αλλά η αντίφαση του να αποθεώνουμε το τελευταίο SLAYER που μας άρεσε, αλλά για το MAIDEN που δεν μας άρεσε να κατηγορούμε όσους από την πλευρά τους το αποθεώνουν για αυθυποβολή, οπαδούς-πρόβατα κτλ.
Όταν οι περισσότεροι σταματήσουν να εκλαμβάνουν την προσωπική άποψη του καθένα ώς επίθεση στην δικιά τους τότε θα σταματήσουν και οι αντιφάσεις αυτές. Εγώ π.χ. θεωρώ το Paradise Lost μια κουράδα ολκής, το Slayer απαράδεκτο (για Slayer), το Megadeth ακόμη ένα cash grab από τον έμπορα Mustaine και το Maiden απλά τίμιο με μια δόση cash grab. Δεν κατηγορώ κανέναν όμως που του άρεσε το Lost και το έβαλε και στα 5 πρώτα, ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΠΟΝΑΝΕ όταν το ακούω όμως. Αυτές οι προσωπικές διαμάχες απόψεων είναι ένας διαγωνισμός τύπου “Ποιανού η πορδή έχει το καλύτερο aftertasτe”. Θα ήταν πολύ καλύτερα απλά να αναφέρει κάποιος τους λόγους που του αρέσει ή δεν του αρέσει κάτι, είναι πιο τίμιο και γνωριζόμαστε καλύτερα έτσι. Αν κάποιος ψήνεται για λογομαχίες τύπου δεξιοί vs αριστεροί ας το κάνει στα μη μουσικά φόρουμ, όχι άλλο τοξικό κάρβουνο λέμε…
1 Like
Σημερα ξεκιναει η περιοδεια για το The Book Of Souls με την πρωτη συναυλια να ειναι στην Ft. Lauderdale της Florida. Για να δουμε πως θα διαμορφωθει το setlist και ποια κομματια θα επιλεξουν απο το The Book Of Souls.
Προβλεπω τα If Eternity Should Fail, Speed Of Light, The Red And The Black, The Book Of Souls και ενα εκ των Death Or Glory ή Tears Of A Clown με το δευτερο να εχει περισσοτερες πιθανοτητες. Απο τα κλασικα κομματια προβλεπω οτι θα επιστρεψει στο setlist το Hallowed Be Thy Name που δεν το επαιζαν στην Maiden England περιοδεια, θα ειναι μεσα στανταρ τα Fear Of The Dark, The Trooper, The Number Of The Beast, Iron Maiden οπως παντα και ευελπιστω σε καμμια εκπληξη τυπου Where Eagles Dare, Flight of Icarus, Powerslave απο αυτα που εχουν πιθανοτητες ή κανα Caught Somewhere In Time ή Infinite Dreams που εκαναν το τραγικο λαθος και δεν το επαιζαν στην προηγουμενη περιοδεια… Αναμονη σε λιγες ωρες θα ξερουμε. Καλη αρχη στο tour, αντε ρε παιδια και απο τα μερη μας…
[B][SIZE=4]UP THE IRONS…[/SIZE][/B]
ποιο infinite ρε φιλε εδω δε το επαιξαν στην maiden england…
eternity,speed,red black,book kai death or glory απο το τελευταιο
trooper ,hallowed , fear ,iron maiden, number πιο σιγουρα και απο ασσο της μπαρτσελονα με τα ασπρα χωματα
μετα πονταρω σε powerslave , wrathchild ,benjamin , rainmaker (!!!)