Iron Maiden vs Metallica

Δημοψηφίσματα
#721

Βλέπω το post μου άνοιξε θέμα για συζήτηση που κρατάει 3 σελίδες σχεδόν :p.

Για να συνεχίζω λοιπόν την ονειροβασία, θα μπορούσαν να το κανονίσουν ως εξής: να παίξει ο ένας κάποιο κομμάτι του άλλου :stuck_out_tongue: να δούμε πώς θα ακούγεται (π.χ. το Trooper θα το πουν οι Metallica και το Motorbreath οι Maiden).
Επίσης και τα σκηνικά θα αλλάζουν, αλλά ο Eddie θα μπορεί να σκάσει και μια βόλτα στη σκηνή με τους Metallica.

Τέλος, το event μπορεί να κλείσει με κάτι πολύ πρωτότυπο, που δεν έχει ξαναγίνει ποτε, π.χ. να πει ο Lars ότι θα έρθουν πολύ σύντομα και δεν θα περάσουν πάλι 3 fuckin years, και ο James να πει ότι η οικογένεια των Metallica είναι ζωντανή στην Αθήνα κλπ…:stuck_out_tongue:

Οκ, το έχεσα το θέμα…Accept σε 10 μέρες!

#722

Oι τελευταίες αυτές σελίδες θα μπορούσαν άνετα να υπάρχουν και στο θρεντ κουλά όνειρα σχετικά με το μεταλ.

#723

Eπισης, μπορει να κανει ο Τρουχιλος τον Εντι. :lol:

#724

Ίσως από τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ανθρωπότητας… :stuck_out_tongue:

άποψη μου, ότι οι IRON MAIDEN είναι ένα επίπεδο πάνω από ολους…

#725

και τα δυο συγκροτηματα ειναι super
αλλα ψηφισα τους Metallica

#726

Οι Metallica με το “unforgiven version 1766446933” μοιάζουν με υπερήλικους που παίζουν χαρτιά στα καφενεία λέγοντας τις ίδιες παλιές ιστορίες δόξας γιατί ο χάρος ξέχασε να τους πεί ότι πέθαναν.:papas:Αλλά και με αυτά τα χάλια,είναι ακόμα το συγκρότημα που με έκανε να βάλω μεταφρασμένα μέρη στίχων του “wherever i may roam” στην έκθεση των πανελληνίων,να στείλω τους πάντες ένα βήμα πρίν το εγκεφαλικό και να τσιμπήσω τελικά το 18αράκι.Άσε που ο Hetfield,με όλη του την ασουλουπωσιά έχει καταφέρει να υπάρξει dreamboy για 14χρονες με καμμένα γούστα και δύσκολη προεφηβεία (no comm).:lol3:Άρα Metallica αναγκαστικά,ας παίζουν οι Maiden πολύ καλύτερη μπάλα τα τελευταία χρόνια από άποψη κυκλοφοριών.

[SPOILER]Το St.Anger μου άρεσε (no comm again)[/SPOILER]:tomato:

#727

bump μπάς και αρχίσει και εδώ καμιά τρελή μονομαχία όπως στο thread iron maiden vs judas priest 8)

#728

Ε τι να πούμε… δείτε πως γιορτάζουν τα 30 οι Μετάλικα…

Οι δικοί μας τίποτα δεν κάνανε… :confused: :confused:

#729

Τα 30 τα γιορταζεις αμα νιωθεις 30…[B]Αμα νιωθεις 18 σιγα μη γιορτασεις τα 30![/B]:wink:

#730

χαχαχαχαχαχα οκ έτσι το δέχομαι! :stuck_out_tongue:

#731

Δεν κυκλοφορησαν κανα DVD οι Maiden για τα 30 τους ?

#732

Τι ειναι οι Maiden ρε;;; :x

Τσουτσεκια που κανουν επετειακες περιοδειες με DVD και τετοια για να βγαλουν φραγκα κτλ;;;

Καινουριος δισκος και περιοδεια, κυριοι.

Αντεργκραουν ρε. 8)

#733

472×567

[SIZE=“5”]ΤΕΛΟΣ[/SIZE]

#734

Οχι,τελευταια τα εχουν κοψει τα DVD.

#735

Ολομέτωπη σύγκρουση για τις κυκλοφορίες των 2 αιωνίων.

(25.000 ψήφοι)

https://rockoverdose.gr/aνακοίνωση-τελικών-αποτελεσμάτων-του/

#736

έκανες έγκλημα όπως και το rockoverdose :stuck_out_tongue:

άλλο ένα θρεντ στο mute

1 Like
#737

Γιατί ρε, τα αποτελέσματα αντικατοπτρίζουν την καθολικά υποκειμενική αξία των άλμπουμ βάση του πλήθους που ψήφισε, όταν τα βάλεις απέναντι τουλάχιστον. Δεν υπάρχει λόγος διαφωνίας, μόνο σχόλια για το πώς ψήφισαν αρκετές εκατοντάδες έλληνες μεταλλάδες ώς επι το πλείστον.

1 Like
#738

Μιας και ανασύρθηκε το θέμα να γράψω και γω 2-3 πραγματάκια για το πιο κλισέ τόπικ στο μέταλ. :stuck_out_tongue:

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν κρίνω ποιό από τα δύο συγκροτήματα είναι καλύτερο, μιλάμε για 2 ούτως ή άλλως υπερτεράστιες μπάντες, με πολύ διαφορετικό ήχο που κατ’εμέ δεν είναι συγκρίσιμος, οπότε καταθέτω αυστηρά και μόνο την προσωπική μου προτίμηση και ιστορία.

Σας πηγαίνω πίσω στις αρχές της δεκαετίας του '90, όπου το ροκ -σε όλες τις εκφάνσεις του- είναι στα πάνω του, και εμείς οι πιτσιρικάδες μαθαίναμε καινούριες μουσικές κυρίως από τις αντιγραμμένες κασέτες-συλλογές που έπεφταν στα χέρια μας.

Οπότε η πρώτη επαφή μου ήταν με τους metallica, γιατί η αλήθεια είναι ότι είχαν πιο πολλά τραγούδια που θα μπορούσαν να μπουν στο κλασσικό ροκ mixtape της εποχής ( π.χ. unforgiven, nothing else matters, one) και άλλωστε μιλάμε για περίοδο black album, όπου ήταν στο απόλυτο ζενίθ της αναγνώρισης και καταξίωσης τους.

Ο μικρός unreal λοιπόν συνεχίζει να ανακαλύπτει καινούρια τραγούδια στις κασσέτες των μεγαλύτερων αδερφών/ξαδερφών του (sad but true, wherever i may roam, master of puppets) και να γουστάρει ακόμα πιο πολύ, έχει ενθουσιαστεί από αυτήν την μουσική και ανυπομονεί να εξερευνήσει και άλλες τέτοιες παρόμοιες μπάντες.

Η επόμενη λοιπόν μπάντα που μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον είναι φυσικά οι iron maiden, άλλωστε οι μισοί μεταλλάδες κυκλοφορούσαν με μπλούζες metallica και οι άλλοι μισοί με μπλούζες iron maiden. Ειδικά οι maiden είχαν κάτι μπλούζες και δίσκους με διάολους, τέρατα, τραγούδια για το 666 και δεν συμμαζεύεται… Καταλαβαίνετε ότι οι προσδοκίες μου είχαν εκτοξευθεί και την πρώτη φορά που έπεσε κασέτα των maiden στα χέρια μου, ανυπομονούσα να ακούσω τί στο καλό είναι αυτοί οι σατανιστές …

Πέφτουν λοιπόν οι νότες του πρώτου τραγουδιού (νομίζω ήταν το number of the beast) και παθαίνω ένα σοκ, αφού περιμένω να ακούσω κάτι ακόμα πιο σκληρό και ακραίο από τους metallica, και αντί αυτού ακούω μία μελωδική μουσική με έναν τραγουδιστή που προσπαθεί να τραγουδήσει αντί για να φωνάξει, και μάλιστα με έναν περίεργο τρόπο.

Η απογοήτευσή μου είναι μεγάλη, ειδικά δε όταν βλέπω φωτογραφίες τους η σύγκριση είναι καταδικαστική. Από την μία ο απόλυτος metal frontman, με τα μακριά μαλλιά, τα μούσια, τα περικάρπια, τα ολόμαυρα ρούχα και το απειλητικό βλέμμα, και από την άλλη κάτι σχεδόν μεσήλικες κύριοι που φοράνε κάτι αστεία κολάν που μου φέρνουν στο μυαλό τα παντελόνια του οβελίξ.

Εννοείται ότι στο μυαλό μου πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία, δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης, η ετυμηγορία είναι ξεκάθαρη, ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ και ξερό ψωμί.

Μετά από μια πενταετία βέβαια άρχισα να αναθεωρώ και να εκτιμώ τους maiden, αλλά ακόμα και σήμερα, στο πιο χαζό και κλισέ δίλημμα συνεχίζω να υποστηρίζω με πάθος την παιδική μου επιλογή…
ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ρε μούτρα :grin:

2 Likes
#739

Θα γράψω κι εγώ, όχι για να τσακωθώ, αλλά για να γίνεται κουβέντα, νομίζω μπορούμε να συζητάμε και σαν άνθρωποι.

Κι εγώ, όπως έχω ξαναπεί, είχα περάσει μία περίοδο (όπως όλη η παρέα μου) που οι επανακυκλοφορίες των Maiden δεν έβγαιναν από το στερεοφωνικό (αυτές που όταν τις έβαζες δίπλα-δίπλα σχηματιζόταν ο Eddie του ντεμπούτου). Θυμάμαι, μάλιστα, πόσο κολλούσαμε με τα live video που υπήρχαν μέσα σε κάθε CD (νομίζω δύο περιείχε το καθένα).

Anyway, γρήγορα κόλλησα (και ποτέ δεν ξεκόλλησα) με τους Metallica και ο λόγος για αυτός είναι απλός (στο μυαλό μου), αλλά δύσκολα περιγράφεται. Βρίσκω ότι τα τραγούδια των Metallica (όχι όλα σε καμία περίπτωση, αλλά πάρα πολλά) έχουν αυτήν την πιο σκοτεινή/θλιμμένη/τραγική μελωδία/ουσία που εμένα μου κάνει ένα κλικ στην καρδιά όταν την ακούω, με συγκινεί και είναι αυτό που με συνεπαίρνει περισσότερο στη μουσική. Να μην τα ξαναλέμε, είναι το ίδιο πράγμα που κάποιος θα βρει στους Paradise Lost, στους Neurosis, στους In the Woods…, στους Tragedy, στους Fields of the Nephilim και επίτηδες λέω εντελώς διαφορετικά συγκροτήματα μετάξύ τους, για να δείξω ότι αυτό το “κάτι” δεν είναι ένα είδος μουσικής, αλλά κάτι πιο ρευστό. Μπορεί να κρύβεται πίσω από heavy κιθάρες και ουρλιαχτά, αλλά και πίσω από ακουστικές μπαλάντες. Αυτό δεν ξέρω αν γίνεται εύκολα κατανοητό, κάποιος που π.χ. ποτέ δε συγκινήθηκε από τα μινόρε ακούσματα δε νομίζω να το καταλάβει. Και δεν είναι και κακό αυτό, απλά προσπαθώ να περιγράψω αυτό που έχω στο μυαλό μου.

Να μην τα πολυλογώ, οι Metallica το είχαν αυτό πολύ περισσότερο από τους Maiden. Στους Maiden αυτό το συναίσθημα το έβρισκα με το σταγονόμετο. Στο “Remember tomorrow”, στο “To tame a land”, στο “Infinite dreams”, σε ΠΟΛΛΑ σημεία στο “Somewhere in time” (γι’ αυτό και αποτελεί το αγαπημένο μου -το συνειδητοποίησα πολύ-πολύ αργότερα) κλπ. Η πλειοψηφία των τραγουδιών τους μπορεί να είχαν επικά θέματα, ωραίες κιθάρες κλπ., αλλά αυτό το πράγμα που εγώ έψαχνα περισσότερο δεν το είχε, οπότε σιγά-σιγά βαρέθηκα.

Τώρα το να βγαίνει κάποιος και να προσπαθεί να αντικειμενοποιήσει την οποιαδήποτε άποψη πάνω στο θέμα, μάλλον γελοίο μου φαίνεται, δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνει αυτό.

4 Likes
#740

Δε νομίζω ότι μπορεί να τεθεί θέμα σύγκρισης γιατί μιλάμε για μπάντες που δεν έχουν και πολλά κοινά μουσικά.Προσωπικά και χωρίς πολλές αναλύσεις , πρώτα έμαθα τους Metallica μέσω του Enter Sandman αλλά αργότερα κόλλησα περισσότερο με τους Maiden κυρίως λόγο της τεράστιας φωνής του Dickinson.Αγαπώ και τους 2 πάντως.

Η ‘ψηφοφορία’ πλάκα είχε αν και οι επιλογές είναι λίγο ότι ναναι.

Το Kill em all για παράδειγμα μάλλον αδικείται να μπει απέναντι στο Number και πιο δίκαιο θα ήταν να ‘αντιμετώπιζε’ κάποιοι από τα 2 πρώτα Maiden.

1 Like