Νταξ΄.
Ας το συνεχίσουμε εδώ. Κρίμας είναι…
Αξιοπρεπέστατη κυκλοφορία. Μπράβο τους.
Με το πρώτο άκουσμα φαίνεται και γαμώ. Θα ακολουθήσουν κι άλλα. Δεν το περίμενα.
1 Like
Όλοι λένε για διάφορα κομμάτια που τους κέντρισαν το ενδιαφέρον, αλλά κανείς δεν λέει για το Traitor’s Gate που είναι και επιθετικό και στάζει μεταλ καύλα! Κατά τα άλλα με λίγες ακόμα ακροάσεις θα έλεγα πως τα Rising From Ruins, Lightning Strike, No Surrender και το Traitor’s Gate είναι γαμάτα και μπράβο τους! Υπάρχουν και κάποια πιο μέτρια κομμάτια τύπου Necromancer, Lone Wolf που προς το παρόν δεν με τραβάνε. Βέβαια είναι νωρίς ακόμα, πάντως είναι πολύ τίμιος δίσκος. Α και το Sea of Red φοβερό κλείσιμο!
3 Likes
μετριο συνθετικα…ενεργεια υπαρχει αλλα πλην καποιων καλων στιγμων,συνολικα δεν…
Btw όλο για τον Sneap λέμε, αλλά η παραγωγή έγινε από τους Tom Allom και Andy Sneap. Μεγάλο πάντρεμα, κατά πώς φαίνεται.
Rising from ruins και never the heroes , κομμάτια που θα μείνουν ως κλασικά. Να κάνουν παρέα στα if eternity should fail, empire of the clouds, spit out the bone, halo on fire (ενδεικτικά)
4 Likes
Πάντως ο δίσκος παίζει στο repeat χωρίς να κουράζει… πολύ καλό σημάδι!
2 Likes
Λοιπόν ωραίος δίσκος. Για Judas Priest 2018. Αν δεν έγραφε πάνω στο εξώφυλλο Judas Priest? Μάλλον μέτριος. Γενικά κυλάει όμορφα, δεν φτάνει σε καμιά περίπτωση Screaming, Defenders, British Steel και ούτε περιμέναμε ποτέ να τα φτάσει. Σε κάποιες στιγμές μου αφήνει μία αίσθηση Chemical Wedding (Bruce) που πολύ μου αρέσει, σε κάποιες άλλες στιγμές μου βγάζει πολύ powerίλα που δεν την αντέχω. Όλο το δίσκο δύσκολα θα τον ξανακούσω αλλά το Traitors Gate θα το λιώσω.
Υ.Γ. Ο χρήστης Judas Priest ηχογραφεί Rising From Ruins και αισθάνεται Megadeth στην τοποθεσία A Secret Place
Δεν το εχω ακουσει ακομα, το πολυ το Σ/Κ θα γινει και αυτο αλλα οι περισσοτεροι λενε για δισκαρα και πολυ φτιαχνομαι…
Εύκολα ο καλύτερός τους δίσκος μετά την επιστροφή του Rob
1 Like
Μετά τη φυγή του.
Ναι, είναι αλήθεια λοιπόν.
Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να συγκρινεις τους δισκους που εβγαλαν το 80 και το 84 με δισκο του 18,φυσικα και οι 80s δισκοι ειναι ανωτεροι. Σκεψου οτι ειναι μπαντα κοντα 50 χρονων και βγαζει τετοιο δισκο
Mαγκες ειλικρινα απο την ημερα που βγηκε ο δισκος,δεν εχω βαλει τπτ αλλο !! Ακουω συνεχεια αυτη την δισκαρα…
5 Likes
Μέσα στον παροξυσμό Priest και αφού άκουγα για βδομάδες δισκογραφία, που ειλικρινά ποτέ δεν το είχα κάνει τόσο έντονα, διαπίστωσα ότι δεν είχα ακούσει καθόλου το Made of Metal του halford, OMG τι extra bonus ήταν αυτό, μαζί με το firepower έχουν μονοπωλήσει το playlist, φύγαν τα tech death, τα prog, experimental και οι thrashίλες, μόνο priest/καράφλας λέμε!!!
5 Likes
Τα παρακάτω είναι τα 7 τραγούδια που ξεχωρίζουν από το δίσκο. Πολύ καλές συνθέσεις.
1. Lightning Strike
2. Evil Never Dies
3. Never The Heroes
4. Guardians
5. Rising from Ruins
6. Spectre
7. No Surrender
Τα υπόλοιπα είναι είτε λιγότερο καλά, είτε μέτρια/αδιάφορα. Συνολικά είναι αρκετά έως πολύ καλός δίσκος. Εύγε στους Priest που έβγαλαν τέτοιο άλμπουμ στην ηλικία τους.
Σίγουρα είναι 3 επίπεδα πάνω από το Redeemer αλλά από την άλλη, σχόλια του τύπου “ο καλύτερος δίσκος των Priest από το 1990” είναι τουλάχιστον υπερβολικά.
Είναι αληθινά.
3 Likes
Κυρίως γιατί αυτό είναι το peak τους για μένα. Και μάλλον μπήκα με πολύ ενθουσιασμό και περιέργεια από τα σχόλια εδώ για να ακούσω το δίσκο και δεν… Και εκεί που δεν το περίμενα έβαλα και πάλι να ακούσω το Jugulator. Δίσκο 21 ετών. Αδυνατώ να πιστέψω πως θα βάλω το Firepower το 2039.
Εγώ θα το έβαζα στο ίδιο επίπεδο με το πολύ καλό Redeemer of Souls πάντως, με την μόνη διαφορά ότι οι κορυφές του προηγούμενου ήταν πιο ψηλές, με το καινούριο ωστόσο να είναι πολλές σκάλες πάνω ηχητικά