Kαλύτερο σουηδικό συγκρότημα όλων των εποχών

Ε, αφού το είπε και ο Θεός δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε :slight_smile:

Ευκαιρια να ξεθαυτει και το θεμα και η μπαντα μιας και η μοναδικη αναφορα που βρηκα στο ονομα των Ebony Tears ειναι εδω μεσα.Δεν ειναι σιγουρα η καλυτερη Σουηδικα μπαντα αν μιλαμε για ολα τα ειδη αλλα ειναι απο τα καλυτερα στο συγκεκριμενο ειδος.Αρα…

Ebony Tears-Tortura Insomniae

Καλυτερη μπαντα απο το επονομαζομενο κινημα του N.W.O.S.D.M. ειναι οι Dark Tranquillity για μενα.Απο κει και περα οι Ebony Tears μας χαρισαν αυτο το διαμαντι μιας και πηγαν ενα σκαλι παραπερα το μελωδικο τους Death Metal.Εχει το τα κλασσικα στοιχεια του ειδους,γρηγορο rhythm section,φωνητικα σχολης At The Gates,κλασσικοφοροτιμουμενες κιθαρες αλλα οι Ebony Tears προσθεσαν(οχι πρωτοι βεβαια) πολλα ατμοσφαιρικα στοιχεια στην μουσικη τους,ακουστικες κιθαρες,βιολι,γυναικεια φωνητικα και καθαρα αντρικα κτλ. με το αποτελεσμα να μαγευει.Δλδ υπαρχουν τραγουδια σαν το Moonlight(και τα περισσοτερα) για αυτους που αρεσκονται στον ηχο τους κινηματος(Dark Tranquillity,παλιους In Flames,Ablaze my Sorrow,Gardenian,παλιους Soilwork) και τραγουδι σαν το Nectars of Eden δεν περπατα την πεπατημενη(μιλαμε παντα για το 1997 που κυκλοφορησε).Ετσι,οποιος εκτιμα αυτα τα ατμοσφαιρικα στοιχεια(και οχι φολκ οπως αναφερονται δεξια αριστερα) θα ευχαριστηθει λιγο παραπανω οπως το προαναφερθεντα Nectars of Eden,Opacity(σας ειπα οτι λατρευω Dark Tranquillity??) και το 10λεπτο Skunk Hour με τα ψυχρα και αποτομα κοψιματα και την βιομηχανικη του αυρα. Και εξωφυλλαρα ετσι?Τετοια χρωματα και συνδυασμοι,μονο σε death metal δεν περιπενες να δεις(δημιουργια του Kristian Wåhlin βεβαιως βεβαιως).

10 επιλογές δίνει δυνατότητα το ποουλ μονο…

Επί της αρχής ([I]και για 10000λόγους[/I]) τα βιγκινγκ-ο-κάραβα του [B]Quorthon[/B] ([I]φυσικά!)[/I]

Μετά: [B]Entombed, At the Gates, In Flames, Candlemass[/B]…
[COLOR=“DimGray”](ασχέτως αν δεν τα πολυακούω σε σχέση με το αγαπημένο είδος μου, εντούτις αναγνωρίζω την υψηλότατη ποιότητα, το ξεχωριστό πνεύμα τους, επαγγελματική παραγωγή, κ.τ.λ. κ.τ.λ.)[/COLOR]

E, Bathory, πολύ εύκολα.

Το έχω ρίξει Morgana Lefay γιατί είναι ΝΤΡΟΠΗ και ΑΙΣΧΟΣ να έχουν περισσότερες ψήφους οι Talisman.

Δεν θα μπω στην διαδικασία να διαλέξω μεταξύ αυτών, των Bathory, των Candlemass και των Εntombed.

Μεγάλο χέηλ σε μια τεράστια αγάπη μου, τους Wolf.

Κατά σειρά προτίμησης.

  1. Bathory
  2. Candlemass
  3. Abba
  4. Heavy Load
  5. Spiritual Beggars
  6. Count Raven
  7. Griftegard
  8. Entombed
  9. November
  10. Morgana Lefay
  11. Burning Saviours
  12. Witchcraft
  13. Sorcerer
  14. Norrsken
  15. Isole
  16. Krux
  17. Veni Domine
  18. Tad Morose
  19. Nocturnal Rites
  20. Wolf

Abba,Griftegard,November δεν εχω ακουσει,Entombed δεν την παλευω μετα το Wolverine Blues, Spiritual Beggars δεν γουσταρω,Wolf τους βρισκω βαρετους,Nocturnal Rites καλοι αλλα οχι ωστε να μπουν στα καλυτερα Σουηδικα.Τα αλλα 13 ειναι τουλαχιστον γαματα και αξιζει καποιος να τα ανακαλυψει,τα μισα θα εμπαιναν και σε δικια μου λιστα με τα κορυφαια σχηματα της Σουηδιας.Αληθεια,οι Griftegard και November σε τι στυλ ειναι?Τι ακουμε απο αυτους?

Οι Griftegard είναι απλά το πιο γαμάτο doom metal συγκρότημα του σύμπαντος αυτή τη στιγμή, άξιοι διάδοχοι των μεγάλων Reverend Bizarre, αλλά αν κρίνω από πρόσφατο ποστ σου για τους Burning Saviours όπου λες ότι “δεν έχουν τη μιζέρια του ντουμ” (!) δε σε κόβω να τους παλεύεις (γατάκι), είναι συγκρότημα μάλλον αυστηρά προορισμένο για αρρωστάκηδες ντούμστερς που γουστάρουν να βασανίζουν τους εαυτούς τους με τεράστια σε διάρκεια κομμάτια, ανύπαρκτους (βλέπε: ΠΟΛΥ αργούς) ρυθμούς και κατάμαυρες ατμόσφαιρες. Πάντως τα ριφφς τους είναι θεϊκά, οι μελωδίες τους ακόμα πιο θεϊκές, ο τραγουδιστής με κάθε λέξη του βγάζει τα σώψυχά του (μου λέτε για ερμηνευτές τώρα) και γενικώς είμαι της άποψης ότι το πραγματικά ΩΡΑΙΟ μπορεί να το εκτιμήσει ο οποιοσδήποτε ανεξαρτήτως προτιμήσεων, οπότε ποτέ δεν ξέρεις. Άκου λοιπόν δυο χαρακτηριστικά κομμάτια κι αν επιζήσεις, πέφτεις με τα μούτρα στο μοναδικό τους full length, το Solemn, Sacred and Severe, τα δύο σπλιτάκια των τελευταίων χρόνων με Lord Vicar και Count Raven και την πρώτη τους κυκλοφορία, το Psalmbok ep (δεν έχουν και τίποτα άλλο), και… καλή τύχη.

Όσο για τους November, είναι ουσιαστικά οι πνευματικοί πατέρες των Witchcraft και Burning Saviours και μάλλον όλων των σουηδικών συγκροτημάτων που είναι σ’ αυτή τη φάση του ρετρό/ψυχεδελίζοντος heavy rock, ενδεχομένως ακόμα και των Spiritual Beggars στα πρώτα τους βήματα, αν και αυτό το τελευταίο μάλλον δεν είχε νόημα να το γράψω κρίνοντας από τη γνώμη σου γι’ αυτούς (γατάκι). Έχουν το προφανές πλεονέκτημα σε σχέση με τους προαναφερθέντες ότι εδώ δεν ακούς μια μπάντα που προσπαθεί να αναδημιουργήσει την ατμόσφαιρα των 70’s, έχεις μια μπάντα ΑΠΟ ΤΑ 70’s η οποία ακούγεται σα να μετενσαρκώθηκαν οι Led Zeppelin, οι Cream και ο Hendrix στην εποχή των Βίκινγκς και να άρχισαν να τζαμάρουν τραγουδώντας στα σουηδικά. Τρομερή μπάντα με τεράστια συνθετική ικανότητα, που κατέχει στην εντέλεια τα μυστικά του πώς να ροκάρεις με προσωπικό ύφος και μετά από λίγα λεπτά να παίζεις τα blues όπως πρέπει να παίζονται (δηλαδή, όπως γουστάρει ο hopeto). Αν μπεις στο κλίμα τους θα θες κι εσύ μετά να τους μάθεις σε όσους τα τελευταία χρόνια έχουν πάθει μουνόπλακα με τους Graveyard, αγνοώντας όμως τις ρίζες τους. Από το '70 ως το '72 έβγαλαν τρεις δίσκους (En ny tid är här… / 2:a November / 6:e November) από τους οποίους ξεκινάς με όποιον θες, αφού και οι τρεις είναι ισάξιοι.

Υ.Γ.: Και ναι, μόλις συνειδητοποίησα ότι στη λίστα που έφτιαξα ξέχασα να βάλω κάπου τους Lord Vicar ο μαλάκας. Τι κάνουμε τώρα.

Ωραιες και οι δυο μοπαντες απο ενα γρηγορο ακουσμα απο τα λινκς σου.Ρε συ,τον λατρευω το ηχο των Griftegård,το σχολιο μου για τους Burning Saviours ηταν επειδη δεν ηθελα να ακουσω κατι βαρυ στο πρωτο ακουσμα της ημερας με τον καφε.Θα τσεκαριστους λιαν συντομως.Οσο για τους November,μου κανουν.Ευτυχως δεν ακουσα πολλα Zeppelin στοιχεια(τζαμοα τρομαξα) διοτι δυστυχως δεν τους ενιωσα ποτε,δεν μου καναν το κλικ.Τωρα φανταζομαι εγινα απο γατακι,σκουληκι,χαχα:p

'Fraid so :lightsabre:

Καλή φάση πάντως, δεν περίμενα να σ’ αρέσουν και οι δύο, χα.
Και τώρα ώρα να συζητήσουμε εκείνα τα σχόλια για Beggars, Wolf και Entombed, γατάκι.

έντιτ
Ω ρε πούστη, και οι Terra Firma Σουηδοί είναι, τους ξέχασα κι αυτούς :head banging wall:
Ό,τι να ναι η λίστα μου.
Εντάξει τι να γίνει, φεύγουν οι Tad Morose και οι Nocturnal Rites και μπαίνουν στη θέση τους Vicar και Terra.

Απαντηση:δεν μου αρεσει το Rock ‘n’ Roll στο death μου,δεν μου αρεσει η καπνα στο doom μου,δεν μου αρεσει το κλεψιμο των Maiden στον υπερθετικο βαθμο.Ολοι (σχεδον) τους κλεβουνε αλλα αυτοι βγαζουν ματι (και ολοκληρα σημεια απο τα αυθεντικα).Τουρλουμπουκης ειναι το ονομα απο τα γατι του Αβαταρ μου.Δεν θελεις να μαθεις γιατι πηρε αυτο το ονομα.Μια διευθυνση χρειαζομαι και τον στελνω και σου κανει λαμπογιαλο υπολογιστη,δισκακια,βινυλια κτλ.:-k

Έχεις ξεχάσει τους Meshuggah ρε μπομπο και μου θυμάσαι όλους τους δεύτερους

Ωωωωωω δηλώσεις! Πες του τουρλουμπούκη σου, όταν έρθει να με γαμήσει, να προσέξει μην του φύγει κάνας πόντος απ’ το καλσόν!

Πέρα από την πλάκα, δεκτές οι ενστάσεις περί Entombed και Wolf (αν και οι Wolf στην πραγματικότητα δεν κλέβουν Maiden… μόνο, αλλά και Priest και γενικά όλο το κλασσικό heavy/power - αυτή είναι η μαγεία τους :p), αλλά αυτό που λες για Beggars δεν ισχύει, βασικά ποτέ δεν το λεγες “doom” αυτό που παίζανε (γιατί κατά τ’ άλλα κι εγώ μαζί σου, δεν πολυσυμπαθώ τους ούμπερ-χασικλήδες που μας κάνουν τους doomsters), δεν είναι Electric Wizard ας πούμε. Πιο πολύ κλασσικό, μα τελείως κλασσικό heavy rock των early 70’s. Και συνεχίζει να μου κάνει εντύπωση που γουστάρεις Burning Saviours, γουστάρεις Witchcraft, γούσταρες και November που σου βαλα εγώ for fuck’s sake αλλά δεν εκτιμάς τουλάχιστον τις πρώτες τέσσερις κυκλοφορίες των Beggars που είναι λίγο-πολύ ίδιος ήχος (απλά στο λιγότερο vintage και πιο μεταλλικό). Να μου λεγες ότι δε γουστάρεις την εξέλιξη που είχαν σαν συγκρότημα να το καταλάβαινα, άλλωστε εκεί θα ήμουνα και πάλι μαζί σου 1000%.

έντιτ
Τους Meshuggah υπάρχει λόγος που τους “ξέχασα”. Και είναι ο ίδιος λόγος που δεν έβαλα π.χ. ούτε Opeth, ούτε Pain of Salvation: πέραν της συναισθηματικής φόρτισης και των αντικειμενικών κορυφών που έχουν πιάσει, πράγματα για τα οποία προφανώς και δεν αλλάζω γνώμη, κινούνται σε είδη μουσικής που πολύ απλά δεν είναι πια του γούστου μου και θεώρησα ότι ΕΠΡΕΠΕ να βάλω άλλους στη θέση τους.
Και “δεύτερη” είναι μόνο η μάπα σου, ρε.

Παντως μετα τις τελευταιες προσθαφαιρεσεις σου(terra firma/Lord Vicar),αν βγαλεις κανα 2 μπαντες ακομα και βαλεις Abstrakt Algebra και καποια αλλα,εχεις φτιαξει την δικια μου λιστα για τα αγαπημενα Σουηδικα Doom(rock/metal).

[SPOILER]Therion[/SPOILER]

Θυμήσου τότε να βγάλεις και κάνα άλλο και να βάλεις Memento Mori

Το σχόλιο για τη φάτσα δεν ισχύει, έχω και πιστοποίηση

nomads, hellacopters.

[SIZE=“1”]Αυτό τώρα πώς του το λένε…[/SIZE]

Όχι, δε θα βάλω Μεμέντο Μόρι γιατί δεν τους αντέχω. Καθόλου όμως. :vibrate:

Κοψιμο πεους σε οσους δε χρησιμοποιουν σε καθε ποστ εστω μια (1) φορα τη λεξη [B]HELLACOPTERS[/B].

Mε τις γυναικες θα ειμαστε πιο ευγενικοι, γιατι μπορει να ακουσουν στο μελλον και ολοι θελουμε μια τυπισσα που να ακουει 'copters για μανα των παιδιων μας.

:slight_smile:

Dark Tranquillity