Τον τελευταιο χρονο ειχα ενα απιστευτο σερι συναυλιων για τις οποιες ειτε ειχα εισιτηρια και δεν καταφερα να παω για προσωπικους λογους, ειτε ειχα πληρη διαθεση και ορεξη να παω, αλλα τελικα κατι γινοταν και δεν τα καταφερνα. Ενδεικτικα θα αναφερω τη συναυλια των Blind Guardian πριν 2 βδομαδες (ξανα στο Webster Hall) στην οποια επαιξαν ολο το Imaginations From The Other Side ($40 πεταμενα…), αλλα και τη συναυλια της Chelsea Wolfe πριν κατι μηνες, στην οποια παλι πεταξα τα λεφτα μου.
Την Παρασκευη που μας περασε ημουν σε διλημμα για το κατα ποσο μπορω πλεον να πηγαινω σε συναυλιες μονος μου ή οχι. Ομολογω οτι ενω το εχω κανει αρκετες φορες (αναγκαστικα) τα χρονια που βρισκομαι στην Αμερικη, εδω και αρκετο καιρο το βρισκω λιγο μιζερο και προτιμω να μην το κανω, εκτος αν μιλαμε για μπαντα που λατρευω. Οι Leprous ειναι μια μπαντα που λατρευω, αλλα δεν ειναι πως τους ακουω εδω και 15 χρονια, ωστε να νιωθω σχεδον υποχρεωση μου, το να παω να τους δω.
Τελικα πηρα την αποφαση, και οχι απλα δεν το μετανιωσα καθολου, αλλα εζησα μια απο τις καλυτερες συναυλιακες εμπειριες της ζωης μου. Οι Leprous εμφανιστηκαν στην μικρη αιθουσα του Webster Hall (The Marlin Room), στην οποια το κοινο ηταν μετα βιας 200 ατομα (και μπορει να λεω πολλα).
100 λεπτα εκπληκτικης εμφανισης απο 5 τυπους με μαυρα πουκαμισα και μαυρα παντελονια, στα οποια απολαυσα μεχρι και το τελευταιο δευτερολεπτο, πληρως αφοσιωμενος (οσο δηλαδη μου το επετρεπαν οι 4 μπυρες που ηπια μεσα στην πρωτη ωρα) σε αυτο που εβλεπα και ακουγα, και με το σετλιστ να με καλυπτει σχεδον απολυτα. Το Congregation το θεωρω πλεον μετα απο ενα χρονο μακραν το καλυτερο τους αλμπουμ, κι ετσι νιωθω πολυ τυχερος που τους ειδα στην περιοδεια για αυτο το αλμπουμ, μεχρι να ερθει το επομενο φυσικα.
Απο το Coal ακουσαμε τα 3 must σε καθε συναυλια, δηλαδη τα Foe, The Cloak, The Valley, αν και προφανως δε θα παραπονιομουν καθολου αν ακουγαμε και το Chronic, το Coal ή το Echo. Απο το Bilateral (με το οποιο τους εμαθα, αλλα το θεωρω ελαχιστα χειροτερο απο τα δυο τελευταια, ή λιγοτερο τελειο αν προτιματε) ακουσαμε το Acquired Taste και ως τελευταιο τραγουδι το Forced Entry σε μια ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ εκτελεση.
Ειχα ακουσει μερικα παραπονα για τις συναυλιες τους στην Ελλαδα και τη φωνη του Einar, αλλα ευτυχως (οπως μπορουσε να καταλαβει πανευκολα κανεις και βλεποντας αποσπασματα online απο Θεσσαλονικη/Αθηνα), αυτα τα παραπονα ηταν μια ακυροτητα. Ο Solberg ηταν αψογος και πωρωτικος, και οπως ολα τα μελη της μπαντας, το ζουσαν καθολη τη διαρκεια της συναυλιας στο μαξιμουμ.
Setlist
- The Flood
- Foe
- Third Law
- Down
- The Valley
- The Cloak
- Acquired Taste
- Slave
- The Price
- Moon
- Rewind
- Forced Entry
Αγαπημενες στιγμες, The Valley, Rewind, The Flood, και βασικα πως να ξεχωρισει κανεις, ηταν ολο τελειο.
.
) τον Φλεβάρη στην Αμβέρσα αλλά έρχονται ως opening στον Townsend. Τους είχα χάσει ήδη μια φορά τον Μάρτη να παίζουν σε ένα - πραγματικά - κωλοχώρι, σε ένα μπαρ 100 ατόμων! Ίσως τους δω αυτή τη φορά γιατί σε διαβάζω ενθουσιασμένο!