Το Garden Window είχε και κάποιες πιο indie επιρροές και πιο ανάλαφρα σημεία. Εδώ ο ήχος είναι όντως πολύ πιο βαρύς, (μοντέρνος) αμερικάνικος και ατμοσφαιρικός.
Βαρύ κι ασήκωτο που λένε, μέχρι και τα καταθλιπτικά των Cure ή από Αμερικανιά μεριά αλά Ours, Thrice, Brand New θύμισαν σε σημεία, ποστροκίσανε σε άλλα σημεία. Ήταν φουλ αλλαγή πάντως και έγκειται στο γούστο του καθενός για το τι προτιμάει, είχαν το ταλέντο να έχουν ποιότητα και σε πιο βαρύ ήχο πάντως.
Συμφωνώ απόλυτα για Portugal. The Man. Εγώ συνεχίζω να το ακούω με αμείωτο ενδιαφέρον, πολύ καλός και πολύ πολύ πιασάρικος δίσκος. (και το [I]ρηβγιου[/I])
Σε άλλα νέα, το Sleep Parade που πόσταρε ο τρομοκράτης το περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία. Θα ακούσω και τα υπόλοιπα τρία αυστραλέζικα γκρουπς γιατί δεν τα ήξερα. Και μιας που πιάσαμε την κλίκα, ας ξαναπούμε πόσο τα σπάει [I]αυτό[/I] το κομμάτι (ωραίος δίσκος, πιο ώριμος από το ντεμπούτο, αλλά λίγο παραπάνω ομοιόμορφος για τα γούστα μου. εννοείται ότι γουστάραμε πάντως)
και εγω το Portugal. The Man δεν άρχισα τώρα να το ακούω. Αλλά το ακούω ακόμα και τώρα φανατικά, και είναι και γενικά φλώρικο για τα γούστα μου αλλά με έχει τρελάνει. Τα [B]8![/B] πρώτα και το Purple Yellow Red and Blue.
Επίσης είδα ότι στα lives τους λένε το Dayman από το It’s Always Sunny in Philadelphia και τους αγάπησα κι άλλο.
Οου γιες Μανο τα σπαει το ασμα των Δεδ Λετερ. Οι 3 από τις 4 μπαντες ηταν για το χεντς απ αφου ειναι νεουδια στην πιατσα. Οι Sleep με Φορεστερ εχουν οτι καλυτερο φυσικα απο θεμα ηχου και μονο για αυτο εχει ενδιαφερον το νεο τους δισκιο.
(το ακουσα απο εδω, ακομα δεν εχω τσεκαρει αν υπαρχει οβερ δε νετ.
Ο γνωστός και μη εξαιρεταίος ροκινγκ εδιτορ Κρις Καραντιμιτρις σήκωσε το μαλλί, έβγαλε λίγο φρύδι, τρίμαρε το μούσι, έβαλε 5,6 τατουάζ επάνω του και έβγαλε νέο δίσκο με τη μπάντα του, τους κατα 2/5 Έλληνες Eve To Adam. Recommended για αυτούς που γουστάρουν το καλό US radio rock:
Bleed it dry, leave us here with nothing, justify all that you consume…
Sorry mate αλλά ακόμα είμαι στο μόουντ της υπέρτατης δισκάρας :lol:
Γαμάτο το άσμα, χαίρομαι που ξαναγυρίζουν πίσω σε ήχο που μου άρεσε πολύ, χωρίς ποτέ αυτή η μπάντα να με απογοήτευσε ποτέ βέβαια, άλλωστε το αγαπημένο τους άσμα είναι πιο πρόσφατο (what I’m about), o Sahaj είναι πολύ ταλαντούχος, έχει ένα κόλλημα με την μπαντάρα που λέγεται Police και γιαυτό διαφοροποιείται από τις πολλές μπάντες με γκρουβη ρυθμούς ενίοτε. Αγαπημένο άλμπουμ το Duality αλλά έχουν δώσει καλά δείγματα σε όλες τις δουλειές τους, μου άρεσε και το σόλο περσινό του Sahaj.
Bleed it dry, what are we becoming, all your lies serve no one but you 8)
(το βιολί μου εγώ, άντε να ξεκολλήσω από τον Τρεμόνστερ)
Aυτή η μπάντα το έχει to modern rock, έκανε ένα βήμα μπροστά και πιστεύω θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο στο επόμενο όταν έρθει. Η κομματάρα Τρεντσες σε βιδεο:
Επίσης Blue October σταθερή αξία, πάντα ποιοτικοί και με μια κομματάρα σκέτο πόνο:
AFI - Burials https://www.youtube.com/watch?v=Y9Vh8XGgqjE
Επιστροφή με είσοδο στο τοπ10 του Billboard, οι AFI πάντα ανήσυχη μπάντα βγάζει ξανά ένα ποιοτικό δισκίο, πολύ σταθεροί.
Blue October - Sway https://www.youtube.com/watch?v=u2_m1uZum74 (ξανά γιατί θα παίξει για favorite 2013 song, soft spot στο κάργα)
Aγάπες, πολύ μεγάλες αγάπες. Αν δεν υπήρχε το Foiled θα έλεγα ότι βγάλανε τον καλύτερο δισκο τους. Justin ftw
Vertical Horizon - Echoes from the underground https://www.youtube.com/watch?v=c2fydIjdQGA (υπερκομματάρα για 80’s lovers)
Σταθερή αξία, μελωδικότατοι όπως πάντα, αν και λιγότερο καλός από το προηγούμενο masterpiece, οι VH ξανάβγαλαν ένα δισκίο για αυτούς που θέλουν το modern rock τους extra melodic (like me).
Emphatic - Another Life https://www.youtube.com/watch?v=jb0Cug7jGWE
Δεύτερος δίσκος, καμία έκπληξη, πολύ καλός δίσκος όμως για αυτούς που γουστάρουν ροκινγκ Daughtry μιας και ο Χρηστάρας θα πάει πιο pop σε λίγο στον καινούριο δίσκο του. Για μέηνστρημ φάτσες…
The Boxer Rebellion - Promises https://www.youtube.com/watch?v=laoskRla3nA (for A-HA fans)
Μια πολύ αξιόλογη μπάντα στον πιο indie χώρο, επέστρεψε με αλλαγή στον ήχο, μπόλιασαν με πολύ 80’s ήχο τα ήδη πολύ καλά στοιχεία τους
Ra - Critical Mass https://www.youtube.com/watch?v=CYo3BW09NWA
Επιστροφή για τους αγαπημένους Ra που συζητάγαμε με Σίγκναλ πριν, έχει όλα τα στοιχεία που κάνει τους Ra να ξεχωρίζουν, τρομερά πολυποίκιλος και ένς από τους καλύτερους δίσκους τους αλλά και για το είδος φέτος. Sahaj τεράστια μορφή…
Girl On Fire - Not Broken https://www.youtube.com/watch?v=kLCWhKV5avc (Πορωμένη πιτσιρικαρία, γιεα)
Tι γίνεται άμα έχεις τραγουδιάρη στο στυλ του Τσεστερ των Λινκιν και παίζεις straight melodic modern rock? Έχεις αυτούς τους καυλωμένους πιτσιρικάδες που κάνουν ένα εξαιρετικό για το είδος ντεμπούτο.
Edit γιατί ξέχασα μία κυκλοφορία
Crash Kings - Dark Of The Daylight http://www.youtube.com/watch?v=tKU9omOj4y4 (φωνάρα)
Mετά το εκπληκτικό τους ντεμπούτο που ήταν απο τα highlight του 2009, οι Crash Kings με το μοναδικό φοβερό τους ροκ χωρίς κιθάρες (yes they can) βγάζουν ξανά έναν πολυ καλό δίσκο.