Πως και δεν υπαρχει thread ακομα, μου κανει μεγαλη εντυπωση. Στα πλαισια της επετειακης περιοδειας για τα 40 χρονια τους οι σπουδαιοι Manilla Road θα μας επισκεφθουν σε λιγοτερο απο μια εβδομαδα την 1η Μαΐου στο Κυταρρο σε μια εμφανιση στην οποια θα δωσει το παρον οπως και το 2015 και ο ντραμερ της κλασικης συνθεσης ο Randy “Thrasher” Foxe.
Μεσα στην εβδομαδα θα παρω εισιτηριο και πολυ το αργησα…
Ξερει κανεις αν θα χει σαπορτ;
Θα εχει Murder Angels και Paladine, ελληνικες μπαντες αμφοτερες.
Ξερει κανεις ωρες και προγραμμα για την συναυλια?
Doors open: 20:00
Murder Angels 20:10 – 20:50
Paladine 21:05 – 21:45
Manilla Road 22:00 – 23:45
Οι Manilla Road προχθες ηταν καταπληκτικοι για μια ακομα φορα, με old school setlist με τραγουδια μονο απο τους 6 πρωτους δισκους, πολυ καλο ηχο και μεγαλη συμμετοχη απο τον κοσμο. Ο Mark Shelton μορφαρα και μεγαλος παικτης, γενικα φοβερη συναυλια, ενα μεγαλο μπραβο στον Μανωλη που τους εφερε παλι και συντομα θα γραψω ενα αναλυτικο report.
O Shelton μεγαλος παίκτης !? Μπορεί να είναι πολλά άλλα, αλλα απο τεχνικης αποψεως όχι δεν είναι μεγάλος παίκτης και μάλιστα με τόσα χρόνια στην πλάτη του είναι και απο τους πιο στάσιμους.
Στασιμος ειναι συνθετικα εδω και καποια χρονια, αλλα παικτικα ειναι μεγαλος παικτης γιατι εχει τοσο ιδιαιτερο και προσωπικο ηχο. Ναι δεν ειναι βιρτουοζος αλλα παικταρας δεν ειναι μονο ο βιρτουοζος, ειναι και αυτος που βγαζει ουσια και συναισθημα. Και απο αυτα το παιξιμο του σφυζει…
Sorry. Καλος συνθέτης ή κιθαρίστας με feeling για το όποιο είδος παίζει είναι κάποιος οκ. Αλλα παιχταρά θα χαρακτηρίσω εναν πλουραλιστή, εναν βιρτουόζο, έναν τύπο που βγάζει πολλά και διαφοροποιημένα riff έστω. Δλδ και ο ross the boss είναι ωραίος και έγραψε ωραία πράγματα στους μανογουορ, αλλα παικτούρι απίστευτο δεν τον λες. Και τον έχω πολυ πιο πάνω απο τον Shelton για ευνόητους λόγους (ριφ)
Αρα η διαφορα ειναι οτι την εκφραση μου “μεγαλος παικτης” εσυ την πηρες με την εννοια “βιρτουοζος” ενω εγω το ειπα με την εννοια “μεγαλος κιθαριστας με προσωπικο ηχο, συναισθημα και ουσια στο παιξιμο του”.
Μεγάλος μουσικός είναι αυτός που είναι αναγνωρίσιμος και που τον αποδέχονται και τον αντιγράφουν. βλ van halen, blackmore, malmsteen, αρκετοί απο τους “βιρτουόζους”. Χωρίς να θέλω να γίνω κακός, ο MS είναι απο τα πιο εξώφθαλμα κουλάδια στο χώρο. Μπορεί να κάνει τη δουλειά του φανταστικά αλλά μεγάλος κιθαρίστας ΔΕΝ είναι. Μπορείς να πεις οτι γράφει καλά τραγούδια, αλλα εκτελεστικά …
Manilla Road στο Κυτταρο, Πρωτομαγια του 2017 λοιπον, πριν περασει μηνας ας γραψω αναλυτικα τις εντυπωσεις μου.
Εφτασα στο Κυτταρο την ωρα που επαιζαν οι Paladine οι οποιοι μου φανηκαν συμπαθητικοι μουσικα αλλα δεν ειδα μεγαλο μερος της εμφανισης τους και για να ειμαι ειλικρινης μεχρι να μιλησω με γνωστους και να βολευτω στον χωρο δεν τους παρακολουθησα με προσοχη.
Περιμενωντας με ανυπομονησια να ανεβουν στο σανιδι οι πολυαγαπημενοι μου Manilla Road ειχα λαβει θεση πρωτη σειρα στο κεντρο και απο τις πρωτες νοτες του Dreams Of Eschaton που ανοιξε την εμφανιση τους μεχρι το τελος παραδωθηκα ολοκληρωτικα στον κοσμο που εχει δημιουργησει με τις μουσικαρες της αυτη η μπαντα. Οπως μας ενημερωσε ο Bryan “Hellroadie” Patrick το setlist για αυτην την επετειακη εμφανιση για τα 40 χρονια του συγκοτηματος θα ηταν αποκλειστικα old school με ολα τα κομματια να αποτελουν δικες του επιλογες. Εχουμε και λεμε λοιπον, παιχτηκε το The Empire απο το ντεμπουτο της μπαντας το Invasion το οποιο ειχε παιχτει 3 μερες πριν στο Keep It True Festival στην Γερμανια αλλα πριν το 2017 ειχε να παιχτει καμμια 30αρια χρονια, απο το Metal ειχαμε το Queen Οf Τhe Black Coast και απο την μαγικη 4αδα των δισκων του συγκροτηματος επαιξαν τα Dreams Of Eschaton, Necropolis, Crystal Logic και Flaming Metal Systems απο το Crystal Logic, τα Astronomica, Weavers Of The Web, The Ninth Wave, Open The Gates και Witches Brew απο το Open The Gates, το The Deluge εκπροσωπηθηκε απο το Hammer of the Witches και τελος απο το Mystification επαιξαν το ομωνυμο και τα Dragon Star, Masque Of The Red Death και Death By The Hammer. 16 κομματια ολα τους ενα και ενα, αλλα μου ελειψαν πολλα και ηθελα οπωσδηποτε κατι απο το Out Of The Abyss και απο το The Courts Of Chaos. Βεβαια οταν μια μπαντα εχει πολλα κομματια που σου αρεσουν πρεπει να παιξουν κανα 4ωρο για να εισαι ευχαριστημενος αλλα θα ηθελα καποια κομματια ακομα, ειδικα τωρα που ηταν και επετειακη η περιοδεια, αν και ουτε τοτε θα ειχα κορεσει την διψα μου.
Ο ηχος ειχε καποια προβληματακια, σε πολλες φασεις θαβονταν πολυ τα φωνητικα και ηταν καπως βαβουριαρικος, αλλα σε γενικες γραμμες ηταν αρκετα καλος και απο την μεση της συναυλιας και μετα ειχε στρωσει κατα πολυ και δεν ειχαμε πολλα σκαμπανεβασματα.
Απο πλευρας αποδοσης η μπαντα ηταν παρα πολυ καλη, ο ντραμερ Andreas Neuderth σταθεροτατος και επαιζε ολα του τα μερη με χαρακτηριστικη ανεση και τσιγαρο στο στομα σε πολλες φασεις, ο νεος Phil Ross στο μπασο ηταν θετικοτατος στην πρωτη του εμφανιση με τους Manilla Road στην χωρα μας και κολλαγε αψογα με την υπολοιπη μπαντα, ενω ηταν συνεχως χαμογελαστος και χτυπιοταν απολαμβανοντας εμφανως την συναυλια. Ο Bryan “Hellroadie” Patrick μου φανηκε περισσοτερο ορεξατος και λιγοτερο διεκπεραιωτικος απο την προηγουμενη φορα στο Up The Hammers το 2015, ενω φωνητικα ηταν πολυ καλος και καθε φορα αποτελει εκπληξη το ποσο πολυ μοιαζει η φωνη του με εκεινη του νεοτερου Mark Shelton. Και φτανοντας στον ιδρυτη, ηγετη, βασικο συνθετη και ψυχη της μπαντας Mark Shelton, αυτη την τεραστια μορφαρα-εικονισμα για τον χωρου του undreground επικου Heavy Metal, ηταν και παλι απολαυστικος να τον βλεπεις να παιζει με τοσο παθος και αφοσιωση αυτες τις riff-αρες, τις sol-αρες και γενικα τις μουσικαρες που εχει γραψει τοσα χρονια και να το ζει με καθε του κινηση. Οπως ειπα σε προηγουμενα post μπορει να μην ειναι βιρτουοζος, αλλα βγαζει πολυ συναισθημα με τον ηχο του, πραγμα που λειπει απο πολλους κιθαριστες. Αν και η φωνη του ειναι πολυ βραχνιασμενη πλεον, ειναι ωραιο που ακομα αναλαμβανει τα φωνητικα σε καποια σημεια πολλων κομματιων, ενω οπου χρειαζεται βοηθαει και ο Hellroadie με δευτερα φωνητικα.
Η Ελλαδα ειναι απο τις χωρες που ειχαν αγκαλιασει απο πολυ παλια τους Manilla Road και εχουν ισχυρο fan base στην χωρα μας, κατι που αποδειχτηκε και σε αυτο το live, με τον κοσμο παρα το σχετικα ακαταλληλο της μερας, μιας και η συναυλια επεσε σε ρεπο και 3ημερο, να ειναι αρκετος και οι περισσοτεροι μαλιστα να ειναι παθιασμενοι και ιδιαιτερα εκδηλωτικοι για οσο διαστημα επαιζε η μπαντα. Μου εχει μεινει σαν αισθηση απο την συναυλια οτι οι Manilla Road εβαλαν τον κοσμο στο κλιμα παιζοντας τα πιο αργα και μακροσυρτα επικα κομματια στην αρχη βαζοντας το κοινο σε ενα εκστατικο μυστικιστικο κλιμα και ζεσταινοντας το για το ξεσπασμα εντασης και αδρεναλινης με το Open The Gates και στα καπακια το Quadrilogy δηλαδη το Masque Of The Red Death By The Hammer Of The Witches Brew… Μιλαμε για κακο χαμο, εγινε πολεμος… Μετα παλι χαλαρωση για κανα 13λεπτο στο αργοσυρτο The Empire και παλι χαμος με τα Necropolis, Crystal Logic, Queen Of The Black Coast και Flaming Metal Systems που εκλεισε την εμφανιση τους. Δυστυχως ο Randy “Thrasher” Foxe δεν μπορεσε νε ερθει και να παιξει στην συναυλια, λογω της φυσικης του καταστασης δεν μπορουσε να βγαλει 2ο live σε 3 μερες μετα την εμφανιση στο Keep It True. Κριμα αλλα εννοειται οτι η υγεια προεχει.
Μετα την αποθεωση της μπαντας στο τελος της συναυλιας ολα τα μελη μαζευτηκαν κοντα στην πορτα του Κυτταρου και μιλαγαν με ολους τους οπαδους, εβγαζαν φωτογραφιες, υπεγραφαν, ολοι ευγενεστατοι και ταπεινοι. Αν γνωρισεις τον Mark Shelton απο κοντα δεν γινεται να μην λατρεψεις αυτην την απλοτητα και την φυσικοτητα του, τεραστιος… Αφου μιλησα με τα μελη και ευχαριστησα τον Mark Shelton για οσα εχει προσφερει εδω και χρονια στην μουσικη που αγαπαμε, τα ελεγα με τον Μανωλη τον Καραζερη και οπως περναγε σε μια φαση ο Shelton απο μπροστα μας μου λεει “Κοιτα, το Heavy Metal το ιδιο μπροστα μας…”. Αυτη η φραση τα λεει ολα για το τι σημαινει αυτος ο ανθρωπος και αυτη η μπαντα για πολλους απο εμας…
Συγκριτικα με την συναυλια του 2015 ο Hellroadie ηταν μαλλον καλυτερος αυτη την φορα, αλλα σαν συνολο λογω μεγαλυτερου setlist με 31 κομματια τοτε, διαρκεια 3 ωρες και εμφανισης στο δευτερο μισο του set του Thrasher εκεινη την συναυλια την εχω πιο ψηλα, αλλα και αυτη η φορα θα μου μεινει αξεχαστη. Αντε ποτε θα ξαναρθουν?