Marillion

Γεια σας.Ακουσα 10 φορες το Between You And Me,μου εφτιαξε την διαθεση και ειπα να πω ενα γεια.
Τι ακουω μετα ?

Οτι λεει ο αποπανω ?

μπραβο deathster :slight_smile:

ακου αυτα τα 2

και προσθεσε και το brave

και γινε και συ οπαδος αυτης της μοναδικης μπαντας-θρησκειας-λατρειας :D:D:D

Ντάξει τι να λέμε τώρα…

Τεράστια μπάντα που δυστυχώς λίγοι έχουν ψάξει, τουλάχιστον εντός συνόρων.

Προσωπικά προτιμώ την Fish era ελαφρώς αλλά ο αγαπημένος μου δίσκος απ’την μπάντα βγήκε επί Hogarth… Marbles, τιτανοαείμνηστος δίσκος που θα έλεγε και ο Αλέφας!

Πρώτη φορά το ακούω αλλά μόλις ακούς τις πρώτες νότες του Pseudo Silk Kimono νιώθεις πως βρήκες σύντροφο ζωής!(Ο Fish θυμίζει Gabriel ή μου φαίνεται?).

και μενα αυτο μου θυμιζει η φωνη του! το misplaced childhood ειναι ο μονος δισκος που μολις ακουσα καπου την αλλη μερα κιολας τον αγορασα !!

Mοιάζει ναι…είναι και ακόμη πιο εξωπραγματική η φωνή του Fish, πιο μεταλλική. Ο Peter Gabriel είναι το ίνδαλμα μου σαν καλλιτέχνης…Μπορώ να πω ότι η εκτίμησή μου φτάνει στα όρια της αγαπης. Απο τότε που ήρθα στο ρόκιν έλεγα να ανοίξω thread γιαυτόν αλλά έλεγα ποιος θα σχολιάσει…

Τον έχω ακούσει στους Genesis.Στην προσωπική του καριέρα δεν έχω δώσει πολύ σημασία,θα σε γελάσω!

Hopeto με το Misplaced childhood θα ζήσεις στιγμές που ποτέ δεν φανταζόσουν…(Το έκανα πολύ ιντριγκαδόρικο…χαχα!)

Μιλάμε για ΜΝΗΜΕΙΟ!!απλά…

Αύριο να είσαι σίγουρος πως θα ξέρεις απ’έξω τους στίχους του Kayleigh. Και θα έχεις ακούσει το συγκεκριμένο τραγούδι καμιά 15αριά φορές.

Παρεπιμπτόντως πριν μερικά χρόνια που είχε κάνει ένα σχετικό αφιέρωμα το Classic Rock (αν δεν απατώμαι ήταν για το συγκεκριμένο δίσκο επειδή ο Fish τον έπαιζε ολόκληρο στα live του), ανέφερε πως τα επόμενα 1-2 χρόνια από την κυκλοφορία του συγκεκριμένου δίσκου, υπήρχαν στη Βρετανία πολλά μωρά που ονομάστηκαν Kayleigh καθώς είχαν ‘δημιουργηθεί’ την ώρα που οι γονείς τους άκουγαν το συγκεκριμένο τραγούδι.

__Aαα, εγώ την “πετριά” την έφαγα από το “Lavender” που άκουσα στο ραδιόφωνο τυχαία… 8)

__Ηταν βράδυ λίγο πριν τη μία και ο εκφωνητής ανακοινώνει πως θα παίξει μία υπέροχη και αγαπημένη μπαλάντα που λέγεται “Lavender” (το “Εύα Καϊλή” /“Kayleigh” :lol: το είχα ακούσει από μία συλλογή -“Burning Heart”- και το είχα δει στο MTV και μου είχε αρέσει πολύ μεν και είχα πει “να τους ψάξω αυτούς τους” αλλά δεν είχα ιδέα τι θα πάθαινα όταν άκουγα στην ολότητά του το misplaced childhood και πόσο περισσότερο θα μου άρεσε στην πορεία)… Μμμ, λέω… εγώ που είμαι και “μπαλαντάκιας /πάουερ μπαλαντάκιας” πώς και δε το ξέρω αυτό που είναι και “γνωστό αγαπημένο”…;

__Και τότε μπαίνει η εισαγωγή του πιάνο (περπατούσα στους υγρούς δρόμους της Θεσσαλονίκης με τα ακουστικά στ’ αυτιά κατευθεινόμενος σπίτι) και όντως, μία αίσθηση ζεστασιάς, νοσταλγίας και θαλπωρής με κυρίευσε από τις πρώτες νότες… πραγματικά εύστοχος τίτλος, σχεδόν μπορούσες να μυρίσεις αυτό το άρωμα της λεβάντας που συμβολίζει και ξυπνά αυτά τα συναισθήματα…

__Η δε φωνή, ζεστή, συγκρατημένα σπαρακτική, θλιμμένη αλλά “still standing” και συνάμα νοσταλγική… Ακόμα και αν κάποιος δεν μπορεί να καταλάβει τους στίχους απ’ την ακρόαση και μόνο, μπαίνει 100% στο κλίμα από την ερμηνία της μπάντας και του τραγουδιστή. Το κομμάτι όσο πάει και να δυναμώνει, ενώ στo “when I’m a king, dilly-dilly you will be queen”, πραγματικά έχασα την μπάλα… πόσο πιο ουσιαστικά prog στίχος; Πόση ποίηση χωράει σε ένα “ροκ” τραγούδι; …Και φυσικά, ούτε που συζητώ για όλους τους στίχους του album -π.χ. το Kayleigh που αναφέρατε… ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ

__Και μέχρι να συνέλθεις, η όλη σύνθεση και η ερμηνεία του τραγουδιστή που ξεχυλίζει από προσωπικότητα έχουν απογειώσει το τραγούδι και το power λυρικότατο σόλο της κιθάρας σε έχουν στείλει στα ουράνια, για να έρθει το πιάνο (στην single έκδοση του τραγουδιού) να σε αφήσει απογυμνωμένο μα “γεμάτο” πάνω σε ένα σύννεφο λες και όχι στο μουσκεμμένο στιλπνό πλακόστρωτο… Και αναρωτιέσαι, τι είναι αυτό που σε γυρίζει κάθε φορά σπίτι; Πώς μπορεί ένα τραγούδι να σε ταξιδεύει έτσι…;

__Και… ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΓΑΜΩΔΙΣΚΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΑΓΝΟΟΥΣΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ;!! :lol:

__Και μετά ακούς τον δίσκο (“childhood? CHILDHOOD?! THE CHILDHOOOOD!!! BRIGT IT BAAACK…!”), και έρχονται απανωτά τα εγκεφαλικά ευτυχίας!! :wink:

μιλάμε για ανατριχιαστικό άνοιγμα δίσκου. απίστευτη μελωδία!

ΑΗΑΗΑΗ. τι είπες ρε θεέ :lol:

__Χιχιχιχι… ήξερα ότι εσύ θα το έπιανες, αλλά έβαλα και τον κανονικό τίτλο μετά με edit (όπως φαίνεται και από το quote σου), για τους περισσότερους -λιγότερο μουρλους /υποδόριους από εμάς. :wink:

__Poll τώρα, για το ποιός θα ήθελε να ξαναγυριστεί το video clip με πρωταγωνιστές τον εαυτό του και την Εύα!! :lol: :lol:

ξεκινάω με κάτι άκυρο. στο booklet του script έχουνε κόψει το κομμάτι “i am fucking” απ το γαρδεν πάρτυ, snif.

συνεχίζω με μια ερώτηση προς τους ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΥΣ marillion fans. έχει πετύχει κανείς το διπλό misplaced πουθενά? τόσα χρόνια όλο το σκέτο πετυχαίνω…

σήμερα απέκτησα το τρίτο μου μαρίλιον cd και είμαι τρισευτυχισμένος :smiley:

Εγώ το είχα πετύχει πολλές φορές Metropolis.Το είχα πάρει για ένα φίλο μάλιστα.Όχι χτες όμως και πήρα το μονό.:frowning:

Ιδού Αγαπητέ εν Χριστώ Μarillion Αδελφέ :smiley: :smiley:

http://www.play.com/Music/CD/4-/2323015/Misplaced-Childhood/Product.html

δυστυχώς επειδή είμαι γνωστός ψυχανώμαλος και τα συγκεκριμένα cd βρίσκονται σπανίως στην κατάσταση που τα θέλω, δεν υπάρχει περίπτωση να το τσιμπήσω μέσω νετ… :frowning: θενξ πάντως!

ψ. τόσα cds έχουν βρε άνθρωπε, τι πήγες και πήρες αυτό κι εσύ που ήταν μονό? brave και script υπάρχουνε σχεδόν πάντα διπλά στο μετρόπολις!

Dude εγώ σε ΚΑΝΕΝΑ πολυκατάστημα εδώ δεν το βρήκα και πήγαινα σταθερά για 2 χρόνια. Τελικά το παρήγγειλα από το Rock N Roll πάτρας στην τιμή των 8.5 !

Θα με βρίσεις αλλά εγώ διπλό το έχω πάρει αλλά με cd έχω πάψει καιρό να ασχολούμαι κ τώρα που το τσεκαρα απο την συσκευασία λείπει το πρώτο cd και το βιβλιαράκι…( το 2ο υπάρχει…:stuck_out_tongue: ).Σημάδια των καιρών, παιδί της ευκολίας…

ανατριχίλες… φοβερή λάηβ απόδοση ο fish! το κοινό ολ δε μάνι από ενδυμασίες ε :smiley: