Megadeth

Groups & Artists
#1101

Δισκογραφιάρα οι Megadeth μέχρι το Cryptic Writings, δεν το συζητάμε, στα θηρία του μέταλ! Το So Far είναι και για μένα το κατώτερο της εποχής αυτής και πάσχει και στο θέμα ήχου και δεσίματος (δυο νέα μέλη, όχι και τα καλύτερα δυνατά), κάψιμο από ναρκωτικά, δεν βγήκε ακριβώς όπως έπρεπε αλλά ακόμα και αυτό έχει κόσμο που το έχει αγαπημένο. Βρωμάει Μεγκαντεθίλα και αυτή η παρακμή που λες (υπαρκτότατη) έχει και μια γοητεία, όπως το sloppiness αρέσει πολύ σε κόσμο και βρίσκουν ότι πχ. ανεβάζει την ατμόσφαιρα του In the Sign of Evil.

Το Peace Sells παγκοσμίως τους έκανε θέμα, έχει μέσα το ομώνυμο και το Wake Up Dead που πιο κλασικά πεθαίνεις και ήταν η αβάν γκαρντ του τεχνικού θρας, ακολούθησαν ΠΟΛΛΟΙ. Κάποτε θα ήθελα να ρωτήσω και τους Lars/James αν κρατούσαν tabs για την τεχνική κατεύθυνση των Megadeth, το πηγαίνανε και αυτοί στο πιο τεχνικό μέχρι το Justice όπου και μπουχτίσανε. Λαμβάνει και πολύ credit στο Get Thrashed από πολύ κόσμο. Και δικαίως. Τι έπος δισκάρα είναι αυτή, εκτός από τα 2 και το My Last Words, έχει αυτά τα έπη που λέγονται Good Mourning/Black Friday, Bad Omens, The Conjuring, ΕΠΗ λέμε, ριφάρες και σολάρες. Μέχρι να βγει το Youthanasia ήταν το απόλυτο, άνετο #2 για μένα - απλά το Youthanasia με καθήλωσε, ο πιο συναισθηματικός και ωραίος Mustaine έβερ με απίστευτες κομματάρες.

2 Likes
#1102

Καλά και εποχή Peace ήταν τίγκα χωμένοι στην πρέζα. Θυμάμαι να διαβάζω κάπου πως φάγανε το μισό μπάτζετ που είχαν για την παραγωγή σε ντράγκια :joy:

#1103

So Far… ναι οκ κατώτερο σε γενικές γραμμές αλλά In My Darkest Hour, Hook In Mouth, Mary Jane είναι υπερκομματάρες. Αλλά πραγματικά υπάρχει παρακμή στο δίσκο, 100% στη φωνή, στον ήχο των ντραμς στα πάντα

2 Likes
#1104

Στο Killing έγινε αυτό και ακούγεται κιόλας! :stuck_out_tongue: Η πρέζα ήρθε από νωρίς, την σύστησε ο Samuelson στον Mustaine. Το πιο κουφό όλων, που το έμαθα όταν διάβασα το βιβλίο του Mustaine, ήταν ότι πρώτη φορά σούταρε ηρωίνη την εποχή του Youthanasia! Mέχρι τότε δεν είχε ακουμπήσει βελόνα… Και τότε έκανε και το ουσιαστικό του rehab, τις άλλες φορές πήγαινε για να πάει να τον αφήσουν ήσυχο και μετά από αυτό το ντράβαλο το γύρισε στην πίστη.

@shadowking69 Bέβαια. Εμένα μου αρέσει πολύ και το Set the World Afire και είμαι από την μειοψηφία που λατρεύει την διασκευή στους Pistols. Η παρακμίλα δεν του πάει πάντως; Ε; Συνεισφέρει στο vibe για μένα.

2 Likes
#1105

Set the World Afire τι λες τωρα βρωμια σκετη!! So far να τολμησω να πω οτι το θεωρω καλυτερο απο το Killing το οποιο πλεον δεν ξερω δεν μπορω να το ακουσω ολοκληρο πλεον

#1106

Πριν λίγους μήνες είχα πει ότι το RIP έχει και λίγο progressive στοιχεία για θρας δίσκος . Κάτι που απ ότι κατάλαβα δεν βρήκε σύμφωνους πολλούς

Θυμήθηκα μετά μια φράση ( Geddy Lee ?? ίσως ) " progressive is to play something unexpected " . Στο περίπου έτσι ;; Σιγά μη θυμάμαι ακριβώς

Ε λοιπόν, για μένα , το σολο του Tornado of Souls είναι unexpected . Και υποψήφιο για το καλύτερο όλων των εποχών στη μεταλ μουσική

#1107

Γενικά το RIP ήταν unexpected σε πολλά πράγματα κιθαριστικά και όχι μόνο, ανατριχίλες παντού το ρημάδι. Μόνο και μόνο γιαυτό το άλμπουμ κερδίζει πάνθεον ο μαστεην για μένα.

Για μένα λοιπόν εκτός από το 11ρι του RIP το επόμενο στη λίστα είναι το 10ρι του Peace Sells, μεγαλούργημα τρελό επίσης, τα είπε ο vic μια χαρά. Από κει και πέρα μετά βίας 7ρι στο Countdown και 7ρι στο Youthanasia μόνο και μόνο για αρκετές συνθεσάρες που έχουν αλλά μια η παραγωγή, ειδικά στο countdown, μια η σάπια φωνή του mustaine και στα δυο και αρκετά μέτρια κομμάτια, αφαιρούν βαθμούς, για μενα . Ένα οπαδικό 8ρι στο Killing is… και λόγω ιστορικής σημασίας, ντεμπούτο κλπ. Τα υπόλοιπα άλμπουμ είναι ένας αχταρμάς από αρκετά τραγούδια που χτυπάνε 7-8 στα peak αλλά τα περισσότερα πέφτουν στα τάρταρα.

1 Like
#1108

?? Υποδειγματικές παραγωγές και πιθανώς οι 2 πιο φυσιολογικές/μια χαρά ερμηνείες του Mustaine (iconic στο Sweating Bullets!) στα φωνητικά. Σύνδρομο Black Album, έλα, μεταξύ μας!

3 Likes
#1109

:slight_smile: Λίγο ναι, το ομολογώ, αλλά μετά το RIP ο πήχης πήγε στο θεό. Η παραγωγή του Countdown είναι πολύ άδεια και ξερή. Η φωνή του γενικά είναι πολύ σάπια στα επόμενα, οι εξαιρέσεις το επιβεβαιώνουν. Αφού ήθελε να ακολουθήσει τα φιλαράκια του, τους μεταλλικα, σε πιο εμπορικούς δρόμους εγώ φταίω? Πάρε τώρα το 7ρι και πολύ σου είναι μπαρμπα ντέηβ, αυτά συμβαίνουν όταν φτάνεις στο θεό, δεν ξαναφτάνεις, συνήθως :stuck_out_tongue:

1 Like
#1110

Δε θα κλαψει και πολυ :stuck_out_tongue:

2 Likes
#1111

Den to egrapsa gia kati arnitiko, kala kaneis kai protimas ton metal ixo, magkia sou.

Opos ego exo adunamia sto ManUNkind epeidi latrevo to groove pou exei apo tin arxi os to telos, kai tin foveri melodia sti gefura sto mesaio simeio, etsi ki esi exeis adunamia sto Disintegrators, epeidi exei metal ixo (kai gamistero riff kai gamistero solo). Kanena apo ta duo den einai tromera protoporiako (to ManUNkind einai isos ligo pio diaforetiko gia tous Metallica apo oti to Disintegrators gia tous Megadeth, alla kai pali pataei se formes kai ixous pou exoun ksanapaiksei sta Loads), oute einai oi korufes ton diskon stous opoious vriskontai, alla emeis ta goustaroume, giati etsi mas kavlonei. Ego apla ithela na po pos gia mena ksexorizoun alla tragoudia apo to Cryptic Writings.

To FFF einai mia eksupni klopi pou pernaei to test “kala ekane pou to evale sto disko?” me thetiko prosimo, se antithesi me tin panilithia klopi tou Am I Evil? sto When apo to TWNAH, pou itan ntropi.

3 Likes
#1112

killing is my business: τρομερό, τραχύ, ακατέργαστο, in your face speed metal με κομματάρες (ομώνυμο, loved to death, rattlehead κλπ.) , αλλά η παραγωγή του γαμάει την μάνα. 7/10 pf - last rites/loved to death

peace sells: με αυτό μπήκαν με την αξία τους στα μεγάλα σαλόνια. δεν έχει να πούμε πολλά, μιλάμε για έναν δίσκο που θεωρείται πια κλασσικός. 9,5/10 pf - good mourning/black friday

so far so good so what: αν και σίγουρα δεν είναι ο καλύτερός τους δίσκος, ίσως είναι αυτός που έχω ακούσει περισσότερο από κάθε άλλον. προσωπική αδυναμία το sfsgsw και είναι πολύ εύστοχη η παρατήρηση για την ατμόσφαιρα παρακμής που αποπνέει. 8,5/10 pf - set the world afire

rust in peace: το magnus opus τους. αριστούργημα από την αρχή ως το τέλος και από τους κορυφαίους metal δίσκους ever. 10/10 pf - holy wars… the puishment due

countdown to extinction: στροφή ήχου 180 μοιρών αλλά παρ’ολα αυτά παρουσιάζουν το ίδιο εκπληκτικό αποτέλεσμα. 10/10 pf - this was my life

youthanasia: ωριμότητα, άψογη τραγουδοποιία, και γενικά αυτήν την περίοδο έμοιαζαν να είναι στην καλύτερή τους φάση. 9/10 pf- blood of heroes

hidden treasures: αποτύπωση του υψηλού επιπέδου στο οποίο βρισκόταν η μπάντα στα early to mid '90s. 8/10 pf - breakpoint

cryptic writings: η προσπάθεια να παίξουν πιο εμπορικά και “μοντέρνα” είναι εμφανής, παρ’ολα αυτά το αποτέλεσμα τους δικαιώνει απόλυτα. 9/10 pf - mastermind

risk: τί να πούμε τώρα… πατατράκ, καταστροφή, το απόλυτο βατερλώ. δεν κατάφεραν να συνέλθουν ποτέ μετά από αυτό. 3/10 pf - breadline

the world needs a hero: ποτέ δεν μου κάθησε καλά αυτός ο δίσκος, ίσως φταίει ότι έχει κάποια τραγούδια που με εκνευρίζουν απίστευτα ( βλ. motorpsycho, burning bridges, when), ίσως φταίει ότι ακούγεται επιτηδευμένος, δεν ξέρω. όπως και να έχει πολύ μέτριος. 6/10 pf - 1000 times goodbye

the system has failed: return to form. 8-9 τραγουδάρες που άνετα στέκονται μαζί με τα κλασσικά τους. 8/10 pf - blackmail the universe

united abominations: δεν τα θυμάμαι καν τα μισά τραγούδια… 6/10 pf - gears of war

endgame: αξιοπρεπέστατη προσπάθεια, συμπαγής δίσκος που ακόμα ακούω συχνά από την αρχή ως το τέλος. 8/10 pf - this day we fight!

thirteen: τα μισά τραγούδια τα είχαμε ήδη ακούσει πριν καν βγει ο δίσκος, τα άλλα μισά δεν είναι και για να κόβεις και φλέβες. μετριότητα γενικά. 6/10 pf - black swan

super collider: αν και δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, δεν καταλαβαίνω το κράξιμο που έχει φάει και δεν βλέπω κάποιο ιδιαίτερο λογο να θεωρείται χειρότερος π.χ. του thirteen. 6/10 pf - built for war

dystopia: ανέλπιστα καλός, με πολλές αναφορές στο ένδοξο παρελθόν τους. ο μπαρμπαdave απέδειξε ότι -στουντιακά τουλάχιστον- το έχει ακόμα. 8/10 pf - fatal illusion

τώρα για καλύτερο solo τί να πρωτοπείς και τί να αφήσεις… μάλλον κλίνω προς το τελευταίο λεπτό του five magics που γίνεται της πουτάνας το κάγκελο :stuck_out_tongue_closed_eyes:

8 Likes
#1113

Στα πιο πολλα πανω κατω συμφωνω και εδω να τονισω οτι ειναι πολυ ευστοχη η παρατηρηση που εκανε αρχικα ο plex27 για μια ατμοσφαιρα παρακμης στο So Far, So Good… So What!, ξεκινωντας απο το κακοφτιαγμενο εξωφυλλο, αν και η ατμοσφαιρα αυτη κανει ιδιαιτερο και ξεχωριστο τον δισκο.

3 Likes
#1114

Πάντως @Vic κι εμένα μου αρέσει η διασκευή στο Anarchy… είμαστε όντως λίγοι; Δεν έχω βρει κάποιον να λέει ότι δεν του αρέσει.
Πλάκα πλάκα χθες με την κουβέντα με βάλατε και άκουσα τα Peace Sells… και So Far… είχα χρόνια να κάνω κάτι τέτοιο

1 Like
#1115

Κι εγώ τα άκουσα :relaxed: Και άκουσα και Somewhere in Time χαχα
Και μένα μου αρέσει η διασκευή, οκ more than decent. Και η διασκευή στο I ain’t superstitious μου αρέσει.

1 Like
#1116

Μια χαρα ειναι και οι 2 διασκευες, εγω γουσταρω και εκεινη στο These Boots απο το ντεμπουτο.

1 Like
#1117

Και το Οut on the Tiles απο Zep ωραια διασκευη και αυτο

1 Like
#1118

IMG_20170915_225947.jpg2340×4160 2.24 MB

Αυτοί είστε, κύριοι Megadeth. Για μοδάτα hoodies είστε, με στρασάκια στα γυαλιά και στη γραβάτα του Vic. Όχι του δικού μας @Vic, του δικού σας.

1 Like
#1119

Φρίκη! Φρίκη! Κάτι τέτοια ξυπνάνε τον βλαμμένο μεταλλοπατέρα μέσα μου, τραμπουκίστε όποιον το φοράει, κόψτε το λωρίδες και φορέστε τις σαν τρόπαιο στον καρπό σαν τον Baloff!

BTW, το I Ain’t Superstitious προσωπικά το κάνω σκιπ με χαρακτηριστική ευκολία. Η μοναδική παραφωνία ενός άψογου δίσκου.

1 Like
#1120

να ακουσεις την διασκευη στο these boots που επανηχογραφησαν καποια χρονια αργοτερα, στο soundtrack του dudes νομιζω. Αυτή όντως γαμάει.