Ελα Moon,ολοκληρωσε την αποψη του trio.
Nαι αλλά έχει Fever:oops:
Από το πολλ Βένομ. Γενικά άξιο άναφορας είναι και το ντεμπούτο των GBH που ήταν και αυτό σημαντικό για αυτό που μετά ονομάστηκε θρας.
Παρατηρήσεις:
Πιστεύω ότι οι Venom που (υποτίθεται) είναι μεταλ και συμπεριλαμβάνονται στο πολλ, όσα κοινά στοιχεία έχουν με τους Discharge και τους GBH άλλα τόσα έχουν και με τους Judas Priest ή τους Raven πχ.
το άλμπουμ με τον αριθμό του θηρίου είχε κυκλοφορήσει γύρω στα 10 και βάλε χρόνια πιο πίσω, για να ακριβολογούμε 
Nα με συμπαθάνε οι συμπατριώτες:p
[παραληρημα on]Χωρις να εχω ακουσει ολα τα albums του poll,θα ψηφισω ευκολα Blackout απο Scorpions.Τι να μας πει τωρα το ‘‘number of the beast’’ μπροστα σε αυτην την albumαρα?:roll:
Προσωπικα ειναι ο αγαπημενος μου δισκος απο τους θεους στη μετα-Roth εποχη.Mια ματια στο track list αρκει.Dynamiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiite!!! Scorpions ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ[παραληρημα off]
Δευτερο αγαπημενο το restless and wild των Accept…8)
Ε, σεις οι Βολιώτες (Τζιόπας, Ντεκέης), για μαζευτείτε λίγο με το Screaming μην ξαμολήσω τον Rob και σας πάρει στο κυνήγι. ΛΥΣΣΑΡΕΣ.
Θα συμφωνήσω με τους συντοπίτες μου για το εν λόγω άλμπουμ. Οι priest στα 80’s δε μου αρέσουν ιδιαίτερα, το defenders…σίγουρα είναι η καλύτερη στιγμή τους, αλλά με τέτοιο ψόφιο ήχο στις κιθάρες και στα τύμπανα, πέφτει στο σύνολό του. Αλλά δεν κυκλοφόρησε το 1982, οπότε εν προκειμένω, το screaming αν και έχει καλή παραγωγή δεν στέκει ολόκληρο. Τώρα είναι κομμάτι το take these chains ή το fever ή το bloodstone; Το devil’s child; Ακόμα και το you’ve got another thing coming είναι τόσο pop που θα μπορούσε να το είχε γράψει o robert palmer!! Δεν είμαι πολέμιος των priest, τους λατρεύω στα 70’s - 90’s, ακόμα και το jugulator μου αρέσει παραπάνω από τα 80’s album τους…
Σοβαρά τώρα ρε; Εντάξει, είπαμε, το Defenders είναι ένα κλικ καλύτερο, αλλά όχι κι έτσι. Bloodstone, Devil’s Child είναι ύμνοι, Take These Chains έχει θεϊκό ρεφρέν. Pain and Pleasure και Fever τα θεωρώ αρκετά αδύναμα, αλλά μέχρι εκεί ε. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε και για το άλμπουμ με τον ήχο από τον οποίο προήλθε το Defenders. Κι έχει και Hellion 
Και το You’ve got another thing coming σαφώς overrated, αλλά δεν παύει να είναι γαμάτο κομμάτι.
Edit: για το Fever το παίρνω πίσω. Σχεδόν κομματάρα.
8O8O8O8O
Οχι ρε Τζιοπα! ΟΧΙ! Κομματι της πλακας η διασκευαρα? Τα 2 πρωτα verses του Fever (αν οχι ολο) σε τι διαφερουν απο μια Α’ μπαλαντα? Το Pain And Pleasure που χανει?
Γενικα, ΔΕΝ τα λεμε ετσι αποτομα αυτα
Α τωρα διαβασα και ποστ Moonmadness. Οκ, οσο το Bloodstone δεν εχει ριφφαρα που βρωμαει ατσαλι αλλα τοσο εγω μπορω να τραγουδησω το Victim Of Changes.
Εγώ μια χαρά το τραγούδησα τον Ιούλιο. 
Σιγά την ριφάρα και το κομμάτι. Όταν έβγαιναν δισκάρες από τα αντίπαλα ας πούμε δέη (iron maiden, accept, saxon), οι judas priest μας σέρβιραν αυτή την καραμετριότητα !!!
Είμουν ανάμεσα σε Blackout και battle hymns αλλά τελικά ψήφισα το 2ο…
Moon Madness κανόνισε ε. Δε μιλάω δε μιλάω, αλλά δε θέλει πολύ η οργή μου να πέσει πάνω στα τρία βλάσφημα βολιώτικα κεφάλια.
Δηλαδή αν είναι δυνατό να αμφισβητείται π.χ. το Bloodstone, το κομμάτι με το απόλυτο μέταλ ριφφ.
Ποιά διασκευάρα.
Για τσίπουρα;
Ξεκινώντας από το τελευταίο, μάλλον εννοήθηκε το (Take These) Chains, το οποίο δεν είναι διασκευή, απλά γράφτηκε εξολοκλήρου από τον Bob Halligan, Jr, τον οποίο μπορείτε να “θαυμάσετε” με την μπάντα του [B]εδώ[/B]. Ο ίδιος τύπος έγραψε το Some Heads Are Gonna Roll από το Defenders of the Faith, το οποίο χωρίς να είναι αξεπέραστο, είναι Judas Priest και κυρίως είναι metal, σε αντίθεση με το πρώτο.
Αποκαλώντας το riff του Bloodstone ως “το απόλυτο metal riff”, είναι βέβαιο πως δεν έχεις ακούσει [B]αυτό[/B]. Είναι ένα κομμάτι από τον επόμενο δίσκο τους. Τσέκαρέ τον, παίζει να σου κάνει κλικ.
Περιμένω με ανυπομονησία την οργή σου σοφέ γέροντα. :lol2:
Ναι, βασικα αυτο εννοουσα για το Take These Chains, συγχωρατε με!
Συγγνωμη, μα θα μου πεσουν τα μαλλια ρε DeKay. Δεν θεωρεις metal το Bloodstone?
Υ.Σ. Εχετε πεσει πανω στον αγαπημενο μου Πρηστ δισκο. Και ανοιξαμε τετοια κουβεντα. Δεν την γλιτωνετε.
Παιδια οι Judas Priest ειναι μπαντα συνυφασμενη με το metal και εξ ου και ο τιτλος Metal Gods.
Συμφωνω μεχρι εδω,αλλα θελετε να μου πειτε οτι οταν ο κλασσικος χεβυμεταλλας θελει να ακουσει heavy metal και να νοιωσει το ατσαλι να ρεει στις φλεβες του απο την καυλα βαζει να ακουσει τραγουδια οπως το ‘‘Bloodstone’’, το ‘‘Fever’’,το ‘‘Pain And Lleasure’’,το ‘’ Devil’s Child’’ και το ‘‘Take These Chains of’’(δηλαδη μισος δισκος φιφα)?
Δεν είπα κάτι τέτοιο, απλά δεν το θεωρώ τίποτα το ιδιαίτερο σαν κομμάτι. Το (Take These) Chains όμως καταχρηστικά το λες metal, ας μην κοροϊδευόμαστε τώρα. Ας το απολαύσουμε από τρεις metalheads [B]εδώ[/B] (σωστή διαπαιδαγώγηση, μπράβο στους γονείς, στο 1:45 ο αριστερά κάνει πιο άγρια φωνητικά από τον Halford!).
Το καταλαβαίνω να είναι ο αγαπημένος σου δίσκος JP, έχει πολλούς οπαδούς (εδώ έχει το British Steel, τι να λέμε τώρα), αλλά ειδικά για πιο metal τύπους σαν εσάς ρε παιδιά (κάτω από τη ζώνη, I know…), θα περίμενα να λέγατε το Defenders Of The Faith, πόσο δε μάλλον αυτό το Painkiller, όπου δε μένει πέτρα στην πέτρα, όλα γίνονται σκόνη που την παίρνει ο άνεμος.
Το πέταξες το καρφάκι!!
Δεν είχε συγκεκριμένο στόχο κολλητέ, αλήθεια.