Μιας και είδα ότι δεν είμαι μόνο εγώ ο βλαμμένος εδώ μέσα, ανοίγω τόπικ για να μιλάμε για τις αγαπημένες μας Industrial και Industrial Metal κυκλοφορίες.
Ο λόγος που ανοίγω καινούριο θρεντ, είναι γιατί θεωρώ το industrial τελείως διαφoρετικό χώρο από το gothic (το industrial είναι παρακλάδι της ηλεκτρονικής μουσικής, ενώ το goth της rock)
Ένα ιδίωμα που πριν 10 χρόνια φαινόταν πως θα’ναι το next big thing του σκληρού ήχου, αλλά τελικά το’φαγε η μαρμάγκα.
Ξεκινάω με μερικά ζόρικα δισκάκια μιας και τα όρια του ιδιώματος είναι και δυσδιάκριτα, για να ξέρουμε και πού περίπου κινούμεθα.
Ελπίζω να απαντήσει κανείς, και να μην γίνει το θρεντ chat-room μεταξύ εμού και του Forkboy
Βασικά Bleeding ανέφερες τα βασικότερα.
Κυρίως το ΕΠΟΣ Demanufacture και φυσικά οι Ministry.Με το παραπάνω και το Psalm 69.
Α, και από Die Krupps πρέπει να αναφερθεί και το εξής:
και εννοείται οτι ο forkboy θα συμφωνήσει.
Όπως επίσης και για το παρακάτω.
Check: www.myspace.com/theofficialskrew
ιντάστριαλ μέταλ στα χνάρια των Μίνιστρυ.
Και μιας και είναι αναπόφευκτο να μην αναφερθεί κάποιος στους Ministry και τα παρακλάδια τους:
:W:umpscut - Music For A slaughtering Tribe (1993)
ο δίσκος που με κόλλησε με το είδος. δεν είναι μέταλ, αλλά είναι αρρωστημένος όσο δεν πάει. τότε ο κύριος Wumpscut, ναι αυτος που έβγαζε τα αριστουργήματα ακράιας και απόκοσμης μουσικής εκφρασης. Δεν θα μπορούσα να βρω αρτιοτερη περιγραφή για το περιεχόμενο του δίσκου από τον ίδιο τον τίτλο του. Φανταστείτε ένα μέρος όπου κάποιοι σφάζονται. απλώς. και τίποτε άλλο.
Αν και πολλοί θεωρούν το “Bunkertor 7” ως την καλύτερη στιγμή του Wumpscut, πιστεύω ότι εδώ υπάρχει μια πιο ακατέργαστη πλευρά του, η οποία όμως κρύβει ταυτόχρονα όλα τα στοιχεία που επέδειξε αργότερα όπως τις πιο μελωδικές του / εμπορικές του εκφάνσεις.
Ας βάλω και λινκ από το γιου τουμπ, το κλασσικό του κομμάτι (δεν ειναι σε αυτόν τον δίσκο, αλλά βοηθαει και μεγαλώνει γερά παιδια):
ρε βλεεδιν, βγάλε το μέταλ από τον τίτλο, μην το περιορίζουμε.
Το City είναι μέσα στα 10 κορυφαία άλμπουμς αυτόυ του ήχου! Εύγε!
Τα γραψα το πρωί στο “Δισκάρες που προτείνουμε”, αλλά το μεταφέρω κι εδώ γιατί ταιριάζει.
Chu Ishikawa - Tetsuo I&II ost
Αυτό είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό σάουντρακ. Πρόκειται για compilation κομματιών από τη μυθική διλογία του υπερ-καλτ σκηνοθέτη Shinya Tsukamoto (ok, το δεύτερο μέρος είναι μούφα). Όσοι έχουν δει την πρώτη ταινία ξέρουν περι τίνος πρόκειται. Επιβλητικό πρωτο-industrial με μεγαλειώδη αισθητική, μια ωδή στον μαγευτικό ήχο της λαμαρίνας που αγαπάμε.
Ελλείψεις υπάρχουν σίγουρα (όπως το ΘΕΪΚΟ κομμάτι που παίζει στη σκηνή της καταδίωξης του Tetsuo από τον Metal Fetishist), αλλά και πάλι πρόκειται περί έπους.
Τα κομμάτια αποτελούν τη βάση όσων μαγευτικών έκανε ο Ishikawa στα 90ς με το σχήμα του, τους θεούς Der Eisenrost (όποιος μου βρει λινκς για οτιδήποτε από αυτούς τον βγάζω και τον κερνάω!)
