Απίστευτη μπάντα. Μου αρέσουν σχεδόν το ίδο με Sleep. Ψηφίζω τον πρώτο δίσκο γιατί γουστάρω με χίλια τη μονολιθικότητά του, μπληντιν άκου ασαπ, θα καυλώσεις. Όλοι οι δίσκοι τους είναι υπέροχοι, αλλά τον τελευταίο τον ακούω λιγότερο απ’ όλους είναι η αλήθεια. Ο Άμμος είναι ντραμακλα αλλά μάλλον δεν ταιριάζει τόσο.
Στο λαιβ το Φλεβάρη μας έκαψαν και τα μυαλά εκτός από τις κεφαλές, εύχομαι να έρθουν ξανά σύντομα.
Περιπετειώδες live. Με τα προβλήματα με τα monitors, τον Amos να πίνει και να πέφτει από το σκαμπό εξαιτίας της “κοκκαλοσύνης” του (πάντως η απόδοσή του ήταν άψογη!), τα νοήματα του Cisneros προς τον (εξαφανισμένο) ηχολήπτη, το πέταγμα του μικροφώνου του κάτω, το κάψιμο της ασφάλειας του ενισχυτή του, την αντικατάστασή του με άλλον και την τσαντίλα του Al ο οποίος γύρισε όλα τα κουμπιά στο 11 … :lol:
Παρόλα αυτά ήταν ιστορική συναυλία! Ατμοσφαιρική και μαγική όσο λίγες.
Στο τέλος του live, με την ουρά στα σκέλια, πήγα και μίλησα λίγο στον Al (τσίμπησα και τζίφρα :D).
Απ’ότι μου είπε, δεν τον πολυ-πείραξαν όλα αυτά τα τεχνικά προβλήματα μιας και ο κόσμος ήταν πολύ ενεργός και ενθουσιώδης. Του άρεσε πολύ, το ευχαριστήθηκε (εμείς να δεις!) και υποσχέθηκε να ξανάρθει…
Keyser πολύ ωραία η περιγραφή σου!Μέχρι στιγμής πολύ θετικές εντυπώσεις από το Pilgrimage!Τελετουργικό!Θα τσεκάρω οπωσδήποτε και τα υπόλοιπά τους.
Η αλήθεια είναι πως ένας φίλος μου προσπαθούσε να με μυήσει στην μουσική τους αλλά για κάποιο λόγο δεν είχα κάτσει ποτέ να τους ακούσω προσεκτικά.Φέιλ?Ναι!#-o
Εντωμεταξύ, επειδή κι εγώ τώρα ανακάλυψα το θρεντ, είπα να ψηφίσω.
Και ψηφισα pilgrimage από κεκτημένη ταχύτητα, αλλά κρίμα να χχαθούν έτσι τα/o σπλιτακι(α)…
sludge-o-trip-o-drone εφιάλτης, ειδικά το Current 93.
To άλλο σπλιτ δεν το έχω ακούσει ολόκληρο, αλλά η “πλευρά” των Om (το εξής ένα κομμάτι [I][U]Bedouin’s Vigil[/U][/I]) ήταν bonus track στη γιαπωνέζικη έκδοση του “Conference of the birds”, και κάπως έτσι είχα ψαχτεί και το είχα ακούσει. Τούτο εδώ είναι [I]βαρύ[/I].
Επειδή είμαι καλός άνθρωπος τα κομμάτια έχουν λινκς.
Δεν περίμενα να μου αρέσουν τόσο πολύ. Φανταστική ατμόσφαιρα. Έχω ακούσει πιο πολύ τα 2 πρώτα τους album τα οποία είναι το λιγότερο εξαιρετικά. Με αγαπημένο κομμάτι Kkapila’s theme. Το μπάσο σκοτώνει και η φωνή ταιριάζει όσο τίποτα άλλο. Ταξίδι για μένα.
όσο για δίσκο πραγματικά δε μπορώ να ψηφίσω, όποτε τους ακούω, υπνωτίζομαι :p. Πάντως για κάποιο διάστημα είχα κολλήσει και με το God Is Good. Και το split με Current 93 ωραία φάση. Αυτό με Six Organs of Admittance δε το έχω ακούσει ακόμα.
Καταπληκτική μπάντα που ακούω εδώ και κάποιους μηνες, έχω ακούσει όλα τα άλμπουμ και μάλλον τείνω προς Pilgirmage και Conference of the birds.
Πάντως για να πω την αμαρτία μου, επειδη μάλλον δεν είμαι καθόλου σχετική με το συγκεκριμένο είδος μουσικής, την πρώτη φορά που άκουσα όλη τους τη δισκογραφία, κάποια τραγούδια μου φαίνονταν ίδια, στα ριφς, σε όλα :?
Με τον καιρό, και τα περισσότερα ακούσματα έστρωσε το πράγμα και ξεχώρισα κάποια.
Kοίτα, για διάφορους λόγους, οι ΟΜ κατατάσσονται στο stoner/doom, αλλά ναι, δεν είναι χαρακτηριστική περίπτωση, δεν υπάρχει άλλη μπάντα που να παίζει σαν αυτούς.
Δηλαδή το κοντινότερο πράμα που μπορώ να σκεφτώ είναι οι Shrinebuilder (όπου συμμετέχει και ο Cisneros) αλλά και πάλι ελάχιστη η σχέση.
Πάτησα shutdown στον εγκέφαλό μου και ταξιδεύω ακολουθώντας το καραβάνι και βλέποντας δύο κλιπάκια από το θρυλικό live στην Ιερουσαλήμ το '07 που κράτησε περισσότερο από 4 (!) ώρες ----->>
Καινούριο 7άρι με ένα περίεργο και χαλαρό κομμάτι που λέγεται Dismas (το όνομα του ληστή που ήταν σταυρωμένος στα δεξιά του Ιησού), στο οποίο όλα τα όργανα τα έχει παίξει ο Αλ. Δεν έχει φωνητικά του ίδιου, αλλά ακούγονται διάφορες σαμπλαρισμένες φωνές που λένε θρησκευτικοπνευματικές καμμενιές όπως The lord is the supreme reality.
Περίεργη κυκλοφορία, δεν θα παραξενευτώ αν συμπεριλαμβάνεται σε επόμενο άλμπουμ των Ομ σε πιο επεξεργασμένη μορφή.
Το ακούτε [U]εδώ[/U] μαζί με μια συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό με έναν χάχα παραγωγό.