Πετυχημενο… 
Βασικα πως λεμε δισκαρα με riff-αρες, lead-αρες, το γνωστο αγαπημενο παιξιμο και ματιες στο ακραιο παρελθον και απο την αλλη μια ανεμπνευστη νεροβραστη πατατα - κακη αντιγραφη των Depeche Mode με μπλιμπλικια και παντελη ελλειψη κιθαρας. Καπως ετσι.
Ακραίο και quintom δεν πάνε μαζί, εκτός ίσως από τις μερίδες που τρώει από οτι κατάλαβα 
Auto einai mia version… pou den antapokrinetai stin pragmatikotita, ektos an:
To Host einai gemato kithares, kai apla den exoun metal distortion. Den ksero pos ginetai na mperdeutei kapoios me auto. To exei dilosei kai o Mackintosh epaneilimmena se apeires sunenteukseis. Tora to an einai anempneusto kai nerovrasto… tha sumfoniso kai pali me ton Greg, pou dilonei akoma kai mexri poly prosfata (perysi sugkekrimena) oti to One Second kai to Host einai 2 apo ta kalutera albums pou exoun bgalei oson afora to songwriting kai tin empneusi, eno ama ton rotiseis to idio gia to Plague Within, nomizo tha einai arketa diplomatikos stin apantisi tou, me dedomeno oti einai to pio prosfato tous album.
Ta misa tragouydia tou Plague Within pane aneta ston kado aporrimaton kai de noiastike kai kanenas.
Τα πέντε κορυφαία songs του plague (no hope,terminal,eternity,beneath,return)δεν γράφονται κάθε μέρα από κανέναν στο μεταλ στερεωμα.και τα υπόλοιπα μόνο για πέταμα δεν τα λες εκτός και εάν : 1) έχεις κολήσει στη περίοδο host/one second (και καλά κάνεις) (2) έχεις βαρεθεί τη ζωή σου , (3) σου αρέσουν οι σημερινοί anathema (κακώς αλλά ας μην το αναλύσουμε εδώ).
Den isxuei, afou latrevo mexri kai to Tragic Idol pou einai kapou 100 fores pio empneusmeno apo to Plague Within
Den ksero kan ti simainei auto… alla oxi, den tin variemai ti zoi mou
De me trelainoun oi simerinoi Anathema, alla oute me xalane oso me xalase to Plague Within
Ta no Hope In Sight kai Eternity Of Lies exoun graftei sugkekrimena apo tous idious tous Paradise Lost pampolles fores sto parelthon. To Terminal exei riffares kai ixakla, alla gia to mpoutso fonitiki ermineia pou den tairiazei kan sto tragoudi. To Beneath Broken Earth kai to Return To The Sun einai ontos oi 2 korufaies stigmes tou album. Ta upoloipa ta leo gia petama poly aneta kiolas.
Σας γλεντάει ακόμα και το Cry Out ειδικά από τη μέση και μετά! Δεν υπάρχει κακός paradise lost δίσκος!
Γούστα είναι αυτά, αν και το eternity σε δομή/ρεφραιν δεν μου θυμίζει κάτι άλλο από λοστ. Εν αναμονή κάποιου δείγματος από τη επερχόμενη δουλειά τους ας αναλωθούμε για μία ακόμη φορά στην ατελείωτη επιχειρηματολογία για το ποια περίοδος/δίσκος των λοστ είναι καλύτερη, αν ξεπουλήθηκαν τότε, αν ξεπουλήθηκαν τώρα, αν βαριούνται στα λαιβ κλπ
γκουχου γκουχου fanboy detected 
Κάποιο λάθος θα έγινε
Ο Greg μπορει να λεει ο,τι θελει για το Host και το One Second, εγω τα κρινω με τα δικα μου κριτηρια. Το One Second ειναι πολυ καλος δισκος, με εντονο πειραματισμο και τους βγαινει. Στο Host αυτο που πηγαν να κανουν δεν τους βγηκε. Εγω δεν μιλαω για ξεπουλημα και τετοια, απλα εβγαλαν πατατα δισκο και πιστεψε με το εχω ακουσει πολλες φορες.
Σε πιστευω, αλλα επειδη μαλλον εγω τον εχω ακουσει κυριολεκτικα καπου 3000 φορες παραπανω απο σενα, απλα εβγαλαν υπεροχο δισκο, εναν απο τους καλυτερους της καριερας τους
Έτσι 
Υπέροχος δίσκος το Host και ασυγκρίτως ανώτερο από τους παλιμπαιδισμούς των τελευταίων χρόνων. Δεν είναι πάντα καλύτερο ότι βαράει περισσότερο. Στο Host ήταν μέσα στα χρόνια της έμπνευσης (1993 - 2007) όπου έγραφαν δισκάρες χωρίς προσπάθεια.
Όταν δεν θεωρείς εμπνευσμένο το καθ’όλα (και δικαίως) αποδεκτό Gothic (1991) είναι λογικό να μην μπορείς να αντιληφθείς τις αρετές του plague within.
OK, να το πω αλλιώς. Το “Gothic” είναι δικαίως αποδεκτό - έτσι κι αλλιώς έχει περάσει το τεστ του χρόνου, αλλά είναι ακόμα death-doom-πες το όπως θες. Οπότε δε μπορώ να κρίνω την έμπνευσή του γιατί είναι τελείως εκτός του γούστου μου και πρέπει να το έχω ακούσει 1-2 φορές. Τα τελευταία 3 τα έχω ακούσει περισσότερο λόγω κεκτημένης ταχύτητας και εμπιστοσύνης, δε μου λένε τίποτα όμως.
Ξεκίνησα να τους ακούω την εποχή του “Icon” και δε βρήκα λόγο να γυρίσω πίσω από το “Shades of God”. Κρίνω προσωπικά και δε με ενδιαφέρει τίποτα που να μην έχει καθαρά φωνητικά, δε σου λέω ότι έχω δίκιο αλλά τι να κάνουμε… Οι Paradise Lost είναι για μένα 1993-2007. 8-9 άλμπουμς δεν είναι και λίγα. Και το Host στα 5 καλύτερα
Για όλους έχει αυτή η μπάντα
Και ελπίζω να συνέχισει για πολλά χρόνια ακόμη διότι εδώ που τα λέμε κοντεύουνε τα 30 !
Εγω που θεωρω δισκαρα το Gothic ομως, και παλι δε βρισκω καμια αρετη στην τελευταια τους δουλεια, που ειναι για μενα ακριβως αυτο που δεν αντιπροσωπευαν ποτε οι PAradise Lost. Πισωγυρισμα χωρις σχεδον κανεναν νεωτερισμο, και επαναληψη μετριων μαλιστα δυστυχως ιδεων και συνθεσεων. Οπως θα ελεγε κι ο @pantelis79, γκοθοσυρφετος.-
Τι να πω ρε σεις …εγώ το plague το ακούω πάρα πολύ συχνά και το θεωρώ εξαιρετικό άλμπουμ. Ας υπήρχαν και άλλα γκρουπς να παράγουν αυτη την αμεσότητα. Ας υπήρχαν και άλλες φωνές σαν του holmes στο γκοθοσυρφετό που λες… κερδισμένοι θα ήμασταν δυστυχώς εγω δεν βρίσκω και το ψαχνω πίστεψε με
Παντου με αναφερετε, τι θα γινει ρε κ’λοπ’δα; Κοροιδευετε;
δωσε καρδουλες και μην μιλας !