Παράωρες εξομολογήσεις...(posts μόνο 3-8 τα ξημερώματα)

ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΠΑΠΑΚΙ

Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.

^^Ποιό είναι αυτό;;; Το ξέρω, αλλά βαριέμαι να το γκουγκλάρω! :stuck_out_tongue:

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες

μετά από μια βδομάδα που πεφτα για ύπνο 4 το μεσημέρι και ξύπναγα μέσα στη νύχτα να μαι μετα από δώδεκα ώρες ύπνο 6 το πρωί. χααχαχ

ΟΚ, δεν ειμαστε καλα και φαινεται.

[I][B]ΔΕ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝ ΑΜΑΡΤΗΣΑ,
ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΑΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ[/B][/I]

^^^μεγαλη μπαλα

Κατα τα αλλα

ΑΚΑΡΔΗ

Δεν ειναι τυχαιο οτι η λεξη καριολες τελειωνει σε ‘’-ολες’’ :!:

πηγαμε σημερα στο ραστωνη γνωστο κρασαδικο στη σαλονικα ηπιαμε 6 λιτρα ενα μας κερασε 6 ευρω το ενα και επειδη σπασαμε λιγα ποτηρακια και οι διπλα σπασανε τα διπλασια πληρωσαμε 50 αντι για 36…δλδ με τρωει η αδικια ρε φιλε οχι τπτ αλλο εχουμε φαει τη ζωη μας εκει μεσα μη μας γαμας ετσι…

απο τι ωρα πας και βρησκεις να κατσεις εκει?

Ρε τον καημενο τον Σωτηρακη! αχαχαχαχαχαχαχαχα! :lol: :lol: :lol:

[I]Στο ουράνιο δέντρο, στο ιπτάμενο χαλάκι
έλα ν’ ανεβούμε φασολάκι-φασολάκι…[/I]

Ασε ρε και πες για τη γκολαρα του Καραγκουνη…

το πιστευετε οτι διπλα μου καθεται ο Καραγκουνης?

ξυπνάτε κουφάλες χιονίζει

[FONT=“Book Antiqua”][B]Don’t want to hurt you
I need to make you see
If I desert you
Its just to make you see

That I’m a man that’s weak
And I’m a man that’s lost
I give it all away
To complicate the cost[/B][/FONT]

[B]I want you to be free
I want you to be free from me[/B]

25 μέρες κλεισούρας τώρα πια τελειώνουν.

Καιρός για έξω. Χωρίς τον φόβο της νύχτας. Χωρίς τον φόβο του κρύου. Χωρίς τον φόβο της βροχής.

Cause we’re [I]Riders On The Storm[/I]

Δεν με παίρνει για κανένα λόγο ο ύπνος. Πριν λιγη ώρα τελείωσα το Σιντατρα του Έσσε και κάθομαι τώρα και κοιτάω το ταβάνι ,ακούγοντας ulver , ανήμπορος να κλεισω τα μάτια μου. :frowning:

Είναι η φάση που ενώ έχεις ξαπλώσει περνάς μια βόλτα τα τραγούδια στο κινητό που τα περισσότερα έχουν να κινηθούν κάτι χρόνια, και βάζοντας και βγάζοντας διάφορα καταλήγεις κάπως σ’ αυτό. Σε διαλύει, και σιγά σιγά συνειδητοποιείς ότι έχεις να το ακούσεις πάνω από δύο χρόνια. Σκατοπερίοδος μάλλον τότε. Βασικά πω, έχω ανατριχιάσει ολόκληρος. Ζημνιά.

Πίσω στο κρεβάτι μου υποθέτω.

^ το αγαπημενο μου κομματι απο ολοκληρη τη δεκαετια του '70. :slight_smile: