ΘΕΟΙ… Μονο respect…
‘How It Ends’ Out Sept. 29th.
The title is a question - is this how it ends? How it all goes down: culture, language, history, society - humanity - who knows? Regardless of who you are or were, you get one chance at all of this, and it’s asking is this the end of your town, state, nation? Myths, traditions, relationships, and I suppose it asks the question, who reacts, who rebels - how does it end now for them?
‘How It Ends’ is a very angry, defiant, visceral, and rebellious album, and as we worked it all began to take more shape and form itself. It may be the note we go out on but it will be a note of resistance, in musical terms. I think it’s also more metal! And more epic!
It certainly sounds like PRIMORDIAL, there is no doubt about that, we have our own style and this is a new chapter of the same book. If we have done anything new it’s really to work with more conviction than ever, and trust more than ever our instincts.
- How It Ends
- Ploughs To Rust, Swords To Dust
- We Shall Not Serve
- Traidisiúnta
- Pilgrimage To The World’s End
- Nothing New Under The Sun
- Call To Cernunnos
- All Against All
- Death Holy Death
- Victory Has 1000 Fathers, Defeat Is An Orphan
2 Likes
8 Likes
Μπαλάντα?
Ψιλοβαρετό θα έλεγα.
1 Like
Λυπάμαι που θα είμαι τόσο αυστηρός, αλλά αυτή η αηδία που άκουσα, α) με κάνει ούτε καρδούλα να μην μπορώ να πατήσω στον αγαπητό ChrisP και β) κάνει το -λίαν επιεικώς- μέτριο προς αδιάφορο “Victory…” να φαντάζει ο ύμνος, ξέρω 'γω.
Όχι, ρε Primordial! Όχι εσείς, ρε πούστη μου!
Μένουν 8 για να ρεφάρουμε, αλλά πολύ δυσοίωνα ακούγονται τα πράγματα.
5 Likes
Θα ρεφάρουμε, όχι και στα 8 όμως.
1 Like
Εμενα δε με χαλασε καθολου το τραγουδακι, ουτε με συγκλονισε ομως. Δεν περιμενω και κυριως ουτε θελω, να παιζουν ολο τα ιδια οι Primordial. Απο ενα σημειο και μετα στα προηγουμενα 1-2 αλμπουμ αρχισαν να ακουγονται μανιερα, δηλαδη απο το Exile δε θυμαμαι ουτε ενα τραγουδι πως παει.
Απαγορευεται να βγαζουν power ballad οι Primordial? Τεσπα, θα δουμε και στην συνεχεια.
EDIT: Ειπα ψεματα, το To Hell Or The Hangman ειναι τρομερο επος.
1 Like
Ήσουν έτοιμος για την γκιλοτίνα, αλλά το έσωσες ρε αλητάμπουρα.
1 Like
Η αρχικη μου εντυπωση πριν τσεκαρω το tracklist για να σιγουρευτω για την δηλωση μου, ηταν πως το επος αυτο ηταν στον προπροηγουμενο δισκο, αλλα τελικα μαλλον επειδη περασαμε και πανδημια ενδιαμεσα, τα 5 χρονια απο το Exile μου φαινονται σαν 10 
1 Like
Ο δίσκος, πάντως, μπαίνει με τις καλύτερες και ηχηρότερες των διαθέσεων. Πολύ πιο δυνατά από τον προηγούμενο (χωρίς φυσικά να υποβιβάζεται ο προκάτοχος). Τέρμα κιθαριστικός. Και αυτό το ομότιτλο, πόσο μεγάλο και καθώς τελειώνει στους στίχους γίνεται ακόμη βαρύτερο. Με θύμισε μέχρι και Ρίτσο και Λειβαδίτη.
3 Likes
Θα απαντήσω τις επόμενες των ημερών για να το ακούσω πιο πολλές φορές αλλά αυτό το εναρκτήριο είναι κομμάτι στα χνάρια των μεγάλων
1 Like
ΊΣΩΣ να φταίνε και τα 4 τζεημσον που προηγήθηκαν της μεταμεσονύχτιας βόλτας με τον δίσκο στα ακουστικά, αλλά ΤΙ ΔΙΣΚΑΡΑ γαμώ την τρέλα, μου έλειψαν
4 Likes
Και πού να τ’ ακούσεις και μετά από Tullamore Dew
6 Likes
Στο “Call to Cernunnos” πρέπει να φτιαχτεί κερκίδα, να μη μείνει τίποτα όρθιο.
@Achamian σε καταλαβαίνω για το κείμενό σου και συμφωνώ ότι δε μας ρίχνουν κάτι το ανατρεπτικό, αλλά πες την αλήθεια… πόσα καραφάκια με αχλάδι είχες κατεβάσει κι έγραψες αυτό το κείμενο;
1 Like
Νηφάλιος φίλε, δε φαίνεται;
2 Likes