Progressive metal κυκλοφορίες/μπάντες

Το καινούριο Ayreon μυστήριο τρένο.
Πολλά καρπούζια κάτω απ την ίδια μασχάλη πάει να βάλει ο αγαπητός Arjen.
Σε σημεία τα καταφέρνει περίφημα,σε άλλα όχι και τόσο.
Δεν ξέρω ακόμα,αν είναι απάλευτο ή πολύ καλό. Για την ώρα κλίνω προς το πρώτο.Time will tell.:?

Εγώ το βρίσκω φοβερό, καλύτερο σίγουρα από το ωραίο 01011001.

Και πέρα από Karevik και Wetton, πολύ μου άρεσε η διαφορετική ερμηνεία που έκανε ο θεός JB.

Να πούμε, επίσης, ότι ο The Father είναι Michael Mills κάποιων Αυστραλών Toehider που δεν τους ξέρει η μάνα τους, αλλά [I]τους ήξερε το rocking[/I] 8)

Δεν έχω διαβάσει ακόμα στίχους για το concept, αλλά όλοι τραγουδάνε πολύ καθαρά και βγαίνει εύκολα ένα αρχικό νόημα. Γενικά, πολύ μου άρεσε.

Ακούστε τους Ισραηλινούς Omb που είναι απίστευτοι και φευγάτοι. Θα ταίριαζαν περισσότερο στο avant-garde θέμα, αλλά θα τους δουνε περισσότεροι εδώ πιστεύω.


European Release Date: 2/14/2014

Γίνονται κι αυτά:!:

Φοβέρος δίσκος από τον Σέρβο κιθαρίστα, με πολλά στοιχεία από djent και Devin Townsend. Συμμετέχει κι ο Jeff Loomis.


Ντεμπούτο από τους αμερικάνους Numbers, με πολλά στοιχεία από Protest the Hero/BTBAM αλλά και Pendulum/Prodigy. To 11λεπτο Undertow είναι εντυπωσιακό.

το καινούργιο Eldritch ειναι ωραίο αλμπουμακι. όποιος εχει ξενερώσει με το προηγούμενο, ας ρίξει μια αυτιά. αν και περισσότερο powerιζει, παρά progιζει. επίσης πολύ αγάπη, ερωτάς και μέλια ο δίσκος.

*και άχρηστη διασκευή σε queesryche

The Kindred-Life In Lucidity [2014]

Λοιπόν, γίνεται ένας πανικούλις εδώ μέσα. Απολαυστικότατος δίσκος.
Να τον περιγράφσουμε ε. Χμ, είναι σίγουρα φορ φανς οφ Protest The Hero. Αλλά είναι και για αυτούς που δεν τους αρέσουν οι Protest The Hero γιατί είναι πιο πομπώδεις και λιγότερο φορτωμένοι. Ορισμένες φορές το πάνε και προς Rishloo πχ. Πολλάν καλόν.

you have my attention

Mελωδικότατο prog-power, με εξαιρετική κιθαριστική δουλειά και πολύ ποιοτικά φωνητικά. Με 2-3 ακροάσεις μου άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις.
[B]Εδώ[/B] μπορείτε να ακούσετε και το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου για να πάρετε μια ιδέα.

Μιας και καθυστερημένα πολυ ακουσα αυτο το θαυμα (Votum-Time Must Have a Stop), μπορει να μου πει κανεις αν και τα επομενα 2 αξιζουν ή ειναι και καλυτερα?

μετριοτητα…

Starbynary - Dark Passenger

          Οι Starbynary είναι ένο νεοσύστατο συγκρότημα που αποτελείται προς στο παρόν μόνο από 3 μέλη μιας και ψάχνουν για μπασίστα και ντράμερ. Είναι Ιταλοί και παίζον power/prog metal. Η πρώτη τους δουλειά που βλέπει το φως του ήλιου είναι και ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος τους, το  ??Dark Passenger??  και είναι κόνσεπτ ιστορία βασισμένη στο πρώτο βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα Jeff Lindsay ??Darkly Dreaming Dexter?? (πάνω στο οποίο βασίστηκε η επιτυχημένη σειρά ??Dexter??). Στα τύμπανα τους βοηθά ο Diego Ralli ενώ  μπασσογραμμές παιζονται από τον Mike LePond (Symphony X). Παραγωγή από τον Peter Pahor και artwork από τον γνωστό καλλιτέχνη Felipe Machado Franco (Blind Guardian, Rage, Secret Sphere).
             Ένας συμφωνικός πρόλογος μας εισάγει στον κόσμο των Starbynary ωσότου το πρώτο κανονικό τραγούδι να ακουστεί από τα ηχεία. Τι παρατηρώ; 1) Η φωνή του Joe Cagianelli είναι αξιοπρεπής αλλά δέχεται βελτίωση, ειδικά όταν ακούγεται πιο γήινη, πιο βαριά. 2) Πολλά, μα πάρα πολλά πλήκτρα, χιλιάδες από δαύτα παρελαύνουν και κάνουν αγώνα δρόμου με τα drums. 3)Οι κιθάρες shreddάρουν, ακούγονται νεοκλασσικές, σολάρουν ακατάπαυστα διαγωνιζόμενες τα πλήκτρα που ηγεμονούν. 4) Καμμιά ποικιλία στα drums, ακούγεται το σύνηθες ντάμπα ντούμπα και περνούν απαρατήρητα, χωρίς να μας την χαλάνε όμως. 5) Το μπάσο ακούγεται σπάνια, αλλά όταν το πράττει, παράγει την δύναμη που πρέπει.
           Όπως καταλαβαίνετε, το ??Dark Passenger?? έχει τα πάνω και τα κάτω του. Το ίδιο ισχύει και για τα τραγούδια του ή και μέσα στα τραγούδια του. Παράδειγμα στο ομώνυμο τραγούδι όλα ξεκινούν άψογα. Ενισχυμένες κιθάρες, φωνή που τονώνει με στόμφο, ωραία σύνθεση. Και μετά μπαίνουν κάτι μοντερνοπαντερίστικες κιθαριστικές γρατσουνιές, χαζοχαρούμενα πλήκτρα, ένα παιδικό χτύπημα για να του φέρουν την κρέμα του και μια φάλτσα φωνή. Και μένω σύξυλος. Ευτυχώς υπάρχουν και τραγούδια που αξίζουν σαν ολοκληρωμένες συνθέσεις. Το ??Blood?? είναι ένα ενδυναμωμένο τραγούδι με τονωτικές κιθάρες και οι στίχοι ξεστομίζονται χωρίς φωνικές υπερβολές (μου θύμισαν και Stratovarius). Άσε που τα σόλος είναι στολισμένα με τις καλύτερες επιλογές τραβήγματος χορδών. Άλλο τρομερό τραγούδι είναι το Angra style ??The Ritual - Modus Operandi -?? που ομορφαίνει το σύνολο του δίσκου με τα περιέργως ευχάριστα πομπώδεις synths του και τις κιθάρες που το οπλίζουν με σθένος. Το μυστήριο στην όλη υπόθεση του ??Dark Passenger??  που γενικότερα με έκανε να βαριέμαι είναι ότι αν θέλουν (ή τελοσπάντων αν χτυπάνε στα σημεία που πονάω) μπορούν να ανταπεξέλθουν και σε μεγάλης διάρκειας τραγούδια όπως το ??Turn Around, Look Away !?? που επτά λεπτά εξαφανίζονται κάτω από το βάρος της ποιότητας. Δεν ισχύει το ίδιο δυστυχώς και για τα δεκαεπτά του τελευταίου.....

Άξιοι οι Shattered Skies, καλό ξεκίνημα.
Το As the Sea Divides τρώει άπειρο repeat. :metal:

Momentum-The Freak Is Alive [2015]

Prog metal με post-metal στοιχεία κτλ.

οτι αξιζουν αυτο ειναι σιγουρο!το αν ειναι καλυτερα αυτο ειναι υποκειμενικο!θα ελεγα σιγουρα ισαξια!τις τελευταιες μερες λιωνω το πιο προσφατο τους!

εξωφυλλάρα !!

  1. The Price
  2. Third Law
  3. Rewind
  4. The Flood
  5. Triumphant
  6. Within My Fence
  7. Red
  8. Slave
  9. Moon
  10. Down
  11. Lower

Mummified conjoined twin animal fetuses λέει…

Ο πήχης είναι πολύ ψηλά μετά το Coal, περιμένω δισκάρα.

προσφέρει μερικά μικρά όμορφα εγκεφαλικά.

το πρώτο κομμάτι(και βιντεο) του νέου δίσκου leprous.
[B]The Price[/B]