Δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχει thread για αυτό το θρυλικό συγκρότημα8O8O8O.Αγαπημένοι δίσκοι οι τρεις πρώτοι φυσικά 
καθώς και το πολύ καλό down to earth. Mε αρχηγό τον Ritcie Blackmore μας έχουν προσφέρει συγκλονιστικές κομματάρες όπως τα catch the rainbow , temple of the king, stargazer, gates of babylon κ.τ.λ. Λοιπόν ακούω τη γνώμη σας για αυτό το συγκρότημα.
Το δεύτερο σινδι που πήρα ποτέ. αχχ όμορφες εποχές.
Υπήρχε μια εποχή που τους άκουγαν όλοι οι μεταλλάδες επειδή μίλαγε γι’ αυτούς το χάμμερ.
Και μετά μια εποχή που δεν τους άκουγαν οι μεταλλάδες επειδή μίλαγε γι’ αυτούς το χάμμερ.
Και μετά πέθανε ο Ντιο.
Έλα μωρέ, σιγά το συγκρότημα που θέλει και θρεντ στο ρόκιν…
Μπαντάρα απίστευτη, φυσικά οι περισσότεροι προτιμάμε τις κυκλοφορίες με τον Dio αλλά και οι μετέπειτα πιο radio friendly κυκλοφορίες είχαν κομματάρες μέσα. Κρίμα που δεν θα δούμε ποτέ reunion έστω για συναυλίες.
Τα 3 πρώτα άλμπουμς ήταν όντως θεϊκά!Μετά τα 2 επόμενα είχαν και αυτά φοβερές στιγμές,πχ.το Difficult to Cure πατάει όλος τους νεοκλασσικούς κάτω,και το Straight επίσης έχει κάποια καλά κομμάτια.Το Bent… είναι απλά κακό.Λίγοι θυμούνται όμως τη δισκάρα που κυκλοφόρησαν στα 90s,το Stranger In Us All και είναι κρίμα,πολύ αδικημένο άλμπουμ.
Πέστα. Κορυφαίος δίσκος
Χαίρομαι που δεν πρέπει να ψηφίσουμε εδώ, γιατί θα είχα πολύ σοβαρό πρόβλημα επιλογής. Όντως, μέχρι και το Stranger In Us All είναι καταπληκτικός δίσκος, και άλλη μια φωνάρα που τραγούδησε με Rainbow.
Νομίζω απ’τις λίγες περιπτώσεις που έχουμε συνδέσει-αγαπήσει το συγκρότημα με πάνω από έναν τραγουδιστή (βάλε 3-4 να’σαι μέσα). Ξέρω ότι σε πολλούς δεν πολυαρέσει ο Turner αλλά για μένα έχει πει πολλά κορυφαία τους και τον γουστάρω τρελλά (με την καλή έννοια, έτσι??)
Χμμμ… Χμμμμμμμ… Και δε με λες; Ποια είναι η καλή και ποια η κακή έννοια;[SPOILER]Μύκονος by night
:lol::lol::lol:[/SPOILER]
Σχετικά με το Stranger in us all, σαφώς και θα το θυμούνται λίγοι αν αναφερόμαστε σε αυτούς που έχουν την βασική εξοικείωση με το γκρουπ. Δλδ, άντε τα τρία πρώτα και ένα finyl vinyl από τα υπόλοιπα. Αυτοί που έχουν ακούσει όμως όλες τις δουλειές τους δεν μπορεί να μην το θυμούνται, καθώς είναι από τις πολύ καλές δουλειές τους και σίγουρα αρκετα καλύτερη από τα περισσότερα άλμπουμς που βγάλαν στα 80΄ς. Δεν άλλαξε μόνο ο ήχος της μπάντας, αλλα και η φιλοσοφία της στο συνθετικό τομέα προσφέροντας έναν αξιοπρεπή δίσκο που ακούγεται στην ολότητά του, και όχι βασισμένο σε ένα-δυο “χιτς”.
οι τρεις πρωτοι τους δισκοι μαζι με το on stage ειναι το ιερο ευαγγελιο μου στη μουσικη!!!
στην συνεχεια καποιες πολυ καλες στιγμες,και καποιες πολυ ποπ στιγμες…
τα down to earth και stranger in us alla τα θεωρω πολυ καλα αλμπουμς…με turner το difficult to cure αρκετα καλο τα αλλα δυο μετρια με καποιες καλες στιγμες…
δεν εχει νοημα να γραφω ποσο μαγεια ηταν η συνεργασια dio-blackmore+powell…για μενα η μεγαλυτερη μπαντα ever…απλως εμπορικα ειχαν την ατυχια να πεσουν πανω στο σημειο που το punk γινοταν νο1 παγκοσμιως…και δεν εκανε ο blackmore λιγη υπομονη να μπουν τα 80es οποτε εδιωξε τον dio και η μαγεια χαθηκε…
δεν θα πω τιποτα αλλο για αυτο το συγκροτημα παρα το οτι
[SIZE=“3”]το stargazer ειναι το καλυτερο τραγουδι που γραφτηκε ποτε[/SIZE]
α ρε ronnie:(
Τεραστια μπαντα, απο τις μεγαλυτερες ολων των εποχων… Τα 3 πρωτα με DIO ειναι απλα μαγεια, φοβερα αλμπουμ με απιστευτα τραγουδια, ανατριχιαστικες ερμηνειες και εκπληκτικη κιθαριστικη δουλεια απο τον Blackmore. Ολα σχεδον τα κομματια απο τα 3 αλμπουμ ειναι ή τεραστια ή πιο μικρα [SIZE=“3”]ΕΠΗ[/SIZE]… Μετα την εποχη με DIO γινανε πιο εμπορικοι, πιο radio friendly και ενω εχουν καλες στιγμες, ποτε δεν πλησιασαν καν στο δυσθεωρητο επιπεδο των 3 πρωτων… Και το εχω πει πολλες φορες το Stargazer ειναι μεσα στα 3 καλυτερα κομματια που γραφτηκαν ποτε και ακουσε ποτε ανθρωπινο αυτι…
κ με χορογραφια κιολας:lol:
οκ πάντα τον ψιλοσυμπαθούσα… τώρα ψόφο όμως… instant
αισχος…ο χωρος και ο κοσμος δεν ταιριαζει ουτε στο ελαχιστο. η βλαχοροκια στο μεγαλειο της
και μαρεσει παρα πολυ ο νοτης στα δικα του. αλλα το πως ειναι μαλακας, ειναι
Δε νομίζω ότι η περίοδος Turner ήταν τόσο κακή. Και, εντάξει, εγώ έχω κόλλημα με τη φωνάρα του αλλά και αντικειμενικά να το πάρει κανείς και οι 3 δίσκοι στους οποίους τραγουδάει είναι, νομίζω, πολύ καλά hard rock albums με κάποια κομμάτια να ξεχωρίζουν και με το Straight Between The Eyes να είναι μάλλον το πιο ισορροπημένο σε σχέση με τα υπόλοιπα. To δε I Surrender είναι εύκολα τα καλύτερo post-Dio τραγούδι του group… Το ότι δεν ήταν αυτές οι κυκλοφορίες τόσο ποιοτικές ή επιδραστικές όσο εκείνες της Dio περιόδου είναι αναμφισβήτητο αλλά αυτό δεν αρκεί για να τις καταδικάσει.
Όσο για το Stranger In Us All είναι πολύ καλό, άλλωστε oι Rainbow δεν κυκλοφόρησαν ποτέ μέτριο δίσκο κατ’εμέ. Και η αξία του Doogie White είναι δεδομένη απλώς εγώ προτιμώ με χίλια τον Turner και από αυτόν και από τον Graham Bonett. Βασικά τον θεωρώ από τους κορυφαίους -αν όχι τον κορυφαίο- hard rock τραγουδιστές με pop χροιά όλων των εποχών8)
Τρέλανέ μας Ronnie!
Πω και το είδα στον ύπνο μου σήμερα :lol::lol:
Bump για τους Θεούς, μια και ανέβηκε πριν από λίγο ένα δεκάλεπτο “ντοκιμαντέρ” απο το 1976 με Blackmore, Dio & Powell