:lol: ε τι να πω ρε, μιλαμε για μια απο τις μεγαλυτερες και πιο ανοιχτομυαλες αμερικανικες μπαντες, ειναι δυνατον να μην εχεις ακουσει ?..
σωστόν!!!
…και η αμαρτία μου μεγαλύτερη, καθότι οι S.R. είναι πολιτικοποιημένοι…([I]έστω στιχουργικά)[/I]
Τα εχετε πει ολα, δεν μπορω να προσθεσω κατι! Independent και Heal δεν εχω ακουσει, τα υπολοιπα 2+1 οντως μεγαλες κορυφες. Το εριξα American Way, ισως λιγο πιο πανω στην προτιμηση μου, αψογος δισκος.
Τι κολλητικη (και καπως μελαγχολικη) μελωδια στο 3.08 του Crimes Against Humanity!
[I]Brought into this world with nothing and with nothing we’re destined to depart…[/I]
The American Way.
Λατρεύω την μπάντα.
Sacred Reich - The American Way
Οι Sacred Reich είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες thrash μπάντες για αρκετούς λόγους. Από τις πιο σημαντικές είναι η ποιότητα των τεσσάρων δίσκων της. Ο ίδιος ο γραφόντας απολαμβάνει ακροάσεις μόνο των δυο πρώτων από αυτά και θα ασχοληθεί με τον δεύτερο τους. Ένας άλλος λόγος που για πολλούς θεωρείται κάτι τι πολύ αρνητικό, είναι οι μουσικές προσμίξεις στον thrash ήχο τους. Θα συμφωνήσω και σε αυτό αν και στο ??The American Way?? τις θεωρώ πολύ επιτυχημένα συνδεμένες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, θεωρούνται από πολλούς μια περίσσια μπάντα στο προσκήνιο μιας και είναι επανασυνδεδεμένοι εδώ και μια δεκαετία και το μόνο που κάνουν είναι περιοδείες-συναυλίες με ξεκάθαρες δηλώσεις ότι δεν θα υπάρξει καινούριο υλικό. Παρ? όλα αυτά, κανείς ποτέ δεν πρόκειται να τους στερήσει την ήδη υπάρχουσα Ιστορία τους και την εκεί αξιολόγηση τους ως σημαντική μπάντα.
Όλη η thrash σκηνή στις αρχες των 90s ήταν ένας ενεργός πυρινικός αντιδραστήρας με διαρροές. Όλοι θέλανε και προσθέτανε κάτι το διαφορετικό για να ξεχωρίσουν. Οι Sacred Reich κρατούν αρκετά από τον ήχο του ντεμπούτου τους. Μεσαίων ταχυτήτων κατά μεγάλο ποσοστό, αρκετά μονότονο αλλά όχι κουραστικό. Το ομώνυμο τραγούδι είναι κάπως έτσι αλλά το πάθος στην φωνή με την ανάλογη κλιμακωτή ένταση στην μουσική κάνουν την διαφορά. Ακούς τον δίσκο και συμμετέχεις και συ σε ένα ηχητικό πάντρεμα ενός μετεωρίτη που γκρουβάρει χωρίς αναστολές. Μιλάμε για ατελείωτο ξύλο στις συναυλίες τους. Δεν μπορεί, αν ακούσεις το ??Crimes Against Humanity??, όσο σαρκαστικός και μικρόψυχος και να ναι κάποιος, θα παραδεχτεί ότι εκστασιάζεται με τον τρόπο που εκτοξεύει τις λέξεις- κατηγορίες και θα σπάσει τα μούτρα του πάνω στο άθραυστο σολάρισμα του κομματιού. Ή το συμμετρικό μπάσο του ??State of Emergency?? που πεπλατύνει τον ήχο της κιθάρας που του κάνει παρέα και οξογκώνει την βαρύτητα του ήχου τους. Επί της ευκαιρίας , όλες οι συνθέσεις είναι γραμμένες από τον Phil Rind (μπάσο/φωνή) ενώ τις τρειςαπό αυτές τις μοιράζεται με τον Wiley (κιθάρα). Η δύναμη εστιάζεται στο πάθος και στον τρόπο που παίζουν την μουσική τους στα οκτώ του τραγούδια παρά στην ποιότητα.
Η αυθόρμητη ή μη, επανάληψη των ίδιων μουσικών μοτίβων τελικά στοιχίζει στο συνολικό αποτέλεσμα.Η δύναμη και η τραχύτητα να έχουν αμβλυνθεί.
Όποιος περίμενε ένα Ignorance II θα απογοητευτεί. Άσε που περιέχει και το απαίσιο funky ??31 Flavors?? που είναι εντελώς αταίριαστο με το υπολοιπο μουσικό κλίμα και θέλει να τους δείξει μουσικά ανοιχτόμυαλους. Από την άλλη έχει θρασογραμμές που τιμούν το παρελθόν τους όπως το ??Love?Hate??. Ή το μπαλαντοειδες (με ξέσπασμα-μετωπική σύγκρουση) ?? Who?s To Blame?? που το τραγουδούσα πιτσιρικάς στους δρόμους μιας και λατρεύω τους στίχους τους, αμφότερα τραγούδια θα τα ευχαριστλεμαι πάντοτε και παντού. Γενικότερα το επίπεδο των κοινονικοπολιτικών και προσωπικών τους στίχων (και πάλι του Phil) είναι υψηλού επιπέδου. Όπως και η παραγωγή του Bill Metoyer (παραγωγάρες σε αμέτρητες κυκλοφορίες των 80ς, ειδικά στον Thrash ήχο) και το όμορφο εξώφυλλο από τον Paul Stottler (το ίδιο πρόσωπο που είχε ζωγραφίσει και τα προηγούμενα εξώφυλλα του συγκροτήματος).
Μονότονο το American Way; Είναι εύκολα η πιο πλουραλιστική κυκλοφορία τους και με την μεγαλύτερη ποικιλία στις δυναμικές των συνθέσεων και την μεγαλύτερη πρωτοτυπία επίσης. Το Ignorance είναι που μπορείς να του προσάψεις μονοτονία (δεν χάλασε κανέναν φυσικά) και την επανάληψη μουσικών μοτίβων, όπως η πατέντα των γρήγορων κουπλέ και της breakdown γέφυρας σχεδόν σε κάθε σύνθεση. Από την άλλη, τι κοινό έχουν τα Love/Hate, ομώνυμο, Crimes…, Who’s to Blame, 31 Flavors σαν συνθέσεις;
Μονοτονο σε αυτά που παίζουν στο ιδιο το τραγουδι κάθε φορα. Από κιθαριστικης αποψης παντα το εννουσα,ισως να μην βγηκε όπως ηθελα.Μαλλον η σωστη λεξη είναι μονοτονικό και όχι μονοτονο,χαχα
Λίγο δύσκολο να είναι η σωστή λέξη “μονοτονικό”, εκτός κι αν το θρας χωρίζεται σε δύο κατηγορίες συγκροτημάτων, η μία εκ των οποίων χρησιμοποιεί κατά κόρον ψιλές και δασείες, οξείες, βαρείες και περισπωμένες :!:
σα δε ντρέπεσαι !
χαχα.Το γαμησατε και ψογησε.Τεσπα,αυτή είναι η γνωμη μου. Οποιος θελει μπορει να γραψει κατι άλλο να το διαβασω και γω να δω αν συμφωνω με τα λεγομενα του
Εγώ είχα γράψει αυτό μόλις έμαθα ότι έρχονται για λάιβ:
V for Vic - Sacred Reich (Metal Hammer, Φεβρουάριος 2012).
edit: το έβαλα στο blog, να φαίνεται ότι ασχολούμαι.
2 Likes
Πολύ ωραίο το κειμενακι και ότι άλλο εχεις ποσταρε τα να τα διαβασουμε
Κριμα που τα σπασανε, φοβερος ντραμερ και ηθελα πολυ να βγαλουν καινουριο δισκο οι 4 τους μετα απο τοσα χρονια δισκογραφικης απουσιας…
Ότι θα βγάλουν νέο δίσκο το είπαμε ή πέρασε στα “ψιλά” , αυτό το νέο;
Phoenix-based thrash icons, Sacred Reich are thrilled to announce the return of former drummer Dave McClain to their ranks, following his departure from Bay Area metal outfit Machine Head last month after 23 years on the drum throne. Before joining Machine Head, McClain played drums for Sacred Reich for four years between 1991 and 1995.
Sacred Reich’s frontman and bassist, Phil Rind comments:
“It is with great pleasure that we announce that Dave McClain is once again a member of SACRED REICH! This was the best case scenario that we could have hoped for. Dave is the best! A great drummer and a great person and we are beyond excited to welcome him back to the band. We’re headed into the studio in February and can’t wait for you all to hear our new record due in the Summer of 2019!”
Dave echoes the sentiment, stating:
“I’m so excited about re-joining my brothers in Sacred Reich. To have the opportunity to make and play music with one of my favorite metal bands was always something I hoped could happen. I can’t wait for everyone to hear the new album that we’re recording in February and to come see us out on the road in 2019-2020.”
As well as new album plans for 2019 through Metal Blade, Sacred Reich are currently planning their live schedule for next year and into 2020. Stay tuned for more news from the Reich soon.
1 Like
Έχοντας χάσει τα ίχνη των Sacred Reich εδώ και… δεκαετίες, στο άκουσμα της είδησης ότι αποχώρησε (ξανά) ο Greg Hall ήμουν έτοιμος να αναφωνήσω “καλά αυτοί δεν έλεγαν ότι θα διαλυθούν αν φύγει κάποιος από τους αρχικούς τέσσερεις;” (Το είχαν δηλώσει τότε που ο εύσωμος drummer είχε λάβει μέρος στις ακροάσεις για τη θέση του Lombardo στους Slayer, το 1987 πρέπει να ήταν)
Με έκπληξη όμως διάβασα ότι οι υπόλοιποι τρεις παραμένουν σταθεροί, παρ’ όλο που στην πιο πάνω φωτογραφία δεν αφήνουν ούτε καν υποψία ότι μπορεί να πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους (καλά, εκτός του Wiley).
Μιλάμε για πολλή παραμόρφωση – και δεν αναφέρομαι στις κιθάρες!
Το ειχα προβλεψει σε συζητησεις με φιλους οτι ο Dave McClain θα γυρισει στους Sacred Reich, φετος πολλες προβλεψεις μου βγαινουν, μηπως να παιξω κανα σοβαρο στοιχημα?
2 Likes
πρωινό ξύπνημα με sacred reich
4 Likes
