Ιndeed !
Του Ραλφ περα απο καποιες κομματαρες που ξεχωριζουν, δεν εχουν εναν χαρακτηριστικο ηχο ουτε ενα επιπεδο ως συνολο ανταξιο των επομενων.
Ειδικα το Sigh No More, κυριε moonchild, ειναι το χειροτερο τους.
Γενικα αυτα που εβαλα στις θεσεις 3,4,5 τα θεωρω περιπου ισαξια. Ειδικοτερα, το Majestic ειναι μαλλον η προσωπικη μου αδυναμια απο τα τρια, το No World Order το πιο συμπαγες ως συνολο, ενω τo Powerplant εχει τα περισσοτερα και μεγαλυτερα hits απο τα αλλα δυο αν και ως συνολο με κουραζει λιγο.
Ως 6ο θα ελεγα οτι αξιζει να ακουστει το To The Metal, πολυ ευχαριστος δισκος.
Στο Land of the free part ΙΙ υπαρχουν 4 πιασαρικες κομματαρες, αλλα χανονται στην μεγαλη διαρκεια του δισκου.
Μεγάλη αδυναμία το Somewhere out in space. Παρόλο που ο Land θεωρείται ο top τους, μπορώ να πω ότι το Somewhere το θεωρώ ισάξιο (μην πω και καλύτερο σε σημεία). Μετά έπεσαν πολύ σε ποιότητα, παρόλο που οι περισσότεροι είναι αξιοπρεπείς δίσκοι.
Λοιπόν αφού πέρασα μια φάση , ακούγοντας μπόλικο μπλακ (dodheimsgard,negura bunget και άλλα τέτοια καλούδια) και καθώς φτάνω σιγά σιγά σε σημείο να ακούω και άλλα πράγματα πέρα από το Arcturus ( ωω θεοί τι δίσκο βγάλανε ) , ψήθηκα να τσεκάρω επιτέλους σοβαρά Primordial (αψυχολόγητο ξέρω ) . Οπότε ρίξτε τις προτάσεις σας .
A Journey’s End / Spirit the Earth Aflame / Storm Before Calm
Και Gathering Wilderness/To The Nameless για την πιο “προσβάσιμη” πλευρά τους, αν δε θες να ξεκινήσεις από πιο τραχύ έδαφος.
…θες όμως, να το ξέρεις.
Ομπβ, παρατήρησις προς ναυτιλομένους.
Από τη φάση που βγαίνεις, η σωστή είσοδος στους Primordial είναι ξεκάθαρα η δισκάρα A Journey’s End.
Άκουσα χθες το A Journey’s End και έπαθα ένα μικρό σοκ , επομένως θα ξεκινήσω από το τραχύ έδαφος. Tα Autumn’s Ablze , Dark Song , A journey’s End είναι μεγάλες κομματάρες . Ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις .
Από Bruce Willies πιστεύω το καλλύτερο είναι το return of bruno. Όποιος έχει άλλη άποψη ας μου πει
Κατέχει κανείς από Apparat, πέρα από τα γαμάτα Devil’s Walk και Music For Theatre;
Δεν κατεχω, αλλα παρε δυο κομματια που ακουγα απο παλια (το δευτερο πολυ αγαπημενο)
https://www.youtube.com/watch?v=-R6SV-4bd-0 (Silizium)
https://www.youtube.com/watch?v=4AhpoqTkuwY (Walls)
Εδω
και εδω Ellen Allien & Apparat
Πιθανον να βρεις ενδιαφερον το αλμπουμ Duplex
Ο Scotto ητο ωραιος μπλογκεράς. Χαιρομουν να τον διαβαζω και να ακουω τις μουσικες που ανεβαζε στο μπλογκ του. Τοτε…
Imogen Heap - Hide and Seek που λεει στο αποκατω ποστ ξερεις;
Θενξ, θα τα ακούσω. Από Imogen Heap, το Speak For Yourself είχε κάνει μεγάλο ντόρο τότε, πριν 10 χρόνια, αλλά δεν κατέχω ιδιαίτερα.
Από Matt Elliott έχω ακούσει μόνο το drinking songs , το οποίο και λιώνω αυτόν τον καιρό. Με τι
να συνεχίσω ;
Πάρε με τη σειρά τα Songs γενικότερα, ένα προς ένα είναι δισκάρες. Αλλά αν θες να πας με τη μια στον απόλυτο βούρκο του, κατευθείαν το Broken Man. Ακούς φυσικά και το τελευταίο του, εξίσου δισκάρα. Όπως κατάλαβες, όλα, δεν έχει μέτρια ή απλά συμπαθητική στιγμή. Και τσέκαρε και το This Immortal Coil για τον καλύτερο δίσκο διασκευών στη σημαντικότερη μπάντα του πειραματικού ήχου.
το Failed Songs μπορείς να το παραλείψεις.
iron_aris μήπως, τρία χρόνια μετά την πρώτη σου απάντηση, έχεις πιο εμπεριστατωμένη άποψη για να προτείνεις δίσκους Brian Jonestown Massacre;
Γιατί το γαμήδι το Musique διαρκεί πολύ λίγο.
Yes.
Γενικα, πρεπει να ξεκαθαρισεις τι θες απο τους BJM …εχουν παιξει απειρα πραγματα.
Shoegaze, ανατολιτικα, γκαραζοψυχεδελειες, μπητακια, βρωμιες και τζαμαρισματα, απολυτες μελαγχολιες και παει λεγοντας και θα συνεχισει, οσο γραφει ο τυπος …δεν αντεχει να μεινει καπου. Μοναδικος σταθερος παραγοντας η ψυχεδελεια.
btw, εβγαλαν κι αλλο ενα φετος, που, χωρις να το εχω ακουσει πολυ, ειναι πιο κοντα στον ηχο τους, γιατι το “Musique…” δεν ειναι τοσο αντιπροσωπευτικο.
Εμενα τα αγαπημενα μου, παντως, ειναι τα “And This Is Our Music” (2003) και “Bravery, Noise And Repetition” (2001), με το Jim Jarmusch να ποζαρει στο εξωφυλλο, αλλα πιθανον να μη λεει και τιποτα αυτο. Ολα, σχεδον, ειναι κορυφαια, με τον τροπο τους.
Απο τη στιγμη που σ’ αρεσε το Musique, παντως: α) δοκιμασε αυτα τα δυο, ειναι λιγοτερο κιθαριστικα κι αρκετα σκοτεινα, β) εχεις πολλα να δεις, γιατι, προσωπικα δε θεωρω οτι ειναι απο τις κορυφαιες δουλειες του(ς), οσο καλο κι αν ειναι.
Τσεκαρε ενδεικτικα και πολυ τυχαια:
You Have Been Disconnected
When Jokers Attack
και η μεγαλυτερη αρρωστια
You Look Great When I’m Fucked Up
Guys άκουσα moondog και έπαθα ένα μικρό πολιτισμικό σοκ. Βασικά μπήκε στο youtube το moondog2 του 1969 κατά τύχη και σεισμός.
Τι προτείνετε γενικά από τούτον τον τρελό βίκινγκ ;