[CENTER][SIZE=4]The Gaslight Anthem - Get Hurt[/SIZE]
[/CENTER]
Πέμπτος δίσκος για τη μπάντα από το NJ, και κλασικα στη λιστα μου με τα πιο αναμενομενα της χρονιας (ειδικά μετά την ψιλοαπογοητευση του Chuck Ragan).
Ως τωρα ξερουμε πως θα κυκλοφορήσει 19 Αυγουστου απο Island (νεο label, ξανα).
Το tracklist εχει ως εξης:
1 Stay Vicious
2 1,000 Years
3 Get Hurt
4 Stray Paper
5 Helter Skeleton
6 Underneath The Ground
7 Rollin’ And Tumblin’
8 Red Violins
9 Selected Poems
10 Ain’t That A Shame
11 Break Your Heart
12 Dark Places
Bonus Tracks
13 Sweet Morphine
14 Mama’s Boys
15 Halloween
Απο αυτο το λιγο ακουμε οτι ειναι ηχος αρκετα πιο διαφορετικος απ’ότι μας εχουν συνηθισει, πιο 90ιλα σκοτεινιλα… Θα φανει.
Παντως, επειδη τοσο καιρο λοξα πουχω με τη μπαντα, καμια φορα νιωθω οτι καταλαβαινω τον Fallon, εχω την εντυπωση οτι ειναι γενικα “της εντυπωσης” (great greek my friend) και ενιωσε οτι επρεπε να κανει την αλλαγη στον ηχο, επειδη επρεπε να κανει καποια αλλαγη, και οχι σαν κατι που του βγηκε φυσικα… Ολα αυτα εχοντας ακουσει 40 δευτερολεπτα απο ενα τραγουδι. Τετοιος ειμαι.
Ενηγουεη. Δω θαμαστε να τα λεμε και να ποσταρουμε. Ελατε οι 5 γνωστοι να τα πουμε.
Edit: Παντως, μεχρι να ακουσουμε κατι απο το νεο δισκο, οποιος θελει νεο δειγμα Fallon, μπορει να ακουσει κατι απο αλλο ενα νεο side project. Συμπαθητικο αρκετα. Aρκετά μελώ και folkίζων (aka δω ξεσπασε για να κανει το νεο Gaslight αλλιωτικο). Πιο δυνατο κομματι το Red Lights.
ελα ρε καλο ηταν το Till Midnight μην εισαι μιρλας…
Και όντως έστω και απο αυτο το λιγο φαίνεται μια διάφορα στον ήχο iinteresting
Εντωμεταξύ πρώτη φορά ακουω αυτο το Molly & the Zombies(σαν παρωδία του Grace Potter & the Nocturnals/ Florence + The Machine μου ακούγετε…) δεν το ειχα παρει χαμπάρι!! iinteresting x2
Βασικα, μουσικα, δεν εχουμε ξανακουσει κατι τετοιο απο τη μπαντα. πχ εκεινη η μυστηριοτητα στο refrain μετα το “did you come to get hurt”. Γενικα, αλλο ενα δειγμα που δειχνει οτι ψαχτηκαν.
We are excited to announce the first ever Gaslight Pre-Show Package for all of our North American and European Fall tour dates.
For quite a long time, we have been looking for a way to best provide more fun and deep experiences when attending a Gaslight show. In doing this, we want to show our appreciation to our fans and put together a really special unique experience. We?ve designed a new Soundcheck private performance to include in this package, and every night will be playing rare songs you will hear ONLY at this Soundcheck, and you will then receive a download link of the songs you hear at the Soundcheck performance!
και μετά από αρνητικά σχόλια για την τιμή κ.ά. ($125) το διορθώνουν ( ; ) πριν λίγο με αυτό:
Dear Gaslight fans,
We thought this pre-show package thing was going to be something you might like. Clearly, many of you feel differently. So we hear you and it is gone and discontinued. The people have spoken.
Σε συνδυασμό με το “Tonight You Have Broken My Heart.” post του Fallon νομίζω ότι κάπου έχουν πάρει λάθος στροφή.
Το Get Hurt το άκουσα 2 σερί φορές το βράδυ με το που λήκαρε, άλλη μία μετά από 1 μέρα γιατί δεν πίστευα αυτό που άκουγα και είπα να μου δώσω λίγο χρόνο, και μια 4η χθες, λογικά και η τελευταία.
Από τα 12 κομμάτια της απλής έκδοσης μόνο τα 3 (με το ζόρι) με έκαναν να νιώσω κάτι ακούγοντάς τα, μία κομματάρα (Get Hurt) και άλλα 2 απλώς συμπαθητικά (Helter Skeleton, Dark Places).
Και με 3/12 δεν πας πουθενά. Ή με 4/17, γιατί μετά το ομώνυμο το μοναδικό τραγούδι που ακούω στο ρηπήτ και ανατριχιάζω λίγο είναι το Have Mercy που εννοείται δεν έχει καμία σχέση με μελιστάλαχτα ευκολάκια τύπου “Break Your Heart”. Τα υπόλοιπα 4 bonus tracks είναι κάτω του μετρίου.
Συγγνώμη αλλά εγώ περίμενα πολλά περισσότερα, μιλάμε για τον χειρότερο δίσκο τους μέχρι τώρα, άνετα κιόλας.
Συμφωνώ σε όλα. Ο δίσκος είναι μέτριος, θα προσθέσω απλά και το “Selected Poems” στα καλά τραγούδια. Νομίζω κάτι άλλο είχε στο νου του ο Fallon και απλά δεν του βγήκε. Δεν το έχω αφήσει στην άκρη ακόμα, θα του δώσω άλλες 2-3 ευκαιρίες, αλλά μέχρι στιγμής δεν. Από την άλλη, με τέτοιο σερί στα 3 προηγούμενα, θα μιλούσαμε για σχεδόν θαύμα αν έβγαζαν και πάλι κάτι τόσο καλό.
Επίσης, υπερβολική η αντίδραση με τα vip πακέτα. Αντιδράσεις σε αυτά πάντα υπάρχουν, δεν το περίμεναν; Ας μην το έκαναν εξ αρχής, ή τουλάχιστον ας το ακύρωναν αν δεν υπήρχε ενδιαφέρον. Το να το ακυρώσεις μετά από λίγες ώρες λόγω των τρολ δείχνει μία “ελαφρότητα”. Επίσης δεν ήταν ούτε τόσο ακριβό (σε σχέση με άλλα που έχω δει) και είχε και ενδιαφέρον: Θα σου έπαιζαν σπάνια κομμάτια prive!!!
Από ό,τι φαίνεται, η περιοδεία είναι αρκετά σημαντική. Αν δεν έχει μεγάλη στήριξη, με δεδομένα το περυσινό ποστ του Φάλλον, τον όχι και τόσο καλό δίσκο και το γεγονός με τα vip, το βλέπω να κλείνει το μαγαζί. Εμείς πάντως στηρίζουμε και θα είμαστε στο Alexandra Palace
Δεν εχω προλαβει να το ακουσω οπως πρεπει ακομα, αλλα αυτο και μονο - που δεν εχω βαλει χρονο στην ακρη για να τον εξερευνησω - λεει αρκετα για το δισκο.
Γενικα, τα πραγματα πηγαν οπως τα φοβομουν με τις δηλωσεις του Fallon. Ο τυπος ειναι τρομερα ανασφαλης, φαφλατας, ευαισθητος και συναισθηματικος. Nothing wrong με ολα αυτα, ετσι κι αλλιως εξαιτιας όλων αυτων εβγαλε τις προηγουμενες 4 δισκαρες. Τωρα ομως δεν.
Καταρχας, τα περισσοτερα κομματια ειναι σαν b-sides του Elsie των Horrible Crowes. Τι Διαολο, καποιες φωνητικες μελωδιες και πατηματα ειναι ιδια σε καποια κομματια μη σου πω.
Εμαθα λεει πως πηρε και διαζυγιο ο Φαλλον κατα τη συγγραφη. Για εναν τυπο σαν κι αυτον, σιγουρα θα ειχε πολλα να κανει, αλλα αντι να του βγει σε σπαραγμο (που δε θαταν καθολου κακο και παραξενο για δισκο Gaslight) του βγηκε κατι σε ‘οργη’ που δεν πειθει κανεναν.
Η προσπαθεια συγγραφης μεστου ριφφ δεν πηγε καθολου καλα (ισως με εξαιρεση το 1000 Υears που το γουσταρω πολυ) και γενικα η δομη / κοψοραφή των κομματιων δεν δενει. Καποια ρεφραιν ειναι εξαιρετικα ανοστα και derivative και προχειρα ρε παιδι μου.
Γενικα απογοητευση. Οχι με το δισκο, αλλα περισσοτερο με τον ιδιο το Φαλλον που μας ριχνει δηλωσαρες και αλλα τετοια βαρυγδουπα μονο και μονο για να μας πεταξει ενα νερομπουλι.
Το ολο θεμα με το δισκο ειναι πως εκβιασαν την αλλαγη του ηχου, γιατι ο Φαλλον ειναι μπουλης και κλαψας και δεν τους βγηκε. Οι μπαντες που εκανε reference ο Φαλλον στα πλαισια της αλλαγης κατευθυνσης (Pearl Jam πχ) το καναν οργανικα, φυσικα, οχι επειδη “παιδια πρεπει να κανουμε αλλαγη, τωρα, τωρα,τωρα”.
Το λοιπον, τουδωσα πιο προσεχτικες ακροασεις και κατεληξα καπου.
Ο δισκος ειναι σιγουρα ο ο χειροτερός τους στα αυτια μου, αλλα all in all, δεν ειναι οτι δεν ακουγεται, απλα τα υψηλα στανταρ που μας εχουν συνηθισει δεν τα χτυπησαν. Πολλες μελωδιες μου αρεσουν (αν και οχι στα σημεια που θα επρεπε σε ενα απλο ροκενρολ κομματι, απο μια απλη ροκενρολλ μπαντα)
Εκει που τελικα εντοπιζω το μεγαλυτερο φαουλ του Get Hurt ειναι στα refrain, αρα γενικά στη συνθεση.
Το λαθος ειναι που δεν χειριστηκε σωστα το τσαγανο/μαγκια που ηθελε να εισαγει στη συγγραφη των κομματιων του ο Fallon. Τα ‘διαφορετικα’ κομματια του δισκου, εκεινα δηλαδη που ειναι γενικότερα ξενα, (πχ 1000 years, Stay Vicious, Helter Skeleton) εχουν πολυ πολυ καλογραμμενα, γρηγορα και δυνατα κουπλε, και κει που λες, ‘εεεελα δωστου, παρε μας τα μυαλα στο ρεφραιν’, κατεβαζουν ξαφνικα ταχυτητες και μας στελνουν σε περιπατο ξενερας.
Που ειναι τα δυνατα ρεφραιν που ξεσηκωνουν οπως το 45 πχ; (που το ακουσα τωρα μετα απο καιρο και ανατριχιασα απο την πωρωση).
Η μπαντα δεν κανει τιποτα προχω ή ξεχωριστο στη συγγραφη, και δεν τους ακουμε επειδη θελουμε κατι περιπλοκο ή ασυνηθιστο. Εκει την πατησαν θαρρω εγω και δεν πηραν το στρωτό δρόμο του ομορφου και πιασαρικου refrain.
Το ποιντ μου ενισχυεται ακομα απο το γεγονος πως στα αργα και μελισταλαχτα τραγουδια απο τα οποια δεν περιμενουμε γκάζι, ειναι πανεμορφα και γαμανε (aka Get Hurt, Underneath the Ground). Ή πχ στο Selected Poems, που παει αργά απο την αρχη και μετα γκαζωνει, οπως πρεπει…
[/CENTER]
