ωραιος ο ChrisP
αμα αγαπας κατι
βαζεις μερακι
και βγαινει καλο αποτελεσμα
Πολύ ωραίο post, ChrisP, μπράβο. Μακάρι να βλέπαμε κι άλλα τέτοια και για άλλες μπάντες.
ε λολ.
μπράβο ρε Κρισπ, συνήθως δεν αγγίζω αυτά τα tl;dr, αλλά όταν έχουν σημεία στίξης, παραγράφους και ΔΟΜΗ, βγαίνουν γαμώ.
Μπραβο ρε Κρισπ…Θα πεσει παλι λιωσιμο ειδικα σε clouds8)
καταρχας εστω και με κατι μηνες(:-s) καθυστερηση μπραβο στον κρισπ για το ποστ
ξανακουω αυτη τη περιοδο το A Deeper Kind of Slumber.και δηλαδη νταξ ποσο επος.τα βραδια με ανοιχτη μπαλκονοπορτα και το αερακι να μπαινει στο δωματιο.και να μη ερχεται υπνος.
τελικα οντως ο Edlund μενει θεσσαλονικη?
Σίγουρα έμενε την περίοδο των Αμανέδων.
Εδώ μια απάντησή του από το official site της μπάντας:
[B]Where does your favourite food originate from?[/B]
-My girlfriends olive tree fields in south of Greece, and her cattle slaughtered right in front of the bbq fire.
By the way, μπάντες όπως οι TIAMAT και οι ANATHEMA είναι τραγικά παραγνωρισμένες όσον αφορά στη συμβολή τους στην εξέλιξη αυτού του (αρχικά doom/death, εν συνεχεία gothic) υποϊδιώματος. Δηλαδή όποτε γίνεται νύξη σε αυτές τις μουσικές οι περισσότεροι μιλάνε σε φάση “οι PARADISE LOST και όλοι οι άλλοι”.
Λοιπόν, τον τελευταίο καιρό έλιωσα ό,τι δεν είχα ακούσει από Tiamat, οπότε μία πιο ολοκληρωμένη άποψη (ακολουθούν οι δισκοι με σειρά προτίμησης):
[B]’‘Clouds’’[/B]
Ο ορισμός του ωραίου, μελωδικού death metal. ‘‘A caress of stars’’ και κλάμα, το ‘‘In a dream’’ που σε ξεγελάει με την ονειρική εισαγωγή και χώνει riff- άρα, το κλασικό ‘‘The sleeping beauty’’. Γενικά είναι όλα τα λεφτά το πώς δομούνε τη μουσική τους, με όλες αυτές τις lead μελωδίες και τις ωραίες ρυθμικές από πίσω.
[B]’‘Wildhoney’’[/B]
Ε, εντάξει, εδώ τι να πούμε; Κάθε τραγούδι και ξεχωριστός δίσκος, κάπως έτσι μου μοιάζει. Το ‘‘Whatever that hurts’’ σε ισοδεπώνει με το riff του, το ‘‘Gaia’’ συγκινεί και το ‘‘Do you dream of me?’’ είναι πανέμορφο.
[B]’‘A deeper kind of slumber’’[/B]
Αυτό δυσκολεύει στην αρχή, αλλά όποτε το ακούω μου φαίνεται ότι είναι ό,τι πιο κορυφαίο έχει καταφέρει ο Edlund στην καριέρα του. Το ακούς μονοκοπανιά, σαν ένα τραγούδι (όπως και το ‘‘Wildhoney’’), και απλά υπνωτίζεσαι. Σε κάποια κομμάτια ίιισως το τραβολογάει κάπως, αλλά νομίζω ότι στην τελική σε κερδίζει ακόμα και τότε. Και δύσκολα να ξεχωρίσεις κομμάτι.
[B]’‘Amanethes’’[/B]
Αυτό μάλλον έχει πολλά κομμάτια στο ίδιο στυλ, αλλά παρ’ όλα αυτά είναι γαμάτο. Και το ‘‘Summertime is gone’’ θα γουστάρεις, δηλαδή, και το ‘‘Will they come?’’ και το ‘‘Via Dolorosa’’, κι ας μοιάζουν λίγο στην τελική. Του βγήκε η επιστροφή στο metal, νομίζω.
[B]’‘Judas Christ’’[/B]
Για 'μένα το πιο rock- άδικο τους, και το γουστάρω πολύ. Σε σημεία μου θυμίζει ακόμα και grunge riffs (π.χ. ‘‘The truth’s for sale’’), γενικά μου βγάζει ένα πολύ χαλαρό rock feeling. Και πάρα πολλά ωραία κομμάτια, ε, τα δύο πρώτα, το ‘‘Angel holograms’’, οι δύο μπαλάντες. Αν και μου φαίνεται πολύ ξεχασμένο album πια.
[B]’‘Prey’’[/B]
Ωραία ατμοσφαιρίλα αυτή, σαν να προσπάθησαν να γυρίσουν στον ήχο του ‘‘Wildhoney’’ κάπως. Κομματάρα ‘‘Cain’’, ωραία και τα ‘‘Nihil’’, ‘‘Carry your cross and I’ll carry mine’’, αλλά μου λείπει το κάτι παραπάνω.
[B]’‘Skeleton skeletron’’[/B]
Η goth- ιά τους; Κάπως έτσι. Θα μπορούσε να είναι καλύτερο, πιστεύω, δηλαδή υπάρχει έλλειψη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλών στιγμών (προσωπικά ξεχωρίζω μόνο τα ‘‘Dust is our fare’’ και ‘‘Church of Tiamat’’. Δεν είναι κακό album, μια χαρά ακούγεται, ήχος- σφραγίδα μίας εποχής, αλλά σε σύγκριση με τα άλλα χάνει.
[B]’‘The astral sleep’’[/B]
Αδικία που είναι τόσο χαμηλά, αλλά τους Tiamat τους έχω συνδυάσει με έντονα συναισθήματα και μελωδίες, οπότε τα πιο death τους κάπου δε με ‘‘αγγίζουν’’ τόσο πολύ. Πρόγονος του ‘‘Clouds’’, Ο.Κ., αλλά μέχρι εκεί.
[B]’‘Sumerian cry’’[/B]
Πάνω- κάτω τα ίδια. Το ‘‘The astral sleep’’ είχε και τις μελωδίες και τα sol- άκια που έκαναν τη διαφορά, αυτό εδώ κάπου βρίσκεται στο κλασικό σουηδικό στυλ των early '90s. Τίποτα το τρομερό για 'μένα.
Το the astral sleep ξανακούστε το λέμε.
Πέστα ρε πάνο ναούμ…μαγική νυχτερινή, συνήθως, ακουστική συντροφιά στην ευαίσθητη ηλικία των 15 χρονών, τότε το 1990… δεν ξαναματαβρίσκεται λέμεεεε
Χαίρομαι που επανήλθε το θρεντ, φήμες λένε ότι ετοιμάζουν νέο δίσκο για φέτος.
Και εμφάνιση εν Ελλάδι ρε παιδιά!
…μακάρι να γίνουν και τα δύο:):!:
- The Scarred People
- Winter Dawn
- 384EKteis
- Radiant Star
- The Sun Also Rises
- Before Another Wilbury Dies
- Love Terrorists
- Messinian Letter
9. Thunder & Lightning (click - μέτριο) - Tiznit
- The Red of the Morning Sun
Edit:
Από σχόλιο στο YouTube:
This is the initial recorded version that appeared as a demo track for Lucyfire before Johan cancelled the project. Take that into consideration that the new version will most likely sound different
Οπότε ΟΚ, τζάμπα το άγχος.
Πόσο μπροστά απο την εποχή το ήταν το wildhoney?Mα ποσο?Και πόσο σόκαρε τότε τύπο και οπαδούς που περιμεναν μια απλή συνέχεια του clouds?Και τελος ποση ανατριχίλα προκαλoύν (ακόμα) τα visionaire και do you dream of me?
1 Like
ένα θα σου πω, νόμιζα πήρα λάθος δίσκο την πρώτη φορά και χμ ας το παραδεχτώ… οι πρώτες ακροάσεις ήταν απογοητευτικές… τις επόμενες μέρες έγινε λατρεία βέβαια και το picture κοσμεί τον τοίχο μου εδώ και 17 χρόνια!!!
ο κύκλος έκλεισε πριν 2 χρόνια όταν και το έπαιξαν ολόκληρο live… 
καλα ποτε εγινε αυτο???
και που???
πωπω!!!
οντως που?wow
αχ αυτος ο δισκος.αχ!
Αν θυμάμαι καλά το έπαιξαν στο wacken 2010:-k
Έχουμε και λεμε :
χμμμμ…μπαααααααααααα…
Εγώ την καταβρήκα. Ελα ρε, θα ξαναπορωθώ με τιαματ λέμε!