Tiamat [τ+τ]

…αρκετά καλό…αναμένουμε:):!:

Προβλέπω να τσινάει πολύς κόσμος με τον δίσκο.

Αρα εμενα θα μου αρεσει. Το κομματι του βιντεοκλιπ δεν ηταν καθολου ασχημο, λιγο περισσοτερο Σιστερς, αλλα ωραιο.

Σαν το κομμάτι του youtube είναι άλλο ένα, δύο το πολύ.

Έχει διαρρεύσει κιόλας, απ’ ότι βλέπω.

Εσενα σου αρεσε; Δεν το καταλαβα, ετσι οπως το πες ειναι σα να εισαι στο ντεμι-ντεμι.

Εγώ είμαι φανμπόης, δε μετράω.

Και εγω ειμαι φανμποης, και το προηγουμενο αλμπουμ (παροτι το ακουω) ειναι το μονο Τιαματ που θεωρω μετριο για τα δεδομενα τους. Γι αυτο ρωταω.

Συμφωνώ στο περίπου, τα μισά κομμάτια από το προηγούμενο μου αρέσουν και τα υπόλοιπα είναι απλά οκ ή τα ψιλοβαριέμαι κιόλας, αλλά το ίδιο συμβαίνει (σε μένα) και με “Skeleton…”, “Judas…”.

Το προηγούμενο όμως είχε μια επιτήδευση τύπου βάζουμε πάλι το μέταλ μπροστά (με το στανιό) οπότε κλίνω προς την άποψή σου.

Αλλά καμία σχέση το φετινό ηχητικά, πραγματικά καμία όμως.

Για το Σκελετον να το δεχθω, αλλα το Τζουντας Κραηστ ειναι αριστουργημα. Πραγματικα το λεω δεν υπαρχει ουτε μιση νοτα σε αυτο το δισκο που δε μου αρεσει, αν και τα μπονους τρακς της λιμιτεντ εκδοσης ειναι λιγο ελεεινα. Ελπιζω τουλαχιστον να συμφωνουμε οτι το Too Far Gone θα μπορουσε ευκολα να μπει σε ενα τοπ-5 κομματιων τους εβερ (;).

Συμφωνούμε απόλυτα. :wink:

το λεπον.το ακουσα 3 φορες.την πρωτη με πηρε ο υπνος(ειχα περπατησει 3χιλ πριν μες στον ηλιο.δεν μετραει:roll:) τις αλλες δυο,προσεχτικα.
περιεργο ακουσμα.οχι ακριβως αυτο που περιμενα(αν και για να ειμαι ειλικρινης δεν εχω ακουσει ολα τους τα αλμπουμ).σε μερικα τραγουδια οπως ομως το love terrorists η το winter dawn δεν γινεται να μη σου δημιουργηθει ενα τεραστιο χαμογελο:D
για να δουμε πως θα παει.

Mε την ευκαιρία της κυκλοφορίας του καινούριου τους δίσκου είπα να γράψω κάτι τις.
Από [B]Clouds[/B] και μετά πάντα με αφορούσαν οι Τiamat ακόμα και στα πιο περίεργα πειράματά τους. Το άλμπουμ αυτό αποτελεί ορόσημο για το είδος (πιο πολύ μ’αρέσει ο όρος ατμοσφαιρικό μέταλ) και για την εποχή του. Το [B]Wildhoney[/B] πάντα θα μείνει άφταστο γιατί είναι από τους ελάχιστους δίσκους που όταν τους ακούς αισθάνεσαι πως δεν θα άλλαζες ούτε νότα. Την πρώτη φορά που άκουσα το [B]…Slumber [/B]απογοητεύτηκα από το πόσο λίγο μέταλ είναι. Φυσικά μετά το άκουσα άπειρες φορές! Ασφαλώς ο πιο περιπετειώδης δίσκος τους. Την ψήφο μου την έριξα στο [B]Skeleton… [/B]καθώς μου θυμίζει παλιές καλές εποχές. Πέρα από τους καθαρά προσωπικούς λόγους θεωρώ ωστόσο οτί περιέχει τραγούδια που δεν παλιώνουν. Οι γκόθικ επιρροές που συνεχίστηκαν στο [B]Judas… [/B] δεν ήταν αρκετές για να με κάνουν να το αγαπήσω το ίδιο. Ίσως έφταιγε και το άθλιο εξώφυλλο. Το [B]Prey[/B][B][/B] δεν το έχω ακούσει όσο θα ήθελα. Το Cain είναι όμως αναμφίβολα στα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει. Όταν κυκλοφόρησε το [B]Amanethes[/B] περίμενα ότι θα γίνει το μεγάλο μπαμ με εξώφυλλα σε περιοδικά, πωλήσεις δίσκων και συναυλίες.Τόσο πολύ πιστευα στην αξία του δίσκου. Ο κόσμος φαίνεται έχει προχωρήσει. Με το καινούριο δεν πιστεύω να αλλάξει κάτι. Απόσο λίγο άκουσα η ποιότητα παραμένει. Αλλά αυτο δεν λέει τίποτα. Οι Tiamat είναι συγκρότημα για λίγους και καλούς. Κρίμα…

Έφυγε ο Johan απ΄τη μπάντα. Wtf.

και μετα απο μια εβδομαδα ξαναγυρισε…

Slumber στο repeat, καιρός χάλια, στεναχώρια, ψυχεδέλια…α ρε πούστη johan

https://www.youtube.com/watch?v=tOsSp66RyCM

διασκευη απο τους hexvessel στο gaia.
δεν ακουμπαει ΚΑΝ τον σπαραγμο απο το πρωτοτυπο. Με αφησε αδιαφορο, αν και έχει το πραγματικο νόημα της διασκευής.

Η διασκευή είναι κακή και σαν τραγούδι, όχι μόνο σαν εκτέλεση.
Το Gaia είναι από τα καλύτερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ.

             Πολλές μπάντες του ακραίου Metal σταδιακά άρχισαν να αλλάζουν τον ήχο τους προς μελωδικότερα μονοπάτια. Άλλες επιτυχημένα, άλλες όχι. Πάντοτε όμως οι αρχικοί οπαδοί μιλούσαν για προδοσία, ακόμα και αν το μέλλον τους ήταν καλύτερο από το παρελθόν τους. Οι Tiamat είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση πειραματισμού και μεταβλικότητας. Ξεκίνησαν σαν death metal (Treblinka), με λίγα doom στοιχεία αργότερα που δίσκο με τον δίσκο αυξάνονταν. Μετά το doom στοιχείο άρχιζε να μετατρέπεται σε γοτθικό και το Metal σε rock και στην τελικά να φτάσουν να μην έχουν απολύτως καμιά σχέση με την αρχική μπάντα. Ηγέτης και συνθέτης, ο Johan Edlund, με τους Tiamat να είναι το προσωπικό μουσικό του όχημα. Το παρελθόν τους σε αντίθεση με τον παρόν τους, ήταν λαμπρό και αγαπημένο για πολλούς. Το ??Sumerian Cry?? είναι από τους πρώτους Σουηδικού death metal δίσκους, το ??Astral Sleep?? μια δισκάρα death/doom, ενώ το ??Clouds?? ( ο πρώτος δίσκος που άκουσα και ερωτεύτηκα από δαύτους, μάλλον εξακολουθεί να είναι ο αγαπημένος μου) μια τέλεια ισορροπία μελωδίας και αγριάδας. Και μετά ήρθε το ??Wildhoney???..
                       Στο ??Wildhoney?? η ομάδα των Tiamat έχει διαλυθέι. Μόνο ο μπασίστας Hagel βρίσκεται ακόμα στο πλευρό του Edlund. Λογικό μιας και πλέον βυθίζονται ακόμα πιο βαθιά σε σκοταδιστικές ατμόσφαιρες αφήνοντας οτιδήποτε θύμιζε έστω και στο ελάχιστο (άντε, μείνανε λίγα βαριά φωνητικά) death metal. Το artwork και οι στίχοι βοηθούν στο ταξίδι  και η ακρόαση καταραμένων μελωδιών σε στέλνουν σε αυτό χωρίς εισιτήριο επιστροφής. Τα τύμπανα μαγεύουν και βοηθούν στις μεταβάσεις.  Στο ??The Ar??, μια σύνθεση του Hagel και Sorychta που παίζει μαγευτικά πλήκτρα στο ??Wildhoney??. Γυναικεία φωνητικά από την Birgit (Moonspell/Sentenced) ακούγονται σαν Σειρήνες που προσπαθούν να σε αποπροσανατολίσουν από τον στόχο σου και να σε γητέψουν. Εκπληκτικές αρμονίες αποστομώνουν κάθε αρνητικό σχόλιο που σου γαργαλά τον ουρανίσκο και στοιχειώνει κάθε σου σκέψη.
                           Το ??Gaia?? (σύνθεση του Hagel) αγαπήθηκε όσο λίγα τραγούδια των Tiamat και αυτό όχι τυχαία. Αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις με τις κιθαριστικές απολαύσεις που μαγειρεύει ο Jonan, ενώ ό γρέζος, αγριόμελος τόνος της φωνής του τολμά με λεκτικές αλήθειες.  Ο ρυθμός είναι συναρπαστικός και γοητεύει κάθε φορά, σε κάθε ακρόαση. To ??Visionaire?? που ακολουθεί θα μπορούσε να βρίσκεται και στο ??Clouds??. Σκιτσάρει το παρελθόν και φαντάζεται το μέλλον. Η ατμόσφαιρα του σκλαβώνει το μυαλό σου, ζυγίζει τα βάρη της ψυχής σου. Τα 4 ιντερλούδια απλά μουδιάζουν τις αισθήσεις πριν βυθιστεί το αιχμηρό μαχαίρι της φωνής και των πιο σκληρών ριφς με το ??Planets?? να είναι το πιο διαστημικό και εξωγήινο. Το ??Wildhoney?? θα παραμείνει αξεπέραστο δείγμα ατμοσφαιρικού Metal.

Ηρθα να αποθεωσω.
Πριν τρεις μερες τους ειδα για 2η φορα, 10 χρονια μετα την εμφανιση τους στο MMD του 2007, συνειδητα και συγκεντρωμενα αυτη τη φορα.
Ε αυτες τις μερες δεν ακουω κατι αλλο.

1 Like

Τι ηχάρα γαμώ το σύμπαν

2 Likes