Μεταναστεύοντας

Podium
#341

Αυτό κανείς δεν το ξέρει πριν φύγει. Μετά από 5 χρόνια όμως στο εξωτερικό, μπορώ να σου επιβεβαιώσω πως πλέον όταν γυρίζω Ελλάδα βλέπω πολύ περισσότερους ούγκανους από ότι πριν φύγω. Έξω μαθαίνεις νέα πράγματα, αλλάζεις ο ίδιος, βλέπεις τι κάνουν έξω που θα έπρεπε να γίνεται και στην Ελλάδα και το κυριότερο εντοπίζεις νόρμες που υπάρχουν στην Ελλάδα και τις οποίες 1) ξεσυνήθισες και 2) πλέον αντιπαθείς. Πλέον, όταν γυρίζω Ελλάδα παρατηρώ το ότι ένας στους δύο μοτοσικλετιστές δε φορούν κράνος, ότι υπάρχουν τραπέζια σε εστιατόρια όπου κάποιοι καπνίζουν αδιαφορώντας για τους γύρω τους, την αγένεια που στην Ελλάδα έχει αρχίσει να γίνεται γενικευμένη, κλπ

Σίγουρα και στο εξωτερικό υπάρχουν συμπεριφορές που θα αντιπαθήσεις και δεν υπάρχει η ιδανική κοινωνία/χώρα. Αυτό όμως δε σημαίνει πως κάποιος δε μπορεί να συγκρίνει και να καταλήξει στο ποια από όλες του ταιριάζει και προτιμά. Και έτσι μπορεί και κάποιος να αποφασίσει ποιους θεωρεί ο ίδιος πιο πολιτισμένους. Μη τρελαίνεσαι όταν το κάνουν, γιατί υπάρχει βάση

Δεν ξέρω πως είναι σε άλλες χώρες, αλλά εγώ αν θέλω δουλεύω 8ωρο και δε μου λέει κανένας τίποτα. Μπορώ να πάρω μέχρι και άδεια όταν θα γίνεται ο πανικός στο γραφείο, γιατί το θεωρούν δικαίωμα μου. Από την άλλη, οι φίλοι μου από τη σχολή δουλεύουν 14ωρα γιατί τους αναγκάζουν. Έχει μεγάλη διαφορά το “με αναγκάζουν” με το “επιλέγω”. Αν κάποιος φύγει από την Ελλάδα για να πάει κάπου με ίδιες άσχημες συνθήκες εργασίας, τότε καλό θα είναι αν δει πως δεν υπάρχει φως στο τούνελ να επαναθεωρήσει την κατάσταση. Τη ζωή σου θα τη ζήσεις μόνο μια φορά.

Επίσης, όλες οι μεγάλες πόλεις της Ευρώπης έχουν μέρη για να βγει κάποιος μετά τη δουλειά. Προφανώς και ο κόσμος βγαίνει μετά τη δουλειά (είτε 8 ώρες είτε 14). Οι μικρές πόλεις/χωριά είναι που έχουν τις λίγες επιλογές. Όχι τα μεγάλα αστικά κέντρα. Το αν ο τρόπος διασκέδασης τους μας ταιριάζει, είναι άλλο ερώτημα και δεν υπάρχει μία μόνο απάντηση.

Με τι λεφτά θα την κάνει την επένδυση ο νέος άνθρωπος;

#342

υπάρχουν προγράμματα με επιδότηση…
…που τα χρήματα θα πάνε ολα σε 4 ανθρώπους που πρέπει να λαδώσεις για να μην μείνει ο φάκελος σου στα συρτάρια 1μιση χρονο. :roll:
για να βγει ο χωρος “προβλεπόμενος” και οχι “με λάθη”.:roll:
για να μπορέσεις να βάλεις τεχνολογικό και επικοινωνιακό υλικό και να μην ειναι με “λάθος προδιαγραφές”…:roll:
για να μπορέσεις να πουλήσεις και αρτο/διαφορετικό προϊόν άσχετα που ο νόμος το λεει

αστεία πράγματα να μιλάμε για επένδυση το 2013 στην ελλαδα. σε μια χώρα που οι μείον ενα εκατομμύριο προσπαθούν να ζήσουν τους συν ενα εκατομμύριο(αυτοι με εργασια με αυτους που δεν έχουν και δεν είναι καν στην διαδικασία της οικονομίας). πας με μεγάλες προοπτικές να πετύχεις…

σε χωρα που υπάρχει βαρβιτσιώτης, αδωνις, χρυση αυγη(κλεισαν τα συνορα με αλβανια λεει χθες.!λολ), δεν γάμησε κανείς. οσο το πάρουμε χαμπάρι νωρίτερα, τόσο καλύτερα.

#343

Το εξωτερικό είναι η λύση. Όσοι έχουν ζήσει στο εξωτερικό καταλαβαίνουν, εκεί, ζεις σαν άνθρωπος. Έχεις τον μισθό σου, τουλάχιστον 2 φορές μεγαλύτερο από αυτόν που θα είχες εδώ, ΑΝ τον είχες και αυτόν. Γενικά η κατάσταση δεν παλεύεται εδώ ως νέος άνθρωπος. Στο 70% η ανεργία στις ηλικίες 18-25. Η χώρα είναι μπουρδέλο σε πάρα πολλά σημεία. Το μόνο που λείπει από το εξωτερικό, μιλάω για δυτική και βόρεια ευρώπη είναι ο ήλιος τον οποίο έχουμε εδώ. Και σαν πρώην κάτοικος εξωτερικού ξέρω ότι όσους Έλληνες γνώριζα στην Γερμανία, ερχόντουσαν κάθε καλοκαίρι Ελλάδα, και συνήθως έως πάντα πάνω από 3 βδομάδες… Οι μισθοί είναι μεγαλύτεροι, οπότε πας διακοπούλες άνετα… Του χρόνου φεύγω Γερμανία για σπουδές, και μόλις τις τελειώσω κάθομαι εννοείται πως θα κάτσω εκεί.
Ίσως λίγο άκυρο με την συζήτηση αλλά ήθελα να το πω.:lol:

#344

Για να πω την ιστορία μου. Πριν ένα χρόνο πήρα πτυχίο και δεν επέλεξα να φύγω αλλά να παλέψω να βρω δουλειά Ελλάδα για να είμαι κοντά με τους δικούς μου ανθρώπους και γιατί θέλω να στηρίξω την Ελλάδα.
Βρήκα δουλειά με τρίμηνη σύμβαση στη ΔΕΗ, 7 ώρες κάθε μέρα για 350 ευρώ και έκανα όλη τη σκατοδουλειά. Όλα τα προβλήματα και τα νεύρα των πολιτών τα άκουγα εγώ. Δύσκολοι μήνες.

Παράλληλα έβγαλα κάρτες για ιδιαίτερα, άφησα 6 βιογραφικά σε φροντιστήρια και κόλλησα φύλλα σε κολώνες για ιδιαίτερα σχεδόν στη μισή Δυστική Θεσσαλονίκη. Προφανώς δεν βρήκα ούτε ένα ιδιαίτερο. Μόλις τελείωσε η σύμβαση κοιτούσα παντού για δουλειά και μακριά από το αντικείμενο μου. Σε καφετέρια, σε μαγαζιά με ρούχα, κτλ. Επίσης δεν βρήκα τίποτα. Ήμουν άνεργη και ζούσα μακριά από γονείς που σημαίνει ότι πάλι τους επιβάρυνα. Με τον πενιχρό μισθό που έπαιρνα ούτε για ρεύμα και νερό δεν έφτανε. Παράλληλα έκανα αιτήσεις στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό. Με δέχτηκαν.

Κάθεσαι να παλέψεις άλλο Ελλάδα ή φεύγεις με την προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον? Γιατί και πόρτες έκλεισαν, και σκατά άκουσα, στο μεταπτυχιακό για λίγο δεν με δέχτηκαν στην Ελλάδα και πάλεψα. Μπορεί εκεί που πάω τα πράγματα να είναι χειρότερα.

Προσωπικά τον ήλιο τον έχω γραμμένο γιατί δεν μου δίνει να φάω. Η ποιότητα ζωής σίγουρα είναι ανώτερη εκεί πέρα και τέλος ποιος ο λόγος να “βγω για μια μπύρα” όταν δεν έχω λεφτά να την πιω? Με 5 ευρώ στο πορτοφόλι σου πόσες μπύρες πίνεις και για πόσες μέρες? Ειδικά όταν οι τιμές σε πολλά μαγαζιά δεν έχουν μειωθεί?

Εγώ σίγουρα καταλαβαίνω την ένσταση της Έλενας. Ότι πολλά άτομα το βρίσκουν σαν εύκολη λύση. Δεν πιέζονται, δεν ψάχνουν, απλά σνομπάρουν και φεύγουν στο εξωτερικό πιστεύοντας ότι θα τους περιμένουν με κόκκινα χαλιά.

Πιστεύω ότι αν είσαι τεμπέλης πουθενά δεν κάνεις προκοπή, οπότε από εκεί ξεκινάν όλα. Αν όμως έχεις όρεξη για δουλειά και υπάρχουν ευκαιρίες σίγουρα αναγνωρίζεσαι.
Τέλος, είναι το πιο δύσκολο να αφήσεις πίσω την οικογένεια, παρέα, φίλους, σχέση, οτιδήποτε και να ξεκινήσεις από το 0, οπότε και αυτό θέλει @@.

#345

Οχι,βεβαια! Ο ανθρωπος προσπαθει παντα για το καλυτερο και καλο ειναι να το κυνηγαει.
Αν οι συνθηκες ειναι καλυτερες εξω,παει εκει. Αν βολευεται στη χωρα του,καθεται στα αυγα του.
Υπαρχουν ανθρωποι,που οπως λες και εσυ,προτεμουν μια και καλη να πανε στο εξωτερικο,γιατι ειναι ειναι σιγουροι οτι εκει ειναι ολα καλυτερα(που ΕΙΝΑΙ),θα εχουν ποιοτητα ζωης,κτλ.
Καποιοι αλλοι βλεπουν το εξωτερικο ως plan B,σε περιπτωση που δεν καταφερουν κατι στην χωρα τους. Νο problem.

ΣΗΜΑΣΙΑ εχει,να μην νομιζει κανεις οτι στο εξωτερικο θα τον περιμενουν με ανοιχτες αγκαλες!:!: Μπορει εκει τα λεφτα να ειναι περισσοτερα και η ζωη καλυτερη,αλλα ως ξενος σε μια αλλη χωρα θα ειναι ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ και ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ(οσο και να καμαρωνουν οι χωρες εκει για τη Δημοκρατια τους).Παντα πρεπει να αποδεικνυει την αξια του και την υπεροχη του.Ο ανταγωνισμος ειναι μεγαλος και κερδιζει ΠΑΝΤΑ ο καλυτερος.:wink:

Και ας σταματησει πια αυτη η “καραμελα”,που καποιοι δεν πανε στο εξωτερικο για να μην εγκαταλειψουν(?!) τους δικους τους! Δεν πανε στην εξορια,πανε σε μια αλλη ελευθερη χωρα. Μπορουν να τους βλεπουν στις διακοπες,να επικοινωνουν τηλεφωνικα,κτλ. Δεν ειναι οι γεωγραφικες αποστασεις που χωριζουν τους ανθρωπους. Αν καποιος θελει να αποξενωθει,το κανει και οταν βλεπει τους αλλους καθε μερα.
Αλλιως ας διαλεξουν: ή ανεργος και βαρος στους δικους σου,ή εργαζεσαι στο εξωτερικο και ζεις με καποια αξιοπρεπεια και κανεις περηφανους και τους δικους σου.

#346

Το οτι θα πας εξω δεν σημαινει και αυτοματως οτι θα βρεις δουλεια…Φιλος με μεταπτυχιακο και 10 χρονια εργασιακη εμπειρια πηγε London εψαχνε δουλεια , το προσπαθησε αρκετο καιρο και ακομα το προσπαθει…
Το να πας εξω ειναι μια αποφαση…Αλλιως θα το σκεφτει ενας 25 χρονος και αλλιως ενας 35 +…Αλλες προτεραιοτητες, αντοχες κτλ…
Και εγω το εχω πει και σε μαθητες μου, το λεω και εδω (για πλακα μεταξυ σοβαρου και αστειου)… Ενας συμμαθητης μου εχει εταιρεια στοιχηματος και ας πουμε οτι ανοιγουν θεσεις εργασιας ειτε Μαλτα/Γιβραλτάρ… Ποιος απο εδω μεσα παει;

#347

Πόσα δίνει ο γνωστός σου?

#348

Απο εδω μεσα,δεν ξερω. Αλλα γενικα,καποιος που ειναι χρονια ανεργοςκαι μεσα στη απελπισια,οχι μονο στο Γιβραλταρ,αλλα και στη Σιβηρια θα πηγαινε και θα ελεγε και ευχαριστω.

#349

Μην νομιζεις οτι θα παιζουν τρελα λεφτα εκει… Ειναι μικρη εταιρεια ( σε σχεση με αλλες του χωρου) οποτε θα παιζουν και αναλογα χρηματα…Ε , για να ζεις σε Μαλτα θα σου φτανουν ανετα:wink:

#350

Δεν θέλω τρελά λεφτά, θέλω ικανοποιητικά λεφτά, όχι ακραία ωράρια και αν ισχύουν αυτά τα δύο εγώ πάω άνετα και στα 2 μέρη.

#351

Χμμμ, εαν ηταν ετσι ολοι θα ειχαν παει πισω στα χωρια τους/χωραφια του αλλα κανενας δεν πηγαινει ομως:wink:

#352

Το καλοκαιρι ειχα παει ενα ταξιδι , Σερβια/Κροατια/Βοσνια κτλ… Σε καθε χωρα μας ελεγαν τον μεσο μισθο που περνουν…(Ακομα στην ελλαδα απεχουμε απο αυτο)…Οποτε το ικανοποιητικα ειναι σχετικο με την χωρα που θα πας…
Δηλαδη εαν στην Σερβια ο μεσος μισθος ειναι 400 Ε, και βρεις μια δουλεια με 450 πχ εισαι μια χαρα στην Σερβια και προνομιουχος:p, αλλα τι θα κανεις με αυτα τα χρηματα;

#353

Μη μου τα γυρίζεις τώρα, πες πόσα δίνει ο γνωστός σου για Μάλτα ή Γιβραλτάρ να δούμε αν θα προχωρήσει το deal.

#354

@ gore
Πλακα κανεις;;; Απο τοτε που αρχισε η οικονομικη κριση,αρχισε και η αποκεντρωση!! Πτυχιουχοι και λοιποι μορφωμενοι γυρισαν στα χωρια τους και αρχισαν να καλλιεργουν γη και να εκτρεφουν ζωα(ακομα και σαλιγκαρια) για να ζησουν!!

#355

Τωρα μπηκα στο site και προς το παρον δεν εχει τιποτα για δουλεια…Και ξερεις γιατι? Γιατι γαμω την, αντε τωρα μην αρχιζω να βριζω , καποιοι εξυπνακιδες εδω απεκλεισαν πολλες εταιρειες στοιχηματος στην Ελλαδα με αποτελεσμα οι εταιρειες να διωχνουν κατα 10δες τους Ελληνες που δουλευαν σε αυτους…

#356

Τι διαολο; Κανενας φιλος μου/γνωστος μου δεν ειναι απο χωριο; Ολοι ακομα εδω ειναι:p

#357

Δουλεύω σε εταιρία στο Γιβραλταρ εδώ και ένα χρόνο. Όποιος θέλει πληροφορίες ας ρωτήσει.

Πάντως επειδή μάλλον κάποιοι δεν έχουν ιδέα που πέφτει …να πω οτι μένεις στην Ισπανία σε γειτονική πόλη αφου συνορεύουν και οχι στο Gib. Αυτό γιατί το Γιβραλτάλ είναι πανάκριβο. Τα νοίκια αρχίζουν από 800 λίρες.

Ενημερωτικά το ίδιο ακριβά είνια στην Μαλτα επίσης, οπου εκεί δεν υπάρχει η επιλογή της Χ Ισπανίας για φθηνότερη ζωή.

#358

Kουβα ή Βενεζουελα παιζει τιποτα ρε παιδια?:!:

… Εδω και καποιες μερες κοιταω κι εγω για Ελλαδα η Λονδινο (και καποιες διερευνητικες ματιες προς ΗΠΑ, με απειροελαχιστες πιθανοτητες ομως). Ελπιζω για Ελλαδα, αλλα οπου μας καλεσουν τελικα θα καταληξουμε…:dunno:

#359

Είχα ένα φίλο που έμενε/δούλευε δύο χρόνια Μάλτα με οκ μισθό και έμενε σε ένα τριάρι τεραστιότατο με 350 ενοίκιο. Downside ήταν μπουρδελοσυνοικία σε σχετικά παλιά πολυκατοικία. Upside ήταν κοντά στα πάντα κεντρικά.
Φτηνά θυμάμαι την είχα βγάλει πάντως - καφέ στο κάστρο πάνω στη Βαλέτα με 90 λεπτά…

#360

Βασικά, εντάξει. Τραβήχτηκε λίγο από τα μαλλιά το ζήτημα…

[B]Πρώτον[/B]: Το “βγαίνω να πιω μια μπύρα με τους κολλητούς μου” δεν είναι απλώς και μόνο το “βγαίνω να πιω μια μπύρα με τους κολλητούς μου”. Συμβατικός είναι ο όρος και το έθεσα καθαρά υπό το πρίσμα της κοινωνικής συναναστροφής και της αλληλεπίδρασης σε αντίθεση με την αποξένωση…

[B]Δεύτερον[/B]: Στα 30 μου Βαγγέλη, δεν ξέρω τι θα κάνω και πως θα είναι τα μυαλά μου και τι ωριμότητα θα έχω. Εγώ μέχρι τότε μπορεί να έχω χρησιμοποιήσει ό,τι βύσμα μου κάτσει για να χωθώ σε μια ανασκαφή και να είμαι και υπεύθυνη και να αράζω σε μια καρέκλα και να δίνω οδηγίες, αντί να τρέχω ΤΑ χιλιόμετρα και να είμαι ακόμα σερβιτόρα και να παίρνω 30 ευρώ.

Για το μόνο που είμαι σίγουρη στη ζωή μου είναι πως θα κυνηγήσω να δουλέψω οπουδήποτε βρω, γιατί αν δε δουλέψω τώρα που είμαι υγιής και βράζει το αίμα μου , πότε θα δουλέψω; Στα 50 μου; Που θα έχω βαρεθεί; Και που θα έχω κλιμακτήριο, φλεβίτη και θα τσατίζομαι με το οτιδήποτε;

Το όλο πόιντ μου, που προφανώς δεν έγινε σαφές, είναι το εξής:

Εγώ προσωπικά, δε θα ήθελα να φύγω από τη χώρα μου για να κυνηγήσω κάπου αλλού το μέλλον μου. Μακάρι να μην αναγκαστώ να το κάνω ποτέ. Αν τύχει,έτυχε. Βέβαια, έχω επιλέξει και ένα επάγγελμα, το οποίο, σε άλλη χώρα, δεν έχει και τόσο μεγάλο ενδιαφέρον (μμ…ίσως στο θεωρητικό του μέρος, αλλά στην Ελλάδα είναι που σκάβεις μισό μέτρο και ξεθάβεις πολιτισμό ολόκληρο…το διαπίστωσα και με τα ίδια μου τα μάτια).

Από εκεί και πέρα δεν κατηγόρησα κανέναν που φεύγει στο εξωτερικό και την ψάχνει εκεί. Λογικό επόμενο ρε παιδιά. Με τέτοια αδιέξοδα που βιώνουμε σήμερα και με την τόση μαυρίλα που μας πασάρουν, τι θα κάνουμε;

…Και το έχω βιώσει και με φίλους μου, παιδιά 20 χρονών δηλαδή, που έφυγαν είτε Αμερική είτε Σουηδία είτε σκέφτονται να φύγουν με το που τελειώσουν οι σπουδές τους επειδή οι γονείς τους έχουν κάνει την αρχή στο εξωτερικό ( η κολλητή μου για παράδειγμα σκέφτεται να φύγει Αραβία-ο πατέρας της είναι ήδη εκεί γύρω στα 6 χρόνια…). Δεν είναι καθόλου ωραίο να σε χωρίζει ένας ωκεανός με έναν παιδικό σου φίλο.

Με ενοχλούν όμως αυτοί που αρνούνται να προσπαθήσουν για το οτιδήποτε εδώ και ευαγγελίζονται τις καλύτερες μέρες του εξωτερικού και μάλιστα σε κοιτάν με μία απέχθεια που θες να προσπαθήσεις κάτι στην ψωροκώσταινα…
Λες και αυτοί έχουν βρει την κότα με τα χρυσά αυγά και εσύ ακόμα τρως με ξύλινα κουτάλια.
Πφ, ελίτ και καλά…

Ναι, άλλος κανείς δε γέννησε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη…