Πολιτική Ορθότητα

Podium
#1

Με αφορμή μια κουβέντα στο τόπικ για τις καλύτερες ατάκες ανοίγω αυτό το θρεντ και ομολογώ είμαι περίεργος να δω τις απόψεις σας.

Το θέμα είναι η πολιτική ορθότητα, όρος που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο τα τελευταία 20 περίπου χρόνια. Στην ουσία η πολιτική ορθότητα αφορά μια δεοντολογική αντίληψη γύρω από την κοινωνικά αποδεκτή και μη συμπεριφορά. Με λίγα λόγια, σχετίζεται με το τι οφείλει να λέγεται και να γίνεται αποδεκτό από ένα κοινωνικό σύνολο.

Σε ένα μεγάλο βαθμό η πολιτική ορθότητα για παράδειγμα έχει συνδεθεί με τον ρατσισμό. Ο πολιτικά όρθος όρος για τους μαύρους στις ΗΠΑ είναι «αφροαμερικάνος», όρος που θεωρείται πως ξεφεύγει από το ρατσιστικό υπόβαθρο παλαιότερων ονομασιών. Γενικά πάντως η πολιτική ορθότητα συνδέεται με όλες εκείνες τις κοινωνικές στάσεις και συμπεριφορές που λίγο πολύ έχουν καταδικαστεί ως ανήθικες ή ανεπίτρεπτες. Ο όρος σχετίζεται εξάλλου και με θέματα όπως το φύλο (στάση απέναντι στις γυναίκες, ισότητα), οι μειονότητες (όπως οι ομοφυλόφιλοι) και γενικότερα με ζητήματα ταυτότητας.

Γενικά η πολιτική ορθότητα έχει ως βάση της τη γλώσσα και την έκφραση. Υπάρχουν ουδέτεροι, «μη προσβλητικοί» (άρα «ορθοί») τρόποι έκφρασης, και εκείνοι που είναι «μη-ορθοί». Ο όρος «ανάπηρος» ενδεχομένως να μην είναι τόσο πολιτικά ορθός όσο εκείνος του «άτομο με κινητικές δυσκολίες».

Γενικά η πολιτική ορθότητα έχει συνδεθεί και τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος, τόσο με τον φιλελευθερισμό όσο και με την αντίδραση.

Η σύνδεση της με τη δεξιά και την αντίδραση είναι εμφανής. Ένας αντιδραστικός ενδέχεται να διαμαρτυρηθεί ενάντια στην πολιτική ορθότητα επειδή με αυτό τον τρόπο καταπνίγεται (υποστηρίζει) η δυνατότητα του να εκφέρει ελεύθερα τις απόψεις του. Για παράδειγμα, ένας ρατσιστής πολιτικός βρίσκει όλο και μικρότερο περιθώριο να εκφράσει μια ρατσιστική άποψη σε ένα πλαίσιο που κυριαρχεί σε έντονο βαθμό η πολιτική ορθότητα. Δύσκολα φανταζόμαστε κάποιον ακροδεξιό πολιτικό να βγαίνει σήμερα και να λέει ευθέως πόσο «κατώτερη φυλετικά» θεωρεί ενδεχομένως μια εθνότητα, σε αντίθεση με τα χρόνια του Χίτλερ. Θα μιλήσει λοιπόν για άλλα θέματα, όπως την ανεργία και τους ξένους κλπ, κρύβοντας πίσω από αυτά τον άρρητο ρατσισμό του.

Η πολιτική ορθότητα έχει συνδεθεί όμως και με αυτό που λέμε «ορθή άποψη του Κόμματος». Για παράδειγμα, ιστορικά έχει συνδεθεί και με τον Μάο Τσε Τουνγκ και την θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας ότι «μόνο ο μαρξισμός και ο μαοισμός αποτελούν πολιτικά ορθά συστήματα πίστης», καταδικάζοντας έτσι οτιδήποτε άλλο σύστημα σκέψης ή πίστης (και καταδικάζοντας όσους πιστεύουν σε αυτά).

Στο αμερικάνικο Κονγκρέσσο σήμερα κυριαρχούν «Επιτροπές Ηθών», που παρακολουθούν τους γερουσιαστές κατά πόσο η στάση τους είναι πολιτικά ορθή ή όχι. Μερικές φορές στο όνομα της πολιτικής ορθότητας δίνεται όλο και μεγαλύτερο περιθώριο στη λογοκρισία. Έργα για παράδειγμα συγγραφέων όπως ο Στάινμπεκ ή ο Μαρκ Τουέην αποκλείστηκαν από τα αμερικάνικα πανεπιστήμια επειδή γινόταν αναφορά στη λέξη «αράπης», που θεωρείται μειωτική για τους αφροαμερικάνους. Την εποχή όμως που έγραφαν οι συγκεκριμένοι συγγραφείς κυριαρχούσαν άλλες αντιλήψεις. Είναι σωστή αυτή η παρέμβαση στα έργα τους?

Ένα άλλο θέμα (και πιο προσιτό σ? εμάς) είναι το χιούμορ. Είναι «κακό» να γελάει κανείς με ένα ανέκδοτο για μειονότητες για παράδειγμα? Είναι ένδειξη πως είναι ρατσιστής και αντιδραστικός, ή μήπως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά? Αν κάποιος εκφράσει ανοιχτά μια άποψη σχετική για μια κοινωνική κατηγορία (τύπου «με ενοχλούν οι κραγμένες αδερφές», ή «οι ξανθιές είναι χαζές» κλπ κλπ), οφείλουμε να τον κατηχήσουμε σχετικά με το λάθος της γνώμης του και να του υποδείξουμε τον υπόρρητο “ρατσισμό” του?

Η ελευθερία μου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, λέει το ρητό. Με το οποίο λίγο πολύ συμφωνώ. Επειδή όμως πρέπει να δούμε τι σημαίνει στην πράξη η υιοθέτηση μιας αντίληψης, είναι καλό να κοιτάξουμε πόσο ευρεία εφαρμογή έχει σήμερα η πολιτική ορθότητα στις ΗΠΑ για παράδειγμα. Μια κοινωνία που κατά τ? άλλα κανείς δε θα μιλούσε για την προοδευτικότητα και την ανοχή της, όπου οι διακρίσεις ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ συνεχίζονται κανονικότατα. Οκ, ο λόγος απλά έχει γίνει λίγο διαφορετικός, περισσότερο «ουδέτερος». Το ίδιο όμως έχει ενισχυθεί και ο έλεγχος.

Στην τελική, σημασία έχει ο λόγος ή οι συμπεριφορές? Και πόσο αυτά τα δύο αλληλοεπηρεάζονται?

Τελικά είναι η πολιτική ορθότητα εργαλείο προόδου ή αντίδρασης? Μήπως είναι και από τα δύο? Και για να συνεχιστεί εδώ η κουβέντα, ξεκινάω με το κλασικό παράδειγμα του ανεκδότου: θα γελάγατε με ένα ανέκδοτο για μειονότητες? Ή θα διαμαρτυρόσασταν? Και αν ναι, γιατί?

#2

συγνωμη που δεν διαβασα το μισο αλλα βαριεμαι, αλλα καταλαβα τι θελεις να πεις.

αν το δουμε επιφανειακα θα μπορουσαμε να πουμε οτι αυτος ο τροπος εκφρασης ειναι ενας τροπος να αποφυγουμε οποιαδηποτε προσβολη σε καμια φυλετικη η κοινωνικη ομαδα η και κοινωνικο συνολο.απο την αλλη καποιος αλλος θα μπορουσε να πει οτι αυτα ειναι για τα ματια του κοσμου, δηλαση για το ‘‘φαινεσθαι’’ και δεν εχει ουσια. η αληθεια, οπως παντα βρισκεται καπου αναμεσα στις δυο αντικρουομενες αποψεις, γιατι στη ζωη ειναι ολα γκριζα και δεν υπαρχει μαυρο και ασπρο.αντε μπορει να ειναι και ροζ μερικες φορες η και κοκκινα(το ελληνικο πρωταθλημα πχ.)
δεν πρεπει να ξεχναμε οτι η γλωσσα εξελισεται και καθρεπτιζει την ανθρωπινη κοινωνια.σε ολες τις πλευρες τις.για παραδειγμα καποτε ηταν απολυτως αποδεκτο να πεις εναν αφρικανο αραπη, μιας και ηταν μια κοινωνικα αποδεκτη εκφραση που καθρεπτιζε τον τροπο που εβλεπαν οι ελληνες αυτα τα ατομα, δηλαδη εβλεπαν μονο το χρωμα τους αδιαφοροντας να προσδιορισουν κατι παραπανω.πλεον ομως αυτος ο ορος εινα προσβλητικος γιατι δεν διαχωριζουμε πια τους ανθρωπους (οκ, οχι τοσο οσο παλια) απο την φυλετικη τους ταυτοτητα μονο, αλλα περνουμε σε βαση και αλλες παραμετρους.πλεον λεμε αφρικανος (απο που ειναι), αφροαμερικανος, η απλα μαυρος στην κοινη.πιστευω καταλαβαινεται τι θελω πω.κατι αντιστοιχο με τους αναπηρους οπου παλια τους ελεγαν σακατηδες η δεν ξερω εγω τι.τωρα λιγοι απο εμας χρησιμοποιουμε ακομη και στην προφωρικη μας επικοινωνια αυτη την εκφραση εκτος αν θελουμε να προσβαλουμε αυτον.

αρα η γνωμη μου ειναι πως καλα υπαρχει αυτη η ‘‘πολιτικη ορθοτητα’’, αν και το θεωρω μεγαλη βλακει αλλα να κρινουμε μονο απο τα λογια, αλλα να περνουμε υποψην και τις πραξεις, οπως σε ολους και σε ολα.

Υ.Γ.αληθεια δεν μπορω να καταλαβω γιατι πλεον για να ειμαστε πολτικα ορθοι να αντικαταστησουμε τν εκφραση ‘‘ατομα με ειδικες αναγκες’’ με την αντιστοιχη ‘‘ατομα με ειδικες ικανοτητες’’
Υ.Γ.2ειχαν κανει στον south park επισοδιο που καυτηριαζει το ολο ζητημα

επισης παντα προσεχουμε τι λεμε και σε ποιον το λεμε, δεν μπορεις να λες σε ξανθια ανεκδοτα για ξανθιες, τοτε εισαι χαζος

#3

Συγγνώμη που δε διάβασα τα ποστ και των 2 σας περα από την πρώτη πρόταση, αλλά βαριέμαι.

Καταρχάς υποθέτω ότι διαφωνώ εν μέρει μαζί σας.

Γενικά δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να γελάσω με ρατσιστικά ανέκδοτα γιατί έχω την άνεση να γνωρίζω ότι δεν είμαι ρατσιστής. Προφανώς θα καταλάβετε άλλο από αυτό που εννοώ αλλά βαριέμαι να το αναλύσω.

Επίσης τα ρατσιστικά αστεία για μαύρους, ανάπηρους, μεξικανούς κτλ στο family guy είναι όλα τα λεφτά =)

#4

ακομη και σε αυτα τα ρατσιστικα αστεια καταλαβαινουμε ολοι οτι καποια εχουν σκοπο να προσβαλουν τους μαυρους και αλλες απλα να το δουν απο μια τραγελλαφικη πλευρα.σημασια δεν εχει μονο τι θα πεις αλλα και πως θα το πεις

#5

Μάνο δε ξηγιέσαι σωστά. Τι είναι αυτό το “υποθέτω οτι διαφωνώ μαζί σας, αν και δεν διάβασα τι λες”??? :?

Τι κάθομαι και γράφω ολόκληρη εισαγωγή δηλαδή, αν είναι ο άλλος απλά να “υποθέσει” τι θέλω να πω, ε?

Λοιπόν, το τόπικ αυτό το άνοιξα με αφορμή μια κουβέντα στις “καλύτερες ατάκες”, και εξαιτίας κάποιων περιστατικών που μου έτυχαν στις διακοπές. Και όπως είπα χθες στις καλύτερες ατάκες:

Εν ολίγοις, καλό είναι να διαβάζουμε τι λέει ο άλλος προτού διαφωνήσουμε ε. Έχω ρίξει τρελά γέλια με αυτά τα ανέκδοτα.

Μάλλον για τον εαυτό μου γράφω όλες αυτές τις εισαγωγές τελικά. Γενικά, το θέμα της πολιτικής ορθότητας είναι απο τα πλέον αμφιλεγόμενα, με ένα σωρό οπτικές γωνίες, και αυτό προσπάθησα να περάσω στο πρώτο ποστ.

#6

και στο δευτερο σχολιαζεις τους αλλους ε?

:stuck_out_tongue:

#7

Μπα, αυτό το “διαφωνώ χωρίς να σε διαβάζω” με ενόχλησε μόνο. :stuck_out_tongue:

Αντε λοιπόν, πείτε και κανένας άλλος. Γελάτε με τα ρατσιστικά ανέκδοτα? Και, με αφορμή αυτό, ποιά η γνώμη σας πάνω στο θέμα της πολιτικής ορθότητας?

#8

και εμενα με ενοχλησε που εγραψα ενα ψιλομεγαλο κειμενο και δεν με διαβασε κανεις αλλα στα @@ στο κατω κατω.

εγω ειπα την αποψη μου, δεν θα προσπαθησεις να με διορθωσεις σε κατι?

#9

Δεν διαφωνώ με την πολιτική ορθότητα αλλά δυστυχώς όπως πολλά πράγματα συνήθως γίνεται ακραία…

Έχει παρατηρηθεί σε χώρες όπως οι ΗΠΑ ή το Ην. Βασίλειο να δίνονται θέσεις εργασίας όχι στον πιο κατάλληλο αλλά σε αυτόν που ανήκει στις περισσότερες μειονότητες. Ειδικά με την “κουλτούρα μηνύσεων” που έχει η Αμερική το όλο θέμα έχει καταντήσει γελοίο αφού με την παραμικρή “λάθος” λέξη είναι όλοι στόχοι για μηνύσεις…

Εν τέλη καλή η πολιτική ορθότητα αλλά με μέτρο… Και το χιούμορ για μένα δε μπαίνει σε καλούπια…

#10

@ asyftaos, γιατί να σε διορθώσω ρε συ? 8O Τη γνώμη σου γράφεις, γι’ αυτό ανοίχτηκε το τόπικ. Άλλο αυτό και άλλο να λες οτι διαφωνείς με τον άλλο χωρίς να τον διαβάζεις (στο οποίο και στάθηκα)

Τέλος πάντων, αφού επιμένεις. :stuck_out_tongue: Δε διαφωνώ με κάτι απο αυτά που λες, και πολύ σωστά τονίζεις τον παράγοντα “εξέλιξη της γλώσσας”. Όπως αναφέρεις όμως (και όπως λέω και στην εισαγωγή), καλό είναι να κοιτάμε και την ουσία πίσω απο τα φαινόμενα. Η γλώσσα αντανακλά τη σκέψη, είναι γεγονός. Αλλά για να μπορέσει σε βάθος και στην ουσία να γίνει αυτό, χρειάζεται μεγάλο χρονικό διάστημα. Δε θεωρώ πως έχουμε φτάσει ακόμα σ’ αυτό.

Στην εισαγωγή εξάλλου τονίζω και ορισμένες σκοτεινές όψεις της πολιτικής ορθότητας, ειδικά όταν αυτή συνδέεται με όσους βρίσκονται στην πολιτική εξουσία και πουλάνε ηθική. Αλλά και απο όλους εκείνους που σπεύδουν να ταξινομήσουν με ευκολία τους ανθρώπους σε κατηγορίες, με βάση τα πιστεύω τους.

Όσο αφορά τα ανέκδοτα με τις ξανθιές. Όπως είπαμε με έναν φίλο (και πρώην χρήστη αυτού του φόρουμ) πριν τρεις μέρες, η ουσία του ανεκδότου δεν είναι οι ξανθιές γενικά, αλλά μια συγκεκριμένη στάση/συμπεριφορά που έχει συνδεθεί κατά πολύ με τις ξανθιές: εν ολίγοις, η γκόμενα “barbie”, που νοιάζεται μόνο για τα εξωτερικά και επιφανειακά χαρακτηριστικά, με μυαλό κουκούτσι. Και φυσικά μπορεί να είναι οτιδήποτε μια τέτοια, ξανθιά, μελαχροινή, κλπ.

Ξέρω ξανθιές που ρίχνουν τρελά γέλια με τα ανέκδοτα αυτά, και τις χαίρομαι. 8)

#11

δεν κρατηθηκες, αλλιως το αρχισες και αλλιως συνεχι(υ)σες.
τεσπα.
στην ελλαδα αυτο το φαινομενο δεν το γνωριζουμε καλα, γιατι καλως η κακως δεν εχουμε πολλες μειονοτητες, τουλαχιστον οχι τοσο οσο αλλες χωρες

μπορει να βγαινω λιγο οφ τοπικ αλλα θα πρεπει να πω οτι θα περασουν παρα πολλα χρονια μεχρι να ξεπεραστουν ολες οι φυλετικες διακρισεις τελειως.αλλα και παλι θα υπαρχουν αλλες.

επισης συμφωνο με το πρωτο σου ριπλαη

#12

Βρε Έλλανορ, είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι το λεγα σοβαρά? Βασικά θα σε άφηνα να το πιστεύεις αλλά σου έκατσε άσχημα οπότε κρίμα είναι :lol:

Arg0, εσύ δε χρησιμοποίησες την πολιτική ορθότητα με μέτρο στο πόστ σου :Ρ

#13

Ωχου, παραιτούμαι. :stuck_out_tongue:

Εγώ φταίω που σας παίρνω στα σοβαρά ρε καθάρματα. :stuck_out_tongue:

#14

Λιγο πολυ συμφωνω αλλα πιστευω πως καπου καπου γινεται υπερβολικο ολο αυτο. Το παραδειγμα με τους “αφροαμερικανους” ας πουμε. Δεν καταλαβαινω γιατι το “μαυρος” πρεπει να ειναι σωνει και καλα ρατσιστικο. Ειναι ενα γεγονος. Οι ανθρωποι ειναι μαυροι, πως να το κανουμε δηλαδη? Εγω γιατι δε θιγομαι ρε παιδια αν με πει καποιος λευκο? Και στην τελικη, αν το “μαυρος” εχει ρατσιστικη εννοια, γιατι να μην εχει και το “αφροαμερικανος” το οποιο και αυτο “διαχωριζει”?

Με ρατσιστικα ανεκδοτα μπορω να πω οτι κι εγω γελαω αν και δεν ειμαι ρατσιστης. Απλα στο μυαλο σου λες πως το εν λογω στερεοτυπο (οι ξανθιες ειναι χαζες κλπ.) ειναι ορθο, για χαριν του ανεκδοτου, και το σκηνικο απο κει και περα ειναι αστειο.

Οσον αφορα τις οψεις της πολιτικης ορθοτητας, αυτο ειναι μεγαλο κεφαλαιο. Εδω μπαινουνε προπαγανδες και αλλοι τετοιοι παραγοντες. Σωστη υποδειξη παντως. Δεν το ειχα σκεφτει :slight_smile:

#15

Καλό είναι το θέμα που άνοιξες Έλλανορ.

Η φάση με την πολιτική ορθότητα στην Αμερική ξεφεύγει από το απλά λεκτικό μέρος.
Οι λόγοι που την επέβαλαν ως τάση είναι σαφείς: Σε μία χώρα με μία θλιβερή παράδοση φυλετικού μίσους και προκαταλήψεων αιώνων, αυτοί που έχουν εξασφαλίσει πλεόν την ισότητα τους με το γράμμα του νόμου θέλουν και στην πράξη να την διασφαλίσουν με παρεμβάσεις στην γλώσσα, με την εξάλειψη λέξεων που παραπέμπουν στο παρελθόν. Για αυτό και οι ακραίες ερμηνείες όπως η λογοκρισία στον Mark Twain που ανέφερε ο Ελλανορ, η αναφορά στην συγκεκριμένη λέξη ως “the “N” word” όταν είναι αναπόφευκτη κλπ.
Για μένα ο όρος Αφροαμερικάνος είναι ατυχής. Γιατί κατά κάποιο τρόπο υπονοεί πως αναφέρεται σε κάποιον που ήρθε από κάπου αλλού στη χώρα. Είναι Αμερικάνος αλλά και κάτι άλλο… Αναφέρεται ως Αφροαμερικάνος κάποιος που οι πρόγονοι του έφτασαν στην Αμερική ως σκλάβοι 10 γενιές πίσω και έχει δεί την Αφρική μόνο στο National Geographic, ενώ ο γεννημένος στην Αμερική γιός ενός Γερμανού μετανάστη αναφέρεται απλά ως Αμερικάνος, κανείς δεν θα τον πεί Ευρωαμερικάνο! :roll:
Πέρα από την γλώσσα, υπάρχει ένα ολόκληρο κίνημα με στόχο να κάνουν τους μαύρους να νιώσουν καλύτερα για την ιστορία τους και στα πλαίσια του πολλοί δεν διστάζουν να προχωρήσουν σε αναθεωρήσεις της ιστορίας με σκοπό να εξυπηρετήσουν αυτή την ατζέντα. Κάποια στιγμή τη δεκαετία του '90 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο “Μαύρη Αθηνά” που ούτε λίγο ούτε πολύ ξαναέγραφε την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας κάτω από ένα “πολυφυλετικό” πρίσμα, κατηγορούσε τους παραδοσιακούς ιστορικούς για “Ευρωκεντρισμό” και έφτανε στο σημείο να ισχυριστεί πως τα μελανόμορφα αγγεία απεικονίζουν τους μαύρους κατοίκους της αρχαίας Ελλάδας! #-o

Τώρα, όλα αυτά είναι ακρότητες που συμβαίνουν για τους λόγους που ανέφερα πιό πάνω και δεν μας αφορούν τόσο άμεσα. Για εμάς το θέμα είναι η πολιτική ορθότητα ως εισαγόμενο φρούτο στην Ελλάδα. Στην Αμερική πέρα από τους Μαύρους, η μόδα απλώθηκε και όλοι όσοι ένιωθαν περισσότερο ή λιγότερο δικαιολογημένα μέλη κάποιας μειονότητας θέλησαν να “ξαναονομαστούν” με όρους που θεωρούν λιγότερο προσβλητικούς: Οι κουφοί έγιναν “'ατομα με προκλήσεις ακοής”, οι τυφλοί “με προκλήσεις όρασης” και άλλα τέτοια.

Στην Ελλάδα με την πολύ λιγότερο πολυφυλετική κοινωνία, έχω την εντύπωση πως το κοντινότερο αντίστοιχο που έχουμε είναι το να λέμε τους τσιγγάνους “ρομά” όπως αν δεν κάνω λάθος προτιμούν (βέβαια θα ήταν καλό και για τους ίδιους αν εξελλήνιζαν αυτό το όνομα ώστε να κλίνεται στα Ελληνικά).

Ναι, η πολιτική ορθότητα είναι και ένα είδος λογοκρισίας και ως τέτοιο με ενοχλεί. Θα πρέπει να υπάρχει μόνο ως αυτολογοκρισία ή ως μέρος κανόνων συγκεκριμένων χώρων (π.χ. κανόνες του φόρουμ) που κάποιος αποδέχεται ή όχι όταν αποφασίζει αν θέλει να συμμετέχει.
Η ελευθερία του λόγου είναι σημαντικότατο δικαίωμα και θα έπρεπε να υπερτερεί από το να μην θιγεί κάποιος που θα ακούσει κάτι που θεωρεί πως τον μειώνει. Αν κάποιοι επιμένουν να χρησιμοποιούν τις ενοχλητικές λέξεις/εκφράσεις στο τέλος αυτό μάλλον γυρίζει εναντίον τους, εκτίθενται.

#16

8O Δε το ήξερα αυτό. Κοίτα πράγματα.

Όσο αφορά το σχόλιο σου για τους αφροαμερικάνους, που “διαχωρίζονται” έτσι απο τους υπόλοιπους κατοίκους των ΗΠΑ, το βρίσκω πολύ εύστοχο. Μήπως όμως θα ήθελαν και οι ίδιοι να αισθάνονται “διαχωρισμένοι”? (φυσικά δε μιλάω εξ’ ονόματος τους, επομένως μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω).

#17

Ευτυχώς το θέμα δεν πήρε μεγάλη δημοσιότητα εδώ ποτέ, γιατί θα αναλάμβαν οι γνωστοί εργολάβοι του “πατριωτισμού” με αποτέλεσμα να βλέπουμε αυτοκόλλητα σε ταξί που να γράφουν “Macedonia is Greek and Socrates was white” :p:lol:
Θα έσπαγαν τα γραφικόμετρα…:lol:
Eυτυχώς η απάντηση δόθηκε σε επιστημονικό επίπεδο και με επιχειρήματα από την καθηγήτρια κλασσικών σπουδών του πανεπισημίου Wellesley, Mary Lefkowitz στο βιβλίο της “Not out of Africa: Black Athena revisited”

Σϊγουρα κάποιοι από αυτούς το επιδίωξαν. Το θέμα είναι κατά πόσο αυτό ήταν μία σωστή τακτική για να διασφαλίσουν τα δικαιώματα τους καλύτερα…
Κατ’ εμένα δεν ήταν.

#18

Κρίμα που δόθηκε επιστημονική απάντηση πάντως. Εξασθενεί η θέση (που πολύ με ελκύει) πως η Ελλάδα κατά βάθος δεν ανήκει “στην δύση” ή στην “ανατολή” (το κλασικό δίλημμα), αλλά στην Αφρική. :stuck_out_tongue:

(με καμία μειωτική διάθεση προς τους αφρικανούς αυτό)

#19

Σε μουσικό επίπεδο τουλάχιστον και τι δεν θα έδινα αν αντί για όλα αυτά τα τσιφτετέλια και τον αμανέ η ελληνική μουσική ήταν αντίστοιχα επηρεασμένη από την Αφρικάνικη! :p:lol:

Μην με παρασύρεις, δεν θέλω να φύγει off topic το thread σου! :slight_smile:

#20

H έκφραση “μουνιά μανάδων με εμποδίζουν να διαβάσω το τοπικ λόγω ακατάσχετης μπουρδολογίας” είναι πολιτικά ορθή;