Μετα απο την μικρη διαδρομη μου σε αυτο το τεραστιο μονοπατι που λεγεται ζωη εχω εναν μικρο προβληματισμο.τελικα ο ανθρωπος αλλαζει η παραμενει ο ιδιος απο τη στιγμη που διαμορφωνει την προσωπικοτητα του?
μεχρι ποτε καποιος χτιζει τον χαρακτηρα του?
αν αλλαζουμε, ποιες προυποθεσεις απαιτουνται?
*υποψην, δεν εννοω καποιος να γινει ιμο, πιο καγκουρας η ποζερι, εδω μιλαω για τα βασικα χαρακτηριστικα της προσωπικοτητας του καθενος, οπως την καλοσυνη, την ευγενια, την πονηρια τον συναισθηματισμο του και αλλα.
Βασικά πιστεύω οτι πρώτα πρέπει ν’απαντηθεί το ερώτημα, αν ο άνθρωπος γεννιέται ή γίνεται.
Στα αρχαία χρόνια, είχανε κάνει αυτην την ερώτηση σε έναν Έλληνα σόφο - δυστηχώς δεν θυμάμαι ποιος - νομίζω ο Διογένης ( και αυτός απάντησε 50 - 50. Δηλαδή, δεν θα ήταν - ας πούμε ο μεγάλος Διογένης - άμα δεν είχε τον λόγο την εξυπνάδα και την διορατικότητα που έχει σαν άνθρώπος, αλλά, επίσης δεν θα ήταν αυτος που είναι άμα δεν τύχαινε να γεννηθεί στην Αθήνα.
Εγώ πιστεύω οτι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, θέλουνε ν’αλλάξουνε, νομίζουν οτι αλλάζουν, αλλά, δεν αλλάζουν. Μεγαλώνοντας αλλάζουνε οι αντιλήψεις μας, αλλάζουνε ίσως κάποιες συνήθειες αλλά, είσαι αυτός που είσαι, έχεις την ταυτοτητα σου, βαθειά ριζωμένη, που σου δείχνει οτι έτσι είσαι και μην γελιέσαι τσάμπα.
Και στην τελική, άμα αλλάζαμε, θα σταματούσαμε κάποια στιγμή να μαλώνουμε με τους ανθρώπους γύρω μας.
βασικοα με τις εμπειριες που εχω μεχρι τωρα ειναι οτι το ποιον του ανθρωπου, δηλαδη ο τροπος που σκεφτεται και αντιλαμβανεται τα πραγματα γυρω του μετα την εφηβεια πολυ δυσκολα αλλαζει.καποιες γενικες συμπεριφορες αλλαζουν με τα χρονια, αν ομως καποιος εινια κλειστομυαλος δεν αλλαζει καθολου.οπως και αν καποιος ειναι καθικι οτι και να γινει δεν βαζει μυαλο.
αναφορικα με την εξυπναδα, παιζει μεγαλο ρολο το γενετικο, καποιο γενιουνται εξυπνοι καποιοι χαζοι, αλλα παιζουν μεγαλο ρολο τα ερεθισματα που θα λαβει καποιος απο την παιδικη του ηλικια για το πως θα εξελιχτει.
Οι περιστασεις και το περιβαλλον ενος ανθρωπου παιζουν τεραστιο ρολο στη διαμορφωση της προσωπικοτητας του. Πιστευω πως οι ανθρωποι δυσκολα αλλαζουν. Παρ’ολα αυτα, αν συμβει κατι συνταρρακτικο στη ζωη ενος ανθρωπου και τον κανει να δει τα πραγματα απο μια τελειως διαφορετικη γωνια,αναθεωρησει κτλ,μπορει ν αλλαξει προς το καλυτερο.
Θεϊκό thread. Συγχαρητήρια kid. Ένα κωλοερώτημα που με παιδεύει όσο μεγαλώνω. Δεν είμαι σε θέση τώρα να γράψω πολλά, θέλω να τοποθετηθώ εκτενώς. Κατ’αρχήν λέω ότι ΔΕΝ αλλάζει ο άνθρωπος…
Λεπόν, κι εγώ πιστεύω πως οι ρίζες του χαρακτήρα του ανθρώπου, δεν αλλάζουν.
Αυτό που αλλάζει και ο άλλος μας φαίνεται διαφορετικός προς το καλύτερο/χειρότερο είναι οι εμπειρίες που αποκτά στη ζωή του αθώς και οι επιλογές που κάνει, οι οποίες τον κάνουν να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο “μονοπάτι”, ενώ μια άλλη επιλογή θα τον έστελνε αλλού ξέρω γω.
Συμπερασματικά πάντως, τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα κάποιου δεν αλλάζουν, όσο και να μας φαίνεται πως αυτό δεν ισχύει κάποιες φορές.
οτι γινεται το ξερουμε,αλλα εγω δεν πιστευω οτι η προσωπικοτητα του ανθρωπου επηρεαζεται και απο τα γοννιδια,δηλαδη αμα ο πατερας σου ηταν δολοφονος θα γινεις και εσυ?
δεν νομιζω καποιος να ειπε οτι καποιος γεννιεται καλος η κακος.
παντως το πως επηρεαζεται καποιος ειναι ξεχωριστο για τον καθενα, γιατι μπορει καποιοι που εχουν τις ιδιες εμπειριες να τις βιωνουν με διαφορετικο τροπο, εκει ισως παιζουν καποιο ρολο και τα γονιδια παντως αλλα δεν ειμαι και επιστημονας για να ξερω:p
και αυτός απάντησε 50 - 50. Δηλαδή, δεν θα ήταν - ας πούμε ο μεγάλος Διογένης - άμα δεν είχε τον λόγο την εξυπνάδα και την διορατικότητα που έχει σαν άνθρώπος, αλλά, επίσης δεν θα ήταν αυτος που είναι άμα δεν τύχαινε να γεννηθεί στην Αθήνα.